Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 585
การแข่งขันจบลงแล้ว
การถ่ายทอดสดยังคงดำเนินต่อไป
นักประพันธ์เพลงรวมตัวกันในห้องโถง
ผู้กำกับถงซูเหวินปรากฏตัวขึ้น “หลายวันมานี้นักประพันธ์เพลงได้ทำงานอย่างหนัก สร้างสรรค์ผลงานในระยะเวลาอันสั้น ทุกท่านทำผลงานได้ดีมาก แต่เมื่อพิจารณาถึงความลำบากในการสร้างสรรค์ผลงานแล้ว ช่วงเวลาต่อจากนี้ เราจะกลับมาสู่การแข่งขันระหว่างนักร้องอีกครั้ง…”
ทุกคนต่างพยักหน้า
มาตรฐานของรายการนี้ต่อนักประพันธ์เพลงสูงมาก โดยเฉพาะการประพันธ์เพลงตามหัวข้อในระยะเวลาจำกัด ยิ่งมำให้ทุกคนสูญเสียพลังงานไปอย่างมาก
ถ้าหากเล่นแบบนี้ต่อไปอีกหนึ่งสัปดาห์ เส้นผมของทุกคนอาจร่วงหมดศีรษะได้
“แน่นอนครับ”
ถงซูเหวินกล่าวอย่างยิ้มแย้ม “ให้ทุกท่านพักผ่อน เพื่อให้ทุกท่านมีเวลาเตรียมพร้อมสำหรับมหาสงครามเทพเซียนในช่วงปลายปี ขณะเดียวกันผมยังหวังว่านักประพันธ์เพลงทุกท่านที่เข้าร่วมในมหาสงครามเทพเซียนในครั้งนี้จะได้รับชัยชนะ!”
ผู้คนพลอยหัวเราะตาม
นี่คงเป็นเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมรายการจึงให้นักประพันธ์เพลงหยุดพัก
ขณะนี้คือเดือนพฤศจิกายน ต่อไปคือเดือนธันวาคม!
มหาสงครามเทพเซียนซึ่งเกิดขึ้นปีละครั้งในวงการเพลงนั้นใกล้เข้ามาแล้ว!
พ่อเพลงซึ่งนั่งอยู่ในที่แห่งนี้มีหลายคนซึ่งเตรียมเข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียน!
“เสี่ยวอวี๋จะเข้าร่วมด้วยไหม?”
เจิ้งจิงมองไปยังหลินเยวียนซึ่งอยู่ด้านขวามือ
หลินเยวียนพยักหน้า
เขาจะเข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียนในเดือนธันวาคมอย่างแน่นอน
เนื่องจากโบนัสค่าความโด่งดังซึ่งเก็บได้จากมหาสงครามเทพเซียนนั้นสูงมา หลายวันมานี้เขาจึงพิจารณาว่าจะใช้เพลงใดในการไต่ชาร์จ
“จุ๊ๆ ”
เจิ้งจิงหยอกล้อ “งั้นปีนี้คุณก็ตกเป็นเป้าหมายแล้ว ชิงตำแหน่งแชมป์มหาสงครามเทพเซียนมาได้สองครั้ง นักประพันธ์เพลงหลายคนอยากจะจัดการคุณ แม้แต่ฉันเองก็ยังคันไม้คันมือ…”
“แล้วคุณเข้าร่วมไหม?”
หยางจงหมิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย
เจิ้งจิงส่ายหน้า ยิ้มขื่นตอบว่า “ไม่กี่ปีนี้ลองเข้าร่วมมาแล้ว แต่ในมหาสงครามเทพเซียนมีแต่พวกเพี้ยนๆ สามรอบที่เข้าไปกินพลังมาก แชมป์อะไร ฉันไม่ต้องเป็นก็ได้”
“ผมเข้าร่วม”
หยางจงหมิงเอ่ยปาก
เจิ้งจิงจ้องมองตาโต!
ขณะเดียวกัน เมื่อนักประพันธ์เพลงซึ่งอยู่โดยรอบได้ยินคำพูดของหยางจงหมิง สีหน้าก็เปลี่ยนไปในชั่วพริบตา
ในบริเวณนั้นเงียบลงทันใด
ผ่านไปหลายวินาที
อู่หลงมองไปยังใบหน้าอันเด็ดเดี่ยวของหยางจงหมิง พลางกลืนน้ำลาย “คุณจะเข้าร่วมจริงหรือ?”
หยางจงหมิงพยักหน้า
อู่หลงกล่าวด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยราวกับจะร้องไห้อยู่รอมร่อ “ผมอยากใช้มหาสงครามเทพเซียนปีนี้ขึ้นเป็นพ่อเพลง คุณไม่ให้ทางรอดผมเลย!”
“พยายามเข้านะ”
หยางจงหมิงตอบ
อู่หลงคลึงขมับ “นี่ไม่ใช่เรื่องพยายามหรือไม่พยายามสักหน่อย ใครไม่รู้บ้างว่าหยางจงหมิงคือราชาแห่งการไต่ชาร์ตเพลง เข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียนสามครั้งก็ได้แชมป์ทุกครั้ง!”
ใช่แล้ว
หยางจงหมิงเคยคว้าอันดับหนึ่งในมหาสงครามเทพเซียนมาแล้วถึงสามครั้ง!
แน่นอน ว่านี่ไม่เหมือนการคว้าแชมป์ติดต่อกันของเซี่ยนอวี๋
บางครั้งหยางจงหมิงก็ไม่ปล่อยเพลงตลอดทั้งปี
ทว่าไม่มีใครกล้าสบประมาทหยางจงหมิงด้วยเหตุผลนี้
เพราะเมื่อใดที่หยางจงหมิงลงมือ เขาจะชนะอย่างแน่นอน!
ใช้คำพูดของเจิ้งจิงคือ
หยางจงหมิงแพ้ไม่เป็น!
คนอื่นปล่อยเพลงด้วยความมั่นใจเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ แต่เมื่อหยางจงหมิงปล่อยเพลง ย่อมมีเพียงเงื่อนไขเดียวเท่านั้น
เขามั่นใจถึงเก้าสิบเปอร์เซ็น!
ดังนั้นเมื่อหยางจงหมิงบอกว่าเขาจะเข้าร่วมในมหาสงครามเทพเซียนในช่วงปลายปี ทุกคนต่างเข้าใจว่าหยางจงหมิงหยางจงหมิงคงจะหยิบเพลงที่มั่นใจเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ออกมา!
ไม่ทันไร
นักประพันธ์เพลงซึ่งวางแผนจะปล่อยเพลงในช่วงปลายปีต่างถอยทัพ เพลงที่หยางจงหมิงมั่นใจนั้นต้องไม่ธรรมดา
“กังวลไหม?”
เจิ้งจิงมองชำเลืองมองหลินเยวียน
หลินเยวียนส่ายหน้า
เขาไม่กังวล
ไม่ใช่เพราะเขามั่นใจว่าจะชนะหยางจงหมิง
แต่เป็นเพราะ…
หลินเยวียนสามารถยอมรับความพ่ายแพ้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน