Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 191

ตอนที่ 191 อาชาไนยคนที่สี่

ฉู่ขวง เทพตลอดกาล?

หลงเฟยชะงักไปชั่วขณะ ก่อนที่ในใจจะเปรียบเทียบคุณภาพนิยายของฉู่ขวงและเฝิงหวา ทันใดนั้นก็ลังเลอยู่สักพัก เขารู้สึกว่านิยายสองเรื่องต่างก็ยอดเยี่ยมทั้งคู่ ยอดเยี่ยมซะจนแยกไม่ออกเลยว่าใครเหนือกว่าใคร

เสมอกัน?

หลงเฟยตกใจในทันที

และทางฝั่งบล็อกโนเวล เรื่องเปลี่ยนหน้าของเฝิงหวาเรียกคอมเมนต์จากผู้อ่านได้ทันทีที่ปล่อยไป ไม่ว่าจะเป็นแฟนคลับของเฝิงหวาหรือนักอ่านผู้มีใจรักเรื่องสั้น ก็ล้วนชื่นชมกันไม่ขาดปาก

‘สมแล้วที่เป็นเฝิงหวา!’

‘สมแล้วที่เป็นสามอาชาไนย!’

‘เปลี่ยนหน้าเดิมทีเป็นศิลปะการเขียนบทละครเวที ทุกคนต่างรู้กันว่านักแสดงบนเวทีสามารถเปลี่ยนสีหน้าได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่วินาที และจุดที่ยอดเยี่ยมของอาจารย์เฝิงหวาก็คือเขาใช้ศิลปะการเปลี่ยนสีหน้ามาเสียดสีคนที่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าแต่กลับหวาดกลัวผู้ที่แข็งแรงกว่าในชีวิตจริง’

‘ตอนจบสุดยอด’

‘สุดท้ายแล้วสุนัขก็กัดหน่วยลาดตระเวนจนเจ็บตัว ผมรู้สึกขำอยู่หรอกนะ แต่ก็รู้สึกปวดใจเหมือนกัน ไม่รู้ว่าหลังจากที่หน่วยลาดตระเวนคนนี้โดนกัดแล้ว จะเลือกลงโทษเจ้าของหมาหรือกัดฟันทนยอมรับชะตากรรม’

‘…’

ประจวบเหมาะพอดี

ผู้อ่านอีกฝั่งก็อ่านเรื่องสร้อยคอจบไปและถูกเรื่องราวเกี่ยวกับวัตถุนิยมและเกียรติยศจอมปลอมครอบงำเอาไว้แล้ว ถึงอย่างไรโมปัสซองต์ก็เป็นปรมาจารย์เรื่องสั้นที่โด่งดังที่สุดคนหนึ่งของโลก ผลงานชิ้นโบว์แดงของเขาจะไม่ดีไปได้อย่างไรกัน

‘ที่แท้เขาก็คือฉู่ขวง’

‘มณฑลฉินมีคนเก่งเต็มไปหมดจริงๆ นักเขียนเรื่องสั้นที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นานถึงกับเขียนออกมาด้วยสำนวนภาษาที่สละสลวยดูช่ำชองแบบนี้ ตอนนี้ฉันจำฉู่ขวงได้แล้ว นี่เป็นหนึ่งในเรื่องสั้นที่น่าทึ่งที่สุดที่ฉันเคยอ่านมาเลย’

‘ราคาของเกียรติยศจอมปลอม’

‘สามีภรรยาสกุลหวังชดใช้ไปครึ่งชีวิต เพียงเพราะสร้อยคอปลอมเส้นเดียว เวลาสิบปีทำให้ชีวิตของพวกเขากลับตาลปัตร ไม่รู้ว่าความทรงจำอันแจ่มจรัสในคืนนั้นของคุณนายหวัง จะกลายเป็นเพียงอดีตอันงดงาม หรือว่าเป็นฝันร้ายที่ไม่อาจปัดเป่า’

‘ราคาสูงลิบพอตัวเลยนะ’

‘ฉันกลับคิดว่านิยายเรื่องนี้สุดยอดตรงที่คุณไม่สามารถตัดสินสิ่งที่ได้และเสียได้อย่างละเอียด แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียไปมาก แต่อันที่จริงทั้งสองคนก็ได้รับมามากมายเช่นกัน อย่างน้อยคุณนายหวังกับคุณหวังไม่ได้เลือกที่จะหลบหนี และการเผชิญหน้ากับความรับผิดชอบอย่างกล้าหาญ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงผู้ชาย อุปนิสัยแบบนี้มีคุณค่ามากที่สุด และนี่ก็เป็นมโนสำนึกอันเรียบง่ายของคนเรา’

‘ถูกต้อง’

‘ความฟุ้งเฟ้อกับความซื่อสัตย์ปรากฏในคนคนเดียวกัน ความฟุ้งเฟ้อไม่ถูกต้องก็จริง แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธใครสักคนได้ การแสวงหาคุณค่าทางวัตถุเป็นทัศนคติในชีวิต ไม่สามารถบอกว่าคนคนหนึ่งไม่ดีไปซะทั้งหมดเพียงเพราะเรื่องนี้’

‘…’

ทางปู้ลั่ววรรณกรรม เรื่องสร้อยคอโดดเด่น ทำให้ผู้อ่านนับไม่ถ้วนพากันตกตะลึง รวมไปถึงบรรดานักเขียนเรื่องสั้นซึ่งปล่อยผลงานในช่วงเวลาเดียวกับฉู่ขวงก็นิ่งค้างพูดไม่ออกหลังจากที่ได้อ่านเรื่องนี้เช่นกัน

ทางบล็อกโนเวล

เรื่องเปลี่ยนหน้าของอาจารย์เฝิงหวา ก็โดดเด่นไม่แพ้กัน เมื่อเทียบกับเรื่องสั้นเรื่องอื่นๆ ในบล็อกโนเวลแล้ว แลดูเหมือนจะกลายเป็นตัวประกอบซะมากกว่า ยอดเข้าชมช่วงต้นเดือนมีนาคมในเซกชันนิยายของทั้งสองแพลตฟอร์มถึงกับหายใจรดต้นคอกันเลยทีเดียว!

ถึงขั้นที่…

ทันทีที่นิยายสองเรื่องนี้เปิดตัวออกมาพร้อมกัน ก็นำพามาซึ่งการถกเถียงกันว่าผลงานชิ้นไหนยอดเยี่ยมกว่ากัน นี่เป็นเรื่องที่ไร้ข้อกังขาในสายตาใครหลายคน แต่ในขณะนี้ การถกเถียงก็ได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ

ผู้อ่านแบ่งออกเป็นสองทีม

มีคนที่ชื่นชอบผลงานของเฝิงหวา ‘ในชีวิตเรามักจะพบเจอกับคนประเภทนี้ พวกเขาเป็นไม้หลักปักขี้เลน ความสามารถในการปรับตัวของการพูดและกระทำนั้นสูงมาก พวกเราไม่สามารถตำหนิว่าวิธีการเข้าสังคมแบบนี้ไม่เหมาะสม แต่ก็มีบางครั้งที่จะเห็นว่าคนบางคนก็ไหลลื่นเกินไป สีหน้าที่เปลี่ยนไปกับคำเรียกสุนัขที่เปลี่ยนไปหลายครั้ง ล้วนเป็นการเสียดสีคนกลุ่มนี้อย่างรุนแรง’

ในทางเดียวกัน