Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 494

ตอนที่ 494 ซื้อหรือไม่ซื้อ

ห้าวันหลังจากเฉาเต๋อจื้อประกาศว่ายอดนักสืบโฮล์มส์กำลังจะตีพิมพ์ คลังหนังสือซิลเวอร์บลูก็ยืนยันและออกประกาศอย่างเป็นทางการ หนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวงเข้าสู่การเดินหน้าโปรโมตในทันที

ในเวลานี้

ผู้อ่านยังทำใจกับการตายของปัวโรต์ไม่ได้ การถกเถียงเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังคงดำเนินต่อไประลอกแล้วระลอกเล่า ปรากฏว่าจู่ๆ ทุกคนก็เห็นข่าวว่ายอดนักสืบโฮล์มส์กำลังจะตีพิมพ์ ชั่วขณะนั้นเลือดก็พลันเดือดพล่านขึ้นมา

หนังสือใหม่?

ยอดนักสืบ?

โฮล์มส์?

พวกเรายังไว้อาลัยปัวโรต์กันอยู่ แต่คุณกลับกระตือรือร้นเขียนหนังสือเรื่องใหม่ขึ้นมาอย่างอดใจไม่ไหว เคยคิดถึงหัวอกของคนอ่านบ้างไหมว่าเสียใจแค่ไหน?

โมโห!

โมโหแล้วนะ!

ถึงแม้ก่อนหน้านี้ฉู่ขวงจะเคยประกาศเกี่ยวกับหนังสือเรื่องใหม่แล้ว แต่แฟนคลับนิยายชุดรหัสคดีปัวโรต์ยังคงติดงอมแงม ความจริงพิสูจน์ให้เห็นว่าวันเวลาไม่อาจบรรเทาความเคืองแค้นของทุกคนได้ ต่อให้ทุกคนเข้าใจว่าฉู่ขวงเขียนให้ปัวโรต์ตาย หลายคนกลับยังไม่ยอมให้โฮล์มส์เข้ามาแทนที่ปัวโรต์ หลายคนถึงกับตามไปประท้วงบนปู้ลั่วของฉู่ขวง เช่นเดียวกับปฏิกิริยาหลังจากฉู่ขวงประกาศเกี่ยวกับหนังสือเรื่องใหม่

‘ยืนหยัดต่อต้าน!’

‘ฉันประเมินความซื่อสัตย์ของเจ้าแก่นี่ต่ำไปจริงด้วย คิดว่าเขาจะเสียใจกับการจากไปของปัวโรต์ แต่เจ้าแก่นี่กลับเปิดตัวนักสืบคนใหม่อย่างรวดเร็ว นี่มันฆาตกรที่ฆ่าปัวโรต์ชัดๆ!’

‘ไม่ซื้อหนังสือเล่มนี้เป็นอันขาด!’

‘ตอนปัวโรต์ตายผมเคยบอกไว้แล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะไม่อ่านยอดนักสืบโฮล์มส์เด็ดขาด ยอดนักสืบสำหรับผมมีแค่คนเดียว ไม่เหมือนกับผู้ชายเฮงซวยอย่างฉู่ขวงที่ได้ใหม่แล้วลืมเก่าหรอก!’

‘โฮล์มส์ออกไป!’

‘พวกเรากับฉู่ขวงประนีประนอมกันไม่ได้ พวกเราไม่ต้องการโฮล์มส์อะไรนั่น พวกเราต้องการแค่ปัวโรต์ ไม่ใช่ว่าใครก็เป็นยอดนักสืบได้!’

‘…’

ความรักที่ผู้อ่านมีต่อปัวโรต์นั้นไม่สามารถดูเบาได้เลย อิทธิพลของบุคคลผู้นี้เหนือกว่าตัวละครเสมือนจริง เมื่อการเสียชีวิตของปัวโรต์ได้รับการเผยแพร่ในวันที่ 3 มีนาคม สื่อขนาดใหญ่หลายแห่งถึงกับตีข่าวมรณกรรมของปัวโรต์ มีตัวละครเสมือนอื่นใดที่ทำได้เช่นนี้?

เช่นเดียวกับความกังวลของจินมู่

เมื่อยอดนักสืบโฮล์มส์ใกล้วางจำหน่าย กระแสการคว่ำบาตรโฮล์มส์ก็วนกลับมาอีกครั้ง จนผู้คนในวงการพากันร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก พร่ำบ่นว่าครั้งนี้ฉู่ขวงทำพลาดแล้วจริงๆ

“ฉู่ขวงทำยังไงล่ะทีนี้”

“กระแสต่อต้านโฮล์มส์ของคนอ่านนั้นมากเกินไป หนังสือเรื่องนี้ของฉู่ขวงคงไม่ใช่ขายไม่ออกหรอกใช่ไหม นึกภาพไม่ออกเลยว่านักเขียนยอดขายสูงลิบระดับเขาจะมีวันที่นิยายขายไม่ออกด้วย”

“ร้านหนังสือจะเลือกทางไหน”

“เรื่องสั่งของเข้ามาทางร้านหนังสือต้องสั่งเข้ามาอยู่แล้ว เห็นคนอ่านบอยคอตโฮล์มส์เยอะขนาดนี้ก็จริง แต่ในความจริงแล้วเป็นแค่อคติที่รอดมาได้เท่านั้น คนอ่านที่ไม่ได้ส่งเสียงอีกมากมายยังยินดีสนับสนุนหนังสือใหม่ของฉู่ขวง แต่คนอ่านส่วนนี้มีเท่าไหร่นั้นบอกไม่ได้ บางทีอาจส่งผลกระทบอย่างมากต่อยอดขายหนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวงก็ได้”

“…”

ขณะเดียวกัน

ร้านหนังสือแต่ละแห่งก็ตะลึงไปเช่นกัน ตามหลักแล้วหนังสือเรื่องใหม่ของฉู่ขวงต้องสั่งสินค้าให้มากเข้าไว้ หนังสือของฉู่ขวงเคยขายไม่ออกซะที่ไหนกัน ยิ่งไปกว่านั้น ปมในใจของร้านหนังสือจากในปีนั้นซึ่งยอดขายเรื่องกระบี่เทพสังหารต่ำเตี้ยเรี่ยดินเพราะสั่งสินค้าเข้ามาน้อยยังคงไม่จางหายไป

แต่ว่า…

ปัญหาในครั้งนี้เหมือนจะเกิดขึ้นจากผู้อ่านของฉู่ขวงเอง เมื่อก่อนล้วนเป็นเพราะโลกภายนอกดูเบาหนังสือใหม่ของฉู่ขวง ตอนนี้ดันกลายเป็นแฟนคลับของฉู่ขวงคว่ำบาตรหนังสือใหม่ของฉู่ขวงซะเอง แถมคนกลุ่มนี้ยังเป็นผู้บริโภคหลักของผลงานฉู่ขวงอีกด้วย!

ลังเล!

สับสน!

ด้านหนึ่ง ทุกคนไม่อาจเพิกเฉยต่อการคว่ำบาตรจากผู้อ่านได้ อีกด้านหนึ่งก็ไม่อาจต้านทานเสน่ห์ของฉู่ขวง จนรู้สึกว่าความสมดุลในใจของพวกเขากำลังกวัดแกว่งไปมา และร้านหนังสือต่างก็เพิ่งเคยประสบกับสถานการณ์เช่นนี้เป็นครั้งแรก

ด้วยเหตุนี้

ผู้จำหน่ายหนังสือบางรายได้ทำแบบสำรวจสุ่มตัวอย่างในกลุ่มผู้อ่านของฉู่ขวง ทว่าผลลัพธ์ของแบบสำรวจกลับทำให้ร้านหนังสือเหล่านี้สับสนมากยิ่งขึ้น เพราะพวกเขาได้ให้ไว้สามตัวเลือก ได้แก่

(1) สนับสนุน

(2) คว่ำบาตร