ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 37

โป๋เหวินเฮ่ากระโดดตามรวนซูไป ความรู้สึกดีๆ ที่รวนซูพาเขาออกมาก็สลายหายไป

ผู้หญิงเลวคนนี้ ไม่ช่วยเขาแก้มัดด้วยซ้ำ

ปล่อยให้เขากระโดดออกไปแบบนี้

น่าเบื่อจริงๆ

รวนซูเดินเร็วมาก และออกจากวิลลาตระกูลเจียงอย่างราบรื่น

“เป็นยังไงบ้าง?”

“เป็นบ้าอะไร?”

เหลียงเฮยและเหลียงป๋ายล้อมรอบเธออย่างรวดเร็ว

“คนที่เป็นอะไรคือคนอื่น จะเป็นเธอได้ยังไง?” โป๋เหวินเฮ่าพึมพำด้วยเสียงต่ำ

รวนซูไม่ได้พูด เพียงแค่เหลือบมองพี่น้องฝาแฝดในชุดดำ “ไปกันเถอะ”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาได้ยินเสียงร้องอันตื่นเต้นของโป๋เหวินเฮ่า “พี่!”

เขาไม่เคยเห็นโป๋สิงจื่อแบบนี้มาก่อน

รถเบนท์ลีย์ค่อยๆ ขับเข้ามาและหยุดที่ประตูวิลลาตระกูลเจียง

ประตูรถเปิดออก ชายร่างผอมก้าวออกมา ดวงตาคมกริบกวาดไปที่โป๋เหวินเฮ่า และในที่สุดดวงตาอันเย็นชาของเขาก็จับจ้องไปที่หญิงสาวตัวน้อยที่ประตู

แสงแดดส่องมาที่ผู้หญิงคนนั้น ทำให้ผิวขาวของเธอสว่างไสว

ขาวจนสว่างไสว ช่างสวยงามเหลือเกิน!

“ว้าว นั่นคือโป๋สิงจื่อนี่”

“ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีก”

“เหอะเหอะ แต่ดูเย็นชามาก โชคดีที่พวกเขาหย่ากันแล้ว”

“ใช่ๆ”

“พี่ พี่ ช่วยผมแก้มัดหน่อย” โป๋เหวินเฮ่ากำลังรออยู่ข้างๆ ด้วยความกังวล ทำไมพี่เอาแต่ถึงมองผู้หญิงที่น่าเกลียดชังอย่างรวนซู ทำไมเขาถึงเพิกเฉยต่อเขา?

โป๋สิงจื่อไม่ได้แม้แต่มองไปที่โป๋เหวินเฮ่า ดวงตาของเขายังคงจับไปที่รวนซู “ในเมื่อมีปัญญาไปมีเรื่อง งั้นก็ไม่ต้องโทรหาฉัน!”

ซ่งเอี๋ยนกำลังจะปลดเชือกให้โป๋เหวินเฮ่า เมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้น เขาก็ไปยืนอยู่ข้างหลังโป๋สิงจื่อทันที และไม่เคลื่อนไหวอีก

คุณชายเหวินเฮ่า ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากแก้มัดให้

แต่เป็นคุณชายไม่ยอมให้ผมช่วยแก้มัด!

โป๋เหวินเฮ่าตกตะลึง

เขากับโป๋สิงจื่อไม่สนิทกัน เขากลัวลูกพี่คนนี้!

กลัวมากๆ ด้วย!

วันๆ มีชีวิตอยู่ภายใต้สิ่งเหล่านี้ มันแปลกที่จะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข

ในสายตาของคนอื่นๆ เมื่อเทียบกับโป๋สิงจื่อ เขาถือว่าเป็นคนเสียเปรียบ