คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 2

"คุณคะ, ช่วยรอก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะรีบออกมา”

เมื่อรถมาถึงย่านที่พัก ชินีขอให้คนขับจอดรอเนื่องจากแถวนี้เรียกแท็กซี่ได้ยาก

“ได้ครับ” เขาตอบ

ชินีวิ่งตรงดิ่งไปสู่ที่คฤหาสน์

เธอต้องรีบเอาเงินแล้วไปให้ถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด

“คุณหนูคะ นี่คุณ...” คนรับใช้เปิดประตูรับด้วยสีหน้าระรื่น แต่ทันทีที่หล่อนจำสถานะของชินีจากเสื้อผ้าได้ สีหน้าของหล่อนก็เปลี่ยนไปทันที “คุณมาหาคุณท่านหรือคะ”

คำพูดขอบงหล่อนห่างเหินและเย็นชา

ชินีไม่มีเวลาถือสาเรื่องเหล่านี้ เธอเพียงพยักหน้ารับ

สาวใช้เปลี่ยนท่าทีและพูดกับเธอว่า "คุณท่านยุ่งมาก ดิฉันจะต้อง..."

“ฉันโทรบอกเขาแล้ว” ชีนี่ขัดจังหวะหล่อน

สาวใช้รู้สึกไม่พอใจที่หล่อนถูกขัดจังหวะ “อย่างนั้นเชิญค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

ชีนี่รีบวิ่งเข้าไปด้านใน

คฤหาสถ์นั้นโอ่อ่าและอลังการ ด้วยการตกแต่งอย่างวิจิตรสไตล์ยุโรป

เจคอบกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา เขาเห็นเธอเข้ามา แต่ทำเพียงเหลือบมองเธอโดยไม่พูดอะไร

ในทางกลับกัน ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขากลับกระสับกระส่าย “เธอทำงานเรียบร้อยนะ?” หล่อนถาม.

ชินีพยักหน้า

ผู้หญิงคนนั้นถามอีกว่า "เธอถูกจับได้หรือเปล่า"

ชินีส่ายศีรษะ

ผู้หญิงคนนั้นถอนหายใจด้วยความโล่งอกและจับแขนของเจคอบด้วยรอยยิ้ม “คุณท่านคะ เป็นการดี ในที่สุดญานีน้อยของเราก็จะได้เป็นคุณนายแฮงคส์!”

ผู้หญิงคนนั้นดูแลผิวพรรณอย่างดี เธอมีรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า แต่ไม่พบรอยเหี่ยวย่นบริเวณหางตามากนัก

เจคอบวางหนังสือพิมพ์และแตะมือหล่อน “เรื่องดีๆ กำลังมา ผมรู้มาตลอดว่าญานีตัวน้อยของเราจะไม่ทำให้เราผิดหวัง”

“ถูกค่ะ เมื่อญานีได้แต่งเข้าตระกูลแฮงคส์ ลูกชายของเราก็จะสบายเช่นกัน!”

พ่อของเธอยิ่งยิ้มกว้างขึ้น “ใช่ พวกเราต้องจับตระกูลแฮงคส์ให้ได้!”

"เงินของฉันล่ะคะ?" ชินีที่ยืนอยู่ข้างๆ ถามขึ้น เธอไม่มีเวลาฟังเรื่องไร้สาระของพวกเขา

นี่คือสาเหตุที่พ่อแม่ของเธอหย่าร้างกันในตอนนั้น