Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 524
ความรู้สึกซาบซึ้งนี้ยังคงเวียนวนอยู่ในใจของทุกคน
แฟนคลับซึ่งชื่นชอบเซี่ยนอวี๋ ไม่อาจต้านทานได้เมื่อเผชิญกับฉากเรียกน้ำตาเช่นนี้
หลังจากนั้นมีคนนึกถึงเพลงชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์
อย่างที่ควรจะเป็น
‘ถ้าจำไม่ผิดละก็ ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์น่าจะเขียนจากความรู้สึกของหลินเยวียนในช่วงนั้นสินะ’
‘ไม่ผิดแน่’
‘ท่อนคอรัสของเพลงนี้ร้องว่า ฉันคือช่วงเวลาอันเจิดจรัส ฉันคือเปลวไฟที่ผ่านพัดเส้นขอบฟ้า เพื่อให้เธอมองมา ฉันไม่สนใจสิ่งใด
ฉันจะมอดมลายไป ไม่หวนคืนมา…ตอนนั้นน้อยคนจะเชื่อมโยงเพลงนี้เข้ากับความตาย’
ไม่จีรังดั่งหมู่หงส์โบยบิน!
งามตระการเหมือนมวลผกายามคิมหันต์!
ความหมายซึ่งถ่ายทอดผ่านบทเพลงนี้ ที่จริงแล้วคล้ายคลึงกับเพลงเส้นทางธรรมดา แต่ก็มีความแตกต่างอยู่บ้าง
ความแตกต่างอยู่ที่เพลงชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์คือการสูญเสียความหวังไป และอยากกลับมาเจิดจรัสอีกครั้ง
ส่วนเพลงเส้นทางธรรมดานั้นเปิดกว้างมากขึ้น
‘ครั้งหนึ่งฉันเคย’ ในท่อนคอรัสของเพลง ก็คือเพลงชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์
แต่นั่นก็เป็นเพียง ‘ครั้งหนึ่งเคย’
ประโยคสุดท้ายว่า ‘เรื่องราวของเธอเป็นอย่างไรแล้ว’ เป็นการแสดงออกถึงความคาดหวังในอนาคต
เพราะเขายังอยู่บนเส้นทางนี้
เขายังคงนำบทเพลงใหม่มาสู่แฟนๆ
ในตอนนี้
หลายคนวางใจลงแล้ว
โชคดีที่สุขภาพของเซี่ยนอวี๋ฟื้นตัว
โชคดีที่เขายังคงสร้างสรรค์ผลงานต่อไปได้
โชคดีที่เขาได้ทำตามความฝันในการร้องเพลงแล้ว
ชั่วขณะนั้น
หลายคนรู้สึกเศร้า
และในการสัมภาษณ์เหล่านี้ ในการถกเถียงกันเหล่านี้ แพร่สะพัดไปทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตในช่วงเวลาอันสั้น
ผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ รับรู้เรื่องราวในอดีตอันเปราะบางไปจนถึงสิ้นหวัง ภายใต้แสงเรืองรองของเซี่ยนอวี๋ในฐานะพ่อเพลงตัวน้อย
‘ไม่กล้านึกภาพเลย’
‘ในเนื้อเพลงเหล่านี้ อันที่จริงมีแนวโน้มหนึ่งปรากฏอยู่ เซี่ยนอวี๋คิดสั้นอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกัน’
‘โชคดีที่เขาไม่ได้ยอมแพ้’
‘ฉันเชื่อว่าสวรรค์ยังคุ้มครองเขาอยู่ โอกาสที่จะฟื้นตัวจากโรคที่รักษาไม่หายนั้นมีน้อยจริงๆ ’
‘ไม่พูดแล้ว ผมจะไปดาวน์โหลดสองเพลงนี้’
‘ที่แท้นี่คือวิธีการเปิดเพลงชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’
‘ที่แท้…นี่คือวิธีการเปิดเพลงเส้นทางธรรมดา’
‘ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเซี่ยนอวี๋ถึงใช้เพลงเส้นทางธรรมดาในรอบตัดสิน เพราะมีแค่เพลงนี้ มีแค่เพลงนี้ที่สามารถถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกของเขาในตอนนั้นได้’
‘…’
ถ้าหากเปรียบเทียบด้านความสามารถในการแข่งขันและสถานการณ์ในตอนนั้น เพลงเกินจริงน่าจะมีศักยภาพในการแข่งขันมากที่สุด และสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมได้มากที่สุด!
เพราะฉะนั้นเมื่อเซี่ยนอวี๋ตัดสินใจว่าจะนำอีกหนึ่งเพลงออกมาแข่งกับมหาราชา หลายคนจึงไม่เข้าใจ
ต่อให้ได้ฟังเพลงเส้นทางธรรมดาแล้ว ก็ยังคงไม่เข้าใจ
เพลงนี้ดีมาก
แต่กลับไม่มีพลังเท่าเพลงเกินจริง!
จนกระทั่งทุกคนได้รับรู้อดีตของเซี่ยนอวี๋ ได้รับรู้ทุกสิ่งที่เขาประสบมา จึงได้เข้าใจเพลงเส้นทางธรรมดาอย่างถ่องแท้
‘บางทีเซี่ยนอวี๋อาจไม่ได้สนใจว่าจะแพ้หรือชนะ’
‘การแข่งขันนี้คือความฝันที่เป็นจริง ราชาหน้ากากนักร้องคนสุดท้ายคือรางวัลที่ดีที่สุดสำหรับเขา ความฝันของเขาเบ่งบาน เขาคือผู้เข้าแข่งขันซึ่งควรค่าแก่การเป็นราชาหน้ากากนักร้องมากที่สุด’
ซีซันหน้าได้โปรดมาเป็นกรรมการตัดสิน!’
‘ไม่ต้องถึงซีซันหน้าหรอก ไม่มีซีซันไหนทำได้เหนือกว่าซีซันหนึ่งที่เซี่ยนอวี๋เข้าร่วมในฐานะหลานหลิงอ๋องแล้ว ฉันไม่รู้ว่านี่เป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายของรายการ’
ใช่แล้ว
ซีซันหนึ่งกลายเป็นแบบฉบับของรายการ ต่อให้รายการเพิ่งจบลงได้ไม่นาน
หลายคนยังไม่อาจลืมช่วงเวลาที่เซี่ยนอวี๋ถือถ้วยรางวัล และภาพที่พ่อเพลงทั้งห้าขับร้องบทเพลงผืนน้ำเย้ยเยาะ
……
แน่นอนว่าหลินเยวียนก็อ่านการสนทนาบนโลกออนไลน์เช่นกัน
เมื่อเขาเต็มใจถอดหน้ากากต่อหน้ากล้อง เรื่องราวในอดีตซึ่งถูกเปิดเผยจึงไม่ได้มีความสำคัญมากมายอีกต่อไป
ในครั้งนี้
ยังมีผู้คนอีกมากมายตีความเพลงของเขา
และมีเพียงครั้งนี้ ที่ร้อยละแปดสิบของการตีความนั้นถูกต้อง
อย่างน้อยความคิดจิตใจระหว่างกระบวนการเลือกเพลงเส้นทางธรรมดาก็เป็นเช่นนั้น ไม่ต่างจากที่ทุกคนจินตนาการไว้มากนัก หลินเยวียนมีเหตุผลที่จะร้องเพลงนี้ในรอบชิงชนะเลิศ
ในขณะนี้
รถของกู้ตงเคลื่อนมาจอดยังหน้าประตูบ้านของหลินเยวียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน