สรุปเนื้อหา ตอนที่ 793 หลินเยวียนเซี่ยนอวี๋ – Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บท ตอนที่ 793 หลินเยวียนเซี่ยนอวี๋ ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ในหมวดนิยายการเงิน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 793 หลินเยวียนเซี่ยนอวี๋
……….
หลินเยวียนดีใจมาก โดยเฉพาะหลังจากที่เขาสังเกตเห็นว่าค่าความโด่งดังซึ่งมาพร้อมกับเกมนั้นเพิ่มสูงขึ้น…
เขาเข้าอินเทอร์เน็ตเพื่อติดตามเสียงตอบรับของชาวเน็ต
เกมนี้กลายเป็นกระแสในช่วงเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่วัน!
นอกจากนั้น
เป็นเพราะเกมเมอร์สักคนหนึ่งย้ำเตือนขึ้นมา ทุกคนจึงสังเกตเห็นว่าเพลงพื้นหลังในเกมนี้เป็นของเซี่ยนอวี๋!
ไม่ใช่ว่าทุกคนไม่ช่างสังเกตมากพอ
แต่ทั้งหมดเป็นเพราะเกมนี้เพิ่งเป็นกระแสมาได้สองวัน ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปยังการเล่นเกม และไม่มีใครสนใจว่าใครเป็นผู้แต่งเพลงพื้นหลัง
ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว
‘ที่แท้เพลงพื้นหลังก็เป็นเพลงที่เซี่ยนอวี๋เขียน มิน่าล่ะทำไมถึงคลาสสิกขนาดนี้!’
‘ฮ่าๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพ่อเพลงอวี๋หรือเปล่า พอตั้งใจฟังแล้วรู้สึกชอบเพลงประกอบขึ้นมาเลย’
‘เพลงประกอบเข้ากับสไตล์ของเพลงได้ดีจริงๆ !’
‘พ่อเพลงอวี๋คือมือฉมังด้านการเขียนเพลงรูปแบบจำเพาะ!’
‘เซี่ยนอวี๋: เขียนเพลงน่ะหรือ สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือการเขียนตามหัวข้อที่กำหนด’
‘เข้าใจแล้ว ไปดาวน์โหลดกันเลย!’
‘ถึงว่าทำไมมีท่ามูนวอล์กของพ่อเพลงอวี๋ในเกม ที่แท้พ่อเพลงอวี๋ก็ร่วมมือกับบริษัทเกมนี่เอง!’
‘แถมซอมบีที่เป็นนักร้องประสานเสียงก็เหมือนซุนเย่าหั่วมาก แต่นักร้องในราชวงศ์ปลาก็มีตั้งหลายคน ทำไมถึงให้ซุนเย่าหั่วมาร้องประสานเสียงให้ล่ะ’
……
เซี่ยนอวี๋เชี่ยวชาญด้านการเขียนเพลงประกอบให้กับผลงานหลากหลายประเภท จุดนี้ทุกคนต่างยอมรับ
ส่วนความเกี่ยวข้องของเซี่ยนอวี๋กับเกมนี้ ทุกคนกลับยังไม่รู้
เพราะชื่อซึ่งเขียนในช่องผู้ออกแบบเกมนั้นไม่ใช่เซี่ยนอวี๋ แต่เป็นชื่อจริงของหลินเยวียน
อย่างไรก็ตาม เรื่องทำนองนี้ไม่อาจซ่อนงำไว้ได้นานนัก
ในไม่ช้าก็มีคนค้นพบความลับซึ่งไม่นับว่าเป็นความลับนี้
นี่เป็นวันที่สามของการเปิดตัวเกมพืชปะทะซอมบี
ในกลุ่มแช็ตราชวงศ์ปลา
ซย่าฝาน “เกมที่ซุนเย่าหั่วแนะนำสนุกมากเลยละ!”
เว่ยห่าวอวิ้นปรากฏตัว ‘พืชปะทะซอมบีใช่ไหม หลานสาวฉันแย่งคอมพิวเตอร์ฉันไปเล่นเกมนี้’
จ้าวอิ๋งเก้อปรากฏตัวเช่นกัน ‘ซุนเย่าหั่วก็แนะนำเกมนี้กับพวกเธอเหรอ เกมนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาหรือเปล่า ฉันเห็นว่ามีซอบบีเต้นท่ามูนวอล์กของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ด้วย’
‘เจียงขุย: ฉันกับจ้าวอิ๋งเก้อเพิ่งคุยกัน ตลกมาก ซอมบีที่เป็นนักร้องแบ็กอัปหน้าเหมือน @ซุนเย่าหั่ว มากเลย’
เมื่อเป็นเช่นนี้
เฉินจื้ออวี่ก็โผล่เข้ามา “หลังจากฟังที่พวกคุณพูด ผมเลยไปเสิร์ชดู ดูสิว่าผมเจออะไร”
ทุกคนชะงัก ทันใดนั้นก็พบว่าเฉินจื้ออวี๋จับภาพหน้าจอและส่งเข้ามาในกลุ่ม
ในภาพเขียนว่า
“นักลงทุนของเยวียนหั่วเกมคือซุนเย่าหั่ว…นักออกแบบพืชปะทะซอมบีซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกของบริษัท…หลินเยวียน…”
ข้อความยาวเหยียด ทว่าข้อมูลที่เปิดเผยกลับน่าทึ่งมาก!
ในชั่วพริบตา!
ในกลุ่มเงียบไป!
ทุกคนตกตะลึงทันทีที่เห็น!
หมอนี่เปิดร้านอาหารไม่ใช่เหรอ!
ทำไมถึงมาทำบริษัทเกมด้วยล่ะ!
ไม่ใช่มั้ง!
นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ!
ประเด็นสำคัญอยู่ที่นักออกแบบต่างหากล่ะ!
เกมนี้อาจารย์เซี่ยนอวี๋เป็นคนออกแบบ!?
อาจารย์เซี่ยนอวี๋รู้เรื่องเกมด้วย!?
หลังจากตกตะลึงไปสักพัก ทุกคนในกลุ่มก็กดเมนชันถึงซุนเย่าหั่วอย่างบ้าคลั่ง
‘@ซุนเย่าหั่ว นี่มันอะไรกัน!’
คนนอกไม่รู้จักชื่อจริงของเซี่ยนอวี๋ แต่ทุกคนในราชวงศ์ปลารู้!
หลินเยวียนคือชื่อจริงของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ไม่ใช่หรือไง!
เจ้าซุนเย่าหั่วผลิตเกมก็ไม่แปลก ถึงอย่างไรหลังจากที่หมอนี่เป็นนักร้องแล้ว เขาก็ไปจับธุรกิจร้านอาหารเป็นอาชีพเสริม แต่อาจารย์เซี่ยนอวี๋นี่สิ เข้าไปมีส่วนร่วมในบริษัทเกมกับเขาได้อย่างไร
แถมยังเป็นนักออกแบบเกมซะด้วย!?
หลังจากถูกเมนชันถึงอย่างต่อเนื่อง ท้ายที่สุดซุนเย่าหั่วปรากฏตัว
หลังจากเห็นภาพหน้าจอในกลุ่ม ซุนเย่าหั่วหัวเราะอย่างขมขื่นและสารภาพออกมาตามตรง เพราะเขาไม่สามารถเก็บซ่อนมันอีกต่อไป “เกมนี้รุ่นน้องเป็นคนทำจริงๆ ฉันรับผิดชอบตั้งบริษัท ทุกคนอย่าเงียบๆ ไว้ รุ่นน้องไม่ชอบให้กระโตกกระตาก”
“…”
หลังจากได้รับการยืนยัน ทุกคนก็มีสีหน้าสับสน!
นี่คือเกมที่ออกแบบโดยอาจารย์เซี่ยนอวี๋จริงๆ !
สักพักต่อมา ข้อความในกลุ่มก็เด้งขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง!
‘เงียบไว้อะไรล่ะ เกมนี้กอบโกยรายได้มหาศาลเลยนะ!’
‘ซุยเย่าหั่วนายเป็นนักร้องแถวหน้า ไม่ใช่ว่าไม่มีใครรู้จักคุณสักหน่อย!’
‘ต่อให้เป็นชื่อจริงของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ ในความเป็นจริงคนที่รู้ก็มีไม่น้อย หลายปีมานี้อาจารย์เซี่ยนอวี๋มักจะใช้ชื่อจริงของเขาติดต่อกับโลกภายนอก!’
‘ควบคุมไม่ได้เลย ข้อมูลมากมายบนโลกออนไลน์เปิดสามารถเข้าถึงได้หมด!’
‘ยังไม่ต้องพูดถึงว่าปิดข้อมูลได้ไหม อาจารย์เซี่ยนอวี่สุดยอดไปเลย ทำงานออกแบบได้ด้วย!’
‘คุกเข่าคำนับอาจารย์เซี่ยนอวี๋!’
‘เอาสิ ทีนี้ต่อให้บอกว่าอาจารย์เซี่ยนอวี๋ขับเครื่องบินได้ ฉันก็ไม่แปลกใจ!’
‘…’
จากความสงสัย ไปจนถึงการยืนยัน ไปจนถึงความตกตะลึงเป็นวงกว้าง ทั่วทั้งอินเทอร์เน็ตคึกคักขึ้นมาทันที!
เซี่ยนอวี๋!
เกมซึ่งกลายเป็นกระแสไปทั่วทั้งโลกออนไลน์ในเวลาเพียงไม่กี่วัน จะได้รับการออกแบบโดยเซี่ยนอวี๋!
นักดนตรี!
ผู้ผลิตภาพยนตร์!
นอกจากตัวตนทั้งสองนี้แล้ว เซี่ยนอวี๋ยังมีอีกตัวตนหนึ่งในฐานะผู้ผลิตเกม!
ในเวลาเดียวกัน
อุตสาหกรรมเกม
บริษัทใหญ่แต่ละแห่งถึงกับตกตะลึงเมื่อได้รับข่าว!
“เกมที่เซี่ยนอวี๋ออกแบบ?”
“พ่อเพลงตัวน้อยน่ะหรือ?”
“ให้ตายสิ!”
“เซี่ยนอวี๋ทำงานด้านดนตรีกับภาพยนตร์ไม่ใช่หรือ?”
“โอ้โฮ เขาทำเกมได้อีก?”
“นี่คืออัจฉริยะที่แท้จริง!”
“ถึงจะเหลือเชื่อ แต่ในประวัติศาสตร์มักจะก็มีอัจฉริยะที่ข้ามสาขาแบบนี้เสมอ ทางจงโจวก็มีหลายคนที่ได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะที่เชี่ยวชาญหลากหลายสาขาใช่ไหม ไม่รู้ว่าจริงเท็จมากแค่ไหน แต่ต้องมีมูลความจริงแน่ๆ เซี่ยนอวี๋ก็เป็นอัจฉริยะประเภทนั้นจริงๆ ”
“เกมนี้ เขาน่าจะเสนอไอเดียเท่านั้น”
“เขามีไอเดีย จะมีชื่อในฐานะนักออกแบบด้วยก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่การผลิตทั้งหมดคงไม่ใช่ฝีมือของเขาทั้งหมดแน่ๆ เขาคงไม่ได้มีส่วนร่วมในการออกแบบในรายละเอียดด้วยซ้ำ”
“นั่นก็จริง! แต่แค่นี้ก็สุดยอดมากพอแล้ว!”
““การสร้างเกมยอดนิยมแบบนี้ไม่เพียงต้องใช้โชคเท่านั้น แต่ความคิดและแรงบันดาลใจก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ และยังต้องใช้ความเป็นมืออาชีพในระดับหนึ่งด้วย!”
……
ในวิลลาของหลินเยวียน
แม่ของหลินเยวียนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “ลูกออกแบบเกมนี้สินะ?”
พี่สาวจนคำพูด “ถึงว่าล่ะ พี่กับต้าเหยาเหยาบอกเรียกให้มาเล่น นายกลับไม่สนใจ ที่แท้ก็เพราะนายเป็นคนทำเกมนี้เอง”
น้องสาวกลอกตา “พี่เก่งมาก”
หลินเยวียน “…”
ในช่องชื่อนักออกแบบ เขาจงใจใช้ชื่อจริงของเขา หมายพรางตาผู้คน แต่นึกไม่ถึงว่าความจริงจะถูกเปิดเผยภายในไม่กี่วัน
ดูเหมือนว่าจะต้องระมัดระวังให้มาก
ชาวเน็ตบางคนนั้นเหมือนปัวโรต์ โฮล์มส์ และโคนันเข้าสิง
อย่าขุดนามปากกาอื่นๆ ของเขาออกมาก็แล้วกัน
————————
ปล.เนื้อหาเกี่ยวกับเกมจะไม่เยอะมาก และจะไม่มีการเขียนถึงเรื่องราวที่เกี่ยวกับเกมมากนักหลังจากนี้ เพราะเกมที่ดังจนทุกคนรู้จักจริงๆ นั้นมีไม่มาก และอูไป๋ก็แค่อยากเขียนถึงเกมที่คนคุ้นเคยกันเท่านั้น ในพล็อตเรื่องทั้งหมดจะมีแค่ไม่กี่เกม
[1] เยวียนปั๋ว หมายถึง ความรู้อันลึกซึ้งและกว้างขวาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...