Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 809

สรุปบท ตอนที่ 809 ราชวงศ์ปลาบุกงานแต่ง: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

ตอน ตอนที่ 809 ราชวงศ์ปลาบุกงานแต่ง จาก Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 809 ราชวงศ์ปลาบุกงานแต่ง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการเงิน Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ตอนที่ 809 ราชวงศ์ปลาบุกงานแต่ง

วันเวลาต่อจากนั้น

หลินเยวียนรู้สึกราวกับถูกท่อน ‘ปอกเปลือกมะพร้าว แต่เธอกลับแม่*ให้แต่สาลี่[1]’ ล้างสมองไปเสียแล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าเพราะเหตุใดคำพ้องเสียงถึงมหัศจรรย์ขนาดนี้

ในเวลานี้การบันทึกเพลงเสร็จสิ้นแล้ว และราชวงศ์ปลากำลังเฝ้ารอให้สิ้นเดือนมาถึง

บนโลกออนไลน์

แฟนๆ กำลังพูดคุยกันถึงเพลงใหม่ในเดือนตุลาคมของเซี่ยนอวี๋

“ใกล้จะถึงสิ้นเดือนแล้ว”

“พ่อเพลงอวี๋อัดเพลงใหม่แล้วหรือยัง?”

“ฉันกังวลแทนพ่อเพลงอวี๋ การแข่งขันไม้สุดท้ายของแชมป์สิบสองสมัยกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!”

“เดือนตุลาน่าจะไม่มีปัญหา”

“สำหรับพ่อเพลงอวี๋ เดือนที่ยากที่สุดคือธันวาคม มหาสงครามเทพเซียนไม่ใช่เรื่องง่าย”

“ตอนนี้จะชะล่าใจไม่ได้”

“นั่นก็จริง ถ้าเดือนตุละพังก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว”

“เหอะๆๆ ไม่รู้ว่าเพลงใหม่เดือนตุลาพ่อเพลงอวี๋จะเปิดการ์ดนักร้องคนไหนในราชวงศ์ปลา”

“…”

แฟนคลับของเซี่ยนอวี๋คือคนที่กังวลใจมากที่สุด

และเมื่อถึงวันที่ 30 กันยายน ผู้คนที่พูดคุยกันนั้นไม่ได้จำกัดอยู่ในกลุ่มแฟนคลับอีกต่อไป

ในวันเดียวกันนั้นเอง

หน้าประตูสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์

ในกล้อง

ทีมงานชายในชุดสูททางการกลุ่มหนึ่งโผล่ออกมาทีละคน

บางคนถือบันได บางคนถืออุปกรณ์หนักๆ ส่วนใหญ่เป็นเครื่องดนตรีและลำโพง

และหลังจากนั้น

หลินเยวียนนำนักร้องราชวงศ์ปลาเดินออกจากประตูใหญ่หน้าบริษัท

หยุดอยู่หน้ากล้อง

หลินเยวียนพูดอย่างยิ้มแย้ม “วันที่สามสิบกันยายน เวลาเจ็ดโมงเช้า พวกเราจะขับรถผ่านเมืองซูเพื่อเข้าร่วมงานแต่งงาน”

ผู้กำกับซึ่งอยู่ไกลออกไปทำท่า ‘โอเค’

หลินเยวียนเข้าใจในทันที ก่อนจะเดินผ่านกล้องไป

จากนั้นนักร้องทุกคนในราชวงศ์ปลาก็เดินผ่านหน้ากล้องเช่นกัน

ขณะที่เดินผ่าน

เจียงขุยชูสองนิ้วให้กับกล้อง

จ้าวอิ๋งเก้อแลบลิ้นใส่กล้องอย่างซุกซน

เฉินจื้ออวี่สะพายกีตาร์ สะพัดผมด้วยความเท่

ซย่าฝานโพสท่าเมื่อเดินผ่านกล้อง…

นักร้องทุกคนในราชวงศ์ปลาล้วนมีแอร์ไทม์สั้นๆ

“เกือบสายแล้ว!”

ซุนเย่าหั่ววิ่งกอดเบสตามไปอย่างเร่งรีบ

รถสี่คันจอดอยู่หน้าประตู

สองคันด้านหน้าเป็นรถตู้เอนกประสงค์สีดำ

อีกสองคันด้านหลังเป็นรถสปอร์ตเปิดประทุน

คันหนึ่งสีแดง อีกคันหนึ่งสีน้ำเงิน

หลินเยวียนเข้าไปในรถสปอร์ตสีแดงซึ่งอยู่ด้านหน้า

นักร้องจากราชวงศ์ปลาคนอื่นๆ ก็แบ่งกันขึ้นไปยังรถทั้งสองคัน

หลังจากขึ้นไปบนรถแล้ว

ทุกคนรู้สึกตื่นเต้น

“รถสปอร์ตจากไหนล่ะเนี่ย”

“รุ่นนี้เหมือนว่าจะราคาเกือบยี่สิบล้านเลยนะ”

“คันหลังก็ราคาเริ่มต้นสิบล้าน”

“เท่มาก!”

“บริษัทจัดเตรียมให้?”

“ฉันจัดเตรียมเอง”

บนรถสปอร์ตสีแดง ซุนเย่าหั่วยิ้มร่า เผยให้เห็นด้านที่ร่ำรวยอย่างไร้มนุษยธรรม

“ยะฮู้ว~!”

ไม่รู้ว่าใครส่งเสียงร้องออกมา และแล้วรถทั้งสี่คันก็เคลื่อนตัวออกไปอย่างเป็นทางการ

การนั่งอยู่ในรถสปอร์ตเปิดประทุน ลมพัดปะทะใบหน้าพาให้ทุกคนตื่นเต้นและกระฉับกระเฉง

เมื่อรถวิ่งผ่านใจกลางเมือง

ริมถนน

ตึกระฟ้าคล้อยมาปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ป้ายบิลบอร์ดขนาดยักษ์และหน้าจอใหญ่บนตึกสูงปรากฏโปสเตอร์กลุ่มของเหล่านักร้องราชวงศ์ปลา!

ในโปสเตอร์

นักร้องราชวงศ์ปลาคนอื่นๆ ยืนเรียงกันคนละข้างด้วยองค์ประกอบที่สมดุล!

โปสเตอร์ป้ายโฆษณา และหน้าจอขนาดใหญ่นับไม่ถ้วนช่วยส่งเสริมให้เหล่านักร้องราชวงศ์ปลาดูโดดเด่น

บนรถตู้คันหนึ่ง

มีกล้องจับภาพฉากนี้เอาไว้

เห็นได้ชัดว่ามีการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า

เมื่อถึงไฟแดง รถเหล่านี้หยุดลง

บนถนนด้านข้าง รถหลายคนจอดอยู่ทั้งสองฝั่ง

ในรถบางคัน มีคนมองดูรถสปอร์ตทั้งสองคันนี้โดยไม่รู้ตัว

แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อพวกเขามองไปยังกลุ่มคนบนรถสปอร์ต ดวงตากลับเบิกกว้างในทันที!

พระเจ้าช่วย!

นั่นใครน่ะ!?

ขวับๆๆ!

หลังจากเสียงอุทานของผู้คนซึ่งเดินผ่านไปมา คนอื่นๆ ในรถก็สังเกตเห็นหลินเยวียนและเหล่าราชวงศ์ปลาด้วย!

กระจกรถยนต์หลายคันซึ่งอยู่โดยรอบเลื่อนลงมาพร้อมกันในจังหวะเดียวกัน ราวกับว่ามีการซักซ้อมกันไว้ล่วงหน้า !

“เซี่ยนอวี๋!”

“เจียงขุย!”

“ซย่าฝาน!”

“ซุนเย่าหั่ว!”

“เว่ยห่าวอวิ้น!”

“ลูกคนรองตลอดกาล!”

เฉินจื้ออวี่มุมปากกระตุกด้วยความจนใจ

ผู้ที่เดินผ่านไปมาต่างตะโกนและส่งเสียงกรี๊ดด้วยความตื่นเต้น เด็กบางคนถึงกับโบกมือไปมาอย่างลิงโลดอยู่ในรถ!

บรรยากาศคึกคักขึ้นมาในชั่วพริบตา!

กล้องยังคงจับภาพเหตุการณ์อย่างต่อเนื่อง

สำหรับคนทั่วไป การพบปะกับดาราดังหลายคนบนท้องถนนในเมืองซู โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซี่ยนอวี๋และทัพนักร้องแถวหน้ารวมไปถึงราชินีเพลง นับว่าเป็นภาพที่ชวนตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง!

“อ๊าก!!!”

“มาดูเร็ว!!!”

“ราชวงศ์ปลา!”

“ฉันรักพวกคุณ!”

“เทวดานางฟ้าของฉันอยู่ที่นี่กันหมด!”

“ทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้!”

“อ๊ากๆๆ พวกเขากำลังทำอะไรกัน!”

“พ่อเพลงอวี๋แต่งงานกับฉันเถอะ!”

นอกจากนี้ยังมีรถสปอร์ตเปิดประทุนคันหนึ่งซึ่งอยู่ด้านข้าง ในรถมีหญิงสาวสี่คน

ในเวลานี้ หญิงสาวทั้งสี่กรี๊ดอย่างบ้าคลั่งไปยังหลินเยวียนและคนอื่นๆ ในนั้นมีหญิงสาวคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายเซลฟีอย่างอดใจไม่ไหว ระยะกล้องนั้นเหมาะสมพอที่จะทำให้ตนเองอยู่ในเฟรมเดียวกับนักร้องราชวงศ์ปลา จากนั้นความคึกคักจึงถูกส่งต่อผ่านผู้ที่สัญจรไปมาคนอื่นๆ

ไม่รู้ว่าอีกประเดี๋ยวโซเชียลมีเดียของผู้ที่ผ่านไปมาเหล่านี้จะกลายเป็นที่ฮือฮามากแค่ไหน

แชะๆๆ !

หลินเยวียนและคนอื่นๆ ไม่ได้หยุดและถ่ายรูปกับผู้คนซึ่งเดินผ่าน แต่กลับโบกมือให้ทุกคนแทน

พวกซุนเย่าหั่วก็ยื่นมือออกไปนอกหน้าต่างแตะมือกับคนอื่นๆ ด้วย

ในขณะนี้

ไฟเขียวสว่างขึ้น

รถของหลินเยวียนเคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ทว่าเสียงกรีดร้องที่ไล่หลังยังคงไม่หายไป

ความรู้สึกแปลกใหม่และความคึกครื้นนี้ยังคงทำให้นักร้องในราชวงศ์ปลารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่องๆ

คนเรามีความภาคภูมิใจอยู่บ้าง

ปกติแล้ว ทุกคนในฐานะคนดังมักออกไปไหนมาไหนอย่างเงียบเชียบ ทว่าในวันนี้นับว่าทุกคนได้สัมผัสถึงความรู้สึกของการท่องไปตามท้องถนนอย่างผึ่งผาย

เป็นเรื่องยากที่ทุกคนจะมีโอกาสเพลิดเพลินกับความรู้สึกของการได้รับเสียงชื่อชมจากผู้คนซึ่งสัญจรไปมาในเวลากลางวันแสกๆ

ในที่สุด

รถทั้งสี่คันเคลื่อนมาจอดหน้าโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง

ทีมงานหลายคนลงจากรถตู้พร้อมกับอุปกรณ์ต่างๆ ก่อน

จากนั้นประตูของรถสปอร์ตอีกสองคันก็เปิดออกเช่นกัน

“ถึงแล้ว”

หลินเยวียนพูดขณะที่หยิบแว่นกันแดดซึ่งเตรียมไว้ออกมาสวม เพื่อพรางใบหน้าไว้บ้าง

“Gogogo!”

ซุนเย่าหั่วและคนอื่นๆ ก็ทยอยสวมแว่นตาซึ่งเตรียมไว้ล่วงหน้า พวกเขามุ่งหน้าไปภายในอาคารพร้อมกัน

กล้องถ่ายจากด้านหน้า

หลินเยวียนและคนอื่นๆ เดินตามหลัง

ด้วยการปีนบันได หลินเยวียนและคนอื่นๆ เดินผ่านระเบียงทางเดินเข้าไปยังห้องครัวของโรงแรม

นี่คือเส้นทางที่เหล่าโจวจัดเตรียมไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้แขกเหรื่อในงานเห็น ไม่เช่นนั้นนี่จะไม่ใช่การเซอร์ไพรส์อีกต่อไป

“เคร้ง…”

พ่อครัวคนหนึ่งถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นพวกหลินเยวียน หม้อในมือซึ่งเขากำลังล้างก่อนหน้านี้หล่นลงไปในอ่างล้างจาน

ทันทีที่เสียงดังขึ้น

ผู้คนในครัวล้วนหันมาเห็นหลินเยวียนและคนอื่นๆ เช่นเดียวกัน!

แว่นตากันแดดสีดำไม่สามารถหยุดไม่ให้ทุกคนจดจำดาราดังซึ่งปกติพบเห็นได้เพียงในโทรทัศน์ได้!

“ขออนุญาตครับ”

ท่ามกลางสายตานิ่งอึ้งมากมาย หลินเยวียนและนักร้องราชวงศ์ปลารุดไปยังห้องจัดเลี้ยงพลางเอ่ยขอโทษ

เกิดอะไรขึ้น

คนในครัวมองตามพวกเขาไปด้วยสีหน้าตกตะลึง

……

แขกบางคนเฝ้าดูจนเบื่อหน่าย จึงก้มหน้าและจัดการกับอาหารเบื้องหน้าต่อไป หรือสนทนากันบ้าง

ทันใดนั้นเอง

เสียงดนตรีจากเครื่องเคราะห์เสียงดังขึ้น

“ตึ๊ง…ตึ๊ง…ตึ๊ง…”

เสียงดนตรีดึงดูดความสนใจของผู้คนกลับมาอีกครั้ง “ดนตรีมาจากไหน”

ท่ามกลางความสงสัยของแขกผู้ร่วมงาน

ทันใดนั้นเสียงเพลงก็ดังขึ้น

“I’m hurting baby,

I’m broken down

I need your loving, loving

I need it now

When I’m without you

I’m something weak……”

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นเสียงเพลงซึ่งมาจากหลังม่าน ทุกคนก็หันไปมองยังม่านในฉับพลัน

พรึบ!

ทันใดทั้นเอง!

จู่ๆ ม่านสีขาวก็ร่วงลงมา!

ใบหน้าที่ทุกคนคุ้นเคยปรากฏหลังม่านต่อหน้าทุกคนในชั่วพริบตา

นำโดย

ในมือของหลินเยวียนถือไมโครโฟน รูปร่างสูงโปร่งและใบหน้าหล่อเหลาของเขาทำให้ผู้คนมากมายตาพร่า!

“อ๊าาา!!!!”

ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องดังสนั่นทะลุหลังคาอย่างฉับพลัน!

หลินเยวียน เจียงขุย ซย่าฝาน ซุนเย่าหั่ว เฉินจื้ออวี่ จ้าวอิ๋งเก้อ และเว่ยห่าวอวิ้น รวมเจ็ดคน!

ทั้งราชวงศ์ปลา!

ไลน์อัปคนดังสุดตระการตา!

เมื่อใบหน้าที่คุ้นเคยในโทรทัศน์ปรากฏอย่างชัดเจนต่อหน้าทุกคน โดยเฉพาะในโอกาสเช่นนี้ และท่ามกลางเสียงเพลงเช่นนี้ ความประหลาดใจและเหนือความคาดหมายนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

“!!!!”

เมื่อโจวถิงซึ่งสวมชุดสีขาวใช้สองมือปิดปากของเธอไว้ ดวงตากลมโตคู่สวยของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจและเหลือเชื่อ!

เธอตื่นเต้นจนเสียงขาดไป!

แฮงค์อ้าปากค้าง เขาตื่นเต้นจนใบหน้าแดงก่ำไปจนถึงใบหู ประหนึ่งกำลังเมาสุราอย่างไรอย่างนั้น!

ทั้งห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมแตกตื่นขึ้นมาทันใด!

“โอ้มายก้อด!”

“โอ้มายก้อด!”

“โอ้มายก้อด!”

“พระเจ้า!”

“พระเจ้าช่วย…”

“พวกเขาคือราชวงศ์ปลา!”

“เซี่ยนอวี๋!”

“พ่อเพลงอวี๋!”

“มีซุนเย่าหั่วกับซย่าฝานด้วย”

“อ๊าาาาาาา!”

“พวกเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!”

แขกผู้มีเกียรติในงานตื่นเต้นสุดขีด จนขนลุกซู่ไปทั้งตัว!

ผู้คนทั่วทั้งงานต่างตกตะลึงกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของราชวงศ์ปลา!

ท่ามกลางเสียงกรี๊ดซึ่งดังขึ้นอย่างหนักหน่วง แขกเหรื่อต่างลุกขึ้นยืนและขยับเข้าไปหาหลินเยวียนอย่างต่อเนื่อง !

มีคนหยิบโทรศัพทืขึ้นมาถ่ายภาพอย่างบ้าคลั่ง!

ทุกคนรู้จักกลุ่มคนซึ่งอยู่ตรงหน้า ในทั้งหมดเจ็ดคน ต้องรู้จักสามคนเป็นอย่างน้อย!

ใบหน้าของหลินเยวียนและนักร้องราชวงศ์ปลาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม และดำเนินการแสดงเซอร์ไพรส์นี้ต่อไป

“You got me begging, begging, I’m on my knees. I don’t wanna be needing your love…”

ซุนเย่าหั่วและคนอื่นๆ ครื้นเครงไปกับบทเพลง!

ท่ามกลางเสียงเพลง ทันใดนั้นโจวถิงก็ขยับกายเต้นรำด้วยความตื่นเต้น!

เต้นไปเต้นมา จู่ๆ เธอก็เข้าไปสวมกอดแฮงค์ คู่บ่าวสาวจุมพิตกันอย่างเต็มที่!

เหล่าโจวมองดูลูกสาวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

ภรรยาของเหล่าโจวก็ตื้นตันเช่นกัน!

บรรยากาศอันตื่นเต้นแผ่ขยายไปยังทุกคนในงาน ด้วยดนตรีซึ่งเปี่ยมไปด้วยจังหวะสนุกสนาน ผู้คนมากมายเข้าร่วมการเต้นรำ

ไม่มีใครคาดคิด!

ว่าในงานแต่งงานของคู่รักคู่นี้จะมีดาราแนวหน้าปรากฏตัว!

ทั่วทั้งห้องจัดเลี้ยงกลายเป็นท้องทะเลของเสียงเพลงและความตื่นเต้น!

และในที่นั่งทางซ้ายของห้องจัดเลี้ยง

“นั่นพี่นี่นา พี่หล่อมากเลย!”

เหยาเหยาพึมพำ

แม่ยิ้มกว้าง มองดูลูกชายด้วยความปลาบปลื้มใจ

หลินเซวียนรู้สึกตื่นเต้นมาก “ทำไมเขาถึงไปอยู่ที่นั่นล่ะ มากันทั้งราชวงศ์ปลาเลย!”

[1] ปอกเปลือกมะพร้าว แต่เธอกลับแม่*ให้แต่สาลี่ มาจากท่อน ‘Sugar, yes please. Won’t you come and put it down on me?’ จากเพลง Sugar โดยวงมารูนไฟฟ์ (Maroon5) ทว่าภายหลังเนื้อเพลงถูกแปลงไปเป็นภาษาจีนด้วยการเล่นคำพ้องเสียงเป็น ‘เซียวเก้อเยียจื่อผี หนี่เชวี่ยทามาเก่ยเก้อหลี’ ซึ่งหมายถึงปอกเปลือกมะพร้าว แต่เธอกลับแม่*ให้แต่สาลี่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน