ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 12

มิน่าล่ะพวกแอร์โฮสเตสหลังจากที่รู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว ถึงทำหน้าเศร้าสลดกัน

เสียงของชายหนุ่มเยือกเย็น “โปรแกรมค้นหาตำแหน่ง”

“ติดตั้งเรียบร้อย”

“สภาพการบินที่มองเห็นได้?”

“พร้อม”

“ทัศนวิสัย?”

“ประมาณได้เป็นกิโลเมตร เมฆน้อย เมฆสูง 5700 ฟุต”

……

หลังจากเรื่องที่ต้องระวังตรวจสอบเสร็จหมดแล้ว สจ๊วตหนิงเจี๋ยก็มารายงานโป๋สิงจื่อที่ห้องคนขับ “กัปตันโป๋ ผู้โดยสารขึ้นเครื่องครบหมดทุกคนแล้ว นี่คือรายชื่อครับ”

หนิงเจี๋ยบินกับโป๋สิงจื่อมาหลายครั้ง รู้จักสไตล์การทำงานที่เข้มงวดของโป๋สิงจื่อดี รีบยื่นรายชื่อให้เขา

กัปตันหลายคนไม่ได้ตรวจรายชื่อของผู้โดยสารด้วยซ้ำ แต่โป๋สิงจื่อตรวจ ต้องได้รับข้อมูลให้มากที่สุดถึงจะมั่นใจว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด

“ผู้โดยสารทุกคนร่างกายปกติดีใช่ไหม?” โป๋สิงจื่อพลิกหน้ารายชื่อ หลังจากที่กวาดสายตาเจอชื่อของรวนซู เขาก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย

เลยอนุญาตปล่อยผ่าน

โป๋สิงจื่อควบคุมเครื่องบินให้เคลื่อนไปข้างหน้าแล้วเริ่มบิน

และในเวลานี้ในชั้นธุรกิจ รวนซูประคองคางแล้วมองไปยังชั้นเมฆที่อยู่นอกหน้าต่าง หลังจากนั้นก็รู้สึกเวียนศีรษะอยากจะนอน

นั่งเครื่องบินน่าเบื่อมาก

ผู้ชายคนนี้เขาจะให้เธอบินกับเขาทำไม? แต่ว่าด้านหน้าไม่ไกลนักเป็นห้องคนขับ ที่นั่งของเธอใกล้กับที่นั่นเป็นพิเศษ

พอคิดว่าโป๋สิงจื่อกำลังนั่งอยู่ในห้องคนขับขับเครื่องบินอยู่ บินได้เร็วและมั่นคง พอคิดแบบนี้โป๋สิงจื่อก็ดูเท่ระเบิดขึ้นมา

เท่อย่างอธิบายไม่ถูก

เครื่องบินได้อยู่ในช่วงที่ปลอดภัยมั่นคงแล้ว สามารถพูดคุยกันได้สักพัก แอร์โฮสเตสเหล่านี้เคยบินกับโป๋สิงจื่ออยู่หลายครั้ง พอเห็นซ่งเอี๋ยนที่เป็นผู้ช่วยก็นึกได้ขึ้นมาทันที