Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 456

ตอนที่ 456 โต้เถียงและตกตะลึง

บนอินเทอร์เน็ต

นับตั้งแต่ราชาหน้ากากนักร้องเริ่มออกอากาศ ทางปู้ลั่วก็ปกคลุมไปด้วยเสียงอุทานด้วยความตกใจ และผู้คนต่างพูดคุยกันแทบทุกวินาทีในขณะที่ชมรายการ

‘สุดยอด!’

‘รายการนี้คุ้มค่าแก่การรอคอยจริงๆ!’

‘หุ่นยนต์โหดมาก!’

‘หมูน้อยฉีฉีน่ารักมาก’

‘หลานหลิงอ๋องอย่างตลก เย็นชาจนเพื่อนไม่คบ’

‘พี่ชายคนนี้คือหลุมดำของรายการบันเทิง’

‘…’

และเมื่อหงส์ขาวขึ้นเวที และความสามารถของหงส์ขาวทำให้ผู้ชมยอมรับ จุดไคลแม็กซ์ของบทสนทนาในรายการทำให้โลกออนไลน์แทบระเบิด

‘หงส์ขาวเธอกล้ามาก!’

‘กรรมการตัดสินทั้งสี่เป็นขาใหญ่ตัวจริง!’

‘เดี๋ยวนะ…’

‘โอ้ว หลานหลิงอ๋องแกก็แรงอยู่นะ!’

‘เขากล้าวิจารณ์ราชินีเพลงสองคนอย่างเปิดเผยเชียวนะ!’

‘อมก ไม่รักตัวกลัวตาย!’

‘เขาจงใจเรียกกระแสหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาก็ทำสำเร็จแล้ว ตอนนี้ฉันเกลียดเขามาก’

‘หงส์ขาวดูหยิ่งก็เพราะมั่นใจในตัวเอง แต่หลานหลิงอ๋อง ฉันรู้สึกว่าเขาเฟค เฟคเกิน ทำท่าทางเหมือนตัวเองสูงส่ง!’

‘ฉันว่าดีนะ คนเขาพูดความจริง คอมเมนต์บนเป็นแฟนคลับของหยวนซีสินะ’

‘ผมชอบหงส์ขาว แต่ไม่ชอบหลานหลิงอ๋อง เห็นชัดๆ ว่าหงส์ขาวร้องได้ดีกว่าเจียงขุย!’

‘ไม่เบาเลย หลานหลิงอ๋องพูดประโยคเดียวก็ล่วงเกินราชินีเพลงถึงสองคน’

‘ทำไมผมถึงรู้สึกว่าหลานหลิงอ๋องคิดว่าตัวเองเป็นกรรมการตัดสิน แต่ผมก็ชอบคาแรกเตอร์แบบนี้นะ ทำให้รายการน่าสนใจดี!’

‘หงส์ขาวพูดคำพูดแบบนี้บอกว่าจริงใจ แต่พอหลานหลินอ๋องพูดกลับบอกว่าเสแสร้ง? เชียร์หลานหลิงอ๋อง ขอบคุณ!’

‘หลานหลิงอ๋องเป็นพวกขี้แพ้!’

‘…’

โต้เถียง!

โต้เถียงกันเต็มไปหมด!

ทุกคนคุ้นเคยกับการเป็นคนดีในรายการบันเทิง

รายการเพลงก็เป็นแบบนี้เหมือนกันหมดไม่ใช่หรือ ไม่ว่าในใจจะรู้สึกอย่างไร ภายนอกยังต้องรับบทคนดีศรีรายการต่อไป

ใครคิดจะล้มโต๊ะ คนนั้นจะกลายเป็นศัตรูของทุกคน

จู่ๆ ก็ปรากฏรายการที่เปิดการโจมตีกันอย่างง่ายดายแบบนี้ น่าหงุดหงิดใจซะจริง!

แฟนคลับของหยวนซีเดือดดาล แต่กลับไม่กล้าโจมตีกรรมการตัดสิน กรรมการตัดสินทั้งสี่น่ากลัวเสียยิ่งกว่าน่ากลัว มีคุณสมบัติพอที่จะวิพากษ์วิจารณ์หยวนซี!

โจมตีหงส์ขาว?

หงส์ขาวเพิ่งแสดงความสามารถให้เห็น ต่อให้เป็นหยวนซี ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะชนะอย่างแน่นอนหรอกมั้ง?

ยิ่งไปกว่านั้นหงส์ขาวเพียงแค่ไม่สบอารมณ์ที่คณะกรรมการประเมินคิดว่าเธอคือหยวนซี

เพราะฉะนั้นหลานหลิงอ๋องจึงกลายเป็นศูนย์กลางของการถกเถียง!

เพราะท่ามกลางการถกเถียงอย่างต่อเนื่อง หลายคนรู้สึกว่าหลานหลิงอ๋องมีคุณสมบัติน้อยที่สุดที่จะวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่น

เขาตกเป็นเป้าหมายของแฟนคลับของหยวนซี!

ในขณะนั้นเอง

พิธีกรก็ประกาศอีกครั้ง

ถึงคราวของหลานหลิงอ๋องขึ้นเวที!

ในกลุ่มแฟนคลับของหยวนซีต่างกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา!

‘หลานหลิงอ๋องขึ้นเวทีแล้ว เหอะๆ วอร์มมือรอถล่ม!’

‘ฉันละอยากรู้ว่าหลานหลิงอ๋องเป็นใครเอาอะไรมาวิจารณ์หยวนซีของพวกเรา’

‘ทุกคน เดี๋ยวตอนจอฉายคอมเมนต์ขึ้น ให้พิมพ์ว่า มีแค่นี้?’

‘เตรียมสั่งสอนเขาสักหน่อย!’

‘กล้ามารังแกซีซีของพวกเรา ผมว่าเขาคงสะกดคำว่าตายไม่เป็น!’

‘…’

แฟนคลับของหยวนซีกำลังจับตามองหลานหลิงอ๋อง!

ผู้ชมหน้าจอกำลังจับตามองหลานหลิงอ๋อง!

เนื่องจากคำพูดเมื่อครู่ของหลานหลิงอ๋อง ส่งผลให้การขึ้นเวทีของเขาดึงดูดความสนใจได้มากที่สุด!

เพียงแต่ในความสนใจเหล่านี้ มีเจตนาดีเท่าไร มีเจตนาร้ายเท่าไร และมีอีกเท่าไรที่อยู่กึ่งกลาง บอกได้ยากเหลือเกิน…

หลังจากนั้น

ท่ามกลางความสนใจของผู้คน หลานหลิงอ๋องร้องเนื้อเพลงประโยคแรกออกมา “ยามราตรีเหน็บหนาว น้ำค้างจับบนบุปผา…”

‘ผู้หญิง?’

‘เสียงใสมาก!’

‘รู้สึกว่าเสียงนี้ร้องเพลงปลายักษ์ได้เลยนะ’

‘เพราะมาก’

‘ดูจากรูปลักษณ์แล้วคิดว่าเป็นผู้ชายซะอีก’

‘เหนือความคาดหมายมาก’

‘…’

มีผู้ชมซึ่งเป็นกลางคิดเช่นนี้

ทว่าแฟนคลับของหยวนซีไม่ได้สนใจว่าหลานหลิงอ๋องจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง!

‘แค่นี้?’

‘ฉันคิดว่าจะเก่งแค่ไหนเชียว’

‘ก็แค่นี้เอง’

‘นักร้องหญิงเหรอ ถึงว่าทำไมอิจฉาซีซีของพวกเราขนาดนี้’

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน