Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 382
สรุปบท ตอนที่ 382 เอ่ยถึงปลา หน้าซีดเผือด: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
อ่านสรุป ตอนที่ 382 เอ่ยถึงปลา หน้าซีดเผือด จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 382 เอ่ยถึงปลา หน้าซีดเผือด คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ตอนที่ 382 เอ่ยถึงปลา หน้าซีดเผือด
ขณะที่หัวหน้าระดับล่างของแผนกภาพยนตร์กำลังตัวสั่นเทา ก็ถูกหัวหน้าระดับสูงสุดรวมหัวกันข่มขู่ ให้เขาเก็บสิ่งที่เห็นเป็นความลับ
หัวหน้าระดับล่างเชื่อเหลือเกินว่า
ถ้าเขากล้าไม่เก็บสิ่งที่เห็นทั้งหมดเป็นความลับ พรุ่งนี้เขาอาจถูกหัวหน้าระดับสูงของแผนกภาพยนตร์เฉดหัวไล่ออกจากบริษัทสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์ด้วยเหตุผลว่าก้าวเท้าซ้ายหรือเท้าขวาก่อนอย่างแน่นอน
หัวหน้าระดับล่างพยักหน้าทั้งน้ำตา
ภายหลัง หัวหน้าระดับล่างก็ไม่เคยเข้าห้องน้ำชั้นนี้อีกเลย ทุกครั้งไม่ว่าจะรีบร้อนแค่ไหน ต่อให้ปัสสาวะหรืออุจจาระรดกางเกง เขาก็ต้องวิ่งออกไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นอื่นเพื่อจัดการกับสิ่งที่ธรรมชาติเรียกร้อง…
เรื่องราวหลังจากนั้นคงไม่จำเป็นต้องเล่าก็ได้
หลังจากจัดการเรื่องหัวหน้าระดับล่างเรียบร้อย เหล่าโจวก็มองยังกลุ่มคนโดยรอบ
“เป็นยังไง”
“เป็นหนังที่ดีเลย”
“งั้นผมจะไปจัดการเรื่องประชุมภาพยนตร์”
“โปรโมตให้เยอะเข้าไว้”
“เรื่องนั้นยังไงก็ต้องทำอยู่แล้ว”
“ใครมีความเห็นหรือคำแนะนำอีกไหม”
“พกบุหรี่ไปมากหน่อย”
“อย่าลืมบอกให้เจ้าหน้าที่เตรียมกระดาษทิชชูไว้ด้วย”
“…”
เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับหลินเยวียน
เมื่อดูภาพยนตร์จบ หลินเยวียนรู้สึกพึงพอใจมาก
ปฏิกิริยาของเหล่าโจวและหัวหน้าระดับสูงคนอื่นๆ จากแผนกภาพยนตร์ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้บรรลุถึงขีดสุดของผลลัพธ์
หนังเรียกน้ำตา!
เรียกน้ำตาสุดๆ!
มิน่าล่ะ ระบบถึงได้จัดให้เรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญูอยู่ในหมวดภาพยนตร์เรียกน้ำตา
ต่อไปบริษัทคงจะเตรียมการโปรโมตแล้ว
หลินเยวียนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะใช้บัญชีผู้ใช้ของเซี่ยนอวี๋โพสต์ข้อความ เนื้อหาของข้อความกระชับเข้าใจง่าย
“ภาพยนตร์เรื่องใหม่ ปากง สุนัขยอดกตัญญู กำลังเข้าฉายในวันที่ 11 พฤศจิกายนนี้ รอติดตามกันด้วยนะครับ!”
ไม่มีโปสเตอร์ ไม่มีภาพของตัวละคร มีเพียงประโยคง่ายๆ แต่กลับเรียกความสนใจจากแฟนคลับนับไม่ถ้วนได้ในชั่วพริบตา
‘หนังเรื่องใหม่ของอาจารย์เซี่ยนอวี๋’
‘ครั้งนี้เป็นแนวไหนอีกล่ะ’
‘ตื่นเต้นๆ ในที่สุดเซี่ยนอวี๋ก็สร้างหนังเรื่องใหม่แล้ว ฉันชอบนักปรับเสียงเปียโนสุดๆ ตั้งตารอผลงานชิ้นเอกของเซี่ยนอวี๋อีกครั้ง!’
‘ผมชอบถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศมากกว่า ตลกมากเรื่องนั้น’
‘ฉันเองก็ชอบถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศ ดูห้าหกรอบก็ไม่เบื่อ แปลกไหมไม่รู้ แต่หัวเราะทุกครั้งเลย’
‘หวังว่าหนังเรื่องใหม่ของเซี่ยนอวี๋ตลกเหมือนถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศ ถ้าเก่งนักก็ทำให้ฉันขำให้ได้สิ ถ้าขำจนหายใจไม่ทันคุณไม่ต้องรับผิดชอบ!’
‘ผมว่าถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศไม่ใช่แค่ตลก แต่ยังเยียวยาจิตใจด้วย ทุกครั้งที่เศร้า ก็ดูเรื่องนี้เยียวยาจิตใจ หวังว่าหนังเรื่องใหม่จะช่วยเยียวยาจิตใจได้เหมือนกัน’
‘…’
แม้ว่าหลินเยวียนจะยังเป็นหน้าใหม่ในวงการภาพยนตร์ ทว่าชื่อเสียงที่ภาพยนตร์สองเรื่องแรกกวาดได้นั้นเห็นเป็นประจักษ์ เพราะฉะนั้นทันทีที่บรรดาแฟนคลับได้ยินว่าภาพยนตร์เรื่องใหม่จะเข้าฉาย ต่างก็ตั้งตารอกันอย่างเต็มที่
หลังจากนั้น หลินเยวียนก็ใช้บัญชีของฉู่ขวงและอิ่งจือรีโพสต์ข้อความ
เมื่อก่อนหลินเยวียนไม่ได้อยากทำเรื่องยุ่งยากเช่นนี้ เพียงแค่ใช้บัญชีของฉู่ขวงรีโพสต์ก็พอแล้ว
อิ่งจือมีแฟนคลับอยู่น้อยนิด รีโพสต์หรือไม่รีโพสต์ก็ได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่
ทว่าหลังจากที่เรื่องสมุดมรณะโด่งดัง อิ่งจือในปัจจุบันนี้กลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมการ์ตูน จำนวนแฟนคลับทวีคูณขึ้นมา สามารถเข้ามามีบทบาทในการโปรโมตได้
เพราะฉะนั้นหลินเยวียนจึงให้อิ่งจือเข้าร่วมเครือข่ายนี้ไอรีนโนเวล
เดิมทีเขาเพียงทำไปโดยไม่ได้ใส่ใจ ทว่าเมื่อมาอยู่ในสายตาของชาวเน็ตหลายแล้ว กลับสามารถตีความออกมาเป็นนัยสำคัญได้
‘ฮ่าๆๆ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อเชื่อมโยงกันแล้ว!’
‘ก่อนหน้านี้มีแค่ความเชื่อมโยงระหว่างฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋ อิ่งจือไม่มีปากไม่มีเสียง’
‘น้ำตาจะไหล! ในที่สุดอิ่งจือก็ตามเขาทันแล้ว!’
‘อิ่งจือ: ผมไม่ใช่เงาจืดจางอีกต่อไปแล้ว พี่ๆ พาผมไปด้วยนะ!’
“บอกเซี่ยนอวี๋ว่าอย่าเข้าร่วมชาร์ตเพลงเดือนพฤศจิกาได้ไหมครับ?”
“…”
ผู้บริหารระดับสูงของสตาร์ไลท์ปวดเศียรเวียนเกล่า รีบไปสอบถามเหล่าโจว จากนั้นต่างคนต่างก็กลับไปอธิบาย
ผู้บริหารระดับสูงเหล่านี้แทบอยากสาบานให้รู้แล้วรู้รอด
“ในหนังของเซี่ยนอวี๋ครั้งนี้ ไม่มีผลงานเพลงจริงๆ ครับ!”
“เป็นแค่เพลงประกอบภาพยนตร์ทั่วไปเท่านั้นเองค่ะ ไม่ใช่เพลงที่เซี่ยนอวี๋ประพันธ์เองด้วย พวกคุณวางใจได้!”
“เซี่ยนอวี๋ไม่เข้าร่วมฤดูกาลเดือนพฤศจิกายนจริงๆ ครับ พวกคุณแข่งกันได้อย่างสบายใจ!”
“…”
เมื่ออธิบายเช่นนี้รอบแล้วรอบเล่า ในที่สุดนักร้องแถวหน้าเหล่านี้ก็สงบลง
ในที่สุดบรรดาผู้บริหารระดับสูงของสตาร์ไลท์ก็ตระหนักได้ว่าโรคกลัวปลาของบางคนในวงการนั้นหนักหนาสาหัสแค่ไหน
“ดีเลย เชิญเซี่ยนอวี๋ไปถล่มวงการภาพยนตร์เถอะ!”
นักร้องแถวหน้าซึ่งเข้าร่วมฤดูกาลเดือนพฤศจิกายนป่าวประกาศข่าวกันอย่างดีอกดีใจ
ลองคิดดูก็จริง ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็เกี่ยวโยงไปถึงผลประโยชน์ของบริษัทดนตรีหลายแห่ง สตาร์ไลท์จะทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน ให้เซี่ยนอวี๋ปล่อยเพลงกลางชาร์ตในวันที่ 11 พฤศจิกายนได้อย่างไร
พวกเขาเพียงแค่อ่อนไหวกับคำว่า ‘เซี่ยนอวี๋’ และสติหลุดจนไม่อาจไตร่ตรองหาเหตุผลได้ก็เท่านั้นเอง
“เอ่ยถึงปลา หน้าซีดเผือดไงล่ะ”
สำหรับเรื่องนี้ เหล่าโจวเองก็อดสะท้อนใจไม่ได้
หัวหน้าแผนกภาพยนตร์รอบตัวเหล่าโจวกล่าวกลั้วหัวเราะ “สิ่งที่ผมคิดในตอนนี้ก็คือ อาจมีสักวันที่วงการภาพยนตร์เอ่ยถึงปลาแล้วหน้าซีดเผือดเหมือนกัน?”
เหล่าโจวอึ้งไป อยากบอกว่าเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อลองคิดดูแล้ว กลับรู้สึกลังเลขึ้นมา
“ผมล้อเล่นหรอกน่า”
หัวหน้ารอบตัวเหล่าโจวชำเลืองมองเหล่าโจวด้วยสายตาพิลึก “เรื่องประชุมภาพยนตร์จัดการเรียบร้อยแล้วเหรอ?”
เหล่าโจวพยักหน้า “ส่งคำเชิญไปแล้ว หลังจากนี้สามวัน จะมีการประชุมภาพยนตร์เรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญู สถานที่คือโรงภาพยนตร์ต้าตี้ที่อยู่ใจกลางเมือง อยู่ในเครือโรงภาพยนตร์ต้าตี้ ผมเชิญตัวแทนระดับสูงจากเครือโรงภาพยนตร์ต้าตี้มาดูพอดี”
อนาคตของภาพยนตร์เรื่องนี้จะเป็นอย่างไร คงต้องรอดูผลลัพธ์ของการประชุมภาพยนตร์
……………………………………………….
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...