เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 894
หยางเฟิงหันหัวมองหงส์แดงแล้วถามว่า “หงส์แดง พวกเรายิงกันสักนัดไหม?”
“ห๊ะ!”
เมื่อได้ยิน หงส์แดงกรีดร้องโดยไม่รู้ตัว
เธอมองดูผู้คนรอบๆจำนวนมากมาย พูดอย่างเขินอาย “ท่านแม่ทัพ แบบนี้ไม่ค่อยดีมั้ง! ตรงนี้มีคนเยอะขนาดนี้ และก็ยังเป็นกลางวันแสกๆ หรือว่าตอนกลางคืนเราหาที่ที่ไม่มีคนอยู่……”
พูดถึงตรงนี้ หงส์แดงพูดต่อไปไม่ได้
เวลานี้ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เต็มไปด้วยความเขินอาย
เห็นสถานการณ์นี้ หน้าหยางเฟิงเต็มไปด้วยเส้นสีดำ
“หงส์แดงเอ๋ย เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย?”
“ฉันคิดกับเธอเหมือนพี่น้อง เธอกลับอยากเอาฉันเหรอ?”
“คิดไม่ถึงว่า เธอจะเป็นคนแบบนี้! แย่ลงทุกวันจริงๆ ใจคนไม่โบราณ!”
หยางเฟิงส่ายหัว ทำหน้าครุ่นคิด
เออ?
หงส์แดงตกตะลึงครู่หนึ่ง พูดงึกๆงักๆ “ท่านแม่ทัพ เมื่อกี้ท่านบอกว่าพวกเรายิงสักนัดไม่ใช่เหรอ?”
หยางเฟิงกลอกตาแล้วพูดว่า “ฉันหมายความว่า เธอไปลากระเบิดในฐานมาได้ไหม? แค่ระเบิดไปทีเดียว ไม่ต้องสนใจตระกูลหยุน ตระกูลหนิงอะไร ต่างต้องจบลงแน่!”
มุมปากของหงส์แดงกระตุกอย่างรุนแรง
“ท่านแม่ทัพ ท่านคิดอะไรอยู่? ที่นี่เป็นจงโจวคือใต้เท้าจักรพรรดิ ท่านกล้าใช้ระเบิด? เกรงว่าวันต่อมา อนุสรณ์สถานการณ์กล่าวโทษจะอยู่บนโต๊ะของเจ้ามังกรเหมือนเกล็ดหิมะ”
เฮ้อ!
หยางเฟิงส่ายหัวอย่างหมดหนทาง
ที่จริงหยางเฟิงก็รู้ นี่เป็นเพียงความปรารถนาของตัวเอง
แม้ว่าเขาจะเป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งแห่งต้าเซี่ย แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรพุ่งพล่านได้
ดูเหมือนความคิดที่จะยิงระเบิดคงทำไม่ได้แล้ว!
สีหน้าของหยางเฟิงเปลี่ยนไป พูดด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมา “ส่งคำสั่งฉันองครักษ์มังกรสามพันทั้งหมดลงมือฆ่าปรมาจารย์ของตระกูลหยุนกับตระกูลหนิง!”
“ขอรับ!”
หลังจากรับคำสั่ง
หงส์แดงส่งคำสั่งลงไปทันที
ซิ่ว!
ซิ่ว!
ซิ่ว!
……
ชั่วขณะเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก