“สวัสดีครับท่านผู้ชมในห้องส่งและผู้ชมหน้าจอ ยินดีต้อนรับเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศเพลงของเรา วันนี้จะเป็นการแข่งขันสุดท้ายของรายการนี้…”
เดือนมีนาคมมาถึงอย่างเป็นทางการ
บนเวทีในรอบชิงชนะเลิศ
พิธีกรอันหงกล่าวเปิดเวทีอย่างตื่นตาตื่นใจ
ผู้ชมในห้องส่งต่างส่งเสียงเชียร์ดังสนั่น เพลงของเราในฐานะรายการบันเทิงซึ่งได้รับความนิยมสูงสุดในขณะนี้ ย่อมดึงดูดผู้ชมในรอบชิงชนะเลิศได้อย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ว่าจะเป็นผู้ชมในห้องส่ง ผู้ชมหน้าจอโทรทัศน์หรือแม้แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์ล้วนเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง!
‘รอบชิงจะมาแล้ว!’
‘นั่งรอพ่อเพลงอวี๋ขึ้นเวที!’
‘เฟ่ยหยางมีแววจะได้แชมป์!’
‘วางเดิมพันว่าซูอวี๋เป็นแชมป์!’
‘ฉันชอบรายการนี้มาก น่าเสียดายที่ในรายการไม่มีนักร้องจากหานโจวเรา ไม่มีโอกาสได้ฟังเพลงภาษาอังกฤษของหานโจว’
‘…’
ในคอมเมนต์มีชาวหานโจว
เมื่อหานโจวเข้าร่วมการผนวกรวม รายการเพลงของเราออกอากาศไปเกินครึ่งทางแล้ว ชาวหานบางคนตามดูรายการภายในรวดเดียว นี่จึงเป็นที่มาว่าเหตุใดชาวหานบางส่วนจึงรู้ว่าเซี่ยนอวี๋แข็งแกร่งมาก
แต่เรื่องนี้จบลงแล้ว
สิ่งนี่ชาวหานซึ่งดูรายการนี้เสียใจมากที่สุดคือเมื่อรายการนี้เริ่มต้นขึ้น หานโจวยังไม่ได้ผนวกรวม ดังนั้นชาวหานจึงไม่ได้มีโอกาสได้ฟังเพลงภาษาอังกฤษที่พวกเขาคุ้นเคยมากที่สุด แต่กลับมีนักร้องไม่น้อยจากหลากหลายทวีปร้องเพลงภาษาฉีและภาษาฉู่ในรายการ
“ผลการจับคู่ในรอบแรกออกมาแล้วครับ”
อันหงยิ้มพลางประกาศรายชื่อจากการจับสลากคู่แข่งขันในรอบแรก “ทีมของอาจารย์เซี่ยนอวี๋และนักร้องเจียงขุยจะดวลกับทีมของอาจารย์อู่หลงและนักร้องเหลียงจื่อหยวนครับ!”
“ฮู้ว…”
เฟ่ยหยางพรูลมหายใจออกมาเต็มแรง
ในที่สุดก็ไม่ต้องเจอกับเซี่ยนอวี๋
ไม่ทันไร จู่ๆ เฟ่ยหยางก็ได้ยินเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่จากด้านข้าง สีหน้าแปลกพิลึกขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ พลางหันหน้าไปมองอิ่นตงซึ่งอยู่ข้างกาย
“…”
อิ่นตงยังคงมีใบหน้าเป็นอัมพาต
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทันใดนั้นเฟ่ยหยางจึงเข้าใจบางอย่าง และรู้สึกเข้าอกเข้าใจอิ่นตงขึ้นมา
ก่อนหน้านี้เผชิญหน้ากับเซี่ยนอวี๋ในฤดูกาลเพลงหลายครั้ง อาจารย์อิ่นตงจึงได้อันดับสองไปพร้อมกับเขาอยู่หลายครั้ง จนทุกวันนี้บนโลกออนไลน์ยังมีคนบอกว่าอาจารย์อิ่นตงคือลูกคนรองตลอดกาลในหมู่นักประพันธ์เพลง…
เขาไม่ได้เปิดเผยความเจ็บปวดของอิ่นตง
กลับเป็นอู่หลงและเหลียงจื่อหยวนที่มีสีหน้าหดหู่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่อยากเจอกับทีมของเซี่ยนอวี๋และเจียงขุย
อีกด้านหนึ่ง
เยี่ยจือชิวกลับยกยิ้มมุมปาก
ยังดีที่ไม่เจอเซี่ยนอวี๋ ถึงคราวของอู่หลงที่ต้องปวดหัวแล้ว
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว
เซี่ยนอวี๋ก็กลายเป็นราชาปีศาจในรายการนี้เสียแล้ว
นอกจากหยางจงหมิง ก็น่าจะไม่มีใครกล้าชนกับเซี่ยนอวี๋โดยตรง
คอมเมนต์ต่างสังเกตเห็นปฏิกิริยาของทุกฝ่ายและระเบิดหัวเราะลั่น
‘เมื่อกี้ถ้าฉันดูไม่ผิดละก็ เหมือนว่าพ่อเพลงอิ่นจะถอนหายใจ เขากลัวเซี่ยนอวี๋เหรอเนี่ย’
‘สาแก่ใจจริงๆ ที่ได้เห็น’
‘อู่หลงช็อกไปแล้ว’
‘พ่อเพลงอวี๋กลายเป็นราชาปีศาจไปแล้ว’
‘พ่อเพลงหยางไม่อยู่ พ่อเพลงอวี๋ต้องผงาด’
‘ที่จริงอู่หลงกับเหลียงจื่อหยวนใช่ว่าไม่มีหวังจะชนะ ไม่งั้นตอนนี้อู่หลงโทรเรียกหยางจงหมิงมารับไม้ต่อแล้ว’
‘ทำลายล้างสุดๆ !’
‘…’
ท่ามกลางการถกเถียงอย่างคึกคักในหมู่ชาวเน็ต ในที่สุดการแข่งขันก็เริ่มต้นขึ้น
เวทีแรกเป็นของเจียงขุย
หลินเยวียนนั่งอยู่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างเวทีฝั่งกองเชียร์ของเจียงขุย
“เพลงนี้เป็นเพลงภาษาอังกฤษ”
ก่อนเริ่มการแสดง เจียงขุยเอ่ยแนะนำด้วยรอยยิ้ม “ชื่อเพลงว่า God Is a Girl”
ทันทีที่พูดไป
ทั้งห้องส่งต่างตกตะลึง
เพลงภาษาอังกฤษ?
เป็นเพลงภาษาอังกฤษ!?
และขณะนั้น
ในหานโจว
ชาวหานโจวจำนวนมากซึ่งดูรายการเพลงของเราต่างดวงตาเบิกกว้าง!
“ที่รักรีบมาดูรายการเร็ว!”
“เซี่ยนอวี๋เหมือนจะเขียนเพลงภาษาอังกฤษอีกแล้ว!”
ชาวหานหลายคนซึ่งกำลังรับชมรายการต่างเรียกคนรอบตัวมาดูด้วยกัน
ชาวหานบางคนเริ่มพูดคุยกัน
‘เพลงนี้น่าจะธรรมดา’
‘ทำไมล่ะ’
‘ถ้าเพลงนี้ดีจริง เซี่ยนอวี๋ก็ควรปล่อยมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว’
‘ก็จริง’
‘ถึงยังไงเพลงนี้ก็ไม่มีทางดีไปกว่าจูบลาเวอร์ชันภาษาอังกฤษ’
‘ถ้าเพลงนี้ดีกว่าจูบลาเวอร์ชันภาษาอังกฤษ เขาคงจะปล่อยออกมาให้พวกเราคุกเข่าไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน