Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 694

ตอนที่ 694 สามในหนึ่ง

หลังจากนั้นหลายวัน ตำแหน่งแชมป์ของเพลงรัตติกาลบทที่เจ็ดยังมั่นคงดังเดิม

บนโลกออนไลน์

การพูดคุยต่างๆ เกี่ยวกับบทเพลงยังไม่จบลง

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ จู่ๆ หน่วยงานสังกัดสมาคมวรรณศิลป์ในฉินโจวประกาศข่าวหนึ่งบนบัญชีทางการ

‘วันนี้ เซี่ยนอวี๋กลายเป็นนักร้องแถวหน้าคนใหม่บนบลูสตาร์อย่างเป็นทางการ!’

ในชั่วพริบตา!

ความสนใจของทุกคนจึงถูกดึงดูดในทันที !

ในเวลานี้ไม่มีใครถกเถียงกันเกี่ยวกับรัตติกาลบทที่เจ็ดอีกต่อไป!

ประเด็นสนทนามากมาย!

วนกลับมายังตัวเซี่ยนอวี๋ในเวลาอันสั้น!

ทั้งยังมาพร้อมกับความประหลาดใจและความตกใจของชาวเน็ตอีกนับไม่ถ้วน!

หัวข้อสนทนา #เซี่ยนอวี๋กลายเป็นนักร้องแถวหน้า ทะยานขึ้นไปติดบนฮ็อตเสิร์ชในทันที!

เซี่ยนอวี๋กลายเป็นนักร้องแถวหน้าแล้ว!

ทั้งที่เขาเป็นนักประพันธ์เพลง!

ทุกคนต่างรู้กันดี

ว่าเซี่ยนอวี๋ร้องเพลงเพียงเพราะความชื่นชอบส่วนตัว ปรากฏว่าเขากลับได้ขึ้นเป็นนักร้องแถวหน้าตัวจริงเสียงจริง!

ใช่แล้ว

อย่ามองว่าคู่ต่อสู้ของเซี่ยนอวี๋คือราชาราชินีเพลงจากแต่ละทวีป…

ที่จริงแล้วในวงการดนตรี สถานะของนักร้องแถวหน้านับว่าสูงมาก ไม่ใช่ทุกคนสามารถก้าวขึ้นไปยืนในจุดนี้ได้!

เมื่อเห็นเซี่ยนอวี๋กลายเป็นนักร้องแถวหน้า สีหน้าของใครหลายคนจึงแปลกพิลึกขึ้นมาในทันที

น่ากลัวว่าแม้แต่เซี่ยนอวี๋เองก็นึกไม่ถึงว่าจะมีวันหนึ่งที่นักประพันธ์เพลงอย่างเขาจะกลายเป็นนักร้องแถวหน้าล่ะมั้ง?

‘ให้ตายเถอะ เซี่ยนอวี๋ได้เป็นนักร้องแถวหน้า!’

‘ถ้าอย่างนั้น พ่อเพลงอวี๋ก็เป็นนักร้องที่เก่งที่สุดในบรรดาพ่อเพลง ขณะเดียวกันก็ยังเป็นพ่อเพลงที่เก่งที่สุดในบรรดานักร้อง?’

‘พ่อเพลงอวี๋: เห็นชัดๆ ว่าผมเป็นพ่อเพลง จู่ๆ ก็กลายเป็นนักร้องแถวหน้าแบบไม่ทันตั้งตัว’

‘ผมไม่รู้เลยว่าที่แท้เพลงที่พ่อเพลงอวี๋ร้องจะดังโดยไม่ทันตั้งตัวได้ขนาดนี้!’

‘ถ้าพ่อเพลงอวี๋ยอมร้องเพลงมากกว่านี้สักหน่อย ต่อไปเขาจะไม่ได้เป็นราชาเพลงเชียวหรือ?’

‘ดังนั้นคำพูดเมื่อก่อนก็ไม่ผิดจริงๆ พ่อเพลงอวี๋จำเป็นต้องคว้าแชมป์สิบสองสมัยที่ไหนกัน ถ้าคิดจะเป็นพ่อเพลงละก็ เขาปั้นตัวเองเป็นราชาเพลงเองได้เลย แล้วค่อยปั้นเจียงขุยให้เป็นราชินีเพลงก็ได้ไม่ใช่หรือ?’

‘พูดตามตรงนะ ถ้าพ่อเพลงอวี๋คิดจะเป็นราชาเพลงก็ไม่ใช่เรื่องยากให้ไหมล่ะ’

‘ถึงยังไงเซี่ยนอวี๋ก็เหมือนเจียงขุย จัดอยู่ในกลุ่มที่ฝีมือแตะถึงระดับราชาราชินีเพลงมานานแล้ว เพียงแต่ยอดขายของผลงานของแต่ละคนยังตามไม่ทันเท่านั้นเอง นอกจากนั้นพ่อเพลงอวี๋ยังแข็งแกร่งกว่าเจียงขุย หลังจากเขาร้องเพลง ก็ตอกหน้าราชาราชินีเพลงไประหว่างทางไปไม่น้อยเลย!’

‘ความเก่งกาจคืออะไรน่ะเหรอ!’

‘ความเก่งกาจคือแบบนี้ไงล่ะ!’

‘ทั้งที่สามารถใช้วิธีการที่ง่ายที่สุดเพื่อกลายเป็นพ่อเพลง แต่กันเลือกเส้นทางที่ยากที่สุด!’

‘…’

อย่าว่าแต่ชาวเน็ตเลย

แม้แต่หลินเยวียนเองยังไม่คาดคิด ว่าตนเองจะได้รับสถานะพ่อเพลงโดยไม่ทันตั้งตัว

เช่นเดียวกับชาวเน็ต

ไม่ใช่เรื่องยากหากหลินเยวียนคิดจะเป็นราชาเพลง ขอเพียงเขาปล่อยเพลงที่ขับร้องด้วยตัวเองเพิ่มขึ้นสักหน่อยก็เพียงพอแล้ว

แต่ในประวัติศาสตร์ของดนตรีบลูสตาร์

ไม่เคยมีใครสามารถครอบครองสถานะพ่อเพลงและนักร้องระดับราชาราชินีเพลงได้ในเวลาเดียวกัน!

หากหลินเยวียนทำได้ถึงจุดนี้ คงจะนับได้ว่าเป็นตัวอย่างแรกในวงการดนตรีบลูสตาร์

‘หลังจากได้รับสถานะพ่อเพลงมาแล้ว ค่อยทำให้ตัวเองเป็นราชาเพลงก็แล้วกัน?’

หลินเยวียนมีความคิดนี้อยู่ในใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน