ตอนที่ 938 หมาป่าลวงพรางถือกำเนิด
สุดท้ายแล้ว ชื่อรายการก็ถูกตั้งว่า ‘ไปกันกับปลา’
เนื่องจากชื่อรายการนี้ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดจากทีมงาน
อย่างไรก็ตาม ชื่ออื่นๆ ที่ทุกคนช่วยกันคิดมาก่อนหน้านี้จะไม่ถูกทิ้งไปอย่างเสียงเปล่า
รายการมีแผนจะใช้ ชื่อเหล่านั้นเป็นหัวข้อย่อยสำหรับแต่ละตอนของรายการ
ก็ใช้ชื่อที่ทุกคนช่วยกันคิดขึ้นมาก่อนหน้านี้นี่แหละ
การถ่ายทำรายการอย่างเป็นทางการ กำหนดไว้วันที่ 5 กรกฎาคม
ในความเป็นจริง
ตั้งแต่ต้นเดือนกรกฎาคม สมาชิกของราชวงศ์ปลาต่างจัดสรรตารางงานให้ว่างพร้อมกันพวกเขาดูตื่นเต้นและรอคอยรายการนี้มาก
ทีมงานเตรียมทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เมื่อรู้ว่าสมาชิกของราชวงศ์ปลาทุกคนเคลียร์คิวให้ว่างได้เร็วกว่าแผนทีมงานจึงตัดสินใจเริ่มถ่ายทำตั้งแต่คืนวันที่ 2 กรกฎาคม
‘ตอนแรกเล่นอะไรดีคะ?’
จ้าวอิ๋งเก้อ ถามขึ้นมาในแช็ตกลุ่ม ‘ไปกันกับปลา’
กลุ่มนี้มีสมาชิกทั้งหมดเก้าคน สมาชิกของราชวงศ์ปลามีเจ็ดคน อีกสองคนคือผู้กำกับถงซูเหวินและผู้ช่วยผู้กำกับหญิงจู้เหล่ย
ขณะนั้น
ทุกคนพักอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองหยางของฉินโจว
ถงซูเหวินส่งอีโมจิหน้ายิ้มแล้วตอบว่า ‘ถ้าบอกล่วงหน้าก็ไม่สมจริงสิ พรุ่งนี้ทีมงานจะมอบภารกิจให้พวกคุณเอง’
เอาเถอะ
ทุกคนจนปัญญา
ถงซูเหวินทำรายการทีไร ต้องมาอุบอิบแบบนี้ทุกที
เหมือนตอนรายการราชาหน้ากากนักร้อง เวลาประกาศผลแต่ละรอบ หมอนี่ทำเอาคนดูแทบจะขาดใจ!
ทันใดนั้น
จ้าวอิ๋งเก้อเสนอไอเดียขึ้นมาในกลุ่ม ‘งั้นคืนนี้ยังมีเวลา พวกเราเล่นสมรภูมิเอาชีวิตรอดกันไหม?’
ราชวงศ์ปลามักจะเล่นเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอดด้วยกันเป็นประจำ
เฉินจื้ออวี่ ‘แต่โรงแรมไม่มีคอมนะ? ต้องใช้แล็ปท็อปเล่นเหรอ?’
เว่ยห่าวอวิ้น ‘ได้เลย เริ่มเลยๆ !’
ซุนเย่าหั่ว ‘เทพแห่งปืนอยู่ที่นี่แล้ว รอดูฉันกวาดล้างศัตรูได้เลย!’
ทุกคนตื่นเต้นกันขึ้นมาฉับพลัน
แต่แล้ว หลินเยวียนก็โผล่มา ‘ผมไม่เล่นนะ’
ทั้งกลุ่มเงียบไปชั่วขณะ แต่ไม่นานนักทุกคนก็นึกถึงฉากการตายสุดฮาสารพัดรูปแบบของหลินเยวียนในเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอด จากนั้นทุกคนก็พิมพ์พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
‘งั้นพวกเราก็ไม่เล่นเหมือนกัน’
หลินเยวียนรู้สึกว่าตนเองทำลายบรรยากาศ
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเสนอขึ้นมาในกลุ่มว่า ‘งั้นผมสอนทุกคนเล่นเกมใหม่แล้วกัน’
พูดจบ
หลินเยวียนเรียกระบบออกมา “ผลิตเกมให้หน่อย”
ทุกคนตื่นเต้นขึ้นมาทันที ‘เกมอะไรเหรอ’
หลินเยวียนได้สั่งผลิตเกมระบบเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ประกาศเรียกคนในกลุ่ม ‘ทุกคนมาที่ห้องผม ใครที่เดินผ่านล็อบบีก็ไปหยิบไพ่จากเคาน์เตอร์มาสักสำรับด้วย’
‘จะเล่นไพ่เหรอ?’
‘มาเลย เล่นไพ่กัน!’
‘ฉันจะให้พนักงานเอาไพ่ขึ้นมาให้’
ในขณะที่สมาชิกราชวงศ์ปลาเตรียมตัวเดินไปยังห้องของหลินเยวียน
ทันใดนั้นถงซูเหวินก็พูดขึ้นมาในกลุ่มแช็ตว่า ‘งั้นเราขอถ่ายภาพบรรยากาศเบื้องหลังไว้หน่อยดีไหม? พวกคุณเล่นไปตามปกติ เราจะไม่รบกวน’
แน่นอนว่าทุกคนไม่มีปัญหา
ไม่กี่นาทีต่อมา สมาชิกของราชวงศ์ปลาก็มารวมตัวกันที่ห้องของหลินเยวียน
ถงซูเหวินและจู้เหล่ยมาพร้อมกับตากล้อง
“จะเล่นอะไรดี”
“ไพ่พิชิตแลนลอร์ดไหม?”
“ไพ่นี้ฉันเก่งนะ!”
“แต่เรามีคนเยอะไปหน่อยนี่สิ?”
“งั้นแบ่งเป็นสองกลุ่มไหม?”
ทุกคนต่างพูดคุยจ้อกแจ้กจอแจ
บลูสตาร์ก็มีเกมไพ่ที่เรียกว่าไพ่พิชิตแลนลอร์ด
แต่ที่หลินเยวียนต้องการไพ่ ไม่ใช่เพื่อเล่นไพ่ปกติ
เหตุผลแรกเพราะคนเยอะเกินไป ไพ่พิชิตแลนลอร์ดเหมาะสำหรับเล่น 3-4 คน
เหตุผลที่สองเกมไพ่ทั่วไปนั้นธรรมดาเกินไป เขาอยากให้ทุกคนลองเล่นอะไรที่แปลกใหม่
ดังนั้น
หลินเยวียนเอ่ยขึ้น “มีปากกาไหม?”
ซย่าฝานถามขึ้นมาทันที “จะใช้ปากกาทำอะไร ฉันมีนะ”
หลินเยวียนรับปากกามาโดยที่ไม่ได้ตอบอะไร เขาหยิบไพ่ออกมาเจ็ดใบ จากสำรับ แล้วเขียนคำต่างๆ ลงไปบนไพ่
หมาป่า
ชาวบ้าน
ผู้พิทักษ์
ผู้หยั่งรู้
ไพ่ตัวเลขสีดำสองใบเขียนว่า ‘หมาป่า’
ไพ่ตัวเลขสีแดงสองใบเขียนว่า ‘ชาวบ้าน’
ไพ่โจ๊กเกอร์ใหญ่เขียนว่า ‘ผู้หยั่งรู้’
ไพ่โจ๊กเกอร์เล็กเขียนว่า ‘ผู้พิทักษ์’
ทุกคนมองหลินเยวียนเขียนบนไพ่ด้วยความฉงนใจ
ด้านข้าง
ถงซูเหวินมองไปยังจู้เหล่ย “เคยเห็นวิธีเล่นไพ่แบบนี้ไหม?”
จู้เหล่ยส่ายหัว “เคยเห็นครั้งแรก แต่วิธีเล่นไพ่มีหลายรูปแบบ บางทีอาจเป็นเกมที่เราไม่รู้จักก็ได้”
ไม่ใช่เพียงถงซูเหวินกับจู้เหล่ยที่ไม่เคยเห็น
แม้แต่สมาชิกของราชวงศ์ปลาก็ไม่เคยเห็นเช่นกัน
“หมาป่า?”
“ชาวบ้าน?”
“ผู้พิทักษ์?”
“ผู้หยั่งรู้?”



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...