ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 44

จะเสแสร้งทำไม ไม่รู้ว่าไปจับคนรวยคนไหนได้ ถึงได้มีท่าทีหยิ่งยโสเช่นนี้

ไม่ช้าก็เร็วยังไงก็เธอก็จะโดนล้มตาย!

“อืม หนูเข้าใจแล้ว” รวนซูลุกขึ้น จับมือหวังซิ่วเจินแล้วพูดว่า “คุณย่า ไปส่งหนูหน่อย”

รวนซินหัวต้องพึ่งเธอ ดังนั้นจึงไม่กล้าตามออกไป ดังนั้นเขาจึงพูดได้เพียงว่า “ได้ๆๆ ให้คุณย่าเธอไปส่งเธอเอง เธอสนิทกับย่าเธอคนเดียว”

หวังซิ่วเจินจับมือรวนซูและยืนขึ้น ทั้งสองเดินออกจากวิลลาด้วยกันและเดินเข้าไปในชุมชน

วันนี้รวนซูรีบออกมา เลยไม่ได้นำเงินสดมาด้วย และมันไม่สะดวกอย่างยิ่งที่คุณย่าจะออกไปถอนเงินหรือทำอะไรสักอย่าง หญิงชราไม่มีเงินบำนาญและฐานะไม่ดี ทุกครั้งที่รวนซูมา เขาจะให้เงินค่าขนมแก่หวังซิ่วเจิน

เธอคิดครู่หนึ่ง ก่อนจะส่งข้อความใน WeChat ไปเหลียงป๋าย “เอาเงินสดสองหมื่นหยวนภายในสิบนาทีมาให้ฉัน ฉันอยู่ที่ตระกูลรวน”

“อะไรนะ? ลูกพี่?” เหลียงป๋ายรู้สึกงุนงง

“มารีบ ฉันต้องการใช้ด่วน”

เมื่อเหลียงป๋ายเห็นข้อความของรวนซูเขาก็รีบทำตาม

รวนซูเก็บโทรศัพท์มือถือของเธอและดึงหวังซิ่วเจินให้นั่งบนเก้าอี้ในชุมชน “คุณย่า บอกหนูเถะ หลี่เหมยซิ่งได้ทำให้คุณย่าลำบากไหมคะ?”

ตาของหวังซิ่วเจินเป็นประกาย แล้วเธอก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “เธอเป็นลูกสะใภ้ เธอจะให้ย่าลำบากได้ยังไง?”

ดูเหมือนเธอจะซ่อนอะไรบางอย่างไว้ “เสี่ยวซู บอกย่ามา ตอนนี้หนูเป็นยังไงบ้าง? หนูไม่ได้กลับมานานแล้ว ย่าเป็นห่วงหนูมาก เด็กผู้หญิงทำงานหนักข้างนอกบ้านคนเดียวมันไม่ใช่เรื่องง่าย”

ขณะที่เธอพูด ดวงตาของเธอแดงก่ำ “ย่าผิดเองที่ย่าไร้ประโยชน์ ที่ปล่อยให้หนูย้ายออกไปตั้งแต่อายุยังน้อย จนหนูอยู่บ้านไม่ได้”