เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 894

หยางเฟิงหันหัวมองหงส์แดงแล้วถามว่า “หงส์แดง พวกเรายิงกันสักนัดไหม?”

“ห๊ะ!”

เมื่อได้ยิน หงส์แดงกรีดร้องโดยไม่รู้ตัว

เธอมองดูผู้คนรอบๆจำนวนมากมาย พูดอย่างเขินอาย “ท่านแม่ทัพ แบบนี้ไม่ค่อยดีมั้ง! ตรงนี้มีคนเยอะขนาดนี้ และก็ยังเป็นกลางวันแสกๆ หรือว่าตอนกลางคืนเราหาที่ที่ไม่มีคนอยู่……”

พูดถึงตรงนี้ หงส์แดงพูดต่อไปไม่ได้

เวลานี้ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เต็มไปด้วยความเขินอาย

เห็นสถานการณ์นี้ หน้าหยางเฟิงเต็มไปด้วยเส้นสีดำ

“หงส์แดงเอ๋ย เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย?”

“ฉันคิดกับเธอเหมือนพี่น้อง เธอกลับอยากเอาฉันเหรอ?”

“คิดไม่ถึงว่า เธอจะเป็นคนแบบนี้! แย่ลงทุกวันจริงๆ ใจคนไม่โบราณ!”

หยางเฟิงส่ายหัว ทำหน้าครุ่นคิด

เออ?

หงส์แดงตกตะลึงครู่หนึ่ง พูดงึกๆงักๆ “ท่านแม่ทัพ เมื่อกี้ท่านบอกว่าพวกเรายิงสักนัดไม่ใช่เหรอ?”

พวกเขาอยากไปขัดขวางองครักษ์มังกรที่ข้างหน้า

แต่ว่าองครักษ์มังกรสามพันพุ่งเข้าไปอยู่ในเหล่าปรมาจารย์ของตระกูลหนิงและตระกูลหยุน

เห็นแค่ยกมือขึ้นฟันดาบลง หัวแต่ละคนถูกตัดลงมา

ปรมาจารย์ตระกูลหนิงและตระกูลหยุน ล้มลงเรียบราวกับข้าวสาลี

ทันใดนั้น

ภายในบ้านตระกูลหยาง

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“หยางติ่งเทียน ถึงแม้แกจะเป็นปรมาจารย์แดนครึ่งเทพแล้วยังไง?”

“แกในตอนนี้เสียหายอย่างมาก แค่พวกเรายื้อเวลาไปเรื่อยๆ ก็สามารถยื้อจนแกตายได้!”

หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยาง มองหยางติ่งเทียนด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

หลังผ่านการเสียกำลังไปนาน หยางติ่งเทียนในตอนนี้ ก็หายใจหอบแล้ว

ยังไงที่หยางติ่งเทียนเผชิญอยู่ก็คือ การล้อมโจมตีผู้แข็งแกร่งของสองแดนปรมาจารย์ใหญ่สูงสุด