คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 43

สิ่งที่จาค็อบ เยลส์เกลียดที่สุดในชีวิตคือการถูกคุกคาม

ไม่มีใครสามารถคุกคามเขาได้ ไม่ว่าจะเป็นภรรยาหรือลูกของเขา!

แส้ฟาดลงครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความโกรธอย่างมหึมาทุกครั้ง

ชินี Yales ไม่ได้ตอบโต้เลย เธอนอนราบไปกับพื้น และเนื้อและเลือดของเธอก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

“ยังจะพูดอีกเหรอ”

เขาถามเธออีกครั้งพร้อมกับแส้

ความเจ็บปวดบนร่างกายของเธอชา เธอกัดริมฝีปากแน่น และทั้งตัวของเธอก็สั่นสะท้าน

เขาควรจะมาถึงตอนนี้!

“ฉันถามนาย นายแกล้งตายใช่มั้ย แล้วฉันจะทุบตีแกจนกว่านายจะพูดอะไร!” ยาโคบโกรธจัด จากนั้นเขาก็ยกแส้ขึ้นและฟาดเธออีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม คราวนี้แส้ถูกแส้แทนการล้มลงบนร่างของเธอ

เจคอบโพล่งออกมาตามสัญชาตญาณ “ไอ้ดาราตัวไหนกล้าที่จะเข้าไปแทรกแซง?”

เขาหันกลับมามอง ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็แข็งตัวทันที

“พ่อ...” ยานี เยลส์เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ดวงตาของเธอเบิกกว้าง เธอมองไปที่ยาโคบแล้วมองไปที่ ชินี ซึ่งเกือบจะตายอยู่บนพื้น เธอตกใจมาก

เธอรู้มาตลอดว่าพ่อของเธอไม่ชอบเชนี่

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าพ่อของเธอจะทุบตี ชินี จนถึงขั้นนี้

เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้?

“ชาร์ลส...” จู่ๆ เจคอบก็อายมาก “ทำไม...คุณกลับมาทำไม”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็คลายแส้ที่จับไว้อย่างเชื่องช้า

“กลับมาทำไม ทำไมไม่แจ้งเรา” เวนดี้ ไจล์สรีบสัมผัส ญานี ด้วยมือของเธอและชำเลืองมองเธอ

ยานี่ยังสับสนเล็กน้อยและนึกขึ้นได้เร็ว เธอมองไปที่ชาร์ลส์ แฮงค์สและรู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ชาร์ลส์... นั่น นั่น... นั้น...” เธอพูดตะกุกตะกักและไม่รู้จะอธิบายอย่างไร

“ถ้าฉันบอกว่าพวกเขาแค่อยากเห็นเราตายล่ะ พวกเขาไม่ชอบเราหรือว่าพวกเขาเป็นคนที่บังคับให้เรามาไกลขนาดนี้ คุณจะเชื่อไหม” คำพูดที่ ชินี พูดกับเขาที่ชายหาดก้องอยู่ในใจของเขา

คิ้วของชาร์ลส์ขมวดแน่นจนเกิดรอยยับบนหน้าผากของเขา เขานั่งลงช้าๆ

เขากอด ชินี ไว้ในอ้อมแขนโดยไม่พูดอะไร

ขณะที่ชาร์ลส์จับ ชินี ไว้ใกล้ ๆ เธอแทบจะไม่สามารถฝังหัวของเธอในเสื้อคลุมของเขาได้ น้ำตานองหน้าและเปียกเสื้อผ้าของเขา

เธอเป็นเหมือนเด็กที่ถูกรังแก กำเสื้อของเขาแน่น

“ชาร์ลส... สิ่งที่คุณเห็นไม่เหมือนกับที่เธอเห็น เชนี่เพิ่งกลับมาและก้าวข้ามเส้น ฉันเลยกำลังสอนบทเรียนให้เธอ!” เจคอบรีบอธิบาย

“ใช่ ชาร์ลส์ ลุงของคุณกังวลว่าเชนี่จะไม่เรียนรู้ ดังนั้นเขาจึงใช้เทคนิคสุดโต่งเช่นนี้ มันไม่ใช่ความตั้งใจดั้งเดิมของเขา!” เวนดี้เสริมด้วยความเร่งรีบ

ชาร์ลส์ไม่สนใจพวกเขาและจ้องไปที่หญิงสาวในอ้อมแขนของเขา

ชินี ค่อยๆ ยกแขนขึ้น และรอยแส้ก็ตกตะลึง ผิวของเธอมีรอยฟกช้ำและเลือด

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา แต่เธอยังคงหัวเราะเยาะเย้ยถากถางเล็กน้อย “พี่สะใภ้... คำตอบ... ตอนนี้... รู้แล้ว...”

ทันทีที่เธอพูดจบ เธอมองไปที่ชาร์ลส์

การแสดงออกแบบนั้นคืออะไร?

สิ้นหวัง?

คร่ำครวญแห่งความเศร้าโศก?

หัวใจสลาย?

ดวงตาของ ชินี ไม่อาจหยั่งรู้ได้

ในขณะนั้น ชาร์ลส์รู้สึกตกใจในหัวใจของเขา

เป็นเพราะเขารู้สึกผิดต่อเธอ

เขายืนขึ้นและเดินออกไปพร้อมกับเชนี่ในอ้อมแขนโดยไม่พูดอะไร

"ชาร์ลส..." ยานี่รีบวิ่งตามเขาไป

“ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล”

"ฉันจะไปกับคุณ." ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุ สิ่งที่ชาร์ลส์พูดทำให้เธอตื่นตระหนก ญานี มีลางสังหรณ์

ถ้าเธอปล่อยเขาไปตอนนี้

เธอจะเสียเขาไปตลอดกาล!

“ชาร์ล ฉันจะโทรหาหมอประจำครอบครัวและให้เขามาดู” ยาโคบก็เข้ามาบอกว่า

“ถ้าคุณกังวล ฉันจะไปโรงพยาบาลกับคุณ ฉันเป็นห่วงพี่สาวของฉันด้วย” ญานี ขอร้องอย่างรวดเร็วและคว้าแขนของเขา

"ไม่จำเป็นสำหรับเรื่องนั้น" เขาพูดเบา ๆ เขาอุ้ม ชินี ออกจากคฤหาสน์ของ Yales โดยไม่ได้เหลียวมองอีกเลย

แม้กระทั่งหลังจากที่ชาร์ลส์หายตัวไปจากสายตาของพวกเขาแล้ว เจคอบ เวนดี้ และยานี่ก็ยังมึนงงเกินกว่าจะขยับตัว

-

ในหอผู้ป่วยวีไอพี

บาดแผลบนร่างกายของ ชินี ได้รับการดูแลอย่างรวดเร็ว

เธอนอนอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าซีด เธอเพียงผล็อยหลับไปเพราะยาระงับประสาท

ชายผู้นั้นนั่งบนโซฟา มองลงมาที่โซฟา เมื่อดูข้อมูลในโทรศัพท์มือถือ เขาขมวดคิ้วหนักขึ้น

ยานี่ เยลส์!

นายแบบสารภาพว่าผู้หญิงในวิดีโอคือยานี่ เยลส์!

ข้อมูลชิ้นต่อไปทำให้การแสดงออกของเขาจมลง

แชนนอน Gates คัดลอกวิดีโอของคืนนั้นที่โรงแรมและส่งให้เขา

ร่างสองร่างออกมาทีละคน คนหนึ่งเข้ามา และอีกคนออกไป หนึ่งแทนที่อีก

ความจริงปรากฏชัดเจน

เขาถูกหลอก!

เมื่อมองไปที่หญิงสาวบนเตียงในโรงพยาบาล ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ผู้หญิงคนนี้ยั่วยุเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

กลายเป็นแบบนี้!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขารู้สึกว่าเธอคุ้นเคย และกลิ่นกายของเธอก็ช่างคุ้นเคยเหลือเกิน!

“อืม...” เชนี่ที่กำลังหลับอยู่ ขมวดคิ้วและครางเบาๆ อย่างช่วยไม่ได้

ชาร์ลส์ลุกขึ้นและเดินตรงไป