Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 982

ตอนที่ 982-2 ปรับเปลี่ยนเวลา (2)

จงโจวพอจะรู้ข่าวล่วงหน้ามาบ้าง

บุคลากรในทีมผู้กำกับบางคนเคยได้ยินมาว่าสมาคมวรรณศิลป์มีแผนจะปรับเวลาถ่ายทอดสดของงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ

แต่คนเหล่านี้จากจงโจวคิดไปโดยอัติโนมัติว่าทางสมาคมจะทำให้เวลาถ่ายทอดสดของแต่ละทวีปไม่ทับซ้อนกัน

เช่น ในหนึ่งวันจะแบ่งช่วงเวลาให้มีการถ่ายทอดสดเพียงสองถึงสามทวีปเท่านั้น

หากมีการจัดการเช่นนี้จริง ในตอนแรกทีมงานของจงโจว ยังแอบหวังลึกๆ ว่าจะได้ตารางออกอากาศชนกับฉินโจว

เพราะราชวงศ์ปลาย้ายไปเข้าร่วมกับงานเทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่ฉินโจว

แต่เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว ให้ตายสิ!

พวกเขาได้ออกอากาศชนกับฉินโจวจริงๆ

แต่ปัญหาคือ

งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของทั้งหกทวีปที่เหลือก็ออกอากาศชนกับจงโจวเช่นเดียวกัน!

ถ้าหากมีเพียงฉินโจว จงโจวยังมั่นใจว่าจะบดขยี้ฉินโจวได้

ต่อให้มีเพิ่มมาอีกสักหนึ่งหรือสองภูมิภาค จงโจวก็ยังมั่นใจว่าเรตติงของพวกเขาจะเหนือกว่า

แต่ถ้ามากันครบทั้งเจ็ดทวีปเช่นนี้ละก็…

ต่อให้จงโจวจะเหนือกว่าแค่ไหน เรตติงก็ต้องถูกแบ่งไปไม่น้อยแน่นอน!

นี่คือสาเหตุที่ในเวลานี้ทีมงานของจงโจวเริ่มวิตกกังวล!

หากเป็นเช่นนี้ พวกเขายอมให้มีการคุ้มครองจากทางการดังเช่นปีก่อนๆ ยังดีเสียกว่า จงโจวจะได้ครองเวลาถ่ายทอดสดของคืนข้ามปีแต่เพียงผู้เดียว

อย่างน้อยก็จะไม่ต้องเสียเรตติงให้มทวีปอื่น!

ต้องบอกก่อนว่า ต่อให้งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของแต่ละทวีปจะจะเป็นรอง แต่ก็ยังมีบางช่วงที่น่าสนใจอยู่บ้าง

ยิ่งไปกว่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชมแต่ละทวีปก็มักปันใจให้กับรายการฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของทวีปตนเองมากกว่าทวีปอื่นอยู่แล้ว!

ทันใดนั้น

ฉางอันมองไปยังจวงเสียน ผู้กำกับใหญ่ในงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของจงโจว และกระซิบว่า “หรือว่าเราทำให้สมาคมวรรณศิลปป์ไม่พอใจ?”

“อย่าพูดมั่วซั่ว!”

จวงเสียนตำหนิทันที แต่สีหน้ากลับดูไม่ดีเอาเสียเลย

เพราะเขารู้ดีว่า คำพูดของฉางอันอาจเป็นความจริง

จงโจวเข้าร่วมกระบวนผนวกรวมบลูสตาร์ช้ากว่าภูมิภาคอื่นๆ ผู้นำหลายคนต้องการใช้เวทีงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิในปีนี้ แสดงให้เห็นถึงอำนาจทางวัฒนธรรมของจงโจวที่เหนือกว่าภูมิภาคอื่นๆ

เพราะฉะนั้น

จวงเสียนซึ่งรับหน้าที่จัดงานฉลองครั้งนี้ แทบไม่ได้เชิญผู้แสดงจากภูมิภาคอื่นเลย

เขามอบโอกาสในการแสดงให้กับคนจากจงโจวเป็นหลัก

แม้ว่าสมาคมวรรณศิลป์จะกำหนดว่า งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์ ต้องให้แต่ละทวีปมีส่วนร่วมในรายการตามสัดส่วนที่เหมาะสม?

เรื่องกล้วยๆ

ใช้ผู้แสดงที่ถือสองสัญทวีปก็ได้ใช่ไหมเล่า

นี่เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ราชวงศ์ปลาเลือกถอนตัวจากงานฉลองของจงโจว

ตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไป จวงเสียนเริ่มสงสัยว่าบางทีกลยุทธ์เล็กๆ นี้ของจงโจว อาจทำให้สมาคมวรรณศิลป์ไม่พอใจจริงๆ

ถ้ารู้เช่นนี้แต่แรก เขาคงไม่ตัดรายการการแสดงของราชวงศ์ปลาออกไป อย่างน้อยพวกเขาก็มีฐานแฟนคลับและได้รับความนิยมสูงมาก

จวงเสียนสูดหายใจลึก

แล้วกล่าวว่า “เรื่องนี้อาจไม่ใช่ข่าวร้ายสำหรับเราเสมอไป แม้ว่าความสนใจของผู้ชมจะถูกแบ่งไปบางส่วน แต่ในขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นโอกาสที่ดีให้เราพิสูจน์อำนาจของจงโจว ถ้างานของเราดีพอ งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์ในปีนี้อาจกลายเป็นเวทีแห่งการปฏิรูปครั้งใหญ่ และถูกจารึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ ผมรู้ว่าพวกคุณกังวล แต่ถ้าพวกคุณออกไปฟังเสียงจากภายนอก จะรู้ว่าทวีปอื่นยิ่งกังวลหนักกว่าพวกเราซะอีก เพราะพวกเขาไม่อยากเจอเรา มากกว่าที่เราไม่อยากเจอพวกเขา!”

…

สิ่งที่จวงเสียนพูดเป็นความจริง

จงโจวไม่อยากออกอากาศพร้อมกับงานฉลองของอีกเจ็ดภูมิภาค

แต่อีกเจ็ดทวีปก็ไม่อยากออกอากาศพร้อมกับจงโจวเช่นกัน!

เพราะทุกคนรู้ดีว่า

งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์ปีนี้ เป็นสนามเหย้าของจงโจว!

เดิมทีจงโจวเป็นทวีปที่แข็งแกร่งที่สุดในบลูสตาร์อยู่แล้ว แถมพวกเขายังเป็นเจ้าภาพหลักของงานในปีนี้ ใครจะไปสู้ไหว?

เมื่อถึงวันออกอากาศจริง

ไม่ว่าอย่างไร ผู้ชมส่วนใหญ่ก็ต้องเลือกดูงานฉลองของจงโจวอยู่ดี!

‘งานนี้ไม่ยุติธรรมเลย!’

‘ตัวเลือกของคนดูมีมากขึ้น แต่ชีวิตพวกเรานี่สิจะลำบากกว่าเดิม!’

‘ก่อนหน้านี้การแข่งขันก็ดุเดือดมากแล้ว แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องไปปะทะกับงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์โดยตรง แบบนี้ใครจะไปสู้เรตติงกับพวกเขาได้!’

‘พวกเราแค่งานของภูมิภาคนะ!’

‘แบบนี้เราต้องพยายามให้ถึงขีดสุดแล้ว!’

‘งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของทุกทวีปในบลูสตาร์ออกอากาศวันเดียวกันแบบนี้ ใครได้เรตติ้งต่ำสุดคงต้องอายหนักแน่ๆ !’

‘เป้าหมายของฉีโจวเราคืออันดับสาม หรือลุ้นอันดับสอง!’

‘ทวีปอื่นก็คงตั้งเป้าเดียวเหมือน’

‘มีศักดิ์ศรีกันหน่อยได้ไหม ทำไมเราจะเป็นที่หนึ่งไม่ได้?’

‘งานระดับท้องถิ่นอย่างเราจะไปคว้าอันดับหนึ่งได้ยังไง คิดว่าตัวเองเทียบเท่ากับงานใหญ่ของบลูสตาร์หรือไง นักแสดงดังที่สุด นักร้องที่เก่งที่สุด หรือทีมแสดงระดับสุดยอดส่วนมากถูกจงโจวดึงตัวไปหมดแล้ว พวกเราจะไปสู้กับพวกเขายังไง ถ้ามีงานใหญ่ของบลูสตาร์ให้ดู ใครจะอยากดูงานฉลองของทวีปอื่น?’

‘อันดับหนึ่งต้องเป็นของจงโจวอยู่แล้ว’

‘ตอนนี้แค่ดูว่าแต่ละทวีปจะสามารถช่วงชิงเรตติงจากจงโจวมาได้เท่าไหร่’

‘ปีนี้เทศกาลฤดูใบไม้ผลิกลายเป็นสงครามใหญ่เต็มตัวแล้ว! ทุกทวีปให้ความสำคัญกับงานนี้มากขึ้นกว่าเดิมเป็นพิเศษ ตอนนี้พวกเราต่างก็ปวดหัวกันหมด เหลือแต่คนดูนี่แหละที่มีความสุข’

…

เป็นเช่นนั้นจริง

ผู้ชมคือฝ่ายที่มีความสุขที่สุด!

หลังจากที่สมาคมวรรณศิลป์ประกาศข่าวนี้ออกไป เว็บบอร์ดและสื่อสังคมต่างๆ ก็แทบระเบิด หัวข้อที่เกี่ยวข้องติดฮ็อตเสิร์ชกันเต็มไปหมด!

‘รอบนี้อย่างเดือด!’

‘ฮ่าๆๆ ปีนี้เว่ยโจวเพิ่งเข้าร่วมผนวกรวม เท่ากับว่าทั้งเจ็ดทวีปรวมตัวกันแล้ว และงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของปีนี้ก็บังเอิญเป็นคิวของจงโจวพอดี เท่ากับว่านี่เป็นการปะทะกันอย่างเป็นทางการครั้งแรกของทุกทวีปในบลูสตาร์ ถึงคร้ังจงโจวจะได้เปรียบในฐานะเจ้าภาพงานหลักก็เถอะ’

‘ยังไงคนส่วนใหญ่ก็คงเลือกดูงานฉลองของจงโจวอยู่ดี’

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน