ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 20

“คุณหมอรวน เตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ สามารถทำการผ่าตัดได้” ในเวลานี้ พยาบาลคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องผ่าตัด มองรวนซูด้วยใบหน้าเลื่อมใส

“ประธานโป๋ ตอนนี้ฉันยุ่งมาก” รวนซูพูดจบ ก็เดินตรงเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที เดินไปด้วยกำชับกลุ่มคนที่เดินตามหลังเธอไปด้วย น้ำเสียงมืออาชีพ ยากที่จะคัดค้าน “ทุกคนรวบรวมสมาธิไว้ให้ดีนะ ห้ามสติหลุด”

“ครับ！” ทุกคนตอบรับเป็นเสียงเดียว น้ำเสียงนอบน้อมยิ่งกว่าตอบพระมเหสีเสียอีก

ซ่งเอี๋ยนขยี้ตา เดินมาตรงหน้าโป๋สิงจื่อแล้วพูดเสียงเบา “คุณชาย ผมตาฝาดเหรอ? เมื่อกี้ใช่คุณหนูรวนใช่ไหมครับ?”

“เป็นเธอจริงๆ！” เสียงของโป๋สิงจื่อเล็ดลอดออกมาตามช่องฟัน

ผู้หญิงคนนี้คือภรรยาที่ไม่เอาไหนของเขาจริงๆงั้นเหรอ? ไม่ใช่ว่าไม่มีงานทำเหรอ? ไม่ใช่ว่ามหาลัยก็เรียนไม่จบเหรอ?

ให้ตายเถอะ ผู้หญิงที่คนนี้ทั้งๆที่เป็นหมอ แต่กลับกล้าปิดบังเขา

ความรู้สึกนี้ น่าอึดอัดซะจริงๆ

สี่ปีแล้ว เขานึกว่าเธอเป็นนักศึกษาที่เรียนไม่เอาไหน ไม่จบมหาลัย เอาแต่แต่งงานเพื่อมีชีวิตที่ดี

ตอนนี้เขารับรู้ได้แค่ในสมองเขามันตีกันไปหมด

“งั้นหวังซินหย่า…...” ซ่งเอี๋ยนพูดขึ้นมาอีก

“นายไปจัดการปิดข่าว ขอแค่ไม่ลากฉันไปเกี่ยวก็พอ จัดการแถลงข้อเท็จจริง” ตอนนี้โป๋สิงจื่อไม่มีเวลาสนใจหวังซินหย่าหรือหลี่ซินหย่าอะไรนั่นทั้งนั้น

เป็นครั้งแรกที่โป๋สิงจื่อหุนหันพลันแล่นขนาดนี้ ดึงพยาบาลที่เดินผ่านไป ถามสิ่งที่อยากรู้ “หมอคนเมื่อกี้แซ่รวนใช่ไหม?”

สีหน้าของเขาทำให้คนตกใจกลัว ต่อให้หน้าต่อหล่อเหลาแค่ไหน แต่ก็ยังทำให้พยาบาลตกใจอยู่ดี พยาบาลตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ “คุณหมายถึงคุณหมอรวนเหรอคะ? เธอเก่งมากค่ะ เป็นไอดอลของฉันด้วย”

โป๋สิงจื่อราวกับอยู่ในฝัน พึมพำออกมา “เก่งมาก?”

พูดถึงไอดอลของตัวเอง พยาบาลก็ลืมความกลัวไปกะทันหัน ใบหน้าซาบซึ้ง พูดน้ำไหลไฟดับ “เธอเป็นหมอศัลยกรรมมือหนึ่งของโรงพยาบาลตี้อี คุณไม่รู้เหรอคะ? เธอ เธอเป็นหมอที่มีชื่อเสียงระดับประเทศเลยนะคะ ซุปตาร์หลายคนต่างแย่งกันเพื่อให้เธอตรวจร่างกาย เดือนหนึ่งเธอจะเข้าทำการผ่าตัดแค่ครั้งเดียว หายากมากค่ะ อ้อๆ ตอนที่เธออายุสิบห้าคือเธอคนที่สอบเข้ามหาลัยได้อันดับที่หนึ่ง แถมยังมีปริญญาสองใบอีกด้วย อะๆๆ！ฉันเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเธอ เธอเป็นอัจฉริยะที่ทำให้โรงเรียนพวกเรามีชื่อเสียงเลยนะคะ！ก็เพราะคุณหมอรวนนี่แหละค่ะ ฉันถึงได้มีปณิธานตั้งใจเรียนหมอ ถึงแม้จะเป็นหมอแบบเธอไม่ได้ แต่เป็นพยาบาลทั่วๆไปก็ไม่เลว ขอแค่ได้ช่วยคนฉันก็ดีใจแล้ว......”