ขมังเวทย์สวิงกาม (โดนของ) นิยาย บท 9

ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ตอนนี้พ่อหมอมันจนหยุดไม่ได้ กระเด้าจนน้ำหอยของหมวยทะลักไหลออกมาอาบชุ่มพุ่มขนสีดำหยาบแข็งรอบตอโคน บดโม่สะโพกโยวเอวเข้าใส่กลีบหอยของสาวหมวยอย่างซาดิสม์ดุดัน

“โอ้ว… พ่อหมอจ๋าหนูจุก… ”

หมวยทำท่าเหมือนจะทนไม่ไหว แต่ลึกๆ ในใจก็ไม่อยากให้จอมขมังเวทย์หยุดกระเด้า ผู้ชายวัยคราวพ่อคนนี้ลีลาดีเหลือเกิน

“จุก… แต่ก็สนุกด้วยใช่ไหม… รู้นะ… ไม่งั้นรูของเอ็งคงไม่ขมิบแน่นขนาดนี้… ดูสิ… ดูดเข้าไปสุดโคนเชียว”

พ่อหมอหัวเราะชอบใจ กระแทกแก่นกายเข้าใส่กลีบสาวอย่างดุดัน

“อ๊ะ… อ๊ายยยย… งือ… สะ… เสียวมาก… หอยแหกหมดแล้ว… อูยยย… เมื่อไหร่พิธีของพ่อหมอจะเสร็จคะ… อ๊า… อ๊า… หอยหนูแหกหมดแล้ว”

หมวยทรมานมาก ใบหน้าของหล่อนสะบัดไปมา ดวงตาหรี่เคลิ้ม แก้มแดงไปด้วยเลือดสาวฉีดพล่านอยู่ในร่างกายที่กำลังโยกส่ายตามแรงกระเด้า

“อีกนิด… ทนหน่อยนะเกือบเสร็จแล้ว… ต้องกระแทกหนักๆ เป็นการทำลายเม็ดไฝที่อยู่ลึก… เกือบแล้ว… อูย… เกือบแตกแล้ว”

ที่ว่าเกือบแตก…

น่าจะเป็นน้ำกามของพ่อหมอมากกว่าเม็ดไฝที่ไม่มีอยู่จริง

หมวยจำต้องหลับตา อดทนถ่างขาให้ท่อนเอ็นใหญ่ยาวกระเด้าเข้ามาไม่ยั้ง เพื่อจะดับอารมณ์เงี่ยนที่กำลังพุ่งโพลงขึ้นจนเกือบถึงขีดสุดของความรู้สึก

“อ๊า… แรงอีกค่ะ… อีก… ”

หมวยเรียกร้อง รู้ว่าความทรมานที่รุมรึงอยู่นี้… ไฟราคะที่กำลังลุกไหม้อยู่ในโพรงสวาทจะดับลงได้ก็ด้วยน้ำกามของพ่อหมอที่… กำลังจะฉีดเข้ามาแล้ว

ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“เกือบแล้ว… อูย… ข้าจะฉีดน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์เข้าไปทำลายไฝชั่วร้ายแล้วนะ… โอ้วววววว… ”

พ่อหมอขบกราม พยายามข่มกลั้นความรู้สึกซ่านเสียว หัวเอ็นสีม่วงเบ่งบวมแทบระเบิด

“อ๊า… อ๊า… น้ำมนต์… เอ่อ… น้ำมนต์ที่ไหนจ๊ะพ่อหมอ”

หมวยถามออกมาอย่างไร้เดียงสา

“ก็น้ำมนต์จากหัวเอ็นของข้านี่ยังไงล่ะ… ”

พ่อหมอกล่าวเสียงกระเส่า โยกเอวกระเด้าอย่างดุดัน

“อู้ย… ซี้ดดด… อ๊า… อ๊อยยยย… มะ… ไม่ไหวแล้ว… งืออออ… ”

ในนาทีเสียวซ่านสุดจะทนไหว หมวยเม้มปากแน่น แก่นเอ็นของพ่อหมออัดเข้ามาสุดโคน แทงลึกถึงเนื้อในอันเป็นจุดอ่อนไหวในกลีบสาว แรงกระเด้าทำเอาริมฝีปากของหมวยสั่นระริก

“อ่า… จะแตกแล้ว… ขมิบแรงเหลือเกิน… ”

แรงขมิบรัดภายในหลืบสวาทหนึบแน่น ทำให้จอมขมังเวทย์รู้ว่าหมวยกำลังจะถึงสวรรค์ จึงรีบเอื้อมมือเข้ามาโอบใบหน้าของหมวยที่กำลังเหยเก รั้งขึ้นมาประกบริมฝีปาก บดเคล้ากลีบปากเข้าหากันแน่น