Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 834

ตอนที่ 834 ความทุกข์ตรมแห่งชีวิตไหลรินสู่แดนบูรพา (3)

“คุณหลิงปราดเปรื่องมาก!”

ผู้ช่วยที่อยู่ด้านข้างหลิงคงเอ่ยขึ้นด้วยความตื่นเต้น “การเปิดเผยตัวตนของคุณหลิงในครั้งนี้ ประการแรกคือสามารถสร้างความเกรงกลัวภายในบริษัท ทำให้ทุกคนระแวดระวังตัว ไม่กล้าขัดแย้งกับคุณอีกต่อไป ประการที่สองคือสามารถสร้างชื่อเสียงในทันที และในอนาคตคุณยังสามารถใช้ฐานะของตัวเองในการสร้างอิทธิพล ทำให้โลกภายนอกติดตามความเคลื่อนไหวของคุณอยู่เสมอ เรียกได้ว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว!”

“สถานะของคนดัง มีประโยชน์มากจริงๆ”

หลิงคงยิ้มเล็กน้อย “ครั้งนี้ผมจะทำให้สตาร์ไลท์ต้องเสียหายครั้งใหญ่!”

เซี่ยงจวงรำกระบี่ ทว่าเป้าหมายอยู่ที่เพ่ยกง[1]!

หลิงคงไม่เคยได้ยินประโยคนี้มาก่อน แต่การกระทำของเขาก็ตรงตามความหมายของมัน

เขาทำทีว่าโจมตีเพียงแค่โคมวิเศษ แต่แท้จริงแล้วเขากำลังเล่นงานสตาร์ไลท์ เล่นงานเซี่ยนอวี๋ และฉู่ขวง ผู้เขียนเรื่องบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศที่เป็นแรงบันดาลใจให้ซีรีส์ และแม้แต่อิ่งจือ ผู้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสตาร์ไลท์

เพียงแต่โคมวิเศษมีปัญหา ผลกระทบจะไม่ได้เกิดขึ้นกับซีรีส์เรื่องนี้เพียงอย่างเดียว

แต่จะรวมไปถึงลิขสิทธิ์อื่นๆ ของบันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศด้วย ซึ่งถ้าสตาร์ไลท์ได้รับผลกระทบจริง กลุ่มสามสหายก็ต้องได้รับผลกระทบไปด้วยอย่างแน่นอน

ในตอนนี้ หลิงคงถึงกับรู้สึกขอบคุณอี้อันคนนั้นขึ้นมา เพราะเป็นตัวช่วยที่ดีเยี่ยมจริงๆ !

ถ้าไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ เขาอาจสงสัยว่าอี้อันเป็นสายลับที่ฝั่งปู้ลั่วส่งไปแฝงตัวในสตาร์ไลท์เลยทีเดียว!

จากนี้ไป เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรอีกแล้ว

เพียงแค่นั่งสบายๆ แล้วคอยดูสถานการณ์ก็พอ

หลิงคงรู้สึกอารมณ์ดีมาก ถึงขนาดตบไหล่ผู้ช่วยแล้วพูดขึ้นว่า “เปิดโคมวิเศษให้ดูหน่อยสิ ตอนที่ 16 ออกอากาศแล้วใช่ไหม?”

“ใช่ครับ”

ผู้ช่วยยิ้ม เอ่ยว่า “รอสักครู่นะครับ”

ไม่ใช่เพราะเขาชื่นชอบ แต่เพราะเขาได้กลิ่นโอกาสจากซีรีส์เรื่องนี้ และอันที่จริงเขาก็ฉกฉวยโอกาสนั้นมาได้แล้ว

แล้วทำไมเขายังดูต่อน่ะหรือ?

แน่นอนว่าเพื่อความบันเทิงไงล่ะ!

ยิ่งซีรีส์เรื่องนี้ทำให้หยางเจี่ยนดูแย่เท่าไหร่ หลิงคงก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น!

อะไรนะ?

เขาเป็นแฟนคลับของหยางเจี่ยนงั้นหรือ?

เหอะๆ

ถ้าสามารถโจมตีคู่แข่งได้ หลิงคงก็สามารถเป็นแฟนคลับของใครก็ได้ทั้งนั้น!

“เริ่มแล้วครับ”

ผู้ช่วยพูดขึ้นทันที

หลิงคงไม่พูดอะไร เพียงแค่หันไปมองหน้าจอโพรเจกเตอร์

……

ในตอนที่ 16 ของโคมวิเศษ หลังจากที่หยางเจี่ยนได้พลั้งมือฆ่าองค์หญิงสี่แห่งทะเลตงไห่ เขาก็ถูกสวรรค์ลงโทษ

ส่วนอีกด้านหนึ่ง

เฉินเซียงที่รอดชีวิตมาได้ก็ได้รับโอกาสครั้งใหญ่ ทำให้พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล!

เขาได้รวมพลังผองเพื่อนปิดโอบล้อมหยางเจี่ยน

การต่อสู้ครั้งนี้ยิ่งใหญ่ ท้องนภามืดสลัว

ท้ายสุด หยางเจี่ยนก็ล้มลง

แต่ในระหว่างกระบวนการนี้กลับเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น

ไม่ว่าเฉินเซียงจะพยายามกระตุ้นโคมวิเศษมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถใช้พลังของโคมวิเศษเพื่อโจมตีหยางเจี่ยนได้

องค์ชายแปดแห่งวังมังกร หนึ่งในสหายของเฉินเซียงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“เขาต้องทำอะไรบางอย่างกับโคมวิเศษแน่ๆ จึงทำให้มันใช้การไม่ได้ เรารีบจัดการฆ่าเขาซะ เพื่อแก้แค้นให้พี่สาวของข้า!”

องค์หญิงสี่คือพี่สาวขององค์ชายแปด

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุดเฉินเซียงก็ไม่ได้ลงมือสังหารหยางเจี่ยน เพราะถึงอย่างไรอีกฝ่ายยังคงเป็นน้าของเขา

อย่างไรก็ตาม เฉินเซียงก็ยังคงทำลายพลังทั้งหมดของหยางเจี่ยน ทำให้เขากลายเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา

ในระหว่างนั้น

สุนัขฟ้าคำรณที่จงรักภักดีต่อเจ้านายก็ถูกทำร้ายจนปางตายเช่นกัน

อันที่จริง หากไม่ใช่เพราะสุนัขฟ้าคำรณ เฉินเซียงอาจจะสังหารหยางเจี่ยนไปแล้วก็เป็นได้

ถึงอย่างไร

ถึงแม้สุนัขฟ้าคำรณจะปฏิบัติตามคำสั่งของหยางเจี่ยน และคอยขัดขวางเฉินเซียงในหลายๆ เรื่อง ทว่าที่จริงแล้วมันไม่ใช่สุนัขที่เลวร้ายอะไร และไม่เคยทำร้ายเฉินเซียงอย่างจริงจัง

ในจุดนี้เฉินเซียงเข้าใจดี ผู้ชมก็เข้าใจดีเช่นกัน

สุนัขฟ้าคำรณเป็นสุนัขที่ดี

เนื้อเรื่องดำเนินมาถึงตรงนี้ เทพเอ้อร์หลางได้กลายเป็นผู้ที่ถูกคนรอบข้างทรยศ ความเย็นชาไร้ปรานีของเขาก็ได้รับการชดใช้แล้ว

แม้แต่พี่น้องเหมยซานซึ่งเคยเชื่อฟังเทพเอ้อร์หลางอย่างเคร่งครัดก็ยังหักหลังเขา

แท้จริงแล้วพี่น้องเหมยซานเองก็ไม่สามารถทนดูการกระทำของเทพเอ้อร์หลางต่อไปได้

เหลือเพียงสุนัขฟ้าคำรณเท่านั้นที่ยังคงอยู่เคียงข้าง

มันไม่เคยทอดทิ้งเทพเอ้อร์หลาง

และยังคงภักดีอย่างโง่เขลา

เทพเอ้อร์หลางขอความช่วยเหลือจากเจ้าแม่หวังหมู่ แต่กระนั้นเจ้าแม่หวังหมู่กลับทิ้งเขาราวกับของไร้ค่า

เทพเอ้อร์หลางที่ซึ่งสูญเสียพลังวิเศษไปแล้วย่อมไร้ประโยชน์

และเนื่องจากเทพเอ้อร์หลางได้สังหารองค์หญิงสี่แห่งทะเลตงไห่ ละเมิดกฎสวรรค์ ทำให้สวรรค์ไม่อาจรับเขาไว้ได้อีก

เทพเอ้อร์หลางตกอยู่ในชะตากรรมที่ไม่มีวันหวนคืน

เขาสูญเสียพลังวิเศษ บาดเจ็บสาหัส และทั่วร่างเต็มไปด้วยบาดแผล

หลิงคงเข้าใจทันที!

ฉากนี้แท้จริงแล้วคือการเสียดสี จุดประสงค์หลักยังคงเป็นการโจมตีเทพเอ้อร์หลาง!

บนอินเทอร์เน็ตเคยมีรายงานข่าวว่า

เศรษฐีคนหนึ่งที่ดูแลสุนัขของเขาอย่างดี หากสุนัขเป็นไข้หรือไม่สบาย เศรษฐีคนนี้จะเป็นกังวลจนกินข้าวไม่ลง แต่เศรษฐีคนนี้กลับไม่เคยสำนึกในบุญคุณของพ่อแม่ตัวเองเลย แม้พ่อแม่จะล้มป่วย เขาก็ยังไม่ยอมเสียเงินเพื่อรักษา

หลายคนต่างพากันพูดอย่างสะท้อนใจ ‘คนยังไม่สู้หมา’

ภายใต้ปลายปากกาของอี้อันเทพเอ้อร์หลางก็คงเป็นคนแบบนี้เล่ากระมัง

เป็นการเสียดสีที่แยบยลจริงๆ

น่าเสียดายที่เลือกเป้าหมายผิดไป

อี้อันจะไปเสียดสีใครก็ได้ แต่ต้องมาเสียดสีเทพเอ้อร์หลาง?

ความกังวลของหลิงคงลดลงไปมาก เขาตบไหล่ผู้ช่วยอีกครั้งแล้ว เอ่ยว่า “ไม่คิดว่าคุณจะฉลาดขนาดนี้”

“ก็เพราะคุณหลิงสอนมาดีครับ!”

ผู้ช่วยค้อมตัวลงโดยอัตโนมัติ เพื่อให้หลิงคงตบไหล่ได้สะดวกขึ้น

“พรุ่งนี้ค่อยตามต่อ เป็นซีรีส์ที่ดีจริงๆ !”

หลิงคงเอ่ยชมเชย พร้อมกับแซวว่า “ถ้าซีรีส์เรื่องนี้ยังไม่โดนแบนซะก่อนนะ”

มีคนไปรายงานกับสมาคมวรรณศิลป์แล้ว

เวลานี้โคมวิเศษได้ก่อให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากมาย ไม่แน่ว่าสมาคมวรรณศิลป์อาจสั่งแบนผลงานเรื่องนี้

ในความเป็นจริง หลิงคงไม่อยากให้ซีรีส์เรื่องนี้ถูกแบน

เขาอยากให้อี้อันเดินหน้าทำลายภาพลักษณ์ของเทพเอ้อร์หลางให้ย่อยยับจนไม่เหลือชิ้นดี เพื่อให้เกิดผลกระทบที่เลวร้ายที่สุดต่อสตาร์ไลท์

ในขณะเดียวกัน

ชาวเน็ตก็เริ่มทยอยดูตอนที่ 16 จบแล้ว

ในตอนนี้ ทุกคนยังไม่ทันได้สังเกตเลยว่า มุมมองของซีรีส์เริ่มเปลี่ยนไปแล้ว

เดิมทีตัวเอกเคยเป็นเฉินเซียง

ทว่าเวลานี้ เทพเอ้อร์หลางหยางเจี่ยน กลับกลายเป็นตัวเอกของโคมวิเศษ แทน!

ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ

ทุกคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า

อี้อันได้วางเงื่อนงำสำหรับการเปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ของหยางเจี่ยนไว้อย่างแนบเนียนแล้ว

ดังคำกล่าวที่ว่า

ความทุกข์ตรมแห่งชีวิตไหลรินสู่แดนบูรพา

[1] เซี่ยงจวงรำกระบี่ ทว่าเป้าหมายอยู่ที่เพ่ยกง หมายถึง กระทำบางสิ่งที่ดูเหมือนมีเป้าหมายอย่างหนึ่ง แต่แท้จริงแล้วมีเจตนาหรือวัตถุประสงค์แฝงอยู่ที่อีกสิ่งหนึ่ง เปรียบเปรยถึงการวางแผนหรือการกระทำที่มีเจตนาซ่อนเร้น