เสี้ยวเถียนฮวามองไปยังใบหน้าด้านข้างของเฉินชาง ใคร่ครวญอยู่ในใจเนิ่นนาน คิดเรื่องต่างๆ มากมาย
ในที่สุดก็ถามออกไปอย่างอดรนทนไม่ไหว “นี่…หมอชื่ออะไรหรือคะ?”
เฉินชางยิ้ม “ผมชื่อเฉินชางครับ พี่เสี้ยวเรียกผมว่าหมอเสี่ยวเฉินก็ได้ครับ”
เสี้ยวเถียนฮวาพูดต่อ “เสี่ยวเฉิน หน้าของคุณก็ทำศัลยกรรมมาหรือ?”
เฉินชางชะงักไป คิดไม่ถึงว่าเสี้ยวเถียนฮวาจะถามแบบนี้จึงยิ้มออกไปอย่างเขินอาย “ใบหน้านี้แม่ผมทำให้ครับ ศัลยกรรมให้ตั้งแต่ออกมาจากท้องเลยครับ”
คำพูดนี้ของเฉินชางทำให้เสี้ยวเถียนฮวาหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้
อย่างไรก็ตาม เสี้ยวเถียนฮวาไม่เคยใส่ใจที่คนอื่นพูดว่าเธอน่าเกลียด หญิงชนบทคนหนึ่งที่โตมากับเสียงร้องของหมูจนกระทั่งกลายเป็นเถ้าแก่ของคนหลายร้อยคน ตัวเองมีมูลค่าเกินร้อยล้าน ความสามารถในการยอมรับเรื่องต่างๆ ย่อมไม่ใช่อะไรที่คนธรรมดาจะเทียบได้
แต่หากยิ้มมาก็ยิ้มตอบ นี่เป็นแค่ความปากหวานของเฉินชางเท่านั้น ทำให้เสี้ยวเถียนฮวาไม่ได้โกรธเช่นเมื่อครู่นี้แล้ว แต่…เรื่องราวยังไม่ได้ถูกแก้ไข เรื่องนี้ยังไม่จบ
ก็เหมือนกับที่น้องชายคนนี้บอก ถ้าควรสาดอึก็ยังต้องสาด แล้วยังจะเรียกเขาไปสาดด้วยกันอีกด้วย
“คุณช่วยทำศัลยกรรมให้ฉันได้จริงหรือ?” เสี้ยวเถียนฮวายังคงรู้สึกคาดหวัง
เฉินชางพยักหน้า “ครับ ผมมีความมั่นใจอยู่บ้าง แต่…จะว่ายังไงดีล่ะ? พี่เสี้ยว ผมจะอธิบายให้คุณฟังสักหน่อยนะครับ ความจริงดวงตาของคุณตอนนี้ก็ทำตามดวงตาของหวังจู่เสียนจริงๆ”
“แต่หน้าตาของหวังจู่เสียนไม่เหมือนคุณ หวังจู่เสียนจมูกเล็กปากเล็ก เมื่อตาของเธอมาอยู่บนโครงหน้าแบบคุณ ผลลัพธ์จึงออกมาไม่ดีนัก”
“ความจริงการทำศัลยกรรมไม่จำเป็นต้องทำให้เหมือนใครคนใดคนหนึ่ง แต่ต้องศัลยกรรมให้เหมือนตัวคุณเอง!”
“สิ่งที่พวกเราทำกันก็คือ ขับจุดเด่นบนใบหน้าคุณดูดีขึ้น ชดเชยข้อด้อย ทำให้ใบหน้าคุณเป็นเอกลักษณ์มากขึ้น! ดูแล้วทำให้สบายตาขึ้น”
“ใบหน้าของคุณ หากต้องปรับปรุงก็ต้องแสดงให้เห็นถึงความใจกว้าง เอื้อเฟื้อ มีคุณธรรมสูงอะไรพวกนี้!”
คำพูดนี้เรียกได้ว่าโดนใจเสี้ยวเถียนฮวาเต็มๆ!
ทำไมเธอถึงมาทำศัลยกรรมล่ะ?
เพราะต้องการใช้ตัวเองเป็นเครื่องหมายการค้า
จะเลียนแบบคนอื่นไปทำไม ควรเรียนรู้จากหวังโส่วอี[1] พยายามให้เหมือนเว่ยหลง[2]
พิมพ์ใบหน้าตัวเองบนผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับหมู ออกขายในมณฑลตงหยางหรืออาจไปไกลกว่านั้น
ผลลัพธ์น่ะหรือ?
คนอื่นทำศัลยกรรมกันให้ดูดียิ่งขึ้น แล้วตนล่ะ? ศัลยกรรมจนกลายเป็นตัวตลกอะไรไปแล้ว?
จะไม่ให้เธอเศร้าใจได้อย่างไร
โดยเฉพาะเพื่อนเศรษฐีข้างกายเหล่านั้นที่ชอบพูดแดกดันเธอ
เพราะถูกกระตุ้นอารมณ์ จึงทำให้เธอมาสาดอึในวันนี้
เสี้ยวเถียนฮวาเห็นเฉินชางพูดเช่นนี้จึงเชื่อมั่นในตัวเขามากขึ้นสามส่วน พูดอย่างอดทนว่า “เสี่ยวเฉิน ฉันจะบอกคุณให้ชัดๆ เลยแล้วกัน ที่ฉันมาทำศัลยกรรมเพราะอยากให้ตัวเองดูดีขึ้นหน่อย ฉันจะพิมพ์ใบหน้าตัวเองเพื่อใช้เป็นเครื่องหมายการค้า เหมือนกับ…หวังโส่วอี้พวกนั้นน่ะค่ะ”
เฉินชางได้ยินดังนั้นก็อดถอนใจไม่ได้ โลกของหญิงแกร่งแตกต่างออกไปจริงๆ ตนยังดิ้นรนอยู่ในเรื่องปัจจัยสี่ คนอื่นเริ่มทำอะไรเทพๆ ไปแล้ว ถึงกับคิดทำเครื่องหมายการค้า ต้องการขายสินค้าไปทั่วประเทศ สุดยอดจริงๆ
แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับตน เฉินชางยิ้ม “พี่เสี้ยวเก่งจริงๆ ครับ ตอนนี้ในหมู่ธุรกิจที่เมืองอันหยางของพวกเรา คุณนับว่าประสบความสำเร็จแล้วนะครับ”
“แต่…ถ้าคุณอยากพิมพ์หน้าของตัวเองเพื่อเป็นเครื่องหมายการค้า ผมว่าเป็นความคิดที่ไม่เลวเลยครับ สิ่งที่ต้องแก้ไขในใบหน้าคุณก็คือดวงตา!”
“ผมคิดว่าในเมื่อจะทำเป็นเครื่องหมายการค้าก็ต้องมีลักษณะเด่นของคุณ ต้องดูสดใสน่าประทับใจและต้องเป็นมงคล ไม่งั้นเอาแบบนี้เป็นไงครับ พี่เสี้ยว เดี๋ยวผมจะวาดรูปให้ก่อน คุณก็ดูว่าพอใจหรือเปล่า?”
เมื่อเสี้ยวเถียนฮวาฟังจบก็รู้สึกว่ามีเหตุผล หากวาดรูปออกมา เธอก็พิจารณาดูได้
ทั้งสองนั่งอยู่ตรงกันข้าม เฉินชางมองใบหน้าเสี้ยวเถียนฮวา กระตุ้นความคิดกระทั่งปรากฏหน้าจอเสมือนขึ้นเบื้องหน้า บนนั้นมีข้อมูลปรากฏ
[ดวงตาแห่งความงาม] เริ่มทำงานด้วยตัวมันเอง ตอนนี้หน้าจอเสมือนเบื้องหน้าเฉินชางกลายเป็นระบบปรับแต่งใบหน้า ปรับเปลี่ยนไปตามคำแนะนำของ [ดวงตาแห่งความงาม] เบื้องหน้าเฉินชางปรากฏใบหน้าที่แตกต่างกันออกไปมากมาย
การออกแบบดวงตาหลากหลายสไตล์ล้วนเหมาะสมกับเสี้ยวเถียนฮวาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อรวมเข้ากับใบหน้า เรียกได้ว่าเติมเต็มซึ่งกันและกันได้เลย
สวยหรือเปล่า?
จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ได้!
ถ้าดูแค่ดวงตาอย่างเดียวก็แค่ธรรมดา
แต่เมื่อมองรวมกันแล้ว ทำให้ผู้พบเห็นเกิดความประทับใจอันดีได้จริงๆ
ก็เหมือนกับคลิปวิดีโอยอดนิยมที่โด่งดังบนอินเทอร์เน็ตในสมัยก่อน
“ดวงตาดูธรรมดา ปากก็ดูมีเลศนัย แต่…พอดูรวมๆ แล้ว คนคนนี้กลับดูมีจิตวิญญาณ!”
ใบหน้าเสี้ยวเถียนฮวาที่ปรากฏบนหน้าจอเสมือนในตอนนี้ก็เป็นเช่นนี้เอง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ