ตอน ตอนที่ 617 สุริยันและจันทรา จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 617 สุริยันและจันทรา คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“แบบนี้ต้องความรู้สึกแบบไหนกัน!”
ในสตูดิโอ
หลัวเวยมองไปยังหลินเยวียน ในแววตาเป็นประกาย
เมื่อก่อน เธอคิดว่าเซี่ยนอวี๋และอิ่งจือแข่งกันเพื่อแย่งเซี่ยนอวี๋ ดังนั้นในสมองจึงพยายามขบคิดว่าจะช่วยให้อิ่งคือชนะใจฉู่ขวงได้อย่างไร
ภาพหลัง หลังเวยจึงได้รู้ว่าเซี่ยนอวี๋และอิ่งจือคือตัวตนของอาจารย์หลินเยวียน
ไม่ได้มีศัตรูหัวใจมาตั้งแต่แรก!
ฉู่ขวงและหลินเยวียนเป็นคู่กัน!
ดังนั้นความรู้สึกมากมายจึงชัดเจนยิ่งขึ้น
ที่แท้สิ่งที่อิ่งจือทำเพื่อฉู่ขวง และสิ่งที่เซี่ยนอวี๋ทำเพื่อฉู่ขวง ล้วนเป็นสิ่งที่หลินเยวียนทำเพื่อฉู่ขวง!
ทวีคูณไปเลย!
ครั้งนี้ยิ่งเข้าไปใหญ่!
เพื่อช่วยเหลือฉู่ขวง อาจารย์หลินเยวียนไม่เพียงช่วยวาดภาพประกอบเรื่องอลิซในแดนมหัศจรรย์ เวลานี้ยังใช้ดนตรีสั่งสอนชาวเยี่ยนอีกด้วย!
นี่คือมิตรภาพ?
หรือความรัก?
ไม่สำคัญอีกต่อไป!
ตอนนี้สมองของหลัวเวยปรากฏฉากของหลินเยวียนซึ่งยืนประจันหน้ากับกองทัพซึ่งมีกำลังพลเรือนหมื่น ชักดาบออกมาพลางมองไปรอบๆ !
ไม่รู้ว่าอาจารย์หลินเยวียนเคยถามฉู่ขวงหรือไม่ ว่าทำไมอีกาถึงเหมือนโต๊ะเขียนหนังสือ?
หลัวเวยจินตนาการอย่างบ้าคลั่ง
แน่นอนว่าหลินเยวียนไม่ได้ล่วงรู้ถึงความคิดของหลัวเวย
เขาบ่นกับจินมู่ “กว่าจะทำให้คนเยี่ยนชอบผมได้ลำบากทีเดียว ตอนนี้ชาวหานเหมือนจะไม่ชอบผมอีก”
จินมู่กล่าวกลั้วหัวเราะ “นั่นเพราะพวกเขาไม่เข้าใจคุณครับ”
ทวีปใหม่ผนวกรวม เพราะขาดความเข้าใจเกี่ยวกับทวีปซึ่งผนวกรวมมาก่อนแล้ว จึงมักเกิดสถานการณ์เช่นนี้เป็นบางครั้งบางคราว
ในความเป็นจริง
การผนวกรวมของทวีปใหม่และทวีปก่อนหน้าในทุกๆ ปี มักเกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้งในลักษณะนี้
บางทีอาจมีเพียงการเป็นศัตรูกันเท่านั้น จึงจะทำให้เข้าใจอีกฝ่ายลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ฉีโจว ฉู่โจว และเยี่ยนโจวต่างก็มาด้วยวิธีนี้
โดยเฉพาะฉู่โจวและเยี่ยนโจว
และบนอินเทอร์เน็ตในเวลานี้
ชาวเยี่ยนจัดกระบวนทัพแล้วแล้ว
แต่ไม่อาจบอกได้ว่าชาวหานมองโลกในแง่ดีอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า เหตุผลหลักคือหลังจากที่หานโจวเข้าผนวกรวม ผลงานดนตรีเยี่ยนโจวก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในฉินฉีฉู่เยี่ยน
ผู้คนไม่น้อยยอมรับดนตรีหานโจว
ไม่ได้บอกว่าเหนือกว่าฉินโจว แต่นับได้ว่าเป็นดนตรีที่ยอดเยี่ยม
ถ้าให้หานโจวไปประลองกับทั้งฉินโจว หานโจวไม่ได้ใจกล้าถึงขนาดนั้น
สู้ไม่ไหวหรอก
ฉินโจวเต็มไปด้วยพยัคฆ์หมอบมังกรซ่อน
พ่อเพลงแต่ละคนฝีมือไม่ธรรมดา
ทว่าถ้าให้หานโจวเผชิญหน้าเพียงเซี่ยนอวี๋ ชาวหานไม่ได้กลัวสักเท่าไหร่
ต่อให้เป็นวงการดนตรีหานโจว แม้ว่าพวกเขาเห็นเซี่ยนอวี๋แล้วจะหวั่นใจอยู่บ้าง ทว่าความหวั่นใจนี้ เหตุผลหลักเป็นเพราะพวกเขากลัวว่าเซี่ยนอวี๋จะดึงดูดคนดนตรีจากฉินโจวมามากกว่านี้…
การต่อสู้ในครั้งนี้ไม่สามารถกลายเป็นการต่อสู้ระหว่างพื้นที่ได้
ถ้ากัดเซี่ยนอวี๋ตาย เท่ากับฉู่ขวงย่อมโจมตีชาวหาน ชาวหานนับว่าพอมีความกล้าหาญพอที่จะรับศึก
นี่ก็คือหนึ่งในเหตุผลที่วงการดนตรีหานโจวไม่ได้ออกมาแสดงท่าที
พวกเขากำลังสังเกตการณ์
สังเกตการณ์ว่าในเดือนกุมภาพันธ์มีพ่อเพลงชาวฉินโจวโผล่มาหรือไม่
ปรากฏว่า…
ไม่มี
บรรดาพ่อเพลงพร้อมใจกันเลือกหลีกเลี่ยงเดือนกุมภาพันธ์ หรือจะบอกว่าเดือนสองไม่มีพ่อเพลงคิดจะปล่อยเพลงเลยก็คงได้
‘ดูเหมือนว่าชาวฉินจะหวาดกลัวดนตรีของชาวเยี่ยนเราเช่นกัน’
มีชาวหานคิดเช่นนี้อย่างอดไม่ได้
แต่สิ่งที่ชาวหานไม่รู้ก็คือ
เดิมทีพ่อเพลงบางคนในฉินโจวมีแผนปล่อยเพลงในเดือนกุมภาพันธ์ แต่หลังจากเห็นว่าเดือนกุมภาพันธ์มีเซี่ยนอวี๋เข้าร่วม ต่างก็อันตรธานกันไปหมด
“ปลาตัวนั้นน่ากลัวมากจนหยางจงหมิงแทบรับมือกับเขาไม่ไหว ฉันไม่อยากไปวุ่นวายด้วย”
ใช่แล้ว
ผู้ที่ทำให้พ่อเพลงหวาดกลัวนั้นไม่ใช่ชาวหาน แต่เป็นเซี่ยนอวี๋คนนี้
เซี่ยนอวี๋คนนี้เขียนเพลงอะไรเนี่ย?
ลำนำพื้นเมืองสุดเจ๋ง บทเพลงในตำนานแห่งการเต้นรำกลางจัตุรัส?
โชคดีมา ล้างสมองผู้คนทุกตรอกซอกซอย?
เดือนนี้เพลงของเซี่ยนอวี๋ยังขึ้นนั่งบัลลังก์แชมป์อีก เพลงเริ่มต้นใหม่อะไรสักอย่าง เพลงแบบนี้ฟังแล้วก็ติดหูอยู่หรอก แต่ความจริงแล้วก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไร ก็แค่เพลงให้กำลังใจ ไม่ได้ให้ความรู้สึกพิเศษอะไร
แค่นี้ยังกล้ามายั่วยุชาวหาน?
ยังจะมาแก้แค้นให้ฉู่ขวงอีก?
แก้แค้นบ้าอะไรกันล่ะ!
พวกเราต่างหากล่ะที่ถูกฉู่ขวงรังแก!
ไม่ใช่พวกเรารังแกฉู่ขวงสักหน่อย!
แต่ในเมื่อคุณกระโจนออกมาแล้ว พวกเราก็จะสั่งสอนคุณให้หนักหน่วง สู้ฉู่ขวงไม่ได้ แล้วจะสู้เซี่ยนอวี๋ไม่ได้เชียวหรือ?
ชาวหานมีความมั่นใจแล้ว!
ที่กล่าวมานี้คือคนส่วนใหญ่
ไม่ว่าจะในเวลาไหน คนกลุ่มใด มักแบ่งเป็นส่วนใหญ่และส่วนน้อยเสมอ เพียงแต่โดยมากแล้ว ความจริงล้วนอยู่ในมือของคนกลุ่มน้อย
‘จบเห่แล้ว’
ในกลุ่มศึกษาวัฒนธรรมฉินฉีฉู่เยี่ยน สมาชิกคนหนึ่งส่งอิโมจิน้ำตาไหล ‘ฉันบอกเพื่อนหลายคนแล้วว่าเซี่ยนอวี๋แข็งแกร่งแค่ไหน แต่พวกเขาไม่ฟังเลย พวกเขา พวกเขารู้แค่ว่าเซี่ยนอวี๋ยั่วยุหยางจงหมิง หลังจากนั้นจึงถูกหยางจงหมิงเล่นแรงกลับจนร้องเพลงเริ่มต้นใหม่ไปร้องไห้ไป’
บังเอิญจริงๆ
โชคดีที่เพลงนี้เป็นเพลงอันดับหนึ่งบนชาร์ตเพลงปัจจุบัน และเป็นเพลงของเซี่ยนอวี๋พอดี ดังนั้นเพลงนี้จึงกลายเป็นภาพจำแรกที่ชาวหานหลายคนมีต่อเซี่ยนอวี๋
ในกลุ่มนี้
มีคนไม่เข้าใจ ‘เซี่ยนอวี๋คนนี้เก่งขนาดนั้นจริงหรือ จะถึงขนาดจัดการคนดนตรีระดับแนวหน้าของหานโจวเราที่มากมายขนาดนั้นได้?’
‘คุณไม่เข้าใจ’
สมาชิกในกลุ่มซึ่งเคยโพสต์อิโมจิร้องไห้จึงโพสต์อิโมจิร้องไห้น้ำตาไหลเป็นสายน้ำ ‘ฉันตรวจสอบข้อมูลมาแล้ว เมื่อก่อนฉู่โจวเคยถูกสามสหายผลัดกันทุบ ถ้ายังไม่เข้าใจคุณลองไปฟังพวกเพลงวิวาห์ในฝัน แล้วก็อยากบอกพวกคุณเกี่ยวกับภาษิตของฉินฉีฉู่เยี่ยนสักหน่อย เซี่ยนอวี๋ใต้ ฉู่ขวงเหนือ อิ่งจืออยู่ตรงกลาง’
อิ่งจืออยู่ตรงกลางนั้นมาเพิ่มเติมในภายหลัง
ทว่าสิ่งที่มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งที่สุดเห็นจะเป็น ‘เซี่ยนอวี๋ใต้ ฉู่ขวงเหนือ’
พวกเขาทั้งสองล้วนเป็นแนวหน้าในสาขาของตน แยกกันไม่ใช่ท้องนภาประดับดาว หากแต่เป็นสุริยันและจันทรา!
————————
ปล. ไม่ได้ลืมรายการเพลงของเรา เขียนส่วนนี้จบแล้วจะใส่ส่วนของรายการเข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...