Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 200

สรุปบท ตอนที่ 200 เงา: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 200 เงา – Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet

บท ตอนที่ 200 เงา ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ในหมวดนิยายการเงิน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ตอนที่ 200 เงา

เข้าขากันดี ทำงานไม่มีเหนื่อย

งานนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรจริงๆ เพราะความช่วยเหลือของหลัวเวย ทำให้ความคืบหน้าของเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสดำเนินไปอย่างรวดเร็วมาก

หลินเยวียนกับหลัวเวย ล้วนจัดอยู่ในกลุ่มคนที่วาดภาพค่อนข้างเร็ว

ไม่นาน เรื่องราวของเล่มที่หนึ่งก็วาดเสร็จเรียบร้อยไปหลายภาพแล้ว

“จะเอาไปให้อาจารย์ฉู่ขวงดูหน่อยมั้ยคะ”

หลัวเวยเอ่ยแนะนำหลินเยวียน ขณะที่ตรวจสอบเนื้อหาของภาพวาดตรงหน้า

หลินเยวียนตอบโดยไม่ต้องยั้งคิด “ฉู่ขวงดูแล้วครับ”

หลัวเวย “???”

หลายวันมานี้เธอทำงานกับหลินเยวียนมาตลอด ไม่ยักเห็นหลินเยวียนส่งการ์ตูนให้ใครเลย

หรือว่ากลับไปส่งให้ตอนเย็นหลังกลับบ้าน?

น่าจะเหลือแค่คำอธิบายนี้แล้วละ

“ไม่รู้ว่าอาจารย์ฉู่ขวงจะพอใจกับการ์ตูนของเราหรือเปล่า” หลัวเวยพึมพำเสียงเบา

ช่วงนี้เธออ่านเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสส่วนที่ยังไม่จบจนจบแล้ว ในใจนับว่าชื่นชอบมากทีเดียว แน่นอนว่าส่วนหนึ่งก็มาจากความรักในสิ่งที่ตนทำด้วย

เพราะระยะนี้เธอกำลังวาดการ์ตูนที่เกี่ยวข้องอยู่ด้วยใช่ไหมล่ะ

และในยามนี้ หลินเยวียนได้ลงทะเบียนบัญชีผู้ใช้ใหม่บนปู้ลั่วเรียบร้อยแล้ว บัญชีผู้ใช้นี้มีชื่อว่า ‘อิ่งจือ[1]’

แน่นอนว่ามีความหมายโดยนัย

เดิมทีก็เป็นเงาจริงๆ ใช่ไหมล่ะ

หลัวเวยมองการกระทำของหลินเยวียน จึงนึกสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย “ไม่ใช้ชื่อจริงเหรอคะ”

หลินเยวียนไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “คุณใช้ชื่อจริงมั้ยครับ”

“ฉัน?”

หลัวเวยชะงักไปชั่วขณะ “ฉันเป็นผู้ช่วย ไม่มีสิทธิ์ใส่ชื่อลงไปหรอก…”

“คุณช่วยผมเยอะมาก”

ถึงแม้ว่าหลัวเวยจะไม่ได้วาดแทนหลินเยวียน แต่แท้จริงแล้วหลัวเวยช่วยวาดภาพไปพร้อมกับหลินเยวียน

นอกจากการแบ่งสตอรีบอร์ด เธอสามารถจัดการส่วนเนื้อหาได้ด้วยตัวเอง

ด้วยเหตุผลนี้เอง หลินเยวียนจึงไม่มีทางเขียนชื่อตนเองลงไปคนเดียวอย่างสบายใจเฉิบหรอก

“งั้นนับฉันเป็นผู้ช่วยไปก็แล้วกันค่ะ ฉันจะใช้นามแฝงเหมือนกัน ลั่วหลี ฉันรับออเดอร์ในเน็ตก็ใช้นามแฝงนี้เหมือนกัน”

หลัวเวยไม่ได้บอกปัด

“ได้ครับ”

หลินเยวียนไม่ออกความเห็น

หลังจากสมัครบัญชีผู้ใช้แล้ว หลินเยวียนก็อัปโหลดตอนแรกของปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูนทันที

ผู้เขียนใช้ชื่อว่า ‘อิ่งจือ’

ผู้ช่วยใช้ชื่อว่า ‘ลั่วหลี’

แต่เพราะเป็นบัญชีผู้ใช้ใหม่บนปู้ลั่ว โพสต์ไปครึ่งค่อนวัน ก็ยังไม่มีคอมเมนต์แม้แต่ประโยคเดียว

เรื่องนี้อยู่ในความคาดหมายของหลินเยวียน

เขาจึงใช้บัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวงรีโพสต์ลิงก์ของเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน จากนั้นจึงเขียนแนะนำกับแฟนคลับของตน

ทีนี้แหละ คนจำนวนมากจึงสังเกตเห็นการ์ตูนเรื่องนี้

ด้านล่างโพสต์ของฉู่ขวง ก็มีความคิดเห็นของผู้อ่านเพิ่มขึ้นมาอีกนับไม่ถ้วน

‘ปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน?’

‘ผมแอบไม่กล้ากดเปิดแฮะ…’

‘อิ่งจือนี่ใครอะ วงการการ์ตูนมีคนชื่อนี้ด้วยเหรอ’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงทำไมไม่ไปหานักวาดการ์ตูนเบอร์ใหญ่ๆ มา อย่าเห็นแก่เงินนิดๆ หน่อยๆ เลย อิ่งจือคนนี้คงไม่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มาวาดการ์ตูนทำคอนเทนต์ให้ตัวเองหรอกนะ’

‘โดนเอาไปแกงเป็นการ์ตูนแล้ว!’

‘ไปอ่านดูก่อน ถ้าทำลายภาพลักษณ์ของหลงหม่าที่ฉันคิดไว้ ฉันจะตามไปทุบ!’

‘ไม่สนใจการ์ตูน’

‘…’

ชอบนิยายเรื่องนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะชอบเวอร์ชันดัดแปลงเป็นการ์ตูนของนิยายเรื่องนี้ ถ้าเป็นอนิเมชัน นักอ่านที่สนใจอาจมีมากกว่านี้สักหน่อย

แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสนใจ

นอกจากนั้น ต่อให้ไม่มีนักอ่านที่สนใจเลย ก็ยังมีคนส่วนที่นึกสงสัย อยากรู้ว่าในปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันการ์ตูน ตัวละครจะออกมาอยู่ในรูปแบบใด

ดังนั้น

หลายคนจึงคลิกลิงก์ที่ฉู่ขวงโพสต์ไว้ ตามเข้าไปในเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสของอิ่งจือ และก็มีไม่น้อยที่ติดงอมแงม กลับออกมาไม่ได้

……

อนิเมะเรื่องดังบนโลก ปรากฏขึ้นในรูปแบบของนิยายมาก่อน จากนั้นค่อยออกเป็นการ์ตูน ซึ่งนับว่าเป็นวิธีการที่กลับกัน อย่าลืมว่าการมีอยู่ของปรินซ์ออฟเทนนิสเวอร์ชันนิยาย เดิมทีก็เป็นเพราะการ์ตูนและอนิเมะโด่งดังมาก!

โดยเฉพาะ…

แฟนคลับไม่น้อยต่างก็คาดเดาความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยนอวี๋กับฉู่ขวง สองคนนี้น่าสงสัยเกินไปแล้ว ติดตามกันและกัน แต่กลับไม่ติดตามคนอื่น ถ้าจะบอกว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีอะไรในกอไผ่เลย ก็คงทำให้สาธารณชนเชื่อไม่ได้หรอก

‘เป็นแฟนกันจริงๆ สินะ?’

‘ทางฉู่ขวงเพิ่งจะแชร์ เซี่ยนอวี๋ก็แชร์ตาม’

‘อย่าเพิ่งพูดอะไร เข้าไปอ่านก่อนเลย การ์ตูนเรื่องนี้สนุกมาก’

‘ผมไม่เคยอ่านเวอร์ชันนิยาย แต่การ์ตูนสนุกจริงๆ ตามรัวๆ!’

‘ขอบคุณที่แนะนำเรื่องนี้นะคะ’

‘ขอบคุณที่แนะนำเรื่องนี้+1’

‘..’

ไม่ว่าระยะหลังของเรื่องเจ้าชายลูกสักหลาดบนโลกจะออกทะเลไปอย่างไร อย่างน้อยต้นและกลางเรื่องของมังงะเรื่องนี้ก็ตื่นเต้นมาก โดยเฉพาะเมื่อการ์ตูนที่หลินเยวียนวาดออกมานั้นอ้างอิงมาจากเวอร์ชันดัดแปลงโดยระบบ บางจุดของเรื่องราวจึงตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าเดิม

ไม่ใช่แค่หลินเยวียน

หลัวเวยก็ติดตามสถานการณ์ของการ์ตูนเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสจากในโทรศัพท์

เมื่อเซี่ยนอวี๋แชร์ลิงก์โปรโมต เธอก็อดไม่ได้ ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ “เซี่ยนอวี๋แชร์การ์ตูนของพวกเราด้วยค่ะ! นักประพันธ์เพลงที่ฉันชอบที่สุดเห็นการ์ตูนที่ฉันมีส่วนร่วมแล้ว!? อ้อ ไม่สิ ก็ไม่แน่นะคะ บางทีเซี่ยนอวี๋อาจไม่ได้อ่านการ์ตูน แค่เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉู่ขวง ก็เลยช่วยแชร์?”

“เขาอ่านแล้วครับ”

หลินเยวียนตอบไปอย่างไม่ได้ใส่ใจ

หลัวเวยพูดด้วยความประหลาดใจ “อาจารย์รู้ได้ไงคะ…เดี๋ยวนะ หรือว่าอาจารย์รู้จักทั้งฉู่ขวงทั้งเซี่ยนอวี๋?”

หลัวเวยเริ่มรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากขึ้นเรื่อยๆ!

ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมหลินเยวียนถึงสามารถวาดเรื่องปรินซ์ออฟเทนนิสได้ล่ะ

ต้องเป็นเพราะได้รับอนุญาตจากเจ้าตัวแล้วแน่ๆ

และฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋ ก็คล้ายว่าจะรู้จักกัน…ตามตรรกะนี้แล้ว ถ้าหลินเยวียนจะรู้จักทั้งคู่ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก!

“อื้ม”

หลินเยวียนยังคงเอ่ยตอบไปอย่างไม่คิดมาก

หลัวเวยกลับตื่นเต้นจนแทบทนไม่ไหว รีบเอ่ยถามด้วยความสนอกสนใจ “เซี่ยนอวี๋กับอาจารย์ฉู่ขวงเป็นอะไรกันเหรอคะ พวกเขาเป็นแฟนกันจริงหรือเปล่าคะ”

หลินเยวียน “…”

……………………………………………..

[1] อิ่งจือ หมายถึง เงา หรือภาพสะท้อน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน