"ไสหัวไป!"
เพียงคำคำเดียวก็ทำให้จางชุ่ยฮัวตกตะลึงไปด้วยความตกใจ
เธอไม่เคยคิดว่าลู่เฉินผู้ที่อ่อนโยนและปกติไม่เคยอารมณ์เสียเลยจะน่ากลัวได้ขนาดนี้ตอนโกรธ
สายตาของเขาดูเหมือนว่าเขาจะกินคนสะอย่างนั้น
“มันฆ่าคน! ใครก็ได้ ช่วยด้วย!”
หลังจากจางชุ่ยฮัวรู้ตัว เธอก็เริ่มตะโกนด้วยเสียงดัง
ในไม่ช้า รปภ.กลุ่มหนึ่งของชิงเฉิงกรุ๊ปก็มา
“คุณจางครับ เกิดอะไรขึ้นนะครับ?”
เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าของรปภ.ในกลุ่มนั้นรู้จักจางชุ่ยฮัว และแสดงทัศนคติของเขาชัดเจนทันทีที่ปรากฏตัว
“เสี่ยวหลิว! จับคนนี้ไว้เดี๋ยวนี้ เขา..เขากล้าตบลูกชายของฉัน มันต้องชดใช้!” จางชุ่ยฮัวตะโกนด้วยความดุร้าย
“เฮ้ย! กล้ามาสร้างปัญหาหน้าประตูกรุ๊ปพวกเราเลยงั้นเหรอ? หรือว่าแกเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!”
หัวหน้าของรปภ.โบกมือ คนกลุ่มหนึ่งก็ล้อมรอบลู่เฉินอย่างรวดเร็ว
นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะเอาใจแม่ของประธาน
ถ้าทำงานได้ดี ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือน ได้แต่งงานกับสาวสวยที่ร่ำรวย และไปถึงจุดสุดยอดของชีวิต
“ยังยืนโง่กันอยู่ทำไม ลงมือสิ!”
เมื่อหัวหน้ารปภ.กำลังจะลงมือ จู่ๆก็มีเสียงตะโกนแผ่วเบาดังขึ้น
“ไหน ใครหน้าไหนมันยังกล้าอีก!”
จากเสียงตะโกนนั้น ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดกี่เพ้าสีเงิน รูปร่างอวบอ้วนและใบหน้าสวยงามมากก็เดินเข้ามาพร้อมกับบอดี้การ์ดไม่กี่คน
ริมฝีปากสีแดงของผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์ ทุกการแสดงออกของเธอต่างก็ดูมีเสน่ห์อย่างมาก
ราวกับนางฟ้าที่ล่อลวงวิญญาณ
"สวยจังเลย!"
รปภ.ทั้งกลุ่มมองไปที่ผู้หญิงคนนั้น พวกเขาต่างก็รู้สึกร้อนรนในใจ
ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคนนี้ช่างงดงามจริงๆ!
“คุณลู่ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
ผู้หญิงคนนั้นเพิกเฉยต่อสายตารอบตัวที่จ้องเธออย่างเร่าร้อน แต่เธอกลับเดินตรงไปตรงหน้าของลู่เฉิน
“อืม? คุณเป็นใคร?”
ลู่เฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย ความดุร้ายในดวงตาของเขาก็เริ่มค่อยๆหายไป
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฉาวซวนเฟย เป็นคนที่นายกสมาคมหวางแนะนำมา” ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม
ทันทีที่คำพูดนี้พูดออกมา รปภ.กลุ่มหนึ่งก็เกิดความโกลาหลขึ้นทันที
“ฉาวซวนเฟยเหรอ? หรือว่าเป็นลูกสาวของตระกูลฉาวคนนั้นหรือ?”
“โอ้พระเจ้า! ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”
ทุกคนมองหน้ากันและแอบตกใจ
ฉาวซวนเฟย ชื่อนี้เป็นที่คุ้ยเคยมากสำหรับพวกเขา
เธอไม่เพียงแต่หน้าตาดี ร่ำรวยและมีพื้นเพที่ดีเท่านั้น และเธอเองก็มีความสามารถอย่างมากด้วย
เมื่อเธออายุ 22 ปี เธอก็ประสบความสำเร็จและเข้าครอบครองตระกูลฉาวกรุ๊ปทั้งหมดแล้ว
และในเวลาเพียงห้าปี เธอได้สร้างอาณาจักรธุรกิจขนาดใหญ่ และกลายเป็นราชินีแห่งธุรกิจที่มีชื่อเสียงของเมืองเจียงหลิง!
“คุณนี่เอง”
ลู่เฉินพยักหน้า
ชื่อของฉาวซวนเฟย แน่นอนว่าเขาต้องเคยได้ยินอยู่แล้ว แต่เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะมีคอนเนคชั่นกับหวางป่ายโซ่
“คุณลู่ คุณขึ้นรถไปพักผ่อนก่อนเถอะ ไอ้แมลงพวกนี้ให้ฉันจัดการเอง”
ฉาวซวนเฟยดีดนิ้ว
แต่ไม่คิดว่าหลังจากที่ลู่เฉินเห็นแล้ว เขากลับหาว่าน้องชายลูกขโมยของของเขา และหลังจากทะเลาะกันไม่กี่คำ เขาก็ตบตีน้องชายลูกอย่างรุนแรง!
ลูกฉันที่น่าสงสาร ประสงค์ดีแท้ๆแต่ถูกกลับมองเป็นร้าย และถูกเขาตีจนเป็นแบบนี้ เวรกรรมจริงๆ! "
ขณะที่เธอพูด เธอก็เริ่มร้องไห้อีกครั้ง
“ลู่เฉิน?”
หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้ว "เขาเป็นคนนิสัยดีมาตลอด ทำไมอยู่ดีๆเขาถึงลงไม้ลงมือได้ล่ะ? พวกคุณยั่วยุอะไรเขาหรือเปล่า?"
“ลูกพูดงี้ ลูกหมายความว่ายังไง? หรือว่าลูกไม่เชื่อแม่ แต่กลับไปเชื่อไอ้คนอกตัญญูนั้นงั้นหรอ?!” จางชุ่ยฮัวดูเศร้าและโกรธ
“ฉันแค่อยากจะรู้เรื่องอย่างชัดเจน” หลี่ชิงเหยากล่าว
พวกเขาแต่งงานมาสามปี นิสัยของลู่เฉิน เธอรู้จักเป็นอย่างดี
อีกฝ่ายเป็นคนที่สุขุมและใจกว้างอยู่เสมอ เขาไม่เคยโกรธอะไรง่ายๆ
พูดตามเหตุผล เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะลงไม้ลงมือเพียงเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้
“ยังไม่ชัดเจนพอหรือที่น้องชายลูกถูกตีขนาดนี้แล้ว? ถ้าลูกยังไม่เชื่ออีก งั้นลูกก็ลองถามรปภ.พวกนี้สิ เมื่อกี้พวกเขาก็เห็นอย่างชัดเจน!”
ขณะที่จางชุ่ยฮัวกล่าว เธอได้หันหน้ากลับไปเพื่อขยิบตาให้
“คุณหลี่! แม่ของคุณไม่ได้พูดผิดเลยครับ ไอ้คนนั้นมันบ้า ถ้าเรามาไม่ทัน แม่ของคุณคงโดนไปด้วยแล้ว!” หัวหน้ารปภ.เข้าใจโดยทันที
“ฟังเข้าสิ! แม่ไม่ได้ใส่ความไอ้คนอกตัญญูนั้นนะ”
จางชุ่ยฮัวกล่าวต่อว่า "แม่เคยบอกลูกตั้งนานแล้วว่าไอ้ลู่เฉินมันไม่ใช่คนดีอะไร เขาเป็นคนสองหน้า นี่ไง เพิ่งจะหย่าร้าง เขาก็ได้เปิดเผยนิสัยที่แท้จริงของเขาออกมาเลย! เขาไม่เพียงแต่ตีน้องชายลูกเท่านั้นนะ เขายังมีเมียน้อยอยู่ข้างนอกด้วย! ผู้ชายแบบนี้ร้ายสะจริงๆ! "
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลี่ชิงเหยาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เห็นได้ชัดว่าเธอคล้อยตามเล็กน้อย
หรือว่าเป็นความผิดของลู่เฉินจริงๆงั้นเหรอ?
เพราะพวกเขาเพิ่งหย่าร้าง เขารู้สึกโกรธมากจึงมาแก้แค้น?
ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นเธอมองคนผิดไปแล้วจริงๆ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว