Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 520
สรุปบท ตอนที่ 520 ผู้ยิ่งใหญ่: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
สรุปตอน ตอนที่ 520 ผู้ยิ่งใหญ่ – จากเรื่อง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
ตอน ตอนที่ 520 ผู้ยิ่งใหญ่ ของนิยายการเงินเรื่องดัง Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ไม่ว่ารายการราชาหน้ากากนักร้องจะออกฉายอีกกี่ซีซัน ผู้คนจะยังคงไม่ลืมช่วงเวลาอันน่าทึ่งในการเปิดเผยใบหน้าของพ่อเพลงตัวน้อยเซี่ยนอวี๋คนนี้
ราวกับสายตาของทั่วทั้งโลกล้วนจับจ้องไปที่ร่างของเด็กหนุ่มคนนั้น!
พรึบๆๆ !
กล้องของทีมงานรายการล้วนจับจ้องไปยังปฏิกิริยาของผู้ชมทุกคน
ทว่าสีหน้าของแทบทุกคนล้วนเต็มไปด้วยความตกตะลึง ปฏิกิริยาของทุกคนนั้นนั้นมีหลากหลาย!
เอล์ฟตกตะลึง!
หงส์ขาวตกตะลึง!
หุ่นยนต์ตกตะลึง!
ราชาราชินีเพลงล้วนตกตะลึง!
“พวกเราแข่งกับเซี่ยนอวี๋…”
“เซี่ยนอวี๋ใช้ตัวตนในฐานะนักร้องมาเอาชนะพวกเราเหรอ เขาควรอยู่ในตำแหน่งคณะกรรมการตัดสินไหม…”
“แถมยังอายุน้อยด้วย…อายุน่าจะพอๆ กับลูกชายผม…”
“ถึงว่าเซี่ยนอวี๋เขียนเพลงให้หลานหลิงอ๋องมาตลอด ที่แท้เขาก็เขียนเพลงให้ตัวตัวเอง…”
“คนระดับกรรมการตัดสินมาแข่งกับพวกเรา?”
“…”
และในบรรดาราชาราชินีเพลง
เฟ่ยหยางราวกับสูญเสียความสามารถในการขบคิด ทำได้เพียงจ้องมองเซี่ยนอวี๋อย่างว่างเปล่า
คนคนนี้ จองจำตนเองไว้ในตำแหน่งลูกคนรองตลอดกาล
คนคนนี้ ทำให้ตน ‘พ่ายแพ้ทุกครั้งที่เผชิญหน้ากับปลา’
ก่อนหน้านี้ตนบอกไม่อยากถูกเซี่ยนอวี๋วิจารณ์ในรายการนี้
แต่แท้จริงแล้วเซี่ยนอวี๋เคยวิจารณ์ตนเองมานานแล้ว เพียงแต่เขากลับไม่รู้ก็เท่านั้นเอง…
ที่แท้อันดับสองในครั้งนี้ ก็เป็นเพราะเซี่ยนอวี๋
นอกจากนี้ยังขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์อย่างมั่นคงในฐานะนักร้องอย่างเปิดเผย!
เขายิ้มขมขื่นอย่างอดไม่ได้
ถ้าหากมีราชวงศ์ปลาจริงๆ ผู้ชมในเวลานี้คงกลายเป็นเหล่าขุนนางและอาณาประชาราษฎร์ไปแล้ว
ทว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่จริงแล้วก่อเกิดขึ้นจากจุดหนึ่ง
อย่าได้ลืมเรื่องราวเบื้องหลังของรายการนี้
ก่อนที่หลานหลิงอ๋องจะเปิดเผยใบหน้า ผู้คนมากมายซึ่งไม่พอใจหลานหลิงอ๋องได้รวมตัวกันจนเป็นกำลังพลเรือนหมื่นแล้ว
อย่างไรก็ตาม
เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่กองทัพที่เป็นระเบียบเรียบร้อยสักเท่าไหร่
เนื่องจากการวางกำลังโจมตีของพวกเขาระส่ำระสายตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่มต้น
เรื่องราวเกิดขึ้นในเวลาเพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว คือชั่วขณะที่เซี่ยนอวี๋เปิดเผยตัวตน
กองทัพเงียบสงัด!
ปริมาณของคอมเมนต์นั้นน่าสะพรึงกลัวมากพอทำให้อาการทริโพโฟเบีย[1]ของใครหลายคนกำเริบ!
ในชั่วพริบตาเดียว คำว่า ‘พ่อเพลงอวี๋’ บนหน้าจอก็ทำให้แฟนคลับของนักร้องกลัวตนหน้าซีดเผือด!
‘สลายโต๋!’
‘แยกย้ายเร็ว!’
ทันใดนั้นแฟนคลับของนักร้องซึ่งเคยถูกเซี่ยนอวี๋โจมตีรีบเมนชันถึงสมาชิกทุกคน
นักรบคีย์บอร์ดซึ่งเก่งกาจที่สุด ในเวลานี้ทำได้เพียงหักคีย์บอร์ดในมือเป็นสองท่อน เบื้องหน้ามีเพียงพยันตรายรออยู่
‘บุกบ้านแกสิ!’
‘ตอนนี้ต้องคุกเข่าแล้วไหม!’
‘เป็นเขาไปได้ยังไง!’
‘ฉันไปด่าพ่อเพลงอวี๋ตามคนโง่เง่าเต่าตุ่นอย่างพวกแกเหรอเนี่ย อหหหหหหหห มู่สือจะมาเอาอะไร ฉันนี่แฟนคลับตัวยงของเซี่ยนอวี๋ กลุ่มนี้แตกไปเลยสิค้ารออะไร!’
ในกลุ่มของแฟนคลับ
มีการออกจากกลุ่มเป็นวงกว้าง
และในกลุ่มแฟนคลับของหยวนซี บรรยากาศในขณะนี้กลับแปลกๆ
แม้แต่สมาชิกหลักในกลุ่มซึ่งก่อนหน้านี้กระโดดโลดเต้นอย่างดีอกดีใจที่สุด และจัดแจงให้ทุกคนบุกไปโจมตีบนปู้ลั่ว บล็อก และเว็บบอร์ดล้วนตกตะลึง
นั่นหมายความว่า…
สมาชิกหลักในกลุ่มเหล่านั้นล้วนรู้ดี
การจลาจลของแฟนคลับของหยวนซี แท้จริงแล้วมีตัวหยวนซีเองที่กระตุ้นโดยทางตรงและทางอ้อม รวมไปถึงผู้จัดการของหยวนซียังออกโรงเองมากกว่าหนึ่งครั้ง ไม่เช่นนั้นทางแฟนคลับของหยวนซีคงไม่จริงจังถึงขนาดนี้หรอก
เหตุผลนั้นเรียบง่ายมาก
หยวนซีอยากโด่งดังโดยอาศัยหลานหลิงอ๋อง
หลานหลิงอ๋องยั่วโมโหคนมากมายเหลือเกิน ถ้าหากหยวนซีเอาชนะอีกฝ่ายได้ ชื่อเสียงที่กอบโกยได้จะน่ากลัวมาก
นี่เป็นเรื่องปกติมาก
คนดังมากมายชอบใช้วิธีเรียกกระแสเช่นนี้ หลานหลิงอ๋องยื่นบันไดให้แล้ว หยวนซีก็ปีนตามขึ้นไป
แต่เรื่องพัฒนามาถึงจุดนี้แล้ว ปฏิกิริยาสะท้อนกลับนั้นน่ากลัวที่สุด!
นั่นเพราะเขาคือเซี่ยนอวี๋…
เพราะฉะนั้นหยวนซีจึงถูกลิขิตชะตาให้พ่ายแพ้ตั้งแต่แรก
ในกลุ่มกำลังแตกตื่น ปฏิกิริยารุนแรงเกิดขึ้นแล้ว
‘พี่ใหญ่เรายังจะบุกอยู่ไหม บุกปู้ลั่วของเซี่ยนอวี๋หรือบุกบล็อกของเซี่ยนอวี๋ดีล่ะ เซี่ยนอวี๋เหมือนจะไม่มีบล็อก ปกติเขาเล่นปู้ลั่วเป็นส่วนมาก ผมแนะนำว่าพวกเราไปพร้อมกัน’
‘ไปพร้อมกันบ้านแกสิ!’
‘สมองพังหรือไง!’
‘คุณไม่รู้จักเซี่ยนอวี๋?’
‘สงสารพ่อเพลงอวี๋’
‘ดูราชาหน้ากากนักน้องหรือเปล่า เซี่ยนอวี๋อยู่มหาลัยเราจริงด้วย!’
‘อมก ฉันรู้จักเขา คนหล่อของสาขาการประพันธ์เพลง สุดหล่อของฉันคือเซี่ยนอวี๋!’
‘ขอร้องให้เรียกว่าคนหล่อของมหาลัยเลยดีกว่า แค่คนเขาถ่อมตัว หลายคนเลยไม่รู้ว่าสาขาการประพันธ์เพลงมีคนหล่อแบบนี้อยู่ก็เท่านั้นเอง ฉันมีเพื่อนอยู่สาขาการประพันธ์เพลงถึงได้รู้!’
‘แม่เจ้าโว้ย เด็กปีห้าสาขาการประพันธ์เพลง!’
‘ฉันเองก็เคยเห็นเขา! ฉันรักเขาอะแกร รักนะตัวเอง!’
‘ทำไมก่อนหน้านี้ฉันถึงไม่เคยรู้ว่าม.เรามีคนหล่อแบบนี้อยู่ ถ้ารู้แตกแรกว่าเขาคือเซี่ยนอวี๋ ฉันจะไปคอยเลี้ยงน้ำเลี้ยงขนมทุกวันเลย!’
……
ปฏิกิริยาตอบสนองแบบเดียวกันเกิดขึ้นในกลุ่มแช็ตชั้นเรียนของหลินเยวียน
ในกลุ่มต่างแตกตื่น
‘หลินเยวียนคือเซี่ยนอวี๋!!’
‘พอฉันเห็นเขาถอดหน้ากาก ฉันคิดว่าตัวเองตาฝาด!’
‘แม่เจ้า!’
‘ทำไมฉันถึงเพิ่งมารู้ตอนปีห้า!’
‘หลินเยวียนก็ถ่อมตัวเกินน!’
‘เรียกพ่อเพลงอวี๋สิลูก!’
‘มิน่าล่ะวันนั้นเยี่ยหานถึงเห็นหลินเยวียนที่สตาร์ไลท์!’
‘เพราะหลินเยวียนก็คือเซี่ยนอวี๋ เขาต้องอยู่ที่สตาร์ไลท์อยู่แล้ว!’
‘นึกไม่ถึงเลย ว่าฉันกับเซี่ยนอวี๋จะเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ฉันกับเขาเคยอยู่หอเดียวกัน!’
‘ฉันเคยนั่งกับเขา!’
‘ครั้งหน้าถ้าเจอเขาจะต้องขอลายเซ็นแล้วอ๊ากกกกก!’
‘…’
ในกลุ่มเมนชันถึงหลินเยวียน
และมีหลายคนเมนชันถึงเยี่ยหาน
และแล้วเยี่ยหานก็ปรากฏตัว ‘ให้ฉันตั้งสติก่อน อิมแพคแรงเกินไป สมองมึนไปหมด…’
ใช่แล้ว
ต้องตั้งสติก่อน
ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งชวนพ่อเพลงอวี๋มากินข้าวด้วยกัน?
ถึงจะถูกปฏิเสธก็เถอะ…
นี่มันอะไรกัน
ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ใกล้ตัวฉันนี่เอง?
[1] ทริโพโฟเบีย (Trypophobia) คืออาการหวาดกลัวหรือรู้สึกขยะแขยงสิ่งที่มีรูปแบบซ้ำซาก กลุ่มของรูเล็กๆ หรือกลุ่มของปุ่มต่างๆ เช่น ฝักบัว ฟองน้ำ รูขุมขน รังผึ้ง ภาพวงกลมเล็กๆ เรียงต่อกัน ปะการัง เป็นต้น
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...