Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 751
สรุปบท ตอนที่ 751 ความร้ายกาจอันน่ายินดียิ่ง: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 751 ความร้ายกาจอันน่ายินดียิ่ง – Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บท ตอนที่ 751 ความร้ายกาจอันน่ายินดียิ่ง ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ในหมวดนิยายการเงิน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 751 ความร้ายกาจอันน่ายินดียิ่ง
บนหน้าจอ
เรื่องราวดำเนินต่อไป
เจียงอวี้เยี่ยนเข้ามาในตระกูลเซินถูในฐานะบุตรนอกสมรส ทว่าสิ่งที่รอนางอยู่กลับหาใช่เสื้อผ้าอาภรณ์และภักษาหารชั้นเลิศ หรือเกียรติยศและความมั่งคั่ง หากแต่เป็นความอัปยศอดสูของการตกเป็นทาสรับใช้…
ซักเสื้อผ้า
ล้างจาน
ทำอาหาร
กว่าจะได้อาหารกลางวันมาแสนยากเย็น ปรากฏว่าบ่าวรับใช้จอมโหดข้างกายนายหญิงกลับโยนชามบะหมี่เป ล่าลงบนพื้น และสายตามองลงมาที่นางซึ่งเอื้อมมือไปคว้าบะหมี่บนพื้นมากิน ว่ากันว่าสุภาพชนไม่รับอาหารจากโจร แต่นี่เป็นอาหารเพียงมื้อเดียวของนางตลอดทั้งวัน หากนางไม่กินเพียงเพื่อสิ่งที่เรียกว่าศักดิ์ศรี นางอาจอดตายได้
……
ลงโทษด้วยการคุกเข่า
ปล่อยให้หิวโหย
เนื่องด้วยความผิด นางถึงขั้นถูกนายหญิงจับขังในเล้าหมู ทนทุกข์กับความอับอายและการหัวเราะเยาะเย้ย อย่างไรก็ตาม เจียงอวี้เยี่ยนซึ่งอ้อนแอ้นอ่อนแอแต่กำเนิดนั้นไม่กล้าต่อต้านแม้แต่น้อย ความดื้อดึงเพียงข้อเดียวของนางคือการขอให้เซินถูไห่ผู้เป็นบิดา สร้างป้ายวิญญาณในศาลบรรพชนให้แก่มารดาของนาง
เซินถูไห่รับปาก
แต่ถึงกระนั้น เมื่อนายหญิงล่วงรู้เรื่องนี้เข้า กลับโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ โยนป้ายวิญญาณลงเบื้องหน้าของเจียงอวี้เยี่ยน พร้อมทั้งสั่งให้เจียงอวี้เยี่ยนผ่าป้ายวิญญาณของมารดาออกเป็นสองซีก
เจียงอวี้เยี่ยนคุกเข่าบนพื้น
ไม่ว่าจะอ้อนวอนขอความเมตตาเพียงใดก็ไร้ผล นางก้มหน้าลง น้ำตาหลั่งริน บิดายืนอยู่หน้าประตูไม่เอื้อนเอ่ยวาจาใด ในเวลานี้นางสาบานในใจว่า “เซินถูไห่ นางหลิว ความอัปยศในวันนี้ อวี้เยี่ยนจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต”
มีลมพัดมา
นางยกมีดขึ้นทันใด ผ่าป้ายวิญญาณของมารดาตนเองออกเป็นสองส่วน ฉากหมุนรอบตัวนางอย่างฉับพลัน เมื่อใบหน้าของนางปรากฏต่อหน้ากล้องในระยะใกล้ ดวงตากลมโตซึ่งเคยน่าสงสารกลับเอ่อท้นด้วยทุกข์ระทมและสิ้นหวังสลักลึกลงในใจ!
……
เนื้อเรื่องหนึ่งตอนใช้เวลาออกอากาศเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ ทั้งหมดล้วนบรรยายเรื่องราวของเจียงอวี้เยี่ยน และในขณะนี้ผู้ชมโกรธจนตัวสั่น แทบอยากกระโจนเข้าไปในโทรทัศน์เพื่อฆ่าวายร้ายให้รู้แล้วรู้รอด!
‘อห แม่เจ้าโว้ย!’
‘ภรรยาของเซินถูไห่น่าขยะแขยงจริงๆ ถ้าผมเป็นเจียงอวี้เยี่ยนผมจะหยิบมีดขึ้นมาฆ่าแม่เลี้ยงเลย จะได้ตายกันไปข้างหนึ่ง!’
‘สงสารเจียงอวี้เยี่ยนมาก!’
‘เจียงอวี้เยี่ยนโหดมาก!’
‘ดูแล้วปวดใจมาก เซินถูไห่นี่มันไร้ประโยชน์ เป็นขยะชั้นดีในบรรดาวายร้าย ลูกสาวตัวเองถูกรังแกขนาดนี้ยังไม่กล้าพูดสักแอะ ไม่มีศักดิ์ศรีในฐานะลูกผู้ชายเลยสักนิด!’
‘เจียงอวี้เยี่ยนจะร้ายแล้ว!’
‘นักแสดงคนนี้ฝีมือก็สุดยอดมาก แววตาในตอนสุดท้ายน่าทึ่งจริงๆ เธอควรต่อต้านมาตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าอ่อนแอก็มีแต่ถูกรังแก ฉันขอร้องละเจียงอวี้เยี่ยนร้ายสักทีเถอะ!’
……
ในบ้าน
หลินเซวียนก็โมโหจนควันออกหู หลังจากดูหนึ่งตอนจบลงไป ลำพังความอับอายสารพัดรูปแบบซึ่งเจียงอวี้เยี่ยนได้รับจากสกุลเซินถู บ่าวรับใช้ซึ่งมีหน้าที่กวาดพื้นยังกล้าล้อเลียนนางต่อหน้าด้วยซ้ำไป
“สารเลว!”
น้องสาวก่นด่า
แม้ชำเลืองมองต้าเหยาๆ สุดท้ายกลับไม่ได้ตำหนิที่ลูกสาวคนเล็กพูกคำด่าออกมา เธอเองก็โกรธจนอยากพนคำสบถออกมาเช่นกัน ตัวร้ายพวกนี้เลวจริงๆ พวกนางกำลังบีบบังคับให้เจียงอวี้เยี่ยนไปตายไม่ใช่หรือไง?
“เธอก็ด่าคนเป็นเหมือนกันเหรอ?”
หลินเซวียนมองน้องสาวด้วยสายตาประหลาดใจ ก่อนจะปรบมือเอ่ยชมเชย “ด่าได้ดี ตัวร้ายพวกนี้ไม่มีอะไรดี ฉากสุดท้ายน่าจะบอกใบ้ว่าเจียงอวี้เยี่ยนร้ายขึ้นมาแล้วใช่ไหม?”
“ชัดเจนมาก”
แม่มองไปยังแววตาที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงของเจียงอวี้เยี่ยนในโทรทัศน์ ฝีมือการแสดงของนักแสดงคนนี้ยอดเยี่ยมมาก เธอสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังและอาฆาตพยาบาทในดวงตาคู่นั้น แม้จะมองผ่านหน้าจอก็ตาม
ไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อเจียงอวี้เยี่ยนแสดงแววตานี้ ผู้ชมนับไม่ถ้วนรู้สึกหนาวสั่นถึงสันหลัง แต่กลับรู้ถึงความคาดหวังที่ไม่อาจบรรยายได้!
ต้องเข้าใจว่า!
ปกติเมื่อดูซีรีส์ สิ่งที่ทุกคนกลัวที่สุดคือเมื่อตัวละครร้ายขึ้นระหว่างทาง ทว่าเจียงอวี้เยี่ยนกลับเป็นข้อยกเว้น เพราะทุกคนถึงขั้นคาดหวังให้เจียงอวี้เยี่ยนร้ายขึ้นมา!
……
ฉากที่เจียงอวี้เยี่ยนร้ายขึ้นมานั้นสั้นมาก ทว่าเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงในแววตาของนาง ทว่าหลังจากเธอเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคร ทิ้งภาพจำอันลึกซึ้งให้กับผู้ชม เพียงแต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่านางไร้พลัง
ตอนที่ 14 ออกอากาศ
เจียงอวี้เยี่ยนถูกนายหญิงขายให้หอคณิกา เห็นได้ชัดว่านางถูกทรมานต่อไปเรื่อยๆ หญิงสาวที่งามพริ้งเพราเช่นนี้ ขุนนางและชนชั้นสูงจึงอยากเชยชม แม้แต่แม่เล้าหอนางโลมจะไม่มองว่านางเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำไป!
นางหนีออกจากห้อง
บ่าวในหอคณิกาไล่ตามนางไป เมื่ออับจนหนทาง นางตัดสินใจใช้ปิ่นปักผมซึ่งมารดามอบให้ปลิดชีพตนเอง ทว่าชั่วขณะนั้นฉินเทียนเกอซึ่งเป็นหนึ่งในตัวเอกชายก็กระโดดลงมาจากฟ้า และต่อสู้กับกำลังพลที่สามมาประหนึ่งวีรบุรุษช่วยเหลือโฉมงาม
“ชายคนนี้…”
ทันใดนั้นเจียงอวี้เยี่ยนไม่อยากตายอีกต่อไป
เธอหลงรักชายหนุ่มคนนี้
เมื่อกลับมาถึงเรือนสกุลเซินถู เจียงอวี้เยี่ยนวางตนต้อยต่ำและอ้อนวอนขอความคุ้มครองจากบิดา ทว่าสุดท้ายแล้วบิดาทำใจดีสู้เสืออย่างหาได้น้อยครั้งนัก และไม่ยอมให้นางกลับไปยังหอคณิกาอีก เพียงแต่เจียงอวี้เยี่ยนรู้อยู่เต็มอก ว่าบิดาคนนี้ทำเช่นนี้เพื่อชื่อเสียงของตนเอง
สามวันผ่านไป
ราชสำนักคัดเลือกสาวงามเข้าวัง คุณหนูใหญ่สกุลเซินถูก็เข้าร่วมเช่นกัน คุณหนูใหญ่สกุลเซินถูคือบุตรีที่นายหญิงให้กำเนิด นับว่าเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในสกุลเซินถูซึ่งดีต่อเจียงอวี้เยี่ยน อย่างไรก็ตาม ในคืนเดือนแรมลมโหมกระหน่ำ เจียงอวี้เยี่ยนกลับหยิบกริชขึ้นมาสังหารพี่สาวด้วยมือตนเอง นางต้องการเข้าแทนที่ในการร่วมคัดเลือกสนมในวังหลวง!
ในราตรีอันมืดมิด
แสงเทียนวูบวาบ เงาคนลุกโชน หญิงสาวซึ่งครั้งหนึ่งเคยอ่อนโยนประดุจดอกไม้ขาวดอกเล็กนั้นไม่มีอยู่อีกต่อไป และถูกแทนที่ด้วยหญิงสาวผู้พยาบาทซึ่งได้ดับมโนธรรมดวงสุดท้ายของตนไปเสียแล้ว
‘เธอถูกบีบบังคับให้ทำแบบนั้น’
‘ปวดใจมาก!’
‘คนที่สมควรตายที่สุดคือนายหญิง สิ่งที่ฉันตั้งตารอตอนนี้ก็คือเจียงอวี้เยี่ยนฆ่านายหญิง แถมยังมีแม่เล้า เสมียน และบ่าวที่เคยรังแกเธอในหอคณิกาอีก เจียงอวี้เยี่ยนลุกขึ้นมาแล้ว!’
‘จินตนาการของนักเขียนบทคนไหนกัน’
‘รู้สึกว่าจู่ๆ นักเขียนบทก็เก่งขึ้นมา ในที่สุดก็ไม่เดินตามต้นฉบับอย่างสิ้นคิดอีก การใส่ตัวละครที่คิดขึ้นมาใหม่คือจังหวะอัจฉริยะมาก เธอตกทุกข์ถึงสองครั้งและฉินเทียนเกอก็ช่วยชีวิตเธอถึงสองครั้ง ตอนนี้เธอตกหลุมรักฉินเทียนเกอโดยสมบูรณ์ บวกกับตัวตนของพ่อ รู้สึกว่าหลังจากนี้จะต้องสนุกมากอย่างแน่นอน!’
‘ขอร้องละ อัปเดตตอนใหม่เร็ว!’
‘ต้องรอจนถึงพรุ่งนี้กว่าจะได้ดูสองต่อนต่อไป ฉายเรื่องเกี่ยวกับเจียงอวี้เยี่ยนต่อไปเถอะนะ ตัวละครใหม่นี้สุดยอดมาก!’
……
ทีมงานผู้ผลิตซีรีส์ก็พูดคุยกันในกลุ่มแช็ตเช่นกัน ทุกคนสังเกตเห็นว่าระดับความสนใจซีรีส์เรื่องนี้บนโลกออนไลน์เพิ่มสูงขึ้น หัวใจหวิวๆ ราวกับแขวนอยู่บนเส้นด้ายก็ผ่อนคลายลงในที่สุด
‘ผลลัพธ์ไม่เลวเลย!’
‘ผมคิดว่าฉากที่เจียงอวี้เยี่ยนจะทำลายความเห็นอกเห็นใจที่ผู้ชมมีต่อตัวละครนี้อย่างสิ้นเชิง นึกไม่ถึงว่าฉากนี้ฉากเดียวจะกลายเป็นประเด็นถกเถียงใหญ่มาก ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ชื่นชอบตัวละครเจียงอวี้เยี่ยน!’
‘ยากมากที่จะเดาใจผู้ชม!’
‘มิน่าล่ะฉู่ขวงถึงชอบส่งตัวละครกลับบ้านเก่า ที่แท้การส่งตัวละครกลับบ้านเก่าก็ใช้ได้ผลดีแบบนี้นี่เอง แค่ไม่รู้ว่าพอทุกคนเห็นตอนใหม่วันพรุ่งนี้แล้วจะทำหน้ายังไง’
‘ผมอยากเห็นเรตติงเลย’
‘เรตติงของสองตอนนี้เป็นยังไงบ้าง’
เมื่อทุกคนพูดคุยกันมาถึงตรงนี้ บรรยากาศจึงค่อยๆ ตึงเครียดขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าจะมีการพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับเรื่องราวในสองตอนนี้ แต่ปัจจัยในการตัดสินอนาคตว่าซีรีส์จะเป็นอย่างไรนั้นยังคงเป็นเรตติง
‘เรตติง…’
ทันใดนั้นผู้กำกับก็โผล่เข้ามา เขานั่งยิ้มอยู่ที่บ้าน ก่อนจะกดพิมพ์ข้อความเต็ม แรง ‘เรตติงซีรีส์เรื่องนี้ของเราสูงขึ้นกว่าที่คาดหวังสองเท่า!’
‘โอ้โฮ!’
‘สุดยอดขนาดนั้นเลยเหรอ?’
‘ฉู่ขวงเทพมาก!’
‘เป็นไปได้ยังไง เดี๋ยวนี้ผู้ชมชอบดูของหนักๆ กันหรือ ผู้กำกับครับ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พวกเราถ่ายทำต่อไปตามนี้!’
‘…’
ทุกคนตื่นเต้นดีใจ!
ถึงแม้เรตติงนี้จะยังไม่นับว่ายอดเยี่ยมมากนัก เพราะถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ก็เคยเหลวแหลกไม่เป็นท่ามาก่อน ตอนนี้นับว่าไปวัดไปวาได้ กลุ่มสนทนาบนโลกออนไลน์จำกัดอยู่ในแวดวงของคนส่วนน้อยซึ่งติดตามซีรีส์ แต่เจียงอวี้เยี่ยนเพิ่งออกโรงได้สองตอนเท่านั้น ผลลัพธ์เช่นนี้ก็เหนือความคาดหมายของทุกคนแล้ว และยังทำความมั่นใจที่ทุกคนมีต่อตอนต่อๆ ไปหลังจากนี้ทวีคูณยิ่งขึ้น!
ในเวลานี้ผู้ชมไม่มีทางจินตนาการถึงจุดนี้!
ความบ้าคลั่งของเจียงอวี้เยี่ยนเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...