เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 977
การผ่าตัดเสร็จสิ้น ผู้ป่วยถูกส่งตัวกลับไปแล้ว
กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินออกไปล้างมือ รอการผ่าตัดเคสถัดไป
เฉินชางเมินเฉยต่อความหดหู่ที่การผ่าตัดเมื่อครู่คว้าน้ำ เหลว
แถมยังขโมยวิชากลับมาไม่ได้อีกต่างหาก
เขาเอาแต่หวนนึกถึงการผ่าตัดเมื่อครู่
เชื่อมโยงการเจาะรูในการผ่าตัดแบบเดิม…กับขั้นตอนที่
เกี่ยวข้องกับการผ่าตัด
สมมติฐานมากมายผุดขึ้นในใจของเฉินชาง
หรือจะเกี่ยวกับตำ แหน่งการเจาะรู
เป็นไปได้!
ปกติมักจะส่องกล้องใกล้ๆ กับสะดือ ไม่ผิดแน่ แต่ว่า…เวลาที่
ผ่าตัด ตำ แหน่งที่ลงมีดจำ เป็นต้องปรึกษากันก่อนหรือไม่
สาเหตุอีกประการหนึ่ง คือความผิดพลาดจากความเคยชินในระหว่างการผ่าตัดอาจจะละเลยบริเวณที่สำ คัญเพราะ
ทักษะการคุมกล้องส่องที่จำ กัด
คิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็กระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที!
ตอนนี้ทักษะการส่องกล้องของเขาอยู่ในระดับสมบูรณ์ ยากจะ
สวมบทมือใหม่และคิดว่ามือใหม่จะคุมกล้องอย่างไร
คิดไปคิดมา เฉินชางเหลือบเหอจื้อเชียนแวบหนึ่ง คิดแล้วคิด
อีกก่อนจะส่ายหน้า
จากนั้นเขาจึงหันไปมองหม่าเยว่ฮุย!
บางที…นี่อาจจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลว
อย่างน้อยเหอจื้อเชียนก็เป็นถึงหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไป
เทคนิคการส่องกล้องคงไม่ด้อยไปกว่าใคร
แต่…หัวหน้าทีมหม่าต่างออกไป เขาน่าจะมีทักษะการผ่าตัด
ส่องกล้องระดับพื้นฐานที่มือใหม่ควรมี
เพราะอย่างไรเสียแผนกฉุกเฉินก็ไม่ได้ส่องกล้องบ่อยเท่ากับ
แผนกศัลยกรรมทั่วไปคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็คิดวางแผนเรียบเรียงขั้นตอนสำ หรับ
การผ่าตัดเคสต่อไปแล้ว
…
ส่วนเออร์สเต็ดไม่พูดไม่จา พลางเหลือบมองเฉินชางเป็นพักๆ
ผ่านไปพักใหญ่ๆ เมื่อพบว่าหมอเฉินไม่ได้ตำ หนิตน เออร์สเต็ด
จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
แต่ก็ยังเห็นเฉินชางยังหน้านิ่วคิ้วขมวด ราวกับมีเรื่องอัดอั้นตัน
ใจอยู่
เห็นหมอเฉินเหลือบมองเขาแวบหนึ่งราวกับมีเรื่องจะพูดด้วย
แต่กลับลังเลแล้วเงียบไป
เออร์สเต็ดผงะไป หรือว่า…ผลงานของเขาทำ ให้หมอเฉินรัง
เกียจที่จะถ่ายทอดความรู้ให้?
หมอเฉินคิดว่าเราเกินเยียวยาแล้วเหรอ
คิดมาถึงตรงนี้ เออร์สเต็ดก็จ้องไปยังเฉินชางอย่างอดไม่ได้
แล้วพูดขึ้น “หมอเฉิน คุณมีอะไรบอกผมว่าตรงๆ เถอะครับ ผมรับ
ได้!”เฉินชางชะงัก รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย
เออร์สเต็ดรู้ใจเราขนาดนี้เลยหรือ
“เวลาที่คุณผ่าตัด ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงหน่อยได้ไหมครับ” เฉิน
ชางพูดออกไปตรงๆ
ประโยคดังกล่าวทำ เอาเออร์สเต็ดเกือบจะบ่อน้ำ ตาแตก!
แม้แต่หม่าเยว่ฮุยและเหอจื้อเชียนยังชะงักกับคำ พูดของเฉิน
ชาง
‘ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงอีกได้หรือเปล่า’
ประโยคนี้สะเทือนใจทั้งสามคน
ด่ากันแบบนี้มันเกินไปแล้วมั้ง?
หม่าเยว่ฮุยอดหันไปมองเออร์สเต็ดไม่ได้ ตาหนวดเฟิ้มนี่น่า
สงสารกว่าเขาเยอะเลย
เทียบกับเขาแล้ว ตนยังถือว่าได้รับเกียรติมากกว่า อย่างน้อย
เฉินชางก็ไม่ได้พูดจาทำ ร้ายจิตใจขนาดนี้!
ส่วนเหอจื้อเชียนรู้สึกเสียศูนย์เล็กน้อย คำ พูดของเฉินชางทำ ให้
เขาเกือบจะกลัวการผ่าตัดไปเลยตอนแรกเขาเตรียมตัวจะทำ การผ่าตัดเคสต่อไปด้วยตนเอง
แต่ตอนนี้ประโยคดังกล่าวซัดเขาจนจุก
แม้แต่เออร์สเต็ดที่ผ่าตัดได้อย่างเพอร์เฟ็กต์ยังถูกเฉินชางบอก
ว่า ‘ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงอีกได้ไหม’
นี่เขาต้องพูดอะไรต่อนะ?
เออร์สเต็ดสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ของตนเอง
คำ พูดนี้ร้ายแรงจนเออร์สเต็ดรู้สึกถึงความอัปยศอดสู…
“คุณหมอเฉิน ช่วยอธิบายให้ชัดๆ ด้วยครับ” เออร์สเต็ดถูก
โจมตีซ้ำ จนหัวใจแทบแหลกสลาย
เฉินชางได้ยินดังนั้น ก็รู้ตัวว่าภาษาอังกฤษของตนเองดูจะไม่
ค่อยถูกต้องนัก
ดังนั้นเฉินชางจึงกล่าวอย่างอดทน “เมื่อกี้ผมกำ ลังคิดว่าทำ ไม
ท่อน้ำ ดีถึงเสียหายได้
ในเมื่อมีภาวะแทรกซ้อนและอาการที่ตามมาจากการเชื่อมถุง
น้ำ ดีและลำ ไส้มากมาย ทำ ไมท่อน้ำ ดีถึงได้รับความเสียหาย ตั้งแต่ที่
ผมเห็นแผลเมื่อครู่ ผมก็เอาแต่คิดหาสาเหตุแต่ว่าฝีมือการผ่าตัดของศาสตราจารย์เออร์สเต็ดนั้นสมบูรณ์
แบบจนผมหาจุดบกพร่องไม่เจอเลยครับ เพราะงั้น…ผมเลยคิดว่า
การผ่าตัดเคสต่อไปคุณช่วยผ่าตัดต่างไปจากเดิมหน่อยได้ไหม
แน่นอนว่าผมไม่ได้หมายความให้คุณจงใจทำ พลาด แต่ผมหวังว่า
คุณจะผ่าตัดเหมือนหมอมือใหม่หรือหมอทั่วไปน่ะครับ!
ถ้าคุณใช้ตรรกะของหมอทั่วไปในการผ่าตัด ประสิทธิภาพก็จะ
ลดลงกว่าเมื่อครู่ แต่อย่าใช้มีด แค่นี้ท่อน้ำ ดีก็จะไม่เสียหายแล้ว
ครับ”
ทันทีที่พูดออกมา เออร์สเต็ดก็เข้าใจสิ่งที่เฉินชางต้องการจะ
สื่อ!
หมอเฉินหวังว่าเขาจะใช้มุมมองแบบหมอทั่วไปในการผ่าตัด
ซึ่งจะทำ ให้มองเห็นสาเหตุของการบาดเจ็บได้
นี่เป็นวิธีที่ดี!
แน่นอนว่าสิ่งที่สำ คัญที่สุดคือ…
หมอเฉินไม่ได้ตำ หนิเขา
เขาคิดว่าตนผ่าตัดได้ดีเกินไปอืม ไม่ได้ตำ หนิเขานี่เอง เออร์สเต็ดถอนหายใจโล่งอก
เหอจื้อเชียนและหม่าเยว่ฮุยได้ฟังบทสนทนาของทั้งคู่แล้วก็
ถอนหายใจโล่งอกเช่นกัน
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การดุด่าใคร!
เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแขกจากแดนไกล จะมาดุด่ากันแบบนั้น
ไม่ได้
จากนั้นเออร์สเต็ดจึงพูดขึ้นว่า “ไม่มีปัญหาครับหมอเฉิน ผม
เข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่ว่า…ถ้าอยากจะจำ ลองจริงๆ ละก็ คุณต้องใช้
คนคุมกล้องส่องธรรมดา หรือไม่ก็พวกมือสมัครเล่นไปเลย!”
ทันทีที่คำ พูดดังกล่าวหลุดออกมา เฉินชางก็เหลือบมองหม่า
เยว่ฮุยแล้วยิ้มโดยไม่พูดอะไร
เหอจื้อเชียนและเออร์สเต็ดมองเฉินชาง และเคลื่อนสายตาไป
มองหม่าเยว่ฮุยพร้อมกัน…
หม่าเยว่ฮุยสะดุ้งโหยง!
แย่ละ หมายความว่าไง
ทำ ไมพวกนายต้องมองฉันด้วยฉันอ่อนหัดขนาดนั้นเลยเหรอ
แต่หันไปมองเฉินชาง เหอจื้อเชียน เออร์สเต็ด…หม่าเยว่ฮุยก็
กลืนน้ำ ลายเอื๊อก ดูเหมือนว่า…เขาจะอ่อนหัดที่สุดจริงๆ
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากยอมรับก็ตาม
ด้วยเหตุนี้ ในการผ่าตัดสองเคสถัดมา เหล่าหม่าจึงได้รับ
หน้าที่ใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอย่าง
รับบทเป็น ‘คนคุมกล้องส่องมือใหม่’!
การผ่าตัดเริ่มต้นขึ้น
หม่าเยว่ฮุยมองเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน พวกเรามีหน้าที่กันหมด
คุณมารับหน้าที่อะไรล่ะ”
เออร์สเต็ดมองเฉินชาง “คุณหมอเฉินเป็นผู้ช่วยเหรอครับ”
เฉินชางกระแอมไอ พลางพูดโดยไม่มีอาการเคอะเขิน “คือ
ว่า…ผมไม่เหมาะหรอกครับ เชิญพวกคุณเลย”
“หัวหน้าเหอเชิญเลยครับ การผ่าตัดเคสนี้ผมจะสั่งการเอง”
พูดตามตรง เฉินชางไม่ค่อยเชี่ยวชาญการผ่าตัดทางเดินน้ำ ดี
เท่าไรนักทว่าประโยคที่บอกว่าตนไม่เหมาะสมของเฉินชาง กลับมีความ
หมายอีกอย่างหนึ่งในความคิดของคนทั้งสาม
หมอเฉินคิดว่าการผ่าตัดแย่กว่าปกติคงจะยากมากสินะ?
ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาทั้งสามคนรู้สึกทอดถอนใจขึ้นมา!
การผ่าตัดเคสที่สอง ดำ เนินไปด้วยฝีมือที่แท้จริงของหม่า
เยว่ฮุย
และเฉินชางก็พบความผิดปกติตามคาด!
การผ่าตัดส่องกล้องทั่วไปยังมีข้อผิดพลาดอยู่จริงๆ ด้วย!
แม้แต่เออร์สเต็ดยังเกือบจะประสบอุบัติเหตุด้วยฝีมือการคุม
กล้องของหัวหน้าทีมหม่า
ข่าวนี้ทำ ให้ทั้งสี่คนตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่!
“หัวหน้าหม่าสุดยอดเลย!”
“ใช่แล้ว หัวหน้าหม่า ถ้าทำ ต่อไป อาจจะเจอมุมอื่นเพิ่มก็ได้นะ
ครับ!” เออร์สเต็ดเองก็ตื่นเต้นไปด้วย
ข้อผิดพลาดเหล่านี้เป็นเรื่องปกติและหลีกเลี่ยงได้
ส่วนหม่าเยว่ฮุยในตอนนี้อยู่ในความรู้สึกที่ซับซ้อนถึงเขาจะรู้ว่าตนทำ สำ เร็จได้ด้วยฝีมือที่แท้จริงของตนเอง
แต่…ไม่ว่าจะคิดยังไง ก็รู้สึกตะหงิดๆ อยู่ดี
การผ่าตัดเคสที่สอง เฉินชางไม่ต้องตักเตือนเขาด้วยซ้ำ !
ไม่ช้า พวกเขาก็พบจุดที่เกิดข้อผิดพลาดได้ง่ายถึงสี่ห้าจุด
ตอนนี้หม่าเยว่ฮุยมีความสุขขึ้นไม่น้อย
เขารู้ว่าเขาทำ สำ เร็จแล้ว!
บทความ SCI ระดับสูงเรื่องนี้ ต้องมีชื่อเขาเป็นผู้เขียนลำ ดับ
หนึ่งแน่นอน
กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินออกไปล้างมือ รอการผ่าตัดเคสถัดไป
เฉินชางเมินเฉยต่อความหดหู่ที่การผ่าตัดเมื่อครู่คว้าน้ำ เหลว
แถมยังขโมยวิชากลับมาไม่ได้อีกต่างหาก
เขาเอาแต่หวนนึกถึงการผ่าตัดเมื่อครู่
เชื่อมโยงการเจาะรูในการผ่าตัดแบบเดิม…กับขั้นตอนที่
เกี่ยวข้องกับการผ่าตัด
สมมติฐานมากมายผุดขึ้นในใจของเฉินชาง
หรือจะเกี่ยวกับตำ แหน่งการเจาะรู
เป็นไปได้!
ปกติมักจะส่องกล้องใกล้ๆ กับสะดือ ไม่ผิดแน่ แต่ว่า…เวลาที่
ผ่าตัด ตำ แหน่งที่ลงมีดจำ เป็นต้องปรึกษากันก่อนหรือไม่
สาเหตุอีกประการหนึ่ง คือความผิดพลาดจากความเคยชินในระหว่างการผ่าตัดอาจจะละเลยบริเวณที่สำ คัญเพราะ
ทักษะการคุมกล้องส่องที่จำ กัด
คิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็กระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที!
ตอนนี้ทักษะการส่องกล้องของเขาอยู่ในระดับสมบูรณ์ ยากจะ
สวมบทมือใหม่และคิดว่ามือใหม่จะคุมกล้องอย่างไร
คิดไปคิดมา เฉินชางเหลือบเหอจื้อเชียนแวบหนึ่ง คิดแล้วคิด
อีกก่อนจะส่ายหน้า
จากนั้นเขาจึงหันไปมองหม่าเยว่ฮุย!
บางที…นี่อาจจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลว
อย่างน้อยเหอจื้อเชียนก็เป็นถึงหัวหน้าแผนกศัลยกรรมทั่วไป
เทคนิคการส่องกล้องคงไม่ด้อยไปกว่าใคร
แต่…หัวหน้าทีมหม่าต่างออกไป เขาน่าจะมีทักษะการผ่าตัด
ส่องกล้องระดับพื้นฐานที่มือใหม่ควรมี
เพราะอย่างไรเสียแผนกฉุกเฉินก็ไม่ได้ส่องกล้องบ่อยเท่ากับ
แผนกศัลยกรรมทั่วไปคิดมาถึงตรงนี้ เฉินชางก็คิดวางแผนเรียบเรียงขั้นตอนสำ หรับ
การผ่าตัดเคสต่อไปแล้ว
…
ส่วนเออร์สเต็ดไม่พูดไม่จา พลางเหลือบมองเฉินชางเป็นพักๆ
ผ่านไปพักใหญ่ๆ เมื่อพบว่าหมอเฉินไม่ได้ตำ หนิตน เออร์สเต็ด
จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
แต่ก็ยังเห็นเฉินชางยังหน้านิ่วคิ้วขมวด ราวกับมีเรื่องอัดอั้นตัน
ใจอยู่
เห็นหมอเฉินเหลือบมองเขาแวบหนึ่งราวกับมีเรื่องจะพูดด้วย
แต่กลับลังเลแล้วเงียบไป
เออร์สเต็ดผงะไป หรือว่า…ผลงานของเขาทำ ให้หมอเฉินรัง
เกียจที่จะถ่ายทอดความรู้ให้?
หมอเฉินคิดว่าเราเกินเยียวยาแล้วเหรอ
คิดมาถึงตรงนี้ เออร์สเต็ดก็จ้องไปยังเฉินชางอย่างอดไม่ได้
แล้วพูดขึ้น “หมอเฉิน คุณมีอะไรบอกผมว่าตรงๆ เถอะครับ ผมรับ
ได้!”เฉินชางชะงัก รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย
เออร์สเต็ดรู้ใจเราขนาดนี้เลยหรือ
“เวลาที่คุณผ่าตัด ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงหน่อยได้ไหมครับ” เฉิน
ชางพูดออกไปตรงๆ
ประโยคดังกล่าวทำ เอาเออร์สเต็ดเกือบจะบ่อน้ำ ตาแตก!
แม้แต่หม่าเยว่ฮุยและเหอจื้อเชียนยังชะงักกับคำ พูดของเฉิน
ชาง
‘ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงอีกได้หรือเปล่า’
ประโยคนี้สะเทือนใจทั้งสามคน
ด่ากันแบบนี้มันเกินไปแล้วมั้ง?
หม่าเยว่ฮุยอดหันไปมองเออร์สเต็ดไม่ได้ ตาหนวดเฟิ้มนี่น่า
สงสารกว่าเขาเยอะเลย
เทียบกับเขาแล้ว ตนยังถือว่าได้รับเกียรติมากกว่า อย่างน้อย
เฉินชางก็ไม่ได้พูดจาทำ ร้ายจิตใจขนาดนี้!
ส่วนเหอจื้อเชียนรู้สึกเสียศูนย์เล็กน้อย คำ พูดของเฉินชางทำ ให้
เขาเกือบจะกลัวการผ่าตัดไปเลยตอนแรกเขาเตรียมตัวจะทำ การผ่าตัดเคสต่อไปด้วยตนเอง
แต่ตอนนี้ประโยคดังกล่าวซัดเขาจนจุก
แม้แต่เออร์สเต็ดที่ผ่าตัดได้อย่างเพอร์เฟ็กต์ยังถูกเฉินชางบอก
ว่า ‘ช่วยผ่าตัดให้แย่ลงอีกได้ไหม’
นี่เขาต้องพูดอะไรต่อนะ?
เออร์สเต็ดสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ของตนเอง
คำ พูดนี้ร้ายแรงจนเออร์สเต็ดรู้สึกถึงความอัปยศอดสู…
“คุณหมอเฉิน ช่วยอธิบายให้ชัดๆ ด้วยครับ” เออร์สเต็ดถูก
โจมตีซ้ำ จนหัวใจแทบแหลกสลาย
เฉินชางได้ยินดังนั้น ก็รู้ตัวว่าภาษาอังกฤษของตนเองดูจะไม่
ค่อยถูกต้องนัก
ดังนั้นเฉินชางจึงกล่าวอย่างอดทน “เมื่อกี้ผมกำ ลังคิดว่าทำ ไม
ท่อน้ำ ดีถึงเสียหายได้
ในเมื่อมีภาวะแทรกซ้อนและอาการที่ตามมาจากการเชื่อมถุง
น้ำ ดีและลำ ไส้มากมาย ทำ ไมท่อน้ำ ดีถึงได้รับความเสียหาย ตั้งแต่ที่
ผมเห็นแผลเมื่อครู่ ผมก็เอาแต่คิดหาสาเหตุแต่ว่าฝีมือการผ่าตัดของศาสตราจารย์เออร์สเต็ดนั้นสมบูรณ์
แบบจนผมหาจุดบกพร่องไม่เจอเลยครับ เพราะงั้น…ผมเลยคิดว่า
การผ่าตัดเคสต่อไปคุณช่วยผ่าตัดต่างไปจากเดิมหน่อยได้ไหม
แน่นอนว่าผมไม่ได้หมายความให้คุณจงใจทำ พลาด แต่ผมหวังว่า
คุณจะผ่าตัดเหมือนหมอมือใหม่หรือหมอทั่วไปน่ะครับ!
ถ้าคุณใช้ตรรกะของหมอทั่วไปในการผ่าตัด ประสิทธิภาพก็จะ
ลดลงกว่าเมื่อครู่ แต่อย่าใช้มีด แค่นี้ท่อน้ำ ดีก็จะไม่เสียหายแล้ว
ครับ”
ทันทีที่พูดออกมา เออร์สเต็ดก็เข้าใจสิ่งที่เฉินชางต้องการจะ
สื่อ!
หมอเฉินหวังว่าเขาจะใช้มุมมองแบบหมอทั่วไปในการผ่าตัด
ซึ่งจะทำ ให้มองเห็นสาเหตุของการบาดเจ็บได้
นี่เป็นวิธีที่ดี!
แน่นอนว่าสิ่งที่สำ คัญที่สุดคือ…
หมอเฉินไม่ได้ตำ หนิเขา
เขาคิดว่าตนผ่าตัดได้ดีเกินไปอืม ไม่ได้ตำ หนิเขานี่เอง เออร์สเต็ดถอนหายใจโล่งอก
เหอจื้อเชียนและหม่าเยว่ฮุยได้ฟังบทสนทนาของทั้งคู่แล้วก็
ถอนหายใจโล่งอกเช่นกัน
ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่การดุด่าใคร!
เพราะถึงอย่างไรก็เป็นแขกจากแดนไกล จะมาดุด่ากันแบบนั้น
ไม่ได้
จากนั้นเออร์สเต็ดจึงพูดขึ้นว่า “ไม่มีปัญหาครับหมอเฉิน ผม
เข้าใจสิ่งที่คุณพูด แต่ว่า…ถ้าอยากจะจำ ลองจริงๆ ละก็ คุณต้องใช้
คนคุมกล้องส่องธรรมดา หรือไม่ก็พวกมือสมัครเล่นไปเลย!”
ทันทีที่คำ พูดดังกล่าวหลุดออกมา เฉินชางก็เหลือบมองหม่า
เยว่ฮุยแล้วยิ้มโดยไม่พูดอะไร
เหอจื้อเชียนและเออร์สเต็ดมองเฉินชาง และเคลื่อนสายตาไป
มองหม่าเยว่ฮุยพร้อมกัน…
หม่าเยว่ฮุยสะดุ้งโหยง!
แย่ละ หมายความว่าไง
ทำ ไมพวกนายต้องมองฉันด้วยฉันอ่อนหัดขนาดนั้นเลยเหรอ
แต่หันไปมองเฉินชาง เหอจื้อเชียน เออร์สเต็ด…หม่าเยว่ฮุยก็
กลืนน้ำ ลายเอื๊อก ดูเหมือนว่า…เขาจะอ่อนหัดที่สุดจริงๆ
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากยอมรับก็ตาม
ด้วยเหตุนี้ ในการผ่าตัดสองเคสถัดมา เหล่าหม่าจึงได้รับ
หน้าที่ใหม่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอย่าง
รับบทเป็น ‘คนคุมกล้องส่องมือใหม่’!
การผ่าตัดเริ่มต้นขึ้น
หม่าเยว่ฮุยมองเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน พวกเรามีหน้าที่กันหมด
คุณมารับหน้าที่อะไรล่ะ”
เออร์สเต็ดมองเฉินชาง “คุณหมอเฉินเป็นผู้ช่วยเหรอครับ”
เฉินชางกระแอมไอ พลางพูดโดยไม่มีอาการเคอะเขิน “คือ
ว่า…ผมไม่เหมาะหรอกครับ เชิญพวกคุณเลย”
“หัวหน้าเหอเชิญเลยครับ การผ่าตัดเคสนี้ผมจะสั่งการเอง”
พูดตามตรง เฉินชางไม่ค่อยเชี่ยวชาญการผ่าตัดทางเดินน้ำ ดี
เท่าไรนักทว่าประโยคที่บอกว่าตนไม่เหมาะสมของเฉินชาง กลับมีความ
หมายอีกอย่างหนึ่งในความคิดของคนทั้งสาม
หมอเฉินคิดว่าการผ่าตัดแย่กว่าปกติคงจะยากมากสินะ?
ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาทั้งสามคนรู้สึกทอดถอนใจขึ้นมา!
การผ่าตัดเคสที่สอง ดำ เนินไปด้วยฝีมือที่แท้จริงของหม่า
เยว่ฮุย
และเฉินชางก็พบความผิดปกติตามคาด!
การผ่าตัดส่องกล้องทั่วไปยังมีข้อผิดพลาดอยู่จริงๆ ด้วย!
แม้แต่เออร์สเต็ดยังเกือบจะประสบอุบัติเหตุด้วยฝีมือการคุม
กล้องของหัวหน้าทีมหม่า
ข่าวนี้ทำ ให้ทั้งสี่คนตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่!
“หัวหน้าหม่าสุดยอดเลย!”
“ใช่แล้ว หัวหน้าหม่า ถ้าทำ ต่อไป อาจจะเจอมุมอื่นเพิ่มก็ได้นะ
ครับ!” เออร์สเต็ดเองก็ตื่นเต้นไปด้วย
ข้อผิดพลาดเหล่านี้เป็นเรื่องปกติและหลีกเลี่ยงได้
ส่วนหม่าเยว่ฮุยในตอนนี้อยู่ในความรู้สึกที่ซับซ้อนถึงเขาจะรู้ว่าตนทำ สำ เร็จได้ด้วยฝีมือที่แท้จริงของตนเอง
แต่…ไม่ว่าจะคิดยังไง ก็รู้สึกตะหงิดๆ อยู่ดี
การผ่าตัดเคสที่สอง เฉินชางไม่ต้องตักเตือนเขาด้วยซ้ำ !
ไม่ช้า พวกเขาก็พบจุดที่เกิดข้อผิดพลาดได้ง่ายถึงสี่ห้าจุด
ตอนนี้หม่าเยว่ฮุยมีความสุขขึ้นไม่น้อย
เขารู้ว่าเขาทำ สำ เร็จแล้ว!
บทความ SCI ระดับสูงเรื่องนี้ ต้องมีชื่อเขาเป็นผู้เขียนลำ ดับ
หนึ่งแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ