เสือร้ายพ่ายเมีย นิยาย บท 7
@ภายในห้องลองชุด
มันเป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ที่ไม่มีหน้าต่าง มีแค่โซฟาตัวเล็ก ตอนนี้หัวใจของฉันเต้นรัวราวกับถูกจับเขย่าแรง ๆ เมื่อเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรของพี่เสือ
“ถอดเสื้อผ้าออก”
“ถะ... ถอดทำไมคะ” เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้ขาของฉันก็รีบก้าวถอยหลังหนีอัตโนมัติทันที
“กลัวอะไรนัก?”
“ยะ... หยุด ตะ... ตรงนั้นก่อนค่ะ” ฉันบอกเสียงสั่น สายตาคมที่จ้องมองทำให้ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว
“คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอในห้องนี้หรือไง?”
“พะ... พี่เสือใจ๋บอกให้หยุด” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ พี่เสือก้าวขาเดินมาประชิดตัวฉันพร้อมก้มหน้าลงมากระซิบพูดเสียงเย็น “ห้องแคบ ๆ แบบนี้คงทำไม่สะดวก”
ฉันกำมือแน่นจนเปียกชุ่มเหงื่อ ทั้งกลัวและประหม่ากับการกระทำที่ไม่คุ้นเคยจากพี่ชายที่เคยสนิทอย่างพี่เสือ
“ลองชุดสิ ฉันจะช่วยเลือก”
“อะ... ออกไปข้างนอกสิคะ”
“จะเสียเวลาเดินเข้าออกเปลี่ยนชุดทำไม แค่ถอดเปลี่ยนตอนนี้ก็จบ ถ้าเจอชุดที่ถูกใจฉันจะบอกเอง”
“แต่พี่เสือก็ต้องลองชุดเหมือนกัน”
“อ่า! หรือจะถอดเสื้อผ้าลอง… ชุดพร้อมกันเลย?”
ฉันเม้มปากแน่น พอจะเดาออกว่าคนตรงหน้ากำลังสื่อเรื่องอะไร เพราะฉันไม่ได้ใสซื่อขนาดที่จะไม่รู้อะไรเลย
“สิ่งที่พี่เสือกำลังทำอยู่มันยิ่งฉุดให้เราถลำลึกมากกว่าเดิมนะคะ” ถึงจะกลัวจนตัวสั่นแต่ฉันก็ตัดสินใจพูดมันออกมา ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายที่รู้สึกแต่ตอนนี้เป็นพี่เสือต่างหากที่กำลังทำให้ระว่างเรามันถลำลึก
“ในเมื่อเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ก็ลงนรกไปพร้อมกันจะเป็นไรไป”
“… มะ… หมายความว่ายังไงคะ”
“เธอทำให้ฉันไม่มีความสุข เพราะฉะนั้นต้องรับผิดชอบสิ”
“…”
“ก็ได้ค่ะ ใจ๋ยอมพี่เสือทุกอย่างอยู่แล้ว”
“กล้าทำ?”
“ถ้าในนรกมีพี่เสือใจ๋ก็พร้อมจะลงไปด้วย”
“หึ!! ขอดูการกระทำของคนปากเก่งหน่อย”
ฉันหันมองชุดที่แขวนอยู่บนราว ก่อนจะเดินไปเลือกตัวที่ถูกใจ ชุดพวกนี้ถูกวัดขนาดตามไซส์แล้วขนาดจึงพอดีตัวฉัน
เมื่อเลือกชุดที่ถูกใจได้แล้วก็ทำการยกมือขึ้นมาค่อย ๆ ปลดเสื้อผ้าบนตัวออกโดยมีสายตาคมของพี่เสือจ้องมองทุกการกระทำ
“หยุด!!” ขณะที่เสื้อกำลังจะหยุดออกจากตัว จู่ ๆ เสียงทุ้มของคนที่นั่งอยู่ก็ตวาดบอก
“ทำไมคะ พี่เสือต้องการให้ใจ๋ทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าเธอไม่หน้าเหมือนจ๋ายฉันคงไม่ห้าม”
เจ็บจัง มันเป็นคำเปรียบเทียบที่ทำเอาคนฟังอย่างฉันจุกอกหักจนพูดไม่ออก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสือร้ายพ่ายเมีย