Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 765

ตอนที่ 765 พายมาแล้ว (1)

หลินเยวียนไม่ใช่แฟนกีฬา

แม้จะเป็นกีฬาบลูเกมส์ซึ่งจัดขึ้นทุกๆ สี่ปี เขาดูเพียงครึ่งชั่วโมงก็หมดความสนใจแล้ว

กฎเกณฑ์ก็ไม่ค่อยเข้าใจ

อย่างไรก็ตามเมื่อทีมวอลเลย์บอลหญิงจากฉินโจวเอาชนะฉู่โจวและผ่านเข้ารอบได้ หลินเยวียนก็ดีใจมากเช่นกัน

นี่อาจเป็นความรู้สึกตามธรรมชาติของการเป็นส่วนหนึ่งของฉินโจว

ในขณะนั้นเอง

จู่ๆ เหล่าโจวก็วิ่งเข้ามา

กู้ตงกำลังจะชงชาให้เหล่าโจว แต่เหล่าโจวกลับโบกมือ เอื้อมหยิบใ บชาจากลิ้นชักที่สามด้านขวาในห้องทำงานของตน ก่อนจะยิ้มแย้มอย่างมีความสุข “ผมรู้ว่าที่นี่มีใบชาผู่เอ่อร์ชั้นดีอยู่หนึ่งกล่อง”

กู้ตง “…”

ทำไมคุณถึงช่ำชองขนาดนี้ล่ะ

เหล่าโจวมาหาหลินเยวียนอยู่บ่อยครั้ง เขารู้แม้แต่ใบชาแต่ละชนิดจัดเก็บอยู่ที่ใดในห้องของหลินเยวียน ประหนึ่งเป็นบ้านของตนเอง ทว่าที่เขามาในวันนี้ไม่ใช่เพื่อดื่มชา

“ช่วงนี้หนังของเราเริ่มโปรโมตแล้ว”

เขาชงชาให้ตนเองพลางสนทนากับหลินเยวียน

หลินเยวียนฟังเหล่าโจวก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นภาพยนตร์เรื่องใด

ปัจจุบันนี้เขามีภาพยนตร์เพียงเรื่องเดียวที่ยังไม่เข้าฉายคือ ‘ชีวิตอัศจรรย์ของพาย’!

จะว่าไปภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ล้าช้าไปนานเหลือเกิน

ถึงแม้ภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องใช้สเปเชียลเอฟเฟ็กต์ที่สูง และใช้ระยะเวลาการผลิตที่ยาวนาน ทว่าอันที่จริงกลับไม่ได้นานอย่างที่เห็นในตอนนี้

แท้จริงแล้วบริษัทไม่สามารถหาตารางเข้าฉายที่เหมาะสมได้ รวมไปถึงเหตุผลที่วุ่นวายอื่นๆ เช่นการหารือกับเครือโรงภาพยนตร์เกี่ยวกับตารางเข้าฉาย

เมื่อภาพยนตร์เข้าฉาย จึงเกี่ยวโยงกับหลายๆ ด้าน

ในเวลานี้เมื่อได้ยินข่าวนี้ ในใจของหลินเยวียนรู้สึกคาดหวังขึ้นมามากทีเดียว

“ยืนยันวันเข้าฉายแล้วใช้ไหมครับ”

“สิบวันหลังจากนี้ ตารางเข้าฉายของเครือโรงภาพยนตร์ไม่เลวเลย เริ่มโปรโมตมาได้สักพักแล้ว หนังของเรานับว่าเป็นที่แพร่หลายพอสมควร ถ้าคิดว่าตอนนี้มีหนังประเภทต่างๆ มากมายในตลาด บวกกับที่ระยะนี้มีข่าวของบลูเกมส์อยู่ทุกที่ เราไม่จำเป็นต้องโปรโมตมากเกินไป แค่เผยแพร่ไปตามปกติก็พอแล้ว”

“ครับ”

หลินเยวียนตอบ “ผมต้องทำอะไร”

เหล่าโจวตอบ “ไม่มีอะไรให้ทำ แค่ร่วมมือกับบล็อกในการโปรโมต บล็อกลงแรงไปมากทีเดียวเพื่อรักษาความสัมพันธ์ในการร่วมงานที่ดีกับเรา ส่วนทางปู้ลั่ว เราไม่สามารถบรรลุข้อตกลงเรื่องเงื่อนไขได้ สุดท้ายแล้วจึงไม่สามารถบรรลุข้อตกลงด้านความร่วมมือได้”

“ปู้ลั่ว…”

หลินเยวียนเลิกคิ้ว

เหล่าโจวเบ้ปาก “ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเรากับปู้ลั่วไม่ดีเลย เจรจาธุรกิจสักทีก็เละเทะ ประธานโมโหพวกเขา สุดท้ายก็เมินพวกเขาไปเลย ไม่ว่ายังไงต่อให้ขาดพวกเขาไปธุรกิจก็ยังต้องดำเนินไปเหมือนเดิม”

“เหตุผลเป็นเพราะผม”

หลินเยวียนรู้ว่าเพราะเหตุใดปู้ลั่วถึงไม่ให้ความร่วมมือ

ไม่ว่าอย่างไร ชีวิตอัศจรรย์ของพายก็เป็นภาพยนตร์ที่เขาเขียนบทและมีส่วนร่วมในการลงทุน และตนก็ประกาศต่อสาธารณะแล้วว่าจะไม่ร่วมงานกับปู้ลั่วอีกต่อไป ทั้งสองฝ่ายลงเอ่ยด้วยความเคืองแค้นระหว่างกัน

เมื่อมีตนเป็นเบื้องหลัง ปู้ลั่วย่อมมีความคิดเช่นนี้

นี่เป็นเรื่องปกติ

ต่อให้ชีวิตอัศจรรย์ของพายจะไม่ใช่ผลงานของหลินเยวียนเพียงคนเดียว ยังเป็นความพยายามของทีมงานเบื้องหลังทั้งหมดก็เปล่าประโยชน์

ไม่ว่าจะปมปัญหานี้จะมีขอบเขตกว้างแค่ไหน อีกฝ่ายยังคิดจะทำให้ประเด็นอยู่ดี

“ช่างเถอะ นายไม่ต้องโทษตัวเอง”

เหล่าโจวเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจ “ปู้ลั่วไม่รับ แต่แพลตฟอมร์มอื่นยินดีรับ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการโปรโมตเชิงพาณิชย์ ช่องทางในการโปรโมตมีเยอะแยะไป ไม่มีพวกเขาก็ไม่เป็นไร”

หลินเยวียนไม่ได้พูดอะไร

เขารู้ว่าเหล่าโจวเพียงแต่พยายามปลอบใจเขา ความเป็นจริงนั้นไม่ได้ง่ายดายดังที่เหล่าโจวพูด

ปู้ลั่วเป็นถึงแพลตฟอร์มสื่อสารที่มีจำนวนผู้ใช้มากที่สุดในปัจจุบัน

และความสัมพันธ์ที่ย่ำแย่กับปู้ลั่วนั้น สำหรับสตาร์ไลท์แล้วยังมีจุดที่ไม่สะดวกอยู่หลายแห่ง

เห็นทีจะต้องช่วยบล็อกดึงผู้ใช้เข้ามาเพิ่ม