ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 111
วันถัดมา…
เผยเชียนส่งเอกสารไปให้ลู่หมิงเหลียง
“ทำตามนี้”
เผยเชียนเชื่อมั่นในความสามารถของลู่หมิงเหลียงเรื่องการทำตามคำสั่ง
ตั้งแต่เริ่มวิเคราะห์และพัฒนาเกมนักออกแบบเกม ลู่หมิงเหลียงทำตามที่เผยเชียนบอกมาโดยตลอด ขนาดบอกให้พากย์เสียงยังทำตามเลย
เผยเชียนพอใจนิสัยนี้ของลู่หมิงเหลียงมาก
พนักงานที่ไม่สร้างปัญหาให้คือพนักงานที่ดี!
ลู่หมิงเหลียงเปิดเอกสารที่เผยเชียนส่งมาให้ เนื้อหาในเอกสารแบ่งออกเป็นสามส่วน
มีรายชื่อนักสร้างคอนเทนต์ที่ควรจ้างมาทำโฆษณา บทโฆษณา และอัตราค่าจ้าง
แต่ละส่วนอธิบายไว้ค่อนข้างละเอียด
ลู่หมิงเหลียงไล่ดูเอกสารทั้งหมด
“อ่านจบแล้วไม่เห็นจะเข้าใจเลยว่าบอสเผยตั้งใจจะทำอะไร!”
ลู่หมิงเหลียงเริ่มลนลาน ก่อนหน้านี้เขายังพอจะเดาได้คร่าวๆ ว่าบอสเผยคิดจะทำอะไร แต่ตอนนี้กลับเดาอะไรไม่ออกเลยสักนิด!
แต่ละประโยคบนเอกสารเขียนไว้ชัดเจนมาก ทำไมพอเอามารวมๆ กันแล้วถึงได้เข้าใจยากขนาดนี้
เรื่องแรกคือนักสร้างคอนเทนต์ที่ควรจะจ้างมาทำโฆษณา
ลู่หมิงเหลียงอ่านรายละเอียดทั้งหมด มีรายชื่อนักสร้างคอนเทนต์จากหลายๆ วงการรวมอยู่ครบ มีกระทั่งนักสร้างคอนเทนต์วงการความสวยความงาม!
แต่ในรายชื่อก็มีแต่คนธรรมดาทั่วไป ไม่มีนักสร้างคอนเทนต์ชื่อดังสักคน!
คนที่ดังที่สุดและเกี่ยวข้องกับวงการเกมน่าจะเป็นอาจารย์เฉียว หรือเฉียวเหลียง นักสร้างคอนเทนต์ที่เคยทำคลิปฉอดเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทราย
แต่บอสเผยก็เตือนลู่หมิงเหลียงไว้อย่างเจาะจงว่าห้ามโฆษณาเกมในคลิป ‘สับเละเกมขยะ’’ แต่ให้ไปโฆษณาในคลิป ‘แนะนำเกมใหม่ประจำเดือน’ แทน
ดูเผินๆ ก็ดูจะเป็นคำเตือนที่สมเหตุสมผล
เพราะคลิปซีรีส์ ‘สับเละเกมขยะ’ พูดถึงแต่เกมกากๆ ถ้าส่งเกมไปโฆษณาในคลิปที่ว่ามีหวังได้กระแสตีกลับจากการโฆษณาแน่
เฉียวเหลียงตั้งใจสร้างคลิปซีรีส์แนะนำเกมใหม่ประจำเดือนเพื่อเอาไว้เปิดรับสปอนเซอร์
แต่ถ้ามานั่งดูกันว่าคลิปซีรีส์ไหนเป็นที่นิยมกว่ากันก็จะพบปัญหา
คลิปซีรีส์แนะนำเกมใหม่ประจำเดือนสร้างมาเพื่อเปิดรับสปอนเซอร์โดยเฉพาะ ยอดวิวของคลิปซีรีส์นี้มีไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบของคลิปซีรีส์ ‘สับเละเกมขยะ’ ด้วยซ้ำ!
ในเมื่อคลิปซีรีส์ที่ว่าเป็นที่นิยมน้อยกว่า การส่งเกมไปโฆษณาในคลิปนี้จะได้กระแสอะไร
นักสร้างคอนเทนต์คนอื่นๆ ในรายชื่อยิ่งดูไปกันใหญ่ มีทั้งจากวงการไลฟ์สไตล์ วงการความสวยความงาม และวงการวิทยาศาสตร์ ถึงนักสร้างคอนเทนต์ที่มาจากหลากหลายวงการกลุ่มนี้จะช่วยกันโฆษณาเกมอย่างเต็มที่ จะดึงดูดผู้เล่นให้มาเล่นเกมนักออกแบบเกมได้จริงๆ กี่คนกันเชียว
เวลาทำโฆษณาต้องคำนึงถึงสัดส่วนของผู้ที่ตอบสนองต่อโฆษณาด้วย
คนที่ดูคลิปในหมวดเกมส่วนใหญ่เป็นพวกเกมเมอร์ พอเห็นมีแนะนำเกมอะไรดีๆ พวกเขาก็น่าจะไปลองดาวน์โหลดเกมมาเล่นดู ทุกๆ ยอดคนดูหนึ่งร้อยวิว ถ้ามีคนลองเล่นเกมดูสักคนก็ถือเป็นผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจแล้ว
แต่ในวงการอื่นๆ อย่างวงการความสวยความงาม คนดูส่วนมากเป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งตัว ถึงพวกเธอจะรู้สึกว่าเกมดูสนุกดีก็คงไม่คิดดาวน์โหลดมาลองเล่นหรอก ต่อให้ได้ยอดคนดูหนึ่งล้านวิวแล้วยังไงต่อ ถ้ามีแค่หนึ่งคนจากทุกๆ หนึ่งหมื่นคนลองเล่นเกมดูก็ไม่ต่างอะไรจากหายนะ!
ดังนั้นลู่หมิงเหลียงจึงรู้สึกสับสนและเหนื่อยอ่อนระหว่างไล่ดูรายชื่อนักสร้างคอนเทนต์
แต่เรื่องน่าสับสนและเหนื่อยใจยังมีอีก!
เรื่องที่สองคือวิธีการโฆษณา…
ปกติแล้วนักสร้างคอนเทนต์ที่ทำคลิปลงเว็บไซต์มักจะเป็นคนบุคลิกโดดเด่น เช่น อาจจะชอบพ่นคำหยาบ หรืออาจชอบใช้สุภาษิต ไม่ก็เก่งเรื่องการคิดโครงเรื่องหรือการใช้เอฟเฟ็กต์พิเศษ
ดังนั้นเวลาสปอนเซอร์ติดต่อให้ทำคลิปอะไร ส่วนใหญ่ก็จะเคารพวิถีการทำงานของนักสร้างคอนเทนต์แต่ละคน โดยจะเตรียมให้แค่อุปกรณ์ประกอบฉากที่จำเป็น แล้วปล่อยให้นักสร้างคอนเทนต์จัดการเนื้อหาคลิปกันเอง
แน่นอนว่าในฐานะที่เป็นฝ่ายรับผลประโยชน์ ถ้าอยากจะสร้างชื่อให้ตัวเอง นักสร้างคอนเทนต์ก็ต้องทำให้สปอนเซอร์ทุกรายพึงพอใจ
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ทางสปอนเซอร์ก็ควรให้นักสร้างคอนเทนต์มีอิสระในการทำคลิปของตัวเอง ถ้าทำแบบนี้ก็จะได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย
เอกสารที่บอสเผยส่งให้มีบทพูดที่จะต้องเอาไปใส่ในคลิปด้วย
ไม่ว่าจะเป็นนักสร้างคอนเทนต์ในวงการเกม วงการความสวยความงาม วงการวิทยาศาสตร์ หรือวงการอิเล็กทรอนิกส์… ทุกคนจะต้องอัดคลิปตามบทนี้!
ถ้าแค่นี้ก็คงจะไม่มีอะไรมาก
แต่พอได้อ่านบท ลู่หมิงเหลียงก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา เขาไม่เคยเห็นบทพูดที่มีทั้งภาษาอังกฤษและภาษาจีนปนกันไปมาแบบนี้มาก่อน แถมยังไร้รสนิยมสิ้นดี
ตัวอย่างเช่น
“โอ้ นี่คือ moment ของฉัน right?”
“เจ๋งเป้งสุดๆ ไปเลย!”
“แผลบ อึก แผลบ อึก แผลบ อึก… (เสียงสูดปากและกลืนน้ำลาย)”
“Awesome!”
“เปิดเกมมาภาพก็สวยสุดๆ! แค่งานภาพอย่างเดียว เกมก็น่าจะขายได้…สามพันหยวนเลยมั้ง”
“OK ฉันจะรีวิวในฐานะผู้เล่นธรรมดานะ จะไม่ glorify… จะไม่รีวิวเกินจริง”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี