คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 14

มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่ม

ในสำนักงานผู้อำนวยการของบริษัทจีเอช

“ผู้อำนวยการแฮงคส์ ผมพบข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเธอแล้ว เธอชื่อชินี เยลส์ และเธอเป็นฝาแฝดของ ญานี!” แชนนอน เกตส์กล่าวขณะส่งเอกสารให้ชาร์ลส์ แฮงค์ส

“อืม” ดูเหมือนเขาจะไม่มีปฏิกิริยาอะไรมาก เขาเพียงรับมืออย่างใจเย็น เขาไม่ได้หยุดมือจากเอกสารที่เขากำลังทำอยู่ด้วยซ้ำ

แชนนอนออกไปอย่างเงียบ ๆ และปิดประตู

ชาร์ลส์เซ็นชื่อของเขาในหน้าสุดท้ายของสัญญาและวางปากกาในมือลง

หลังจากนั้น เขาหยิบเอกสารที่แชนนอนนำมาให้แล้วเปิดดู

ชินี เยลส์จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยโอ๊คซิตี้ เมื่ออายุ 20 ปี

พวกเขาเป็นแฝดเหมือน ต่างเป็นลูกสาวของจาคอบ เยลส์และอดีตภรรยาของเขา

ทั้งคู่หย่าร้างกันในภายหลังและแต่ละคนรับหน้าที่ดูแลลูกสาวคนหนึ่ง

มีอา เบลน ไม่ได้รับค่าชดเชยใด ๆ เนื่องจากความสัมพันธ์ชู้สาวของเธอ ท้ายที่สุด เธอย้ายไปที่โอ๊คซิตี้กับคนรักใหม่ของเธอ

ชินี เยลส์ เป็นพวกขวางโลก หัวขโมยและโกหกตลอดชีวิตของเธอ เธอเคยทำแท้งสองครั้งในช่วงมัธยมต้นเนื่องจากขาดความสนใจจากทั้งพ่อและแม่ของเธอ ชีวิตส่วนตัวของเธอถูกรบกวนเป็นอย่างมาก

ความไร้เดียงสา, ความขี้ขลาด, ความเมตตา, ความประหม่า, ความสุภาพล้วนเป็นเพียงฉากหน้าของเธอ

หนึ่งปีที่แล้ว มีอาป่วยด้วยโรคมะเร็งกระเพาะอาหาร และคนรักของเธอก็ทิ้งเธอไป

ทั้งสองคนขาดเงินและมีอาก็เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลโดยมีชินีเป็นผู้จ่ายค่ารักษาพยาบาล

ครึ่งปีที่แล้ว ชินี เยลส์ถูกจับได้ว่าเป็นชู้กับชายที่แต่งงานแล้วในโอ๊คซิตี้ ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องขายบ้านและมาที่บรูคลินพร้อมกับแม่ของเธอ

ชาร์ลส์อ่านเนื้อหาแล้วรู้สึกมันรบกวนใจเขามาก

จากนั้นเขาก็โยนแฟ้มลงถังขยะ

ณ คฤหาสน์ของพวกเยลส์

"อะไรนะคะ?" ทันทีที่ญานี เยลส์กลับถึงบ้าน เธอก็รีบไปหาแม่เลี้ยงแล้วถามว่า "คุณแม่เพิ่งพูดว่าเขากำลังสืบเรื่องชินีอยู่เหรอคะ"

“เขาต้องเคยเจอเธอแล้ว ไม่อย่างนั้น มันก็เป็นไม่ได้ที่เขาจะสืบเรื่องเธอ!” เวนดี้ จิลส์พูดเบาๆ ขณะนั่งดื่มกาแฟอยู่บนโซฟา

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ญานีก็ตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก เธอรีบพูดว่า “เขาไปโรงพยาบาลเมื่อไม่กี่วันนี้เอง เขาต้องเห็นเธอที่โรงพยาบาลแน่ แม่คะ หนูควรทำอย่างไรดี เขาจะสนใจเธอไหม เขาจะรู้ว่าเป็นเธอที่แกล้งทำเป็นหนูในคืนนั้นไหม?"

เวนดี้วางแก้วกาแฟในมือลงแล้วมองดูเธอ “ญานี แม่ต้องบอกลูกอีกกี่ครั้งว่าลูกไม่ควรหวั่นไหวเมื่อมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น ลูกเป็นลูกสาวของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจ ลูกควรจะสงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา!”

“ว่าแต่คุณพ่ออยู่ไหนคะ” ญานียืนขึ้นและมองไปรอบๆ แต่เธอไม่เห็นพ่อของเธอที่ไหนเลย

“พ่อของหนูคงไปโรงพยาบาลแล้วล่ะ” เวนดี้ยิ้มบางๆ แล้วหยิบกาแฟขึ้นมาจิบอีกครั้ง

“อะไรนะ เขาไปโรงพยาบาลงั้นหรือ ทำไมแม่ไม่ไปกับเขาล่ะคะ ถ้าพ่อเห็นผู้หญิงคนนั้น...ถ้าเกิดเขาใจอ่อนกับเธอขึ้นมาล่ะ” ญานีเป็นกังวล

ผู้หญิงที่เธอพูดถึงก็คือแม่แท้ๆ ของเธอ ซึ่งเธอดูถูกมาตลอด

"ฮ่า" เวนดี้ยิ้มและพูดอย่างมั่นใจ “แม่คิดว่า... พ่อของหนูน่าจะเกลียดหล่อนมากกว่าหนูเสียอีก!”

"ทำไมล่ะคะ?" ญานีงง

เธอไม่ชอบแม่ผู้ให้กำเนิดเพราะต่างแยกห่างกันตั้งแต่เธอยังเด็ก และเธอไม่เคยมีความรู้สึกใดๆ กับเธอเลย

เจคอบกับมีอาแต่งงานกันมาหลายปีก่อนจะหย่ากัน ทำไมพวกเขาถึงเกลียดชังกันนัก?

“ลูกยังเด็กอยู่ จะถามไปทำไมมากมาย ไปมาส์กหน้าซะ แล้วพรุ่งนี้ก็ไปเลือกชุด วันมะรืนลูกก็หมั้นแล้ว ลูกต้องเป็นคุณนายแฮงคส์ในสภาพสมบูรณ์” เวนดี้แนะนำเธอ

"ขอบคุณค่ะแม่!" ญานีหอมแก้มแม่เลี้ยงของเธอแล้วเดินบันไดไปชั้นบนด้วยรอยยิ้ม

"หึ" เวนดี้หัวเราะเยาะและเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย “มีอา เธอจะไม่มีวันเอาชนะฉันได้!”