ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 717

บทที่ทีมงานมืออาชีพเขียนนั้นละเอียดมาก ระบุทั้งแบรนด์ของ อุปกรณ์การเรียน ช่องทางการซื้อ รายงานการทดสอบจากห้องแล็บ ระดับมืออาชีพ และข้อมูลอื่นๆ ซึ่งครบถ้วนสมบูรณ์สุดๆ

ช่วงแรกของไลฟ์สตรีมเป็ นบทสรุปสั้นๆ

แต่ถัดจากนั้นเป็ นการแนะนาของแต่ละชิ้นอย่างละเอียด โดยเน้น เรื่องสารพิษและอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับสุขภาพ

ในบรรดาของต่างๆ ที่นามารีวิว บางชิ้นไม่มีชื่อแบรนด์ที่ชัดเจน แต่มีช่องทางการขาย บางชิ้นมีแบรนด์ ซึ่งหม่าหยางก็พูดชื่อแบรนด์ ออกมาตรงๆ โดยไม่ปิดบังอะไร

ไม่นานทิศทางคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอก็เปลี่ยนไป

ตอนแรกทุกคนแค่ดูกันข าๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก แต่คอมเมนต์ วิ่งผ่านหน้าจอก็ค่อยๆ จริงจังขึ้นเรื่อยๆ

“ก็คือบอสหม่าไม่ได้โฆษณาแบรนด์พวกนี้ แต่กาลังเปิ ดโปง ความปลอมเปลือกและไร ้คุณภาพหรอกเหรอ”

“?? ลูกฉันใช ้ยางลบแบบนี้เลย!”

“มีของแบรนด์ดังด้วย สินค้าแบรนด์นี้ขายดีมากบนช่องทาง ออนไลน์และตามร ้านเครื่องเขียนใกล้โรงเรียน แต่ของดันไม่ได้ คุณภาพเนี่ยนะ”

“สารพวกนี้เป็ นสารก่อมะเร็งรุนแรงสาหรับเด็กทั้งนั้น! ไอ้พวกที่ ผลิตของแบบนี้ออกมาขายนี่มีจิตสานึกบ้างมั้ย”

“บอสหม่าดูเตรียมตัวมาดีสุดๆ ขอบคุณบอสหม่ามากที่ช่วยเปิด โปงสินค้าขยะ!”

ผู้ชมที่พิมพ์คอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอไม่ได้สนใจไลฟ์ สตรีมของ บอสหม่าเลยในตอนแรก

ใครจะอยากดูคนมานั่งโฆษณาดินสอกับยางลบกัน ในห้องไลฟ์ สตรีมก็ไม่มีเด็กประถมเลยสักคน

แถมคนส่วนใหญ่ยังเชื่อว่าของแบบดินสอ ยางลบ ปกหนังสือ และกาวแท่งนั้น ถึงจะมีความแตกต่างด้านราคากับคุณภาพ แต่ก็คง ไม่ได้แตกต่างกันมากขนาดนั้น

ต่อให้มีคนออกมาโฆษณาก็คงไม่มีใครตามไปซื้อบนช่องทาง ออนไลน์

แต่ผู้ชมไม่คิดว่าบอสหม่าจะมาเปิดโปง ไม่ได้มาโฆษณา!

แถมเขายังซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา และเปิดโปงหมดไม่ว่าจะเป็ น แบรนด์เล็กหรือแบรนด์ใหญ่ที่มีส่วนแบ่งในตลาดสินค้าเครื่องเขียน ในจีนสูง!

ถ้าเป็ นการโฆษณาสินค้าก็คงไม่น่าสนใจ แต่พอเป็ นการเปิดโปง สินค้าก็ดูน่าสนใจขึ้นมาทันที!

ในห้องไลฟ์ สตรีมมีคนกลุ่มหนึ่งที่มีลูกซึ่งต้องใช ้อุปกรณ์เครื่อง เขียนในโรงเรียน พอได้ยินว่าเครื่องเขียนเหล่านี้มีสารพิษในปริมาณ มากและเป็ นอันตราย พวกเขาก็กังวลใจขึ้นมาทันที ถึงคนส่วนใหญ่ จะไม่ได้สนใจเรื่องนี้โดยตรง แต่เรื่องเครื่องเขียนที่เป็ นพิษก็สร ้าง ความขุ่นเคืองใจให้ทุกคนได้ง่ายเหมือนกัน

ถ้าแพงแต่คุณภาพต่าก็เรื่องหนึ่ง แต่ถ้าพยายามลดต้นทุนแค่ ไม่กี่หยวนเพื่อแลกกับการทาอันตรายต่อเด็กก็เป็ นอีกเรื่อง

มนุษย์สมควรทาถึงขนาดนี้เลยเหรอ

“ฉันสนับสนุนบอสหม่า!”

“มีใครอัดไว้มั้ย อัปลงอินเทอร ์เน็ ตเลย! เปิ ดโปงไอ้พวกไร ้ ยางอายใจอ ามหิต!”

“บทสรุปของบอสหม่าเชื่อถือได้มั้ย ไม่คิดเหรอว่าเขาพูดเว่อร ์ให้ เรากลัว ต้องจ่ายเงินเพิ่มตั้งเยอะเพื่อซื้อของแบรนด์พวกนี้ แต่ คุณภาพกลับไม่ต่างจากของไม่ได้คุณภาพเนี่ยนะ บ้าไปหน่อยรึ เปล่า…”

“บอสหม่ามีรายงานการทดสอบ แสดงว่าต้องผ่านการทดสอบมา อย่างจริงจัง!”

“ฉันขอสมัครเป็ นแฟนบอสหม่า!”

“ฉันเคยคิดว่าบอสหม่าแค่ผลาญเงินทิ้งบนเว่ยป๋ อ ตอนนี้ดู เหมือนว่าบอสหม่าไม่ใช่แค่นักลงทุนที่ลงทุนตามความสนใจกับผู้เติม เต็มฝันคนทั่วไป แต่ยังเป็ นศัตรูของสินค้าไร ้มาตรฐานด้วย! ต่อไปนี้ ฉันจะไม่พลาดไลฟ์สตรีมของบอสหม่าเลย!”

“บอสหม่าเข้มมาก นี่สิคนจริง!”

ระหว่างที่บอสหม่ากาลังไลฟ์สตรีมอยู่ คอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอก็ ปรากฏเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เผยเชียนอ่านคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอของไลฟ์ สตรีมหม่าหยาง บนหน้าจอมือถือแล้วรู ้สึกอึ้งไปพักใหญ่

เชี่ยไรเนี่ย…

สถานการณ์ไปไกลเกินกว่าที่เผยเชียนคาดไว้ ตอนแรกเขาคิด ว่าหม่าหยางแค่มาแฉอุปกรณ์การเรียนคุณภาพแย่ ใครกันจะมา สนใจเนื้อหาแบบนี้

เขาไม่คิดเลยว่าเนื้อหาของไลฟ์ สตรีมจะได้กระแสตอบรับดี ขนาดนี้

พอคิดดูอีกที ก็เป็ นเพราะเขาพลาดเอง

เหมือนกันกับผู้ชมหลายๆ คน เผยเชียนเองก็คิดว่าถึงคุณภาพ ดินสอ ยางลบ ปกพลาสติก และกาวแท่งจะไม่ดีเท่าไหร่ ก็คงไม่ห่ว ยแตกขนาดนั้น

แต่ผลการทดสอบออกมาว่า ความคิดของเขานั้นตามมาตรฐาน ทางจริยธรรมของบริษัทพวกนี้ไม่ได้เลย

ด้วย ความ ที่ขอ งพวกนี้ดูไร ้ค่าแล ะ ธร ร ม ดาเ กิน ไ ป ใ น ชีวิตประจาวัน พอเปิดเผยให้เห็นปัญหาที่ร ้ายแรงเรื่องคุณภาพและ สุขภาพของเด็กๆ ที่ตกอยู่ในความเสี่ยง ผู้คนจึงรู ้สึกขุ่นเคืองใจกัน!!

เผยเชียนรู ้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน