เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 792
“ตะเกียบ...ตะเกียบ...”
แม่ของหวังฟ่านพึมพำหาตะเกียบไม่หยุด วิ่งเข้าไปในห้องครัว ต่อมาก็มีเสียงชามแตกเพล้งๆ อย่างต่อเนื่อง
จากนั้นแม่ของหวังฟ่านก็หยิบตะเกียบคู่หนึ่งวิ่งออกมา!
“เฉินชาง นะ…นี่จ้ะ!”
แม่ของหวังฟ่านตกใจแย่แล้ว น้ำตานองเต็มหน้าไปหมด พอส่งตะเกียบให้เฉินชางแล้วก็พ่นน้ำลายใส่หน้าหวังฟ่าน!
“แกมันไอ้เดรัจฉาน! ฉันเลี้ยงแกมาทำไม! หลี่ตันเขาเป็นคนดีขนาดไหน แกแต่งกับผู้หญิงแบบนี้ได้เป็นวาสนาแกไปกี่ชาติ แก…แกทำฉันโมโหจะตายอยู่แล้ว…”
ระหว่างที่แม่ของหวังฟ่านด่าๆ อยู่ก็ทรุดลงไปกับพื้น หายใจหอบเฮือกใหญ่ ลูบหน้าอกพูดอะไรไม่ออกไปหมด!
ส่วนพ่อของหวังฟ่านตีจนกระบองในมือหักก็โยนกระบองลงกับพื้น ชี้ไปที่ประตูแล้วพูดดังลั่นว่า “แกไสหัวไปเลย!”
“หวังฟ่าน เป็นคนดีๆ ไม่ได้หรือไง”
“ถ้าวันนี้หลี่ตันเป็นอะไรไป ฉันจะไปอธิบายพ่อแม่เขายังไง!”
ทุกคนมองดูหลี่ตัน รู้สึกสงสารอยู่บ้างจริงๆ
พ่อแม่หลี่ตันจากไปเร็ว ตอนเธออายุยี่สิบต้นๆ ก็ไม่อยู่แล้ว เธอได้ปู่เลี้ยงดูจนโต ต่อมาหลังจากแต่งงานแล้ว ปู่ก็ลาโลกนี้ไป
หลังจากแต่งเข้าบ้านหวังฟ่านมาแล้ว หลี่ตันก็รู้สึกถึงความผูกพันในครอบครัวที่ห่างหายไปนาน เธอดีใจมาก กตัญญูเป็นอย่างยิ่ง ทุ่มเทให้บ้านนี้อย่างเต็มใจ ปฏิบัติกับพ่อแม่ของหวังฟ่านเหมือนพ่อแม่ของตัวเอง!
ใครจะคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!
หวังฟ่านนั่งอยู่กับพื้น ร้องไห้โหยหวนเสียงดัง น่าเสียดาย…น้ำตากับความเสียใจเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่สุดในโลกนี้!
ต่อให้ร้องไห้จนตาบอด เสียใจไปจนตายก็ไม่มีประโยชน์อะไร!
ตรงนั้นไม่มีใครสงสารเขาสักคน!
ตอนนี้พอลูกแต่งงานก็อยากซื้อบ้านในเมือง แต่หลี่ตันไม่อยากได้ เธอบอกว่าค่อยเป็นค่อยไป ไม่รีบร้อน
เธอเป็นผู้หญิงที่ดีขนาดไหนกัน
ทุกคนทอดถอนใจอย่างอดไม่อยู่ หวังว่าเฉินชางจะช่วยชีวิตเธอได้
เฉินชางรับตะเกียบมา หยิบมาเล่มหนึ่ง อีกเล่มหนึ่งวางไว้ข้างๆ
ตอนนี้ฉินเยว่ผสมเบคกิ้งโซดาเสร็จแล้ว ต่อให้ไม่ถึงกับแม่นยำขนาดนั้นแต่ก็ใกล้เคียง!
เฉินชางรีบพูดกับฉินเยว่ “ประคองเธอขึ้นมา”
ตอนนี้หลี่ตันยังไม่หมดสติ ยังพอรู้สึกตัว นี่อาจเป็นเรื่องที่ดีที่สุดก็ได้!
เฉินชางพูดกับหลี่ตันว่า “มา หลี่ตัน ดื่มเข้าไปให้หมดนะ!”
พูดจบ เขาก็ป้อนสารละลายให้หลี่ตันกิน!
ไดคลอร์วอสเป็นสารพิษในยาฆ่าแมลงออร์แกโนฟอสเฟตที่ค่อนข้างร้ายแรง มีพิษสูง ออกฤทธิ์ก็เร็ว ถ้าช่วยไว้ไม่ทัน สักพักผู้ป่วยอาจจะตอบสนองต่อพิษอย่างรวดเร็ว!
เฉินชางอยากกู้ชีพผู้ป่วยล่วงหน้าก่อนถึงโรงพยาบาล ไม่อย่างนั้นถึงโรงพยาบาลปัญหากลับจะยิ่งหนัก
นี่มันไม่ใช่แค่สิบมิลลิลิตร แต่เป็นหนึ่งร้อยมิลลิลิตร!
ขนาดเฉินชางยังไม่มั่นใจ!
เขามองหวังฟ่าน สีหน้าไร้อารมณ์
บางครั้งคนเราตอนที่ทำผิด ตอนที่ไม่รู้ผลลัพธ์ ความผิดพลาดของคนเราก็มักจะแลกด้วยคนที่รักคุณ!
เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับหลี่ตัน
เธอแค่หวังดีกับบ้านนี้เท่านั้น!
เฉินชางถอนใจ รอหลี่ตันดื่มน้ำเข้าไป ทันใดนั้นผ่านไปไม่กี่วินาทีก็อาเจียนพุ่งออกมา!
เฉินชางดีใจมาก!
นี่เป็นเรื่องดี!
อึกเดียวอาเจียนออกมาไม่น้อย!
ดีที่กินเข้าไปไม่นาน ไม่อย่างนั้นต่อให้เป็นเทพเซียนมาก็ยังรับไม่ไหว
เฉินชางรีบพูดกับผู้อำนวยการฉินว่า “คุณอา ช่วยผมผสมน้ำเกลือหน่อยครับ”
ฉินเสี้ยวยวนพยักหน้า เริ่มเตรียมน้ำเกลือทันที
ด้านนี้ เฉินชางใช้ตะเกียบกระตุ้นในคอเพื่อช่วยให้หลี่ตันอาเจียนออกมาต่อ เขาทำอย่างนี้อยู่หลายครั้ง จนกระทั่งของเหลวที่ล้างออกมาไม่มีกลิ่นไดคลอร์วอส
ทำอย่างนี้ไปมาสี่ห้าครั้ง!
เฉินชางรีบเอาน้ำเกลือให้หลี่ตันดื่ม
เดิมทีก็เหงื่อออกมากอยู่แล้ว ต่อมาก็อาเจียนอีก ณ ตอนนี้ต้องเติมเกลือแร่เข้าไปหน่อย
และในบ้านก็ไม่มีอะไรเลย ก็มีแต่น้ำเกลือที่ยังพอใช้ประโยชน์ได้บ้าง!
ผ่านไปสองสามนาที พอสภาพของหลี่ตันอยู่ตัวแล้ว เฉินชางรีบพูดว่า
“ไป! ส่งไปโรงพยาบาล!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ