Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 617
“แบบนี้ต้องความรู้สึกแบบไหนกัน!”
ในสตูดิโอ
หลัวเวยมองไปยังหลินเยวียน ในแววตาเป็นประกาย
เมื่อก่อน เธอคิดว่าเซี่ยนอวี๋และอิ่งจือแข่งกันเพื่อแย่งเซี่ยนอวี๋ ดังนั้นในสมองจึงพยายามขบคิดว่าจะช่วยให้อิ่งคือชนะใจฉู่ขวงได้อย่างไร
ภาพหลัง หลังเวยจึงได้รู้ว่าเซี่ยนอวี๋และอิ่งจือคือตัวตนของอาจารย์หลินเยวียน
ไม่ได้มีศัตรูหัวใจมาตั้งแต่แรก!
ฉู่ขวงและหลินเยวียนเป็นคู่กัน!
ดังนั้นความรู้สึกมากมายจึงชัดเจนยิ่งขึ้น
ที่แท้สิ่งที่อิ่งจือทำเพื่อฉู่ขวง และสิ่งที่เซี่ยนอวี๋ทำเพื่อฉู่ขวง ล้วนเป็นสิ่งที่หลินเยวียนทำเพื่อฉู่ขวง!
ทวีคูณไปเลย!
ครั้งนี้ยิ่งเข้าไปใหญ่!
เพื่อช่วยเหลือฉู่ขวง อาจารย์หลินเยวียนไม่เพียงช่วยวาดภาพประกอบเรื่องอลิซในแดนมหัศจรรย์ เวลานี้ยังใช้ดนตรีสั่งสอนชาวเยี่ยนอีกด้วย!
นี่คือมิตรภาพ?
หรือความรัก?
ไม่สำคัญอีกต่อไป!
ตอนนี้สมองของหลัวเวยปรากฏฉากของหลินเยวียนซึ่งยืนประจันหน้ากับกองทัพซึ่งมีกำลังพลเรือนหมื่น ชักดาบออกมาพลางมองไปรอบๆ !
ไม่รู้ว่าอาจารย์หลินเยวียนเคยถามฉู่ขวงหรือไม่ ว่าทำไมอีกาถึงเหมือนโต๊ะเขียนหนังสือ?
หลัวเวยจินตนาการอย่างบ้าคลั่ง
แน่นอนว่าหลินเยวียนไม่ได้ล่วงรู้ถึงความคิดของหลัวเวย
เขาบ่นกับจินมู่ “กว่าจะทำให้คนเยี่ยนชอบผมได้ลำบากทีเดียว ตอนนี้ชาวหานเหมือนจะไม่ชอบผมอีก”
จินมู่กล่าวกลั้วหัวเราะ “นั่นเพราะพวกเขาไม่เข้าใจคุณครับ”
ทวีปใหม่ผนวกรวม เพราะขาดความเข้าใจเกี่ยวกับทวีปซึ่งผนวกรวมมาก่อนแล้ว จึงมักเกิดสถานการณ์เช่นนี้เป็นบางครั้งบางคราว
ในความเป็นจริง
การผนวกรวมของทวีปใหม่และทวีปก่อนหน้าในทุกๆ ปี มักเกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้งในลักษณะนี้
บางทีอาจมีเพียงการเป็นศัตรูกันเท่านั้น จึงจะทำให้เข้าใจอีกฝ่ายลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ฉีโจว ฉู่โจว และเยี่ยนโจวต่างก็มาด้วยวิธีนี้
โดยเฉพาะฉู่โจวและเยี่ยนโจว
และบนอินเทอร์เน็ตในเวลานี้
ชาวเยี่ยนจัดกระบวนทัพแล้วแล้ว
แต่ไม่อาจบอกได้ว่าชาวหานมองโลกในแง่ดีอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า เหตุผลหลักคือหลังจากที่หานโจวเข้าผนวกรวม ผลงานดนตรีเยี่ยนโจวก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในฉินฉีฉู่เยี่ยน
ผู้คนไม่น้อยยอมรับดนตรีหานโจว
ไม่ได้บอกว่าเหนือกว่าฉินโจว แต่นับได้ว่าเป็นดนตรีที่ยอดเยี่ยม
ถ้าให้หานโจวไปประลองกับทั้งฉินโจว หานโจวไม่ได้ใจกล้าถึงขนาดนั้น
สู้ไม่ไหวหรอก
ฉินโจวเต็มไปด้วยพยัคฆ์หมอบมังกรซ่อน
พ่อเพลงแต่ละคนฝีมือไม่ธรรมดา
ทว่าถ้าให้หานโจวเผชิญหน้าเพียงเซี่ยนอวี๋ ชาวหานไม่ได้กลัวสักเท่าไหร่
ต่อให้เป็นวงการดนตรีหานโจว แม้ว่าพวกเขาเห็นเซี่ยนอวี๋แล้วจะหวั่นใจอยู่บ้าง ทว่าความหวั่นใจนี้ เหตุผลหลักเป็นเพราะพวกเขากลัวว่าเซี่ยนอวี๋จะดึงดูดคนดนตรีจากฉินโจวมามากกว่านี้…
การต่อสู้ในครั้งนี้ไม่สามารถกลายเป็นการต่อสู้ระหว่างพื้นที่ได้
ถ้ากัดเซี่ยนอวี๋ตาย เท่ากับฉู่ขวงย่อมโจมตีชาวหาน ชาวหานนับว่าพอมีความกล้าหาญพอที่จะรับศึก
นี่ก็คือหนึ่งในเหตุผลที่วงการดนตรีหานโจวไม่ได้ออกมาแสดงท่าที
พวกเขากำลังสังเกตการณ์
สังเกตการณ์ว่าในเดือนกุมภาพันธ์มีพ่อเพลงชาวฉินโจวโผล่มาหรือไม่
ปรากฏว่า…
ไม่มี
บรรดาพ่อเพลงพร้อมใจกันเลือกหลีกเลี่ยงเดือนกุมภาพันธ์ หรือจะบอกว่าเดือนสองไม่มีพ่อเพลงคิดจะปล่อยเพลงเลยก็คงได้
‘ดูเหมือนว่าชาวฉินจะหวาดกลัวดนตรีของชาวเยี่ยนเราเช่นกัน’
มีชาวหานคิดเช่นนี้อย่างอดไม่ได้
แต่สิ่งที่ชาวหานไม่รู้ก็คือ
เดิมทีพ่อเพลงบางคนในฉินโจวมีแผนปล่อยเพลงในเดือนกุมภาพันธ์ แต่หลังจากเห็นว่าเดือนกุมภาพันธ์มีเซี่ยนอวี๋เข้าร่วม ต่างก็อันตรธานกันไปหมด
“ปลาตัวนั้นน่ากลัวมากจนหยางจงหมิงแทบรับมือกับเขาไม่ไหว ฉันไม่อยากไปวุ่นวายด้วย”
ใช่แล้ว
ผู้ที่ทำให้พ่อเพลงหวาดกลัวนั้นไม่ใช่ชาวหาน แต่เป็นเซี่ยนอวี๋คนนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน