หมอไร้เทียมทาน นิยาย บท 2

ขณะที่ฉันกำลังจะพูด นาฬิกาแขวนบนผนังก็ดังขึ้นเพื่อบอกเวลา

เสียงดังกราว!

เสียงที่คมชัดนี้ทำให้ร่างกายของ Shen Tian แข็งทื่อ

แปดโมงกว่าแล้ว...

ความสว่างเล็กน้อยที่เหลืออยู่ในดวงตาของ Shen Tian หรี่ลงเล็กน้อยในขณะนี้

“ตกลง ฉันจะไป!”

เซินเทียนไม่ขอร้องให้พาลูกสาวไปอีกต่อไป เช็ดน้ำตาจากหางตา เดินผ่านเย่เฟยไปโดยไม่หันกลับมามองและจากไป

เธอจากไป แต่เย่เฟยไม่อยู่

เพราะเขารู้สึกว่าถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่มีเขาในหัวใจแล้ว ต่อให้เธอรักษาได้ เธอก็รักษาหัวใจไว้ไม่ได้

Ye Fei มีประสบการณ์เช่นการทรยศหลายครั้งเกินไปในการฝึกฝนในโลกอื่นนับพันปี และไม่สำคัญว่าจะมากหรือน้อย

ตราบใดที่คุณฆ่าศัตรูทั้งหมด คุณก็จะมีจิตใจที่แจ่มใสโดยธรรมชาติ!

“แม่จะไปไหน...”

"นูโอ นูโอ อย่าสนใจเธอเลย"

สำหรับ Shen Tian แล้ว Ye Fei รู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ลูกสาวของเขาซึ่งเพิ่งอายุสี่ขวบในปีนี้คือหัวใจและจิตวิญญาณของเขา

แต่เมื่อเย่เฟยก้มลงกอดลูกสาวของเขาที่พลัดพรากจากกันมานานนับพันปี คิ้วของเขาก็ขมวดทันที

ทำไมมือเล็ก ๆ นี้เย็นจัง?

การเข้าสู่ลัทธิเต๋าด้วยยา การกำเนิดของมหาอำนาจ แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาเกือบเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์จะหมดไปเมื่อเขาทะลวงผ่านห้วงเวลาและอวกาศอันยาวไกลและขึ้นสู่ "อาณาจักรบน" แต่ทักษะทางการแพทย์ของเย่เฟยยังคงอยู่

หลังจากที่ให้ชีพจรอันดับหนึ่งแก่ลูกสาวของเธอแล้ว เย่เฟยก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ

นี่คือ……

ตับวาย อวัยวะรอบข้างเสียหายรุนแรง นี่... เกิดขึ้นได้อย่างไร?

“นูโอนูโอ บอกความจริงกับพ่อนะ รู้สึกอึดอัดที่นี่ไหม และบางครั้งก็เจ็บด้วย? อีกอย่าง เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกพ่อ”

สิ่งที่ Ye Fei พูดถึงคือตับของลูกสาวของเขา

“...แม่ไม่ให้บอกพ่อ แม่บอกว่า... บอกไปก็ไม่มีประโยชน์ แม่ป่วย หนูจะหาทาง แม่บอกว่าให้พานู๋นู๋ไปหาหมอในสองวัน หนูนู๋จะหาย” ดีขึ้น”

"ใช่ Nuo Nuo จะดีขึ้น!"

เย่เฟยกอดลูกสาวแน่น ดูเหมือนว่าจะเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างในตอนนี้

เขารู้สึกเพียงว่าสิ่งที่เรียกว่าสภาพจิตใจอายุพันปีของเขา ซึ่งเคยชินกับการเห็นความสุข ความเศร้า และความผันผวนของชีวิต ได้รับผลกระทบที่มองไม่เห็นในขณะนี้ และมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยด้วยเสียงดังโครมคราม

อารมณ์และความปรารถนาของเขาที่เคยเฉยเมยถึงขีดสุดกลับมาอีกครั้ง!

เย่เฟยจำตอนที่ลูกสาวของเธอป่วยไม่ได้

เพราะกว่าพันปีที่แล้ว เขาหมกมุ่นอยู่กับสถานการณ์ที่หยาบคายที่สุดในชีวิตตลอดทั้งวัน และเขาใช้แอลกอฮอล์เพื่อทำให้ตัวเองสลบทุกวัน

"ไปให้พ้น!"

เมื่อเห็นผู้คุ้มกันร่างกำยำต่อหน้าเขา ดวงตาของเย่เฟยก็เย็นชา

เขายังมีความประทับใจในใบหน้านี้

เมื่อเขามาที่นี่ในชาติที่แล้ว เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและหมดสติโดยผู้ชายคนนี้ และถูกโยนลงแม่น้ำในที่สุด

ฉันยังไม่ได้พบปรมาจารย์ที่แท้จริง ดังนั้นจะเป็นการดีที่จะคิดดอกเบี้ยก่อน!

เย่เฟยก้าวไปข้างหน้า ยกมือขึ้นและกดลงบนหัวใจของฝ่ายตรงข้าม

“คุณกำลังมองหา...เอ่อ...”

เมื่อเห็นว่าคนแปลกหน้าที่บุกเข้ามาต้องการจะเคลื่อนไหว ผู้คุ้มกันก็ต้องการที่จะต่อสู้กลับโดยสัญชาตญาณ

ฝ่ามือที่กดเข้าหาหัวใจของเขาให้ความรู้สึกว่าเขาสามารถซ่อนได้ไม่ว่าเขาจะซ่อนไปทางใด ภาพลวงตาของการไม่เปิด

ไม่ นั่นไม่ใช่ภาพลวงตา!

ฝ่ามือของ Ye Fei กดหัวใจของผู้คุ้มกันโดยตรง

ทันทีหลังจากนั้น ชายผู้แข็งแกร่งที่มีไหล่ใหญ่และเอวกลมรู้สึกว่าฝ่ามือนี้มีกำลังไม่มากนัก

อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่เขาไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจน ราวกับว่ามัน "เจาะ" เข้าสู่ร่างกายของเขาโดยตรงผ่านทางผิวหนัง เนื้อ และกระดูก และ "เจาะ" ทั้งตัวของเขา

“ในฐานะคนๆ หนึ่ง ฉันทำสิ่งต่างๆ ได้ดีเสมอ คุณต้องการครึ่งหนึ่งของชีวิตฉันในตอนนั้น และตอนนี้ฉันต้องการเพียงครึ่งชีวิตของคุณ”