การแต่งงานยุ่งเหยิง: อดีตภรรยาของประธานขอให้ปล่อยไป นิยาย บท 9

ฉันเคยได้ยินตำนานของ Jiang Hanfeng อัจฉริยะทางธุรกิจที่กระโดดร่มลงมาในเมือง Jiangdong

ในเวลาเพียงหนึ่งปี กลุ่ม Haohan ของเขาได้กวาดล้างแวดวงธุรกิจทั้งหมดและยังซื้อบริษัทที่มีอำนาจมากมาย ตอนนี้ Jiang Hanfeng กำลังร้อนแรง

คนที่มีชื่อเสียงหลายคนพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อส่งคนมาหาเขา แต่ไม่ว่าสาวงามแบบไหนก็ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้เขา ผู้คนแอบลือกันว่าเจียงหานเฟิงไม่ชอบผู้หญิง...

เลยทำให้ข่าวที่เขาพาผู้หญิงมาเปิดห้องเมื่อคืนกลายเป็นข่าวดังและฮือฮา

“เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง” เฉิงเตี๋ยมองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้ม

“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดจริงๆ นะ” ฉันเขินเล็กน้อย

"เป็นยังไงบ้าง" Cheng Die ดึงฉันเพื่อไม่ให้เขาหนี: "บอกตามตรง ฉันหาคุณไม่เจอเมื่อเครื่องบินมาถึง ฉันกลัวมาก ฉันไม่ได้นอนทั้งคืน ดูรอยคล้ำของฉันสิ .."

เมื่อเห็นว่า Cheng Die กังวล ฉันสามารถบอกเธอได้เพียงคร่าวๆ ว่าฉันจงใจทำให้ Liu Haiyang เขินอายในห้องส่วนตัว Jiang Hanfeng ช่วยฉันไว้ และเมื่อคืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเรา

"หลิว ไห่หยาง ไอ้เฒ่าลามก! ป้าของฉันอยากจะถ่างเอ็นและถลกหนังของเขาจริงๆ!"

Cheng Die แสดงท่าทางด้วยมือและเท้าของเธอ กัดฟันอย่างดุเดือด

“แน่นอน ฉันรู้ว่าคุณรับไม่ได้ ฉันเสียใจที่โทรหาคุณเมื่อวานนี้ ฉันไม่ควรปล่อยให้คุณเสนอราคา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ ฉันจะ...” เฉิงเตี๋ยกอดเสียงของฉัน ลี่รู้สึกผิดมาก

“โอเค ฉันสบายดี เธอไม่ใช่เนจาที่เป็นตะคริว” ฉันทำให้เธอสงบลง แต่เธอไม่ได้ตั้งใจ

เฉิงเตี๋ยนั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็มีความคิดอื่น

“เฮ้ เจียงหานเฟิงไม่ชอบผู้หญิงจริงๆ ใช่ไหม”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอจงใจสูดอากาศเย็นเข้าไป

Jiang Hanfeng ชอบผู้หญิงหรือไม่?

มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน

วันรุ่งขึ้นฉันไปทำงานตามปกติ และด้วยสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เฉิงเตยกลัวว่าฉันจะตกอยู่ในอันตรายและไม่ยอมให้ฉันปรากฏตัวต่อหน้าหลิวไห่หยาง

ฉันได้รับสายทันทีหลังจากเลิกงาน

“คุณอยู่ไหน ฉันชื่อ Jiang Hanfeng” เสียงผู้ชายที่คุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคย

"หืม...มีอะไรเหรอ" ฉันยังคงยืนอยู่ที่เดิม

"อยู่ที่ไหน ฉันจะไปรับคุณ" เสียงของ Jiang Hanfeng ครอบงำมากและแรงผลักดันของเขาก็ระงับฉันอย่างสมบูรณ์

ฉันบอกตำแหน่งไม่ได้ และอีกฝั่งก็พูดว่า: "รอฉันที่นั่น อย่าไป" แล้วก็วางสายไป

ฉันรอเพียงหนึ่งในสี่ของชั่วโมงที่หน้าอาคารสำนักงานและ Continental ที่สะดุดตาของ Jiang Hanfeng ก็หยุดอยู่ตรงหน้าฉัน ครั้งนี้ไม่มีคนขับและเขาขับรถเอง

“ขึ้นรถ” เขาลดกระจกลงแล้วบอกฉัน

"คุณกำลังจะไปไหน?"

“พาคุณไปที่ไหนสักแห่ง” เขายังคงครอบงำอยู่

รถแล่นไปจนสุดเขตชานเมือง

Jiang Hanfeng ชำเลืองมองชุดทางการของฉันในวันนี้แล้วถามว่า "ทำงานเหรอ"

ฉันพยักหน้า

“บริษัทอะไร” เขามองไปข้างหน้า

"การแล่นเรือใบ."

ฉันโพล่งออกไป และหลังจากที่ฉันพูดออกไป ฉันก็คิดว่าผู้ชายคนนี้ไม่ต้องการสร้างปัญหาอะไรใช่ไหม

Jiang Hanfeng พยักหน้าและไม่ถามคำถามอะไรอีก

"เราจะไปที่ไหน?"

เมื่อเห็นทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถรกร้างมากขึ้นเรื่อย ๆ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะงงงวยเมื่อฉันออกจากเมืองและมาถึงชานเมืองและรถของเขาก็ไม่หยุด อะไรคือจุดแข็งที่ทำให้ฉันเชื่อมั่นในผู้ชายที่เรียกได้ว่าเป็นคนแปลกหน้า?

“เร็วๆ นี้” เขาเลี่ยงที่จะตอบ

ในท้ายที่สุด เขาจอดรถไว้ที่สุสานแห่งหนึ่งในเขตชานเมือง และพาฉันขึ้นไปบนภูเขา ผ่านหลุมฝังศพที่หนาแน่น เข้าไปในสุสานระดับสูง และหยุดลงในที่สุด

เบื้องหน้าของเขาคือสุสานว่างเปล่า ปูด้วยอิฐหินสีขาว เงียบและสงบ ล้อมรอบด้วยหญ้าสีเขียวชอุ่ม และชื่อของเจ้าของยังไม่ได้ถูกเขียนไว้บนหลุมฝังศพ