หยินหยางอาลีเพย์ ：สามีที่เล่นการพนันมีความสุขมากเกินไป นิยาย บท 9

การปรากฏตัวครั้งนี้แตกต่างจากครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็น Ah Dong มาก

โดยเฉพาะตอนที่เธอยิ้ม ลูกตาที่สั่นเทาทั้งสองข้างก็โผล่ออกมา ให้ตายเถอะ! มันยังคงชนิดที่เลือดไหลย้อยลงมาที่จมูก

ฉันกอดหมอนแน่น: "อาดง?"

ทันทีที่คำพูดออกจากปากของฉัน Ah Dong ก็โยนฉันลงบนเตียงและพึมพำบางอย่าง ฉันหนาวไปทั้งตัวและขยับตัวไม่ได้ทันที จากนั้นมือของเขาก็เริ่มสัมผัสฉันอย่างกระสับกระส่าย

“วันนี้ฉันแกล้งเธอและทำให้เธอท้องพร้อมกับผีในท้องของฉัน คุณรู้ไหมว่าผีในท้องหน้าตาเป็นอย่างไร โอ้ มันน่ากลัวมาก มันมีเหตุผลเมื่อมันอยู่ในท้องของคุณ และมันก็ว่ายไปยังอวัยวะภายในของคุณ กินเนื้อของคุณ แทะกระดูกของคุณ และแทะคุณไปทีละนิด..."

ในเวลาต่อมา ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไรอีก ฟันของฉันพูดพล่อยๆ ฉันเหงื่อออกทั้งตัว และจิตใจของฉันก็ว่างเปล่าไปหมด

ถ้าฉันท้องกับไอ้บ้านั่น ฉันคงตายเหมือนกัน...

แม้ว่าฉันจะมารู้ทีหลังว่าเขาทำให้ฉันกลัว แต่ตอนนั้นฉันยังเป็นเด็กผู้หญิงตัวโต และฉันก็อ่อนไหวกับเรื่องระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง

ฉันเลยรีบโพล่งออกไปว่า "อย่าเลย ฉันจะให้ อย่าหุนหันพลันแล่น!"

ดงปล่อยมือฉันทันที คนที่วิ่งเร็วดูเหมือนจะตั้งใจทำเพื่อฉัน แต่จริงๆ แล้วเขาไม่สนใจฉันเลย

"อย่างไรก็ตาม ทรัพย์สินทั้งหมดของฉันมีมูลค่ามากกว่า 60,000 หยวนเท่านั้น..."

อาตงพูดอย่างกระวนกระวาย: "สาวน้อย คุณยังโกหกฉัน! คุณได้เงิน 500,000 หยวน สินค้าในกลุ่มนั้น จางซานจ่าย 50 และหลี่ซีจ่าย 100 นั่นมันเท่าไหร่ ทำไมเหลือแค่ 60,000 ถึง 70,000 !”

ฉันอธิบายอย่างรวดเร็ว: "ฉันไม่ได้โกหกคุณ! พ่อของฉันใช้เงินไปใช้หนี้ คุณไม่รู้หรอก เขาเป็นนักพนันที่แย่มาก และพวกเงินกู้ก็มาหาเขาและทุบตีเขาจนตาย ฉันจะยังเห็นความตายอยู่ได้อย่างไร ไม่ช่วยเลย นั่นพ่อฉันเอง!”

ผีหล่อลังเลอยู่ครู่หนึ่ง: "พ่อของคุณเป็นหนี้เงินจำนวนมากจริงๆหรือ?"

"ใช่ ด้วยอัตราเงินเฟ้อตอนนี้ ทุกอย่างแพง และเงินเพียงเล็กน้อยนั้นไม่ได้อะไรเลย"

ผีรูปหล่อมองมาที่ฉันอีกครั้งราวกับจะแน่ใจว่าฉันไม่ได้โกหก แล้วพึมพำบางอย่างในปากของเขา และทันใดนั้นฉันก็รู้สึกว่ามีกระแสน้ำอุ่นไหลผ่านร่างกายของฉัน

สามารถเคลื่อนย้ายได้ทันที เนื่องจากการถูกตรึงไว้ชั่วขณะ ปฏิกิริยาทางประสาทจึงไม่ประสานกัน และเมื่อฉันยื่นมือออกไป ฉันบังเอิญไปสัมผัสใบหน้าของเขา และผลที่ได้คือหน้าตาบูดบึ้งที่น่าสะพรึงกลัวหลุดออกไป

สิ่งที่น่ากลัวกลายเป็นหน้ากาก! ทำไมทำแนบเนียนจัง!

เบื้องหลังหน้ากาก จู่ๆ ก็ปรากฏใบหน้าหล่อเหลา คิ้วเรียวยาว ตาลึก และจมูกโด่ง...

ฉันผิวปากอย่างช่วยไม่ได้ และสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างสบายๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: "โอ้ รู้สึกดีจัง! เขาเป็นวิญญาณที่หล่อจริงๆ!"

“ไป อย่าสร้างปัญหา!”

A Dong ยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อปิดกั้น เขินอายเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ รีบสวมหน้ากากรีบเกาผมและยิ้มอย่างเชื่องช้า

หลังจากหยุดชั่วคราว เขาพูดต่อ: "จริง ๆ แล้ว ฉันแค่ต้องการขยายโต๊ะพนันในปัจจุบัน เพื่อที่ฉันจะไม่เล่นกับแมวและสุนัขเหล่านั้นในอนาคต และฉันจะทำเงินได้มากมายโดยสร้างความบันเทิงให้กับผู้มีเกียรติเป็นพิเศษ คนที่อยู่ด้านล่าง! นั่นคือเหตุผลที่ฉันขอให้ที่รักแบ่งปันเงินกับคุณ "ฉัน……"

เมื่อเขาพูดอย่างนั้นฉันก็เข้าใจทันทีว่ามีคนมีศักดิ์ศรีอยู่ที่นั่นหรือไม่? พระเจ้ากรุง? ก๋วยเตี๋ยวหัววัวกับม้า? กษิติครรภ? ถ้าเป็นคนแบบนี้จริงๆ ฉันก็จะได้ข้อมูลบางอย่างแบบสบายๆ และการกลายเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุดอันดับหนึ่งก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว!

"ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหา! ฉันจะเผามันให้คุณเดี๋ยวนี้"

A Dong เตือนครั้งแล้วครั้งเล่า: "ที่รัก คุณต้องหาคนกตัญญูที่แท้จริงเพื่อเผาเงินกระดาษในครั้งนี้ ไม่เช่นนั้นมันจะหดมากเกินไปและจะแย่เกินไป!"

ฉันเห็นด้วยซ้ำแล้วซ้ำอีก และความคิดหนึ่งก็เข้ามาในใจของฉัน

วันต่อมา ตามเบาะแสในข่าว ฉันพบข้อมูลการติดต่อของเด็กกำพร้า จึงตรงไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เขาอยู่

ทุกคนในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเรียกเขาว่า "เซียวลู่" ตอนที่ฉันเห็นเขานั่งยองๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ ก้มหน้า ดูเศร้ามาก

แต่ทันทีที่ฉันเดินไปและกำลังจะคุยกับเขา เขาก็เงยหน้าขึ้นและผิวปากมาที่ฉัน: "เฮ้ คนสวย คุณมีบุหรี่ไหม"

นานี่? คุณอายุเท่าไหร่

"ทำไมคุณสูบบุหรี่ตั้งแต่อายุยังน้อย" ฉันถาม

เซียวลู่ยิ้มอย่างมีเลศนัยและพูดว่า "ถ้าผู้ชายไม่สูบบุหรี่ เขาจะเป็นคนโง่ในโลกนี้ มีจริงเหรอ?"

ฉัน: "เอ่อ... ฉันจะซื้อให้คุณทีหลัง แล้วพี่สาวฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ..."

ขณะที่ฉันพูดนั้น ฉันบอกเกี่ยวกับวิธีเผาเงินให้แม่ของเขา วิธีให้แม่ของเขาโอนเงินให้สาวน่ารักชื่อ Liu Xiangxiang และบอกว่าเขาจะแบ่ง 10% หลังจากเรื่องเสร็จสิ้น

เซียวลู่ไม่ถามอะไรอีก เขาตอบตกลงทันทีและคุยกับฉัน: "พี่สาว ฉันไม่ต้องการเงินนั้น คุณยกทั้งหมดให้แม่ฉันได้ไหม"

เมื่อมองไปที่ดวงตากลมโตของเขาที่ปกคลุมด้วยผมยาวรุงรังของเขา ฉันอดไม่ได้ที่จะกอดเขา: "เด็กดี..."

แม้ว่าเรื่องนี้จะยุติลงแล้วก็ตาม

ระหว่างรอแท็กซี่ ฉันวิ่งไปที่ Meiyijia และซื้อ Soft China สองห่อ แล้วยื่นให้ Xiaolu เขาฉีกซองอย่างชำนาญแล้วหยิบออกมาให้ฉันหนึ่งซอง ฉันโบกมือและบอกว่าไม่ เขาจึงจุดไฟด้วยตัวเอง หยิบพัฟอย่างชำนาญ ขมวดคิ้วและพ่นควันออก แล้วพูดว่า: "ควันนี้ไม่เลว"

ฉันเดาว่าอายุยังน้อยฉันมีประสบการณ์มากฉันจึงสอนเขาและบอกเขาว่าการสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพโดยเฉพาะเด็ก ๆ และจะทำร้ายเส้นประสาทและพัฒนาการบางอย่าง เขาพยักหน้าฟังหลังจากสูบบุหรี่ เเละอีกอย่าง...

สักพักแท็กซี่ก็มา พอกลับถึงบ้าน เรียกพ่อว่า "พ่อ! พ่อ?" แต่ไม่มีใครรับสาย