Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 946

ตอนที่ 946 เปิดฉากอย่างยิ่งใหญ่

Ink Stone_Fantasy

วันที่ 8 กรกฎาคม!

วันนี้คือวันออกอากาศของรายการไปกันกับปลา

รายการเลือกร่วมมือกับแพลตฟอร์มเพนกวินวิดีโอในการออกอากาศแต่เพียงผู้เดียว

รายการเรียลลิตีประเภทนี้มักเลือกใช้แพลตฟอร์มวิดีโอออนไลน์เป็นช่องทางหลักในการออกอากาศ

เวลาออกอากาศคือหนึ่งทุ่มตรง

ขณะนี้มีหลายคนที่นั่งรออยู่หน้าคอมพิวเตอร์หรือหน้าจอทีวีซึ่งเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต

ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของหลินเยวียน

แฟนคลับของราชวงศ์ปลา

ผู้ชมทั่วไปที่สนใจ

หรือแม้แต่นักวิจารณ์และมืออาชีพในวงการรายการวาไรตีของแต่ละทวีป

ท่ามกลางสายตาจับจ้องจากหลายฝ่าย ตอนแรกของรายการไปกันกับปลา ภายใต้ชื่อ ‘เซี่ยนอวี๋และผองเพื่อน’ ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ!

…

ในวิลลาหลังหนึ่ง

ฮาร์วีย์ ทายาทเศรษฐีและเกมเมอร์ผู้ชอบกินไก่กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียงอย่างเบื่อหน่าย

ถ้าจะพูดให้ชัดก็คือ

ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นเด็กหนุ่มที่เคยหมกมุ่นกับการเล่นสมรภูมิเอาชีวิตรอดอีกแล้ว

ไม่ว่าเกมจะสนุกแค่ไหน หากเล่นนานเกินไปก็ต้องรู้สึกเบื่อ

โชคร้ายที่ปัจจุบันยังไม่มีเกมไหนที่น่าสนใจมากพอให้เขาเล่นแทน

นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขารู้สึกเบื่อจนต้องเปิดทีวี

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไม่ได้เปิดทีวีจอขนาดร้อยนิ้วของบ้านตัวเองมานานแค่ไหนแล้ว

“หืม? รายการวาไรตีของราชวงศ์ปลา?”

ทีวีของบ้านฮาร์วีย์ตั้งค่าหน้าโฮมเพจไว้ที่แพลตฟอร์มเพนกวินวิดีโอ

ทันทีที่เปิดขึ้นมา เขาก็เห็นโฆษณาเด่นของแพลตฟอร์มแจ้งว่ารายการวาไรตีของราชวงศ์ปลาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ฮาร์วีย์ไม่ได้เป็นแฟนคลับของใครในราชวงศ์ปลา

แต่เขารู้จักกลุ่มนี้เป็นอย่างดี

เขาเคยใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือนเต็มในโรงแรมของราชวงศ์ปลาเพื่อเล่นเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอด

ด้วยเหตุนี้เอง

เขาจึงกดเข้าไปดูแบบไม่คิดมาก

เขาเป็นผู้ชมที่ไม่มีความอดทนในการดูรายการ ดังนั้นเขาจึงกดข้ามช่วงอินโทรทันที

ขณะนั้น

ในจอทีวี

สมาชิกของราชวงศ์ปลามารวมตัวกัน

เซี่ยนอวี๋พูดขึ้นว่า

“งั้นผมสอนทุกคนเล่นเกมใหม่แล้วกัน…”

เล่นเกม?

ฮาร์วีย์มองไปยังไพ่ในมือของเซี่ยนอวี๋ แล้วอดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก

ที่แท้ก็ไพ่สินะ

เล่นไพ่น่าสนใจตรงไหน

รายการวาไรตีแบบนี้มันน่าเบื่อชะมัด ใครอยากดูพวกนายเล่นไพ่กัน?

ในขณะที่เขากำลังคิดแบบนั้น และเตรียมจะเปลี่ยนไปดูรายการอื่น

เซี่ยนอวี๋ก็เริ่มอธิบายประเภทของไพ่ในเกมหมาป่าลวงพราง

หมาป่า…

ชาวบ้าน…

แม่มด…

ผู้พิทักษ์…

นายพราน…

ผู้หยั่งรู้…

การตัดต่อของรายการมีความยืดหยุ่น ไม่ได้ฉายตามลำดับเหตุการณ์แบบแข็งทื่อ

ในตอนแรกของรายการ ได้เริ่มต้นด้วยการแนะนำเกมหมาป่าลวงพราง”ที่ทั้งผู้กำกับและทีมงานเข้าร่วมเล่นด้วย

ในขณะเดียวกัน

บนหน้าจอปรากฏภาพการ์ตูนของตัวละครต่างๆ เช่น หมาป่า แม่มด และอื่นๆ พร้อมเสียงบรรยายอธิบายกติกาของเกม

ทีมงานนั้นชาญฉลาดมาก

วิธีนี้จะช่วยให้ผู้ชมเข้าใจกฎของเกมได้ง่ายกว่าการให้เซี่ยนอวี๋อธิบายด้วยตัวเองแบบแห้งๆ

“ไม่ได้เล่นไพ่หรอกเหรอ?”

ฮาร์วีย์ชะงักไปเล็กน้อย เขาลดรีโมตลงแล้วเริ่มฟังคำอธิบายของกติกาแบบคร่าวๆ

ถึงแม้ในตอนแรกเขาจะไม่ได้สนใจมากนัก

แต่ทว่า

เมื่อการอธิบายกติกาของเกมหมาป่าลวงพรางดำเนินทางมาถึงครึ่งทาง

เขาก็ชะงักไปทันที ก่อนจะรีบกดปุ่มหยุดชั่วคราว!

เขาลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว

เขาจ้องไปยังจอทีวี พร้อมกับอ่านคำอธิบายเกี่ยวกับกติกาของเกมอย่างละเอียด

“เกมนี้แบ่งออกเป็นสองฝ่าย คือ ฝ่ายหมาป่าและฝ่ายคนดี ฝ่ายคนดีมีจำนวนมากกว่า แต่พวกเขาไม่รู้ตัวตนของกันและกัน พวกเขาต้องใช้การโหวตและความสามารถพิเศษของบทบาทต่างๆ เพื่อหาหมาป่าที่ซ่อนอยู่ เพื่อคว้าชัยชนะมาให้ได้ ในขณะที่ฝ่ายหมาป่ามีจำนวนน้อยกว่า แต่พวกเขารู้ตัวตนของกันและกัน และต้องซ่อนตัวท่ามกลางกลุ่มคนดี หมาป่าจะใช้เวลากลางคืนในการลอบสังหารฝ่ายชาวบ้าน พร้อมกับหลอกล่อให้ชาวบ้านโหวตผิดในเวลากลางวัน เพื่อให้ตนเองเป็นฝ่ายชนะ…”

น่าสนใจ!

ดวงตาของฮาร์วีย์เป็นประกายขึ้นมา!

เขามีพรสวรรค์ในการเล่นเกม เพียงแค่อ่านคำอธิบายกฎคร่าวๆ ก็สามารถเข้าใจแนวคิดและกลไกของเกมได้ในทันที

ในเสี้ยววินาทีนั้น

จิตวิญญาณของเกมเมอร์ในตัวเขาถูกปลุกขึ้นมา!

เขากดเล่นวิดีโอต่อ ส่วนลึกในดวงตาฉายแววแห่งความคาดหวัง

ปรากฎว่า

เมื่อเหล่ามือใหม่เกมเล่นหมาป่าลวงพราง ผลลัพธ์เป็นอย่างไรคงไม่ต้องพูดถึง

ระหว่างที่สมาชิกของราชวงศ์ปลากำลังเล่นเกมนี้ เสียงบ่นของฮาร์วีย์ในห้องนอนของเขาก็ดังขึ้นไม่หยุด

“โง่ชะมัด!”

“อะไรนะ? ฉันเป็นหมาป่าที่ดี หมาป่านี่อยู่ฝั่งดีได้ด้วยเหรอ!?”

“นี่มันจังหวะให้โชว์เทพ! ผู้หยั่งรู้ควรรีบเปิดเผยตัวตนสิ!”

“นายพรานนี่โง่สุดๆ ก่อนตายยังพาคนดีไปตายด้วยอีก!”

“พวกเขายังดูไม่ออกเลยว่าเกมเดินไปถึงจุดไหนแล้ว”

“แม่มดก็โง่พอกัน!”

เกมรอบนี้กินเวลาทั้งหมดเพียงแค่สิบนาที ทว่าสภาพเกมนั้นโกลาหลไปหมด!

หลังจากดูจบฮาร์วีย์ถึงกับหงุดหงิด

เขาอยากจะเข้าไปเล่นเองให้รู้แล้วรู้รอด!

เมื่อเกมจบลง

ฮาร์วีย์รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงขึ้น!

สนุก!

เกมนี้มันสนุกมาก!

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ค้นหา ‘หมาป่าลวงพราง’ทันที!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน