คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 67

จููลส์ Quinn อยู่ชั้นล่างเพื่อช่วยเหลือ ญานี Yales ซึ่งอยู่ในชุดพยาบาลของโรงพยาบาล พวกเขาเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยกัน

ผู้คนในตระกูลเยลออกจากรถที่อยู่ข้างหลังพวกเขา

ชินี Yales เยาะเย้ย เธอไม่ได้คาดหวังว่า ญานี จะมาที่ Hanks Family เร็ว ๆ นี้

ยังไม่ถึงสามชั่วโมงด้วยซ้ำ

หากเป็นในอดีต เธอจะต้องอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาสามวันแม้ว่าเธอจะเพิ่งเป็นไข้หวัด

อย่างไรก็ตาม คราวนี้เธอใจร้อนมาก น่าสนใจ!

ชาร์ลส์ Hanks ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่เหลือบมองที่การแสดงออกของเธอเป็นครั้งคราว

จนกระทั่งเขาเห็นรอยยิ้มประชดประชันที่คุ้นเคยของเธอทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะยกริมฝีปากขึ้น จากนั้นเขาก็จับข้อมือเธออย่างเงียบ ๆ และพูดในทันทีว่า “ลงไปข้างล่างกันเถอะ!”

ชินี ขมวดคิ้ว อยากจะดึงมือกลับโดยไม่รู้ตัว

แต่เขาคว้าเธอไว้แน่นจนเธอไม่สามารถปล่อยได้เลย

รอยยิ้มที่มุมปากของชาร์ลส์ขยายใหญ่ขึ้น เขาจับมือเธอเพื่อเปิดประตูและเดินออกไป

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ประตูเปิด พวกเขาพบแฟนนี่ แฮงค์ส ซึ่งเพิ่งออกจากห้องของเธอไปเช่นกัน

เธอมองไปที่ ชินี สักครู่แล้วมองไปที่พี่ชายของเธอ “คุณแต่งงานกับเธอจริงๆ เหรอ”

ชาร์ลส์ยกริมฝีปากขึ้นเพื่อพูดว่า "คุณควรเรียกเธอว่าพี่สะใภ้!"

มุมปากของฟานี่กระตุก ราวกับว่าเธอไม่รู้ว่าจะตอบสนองอย่างไรทันเวลา

โทรหาหล่อน?

พี่สะใภ้?

ทะเบียนสมรสออนไลน์มีจริงหรือไม่?

“พี่สะใภ้ ยินดีที่ได้รู้จัก” ขณะที่ฟานี่กำลังมึนงงและชาร์ลส์กำลังหย่อนยาน จู่ๆ ชีนี่ก็หลุดจากเงื้อมมือของเขาและจับแขนของฟานี่ไว้

ฟานี่มองเธอด้วยความขมวดคิ้ว “พี่สาว... พี่สะใภ้? คุณเรียกใครว่าพี่สะใภ้ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

ชินี กอดเธอแน่น เหมือนกับที่ชายคนนั้นคว้าเธอไว้ตอนนี้ เธอไม่ยอมให้ฟานี่เคลื่อนไหว “พี่ชายของคุณและฉันได้ทะเบียนสมรสของเราแล้ว จากนี้ไป ฉันเป็นพี่สะใภ้ของคุณ สุภาพกับฉัน แล้วฉันจะดูแลคุณอย่างดี!”

ด้วยรอยยิ้มที่สดใส เธอจ้องไปที่ฟานี่ด้วยดวงตาที่พร่างพรายของเธอ

รูปลักษณ์และรอยยิ้มดังกล่าวทำให้ฟานี่รู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ถูก

“ใครอยากให้เธอดูแลฉัน ปล่อยฉันนะ! ฉันบอกให้ปล่อยฉัน!”

"ไปกันเถอะ!" ชินี เพิกเฉยต่อการต่อสู้ดิ้นรนของเธอโดยสิ้นเชิง และลากเธอไปที่ลิฟต์

“นี่ ทำไมเธอถึงทำตัวคุ้นเคยกับฉันขนาดนี้ และจะหยุดลากฉันแล้วได้ไหม ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ใช่พี่สะใภ้ของคุณ เฮ้!”

ท่ามกลางความโกลาหล ฟานี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถูกเชนี่ลากไป

จนกระทั่งลิฟต์ถึงชั้นหนึ่ง ชินี ก็ปล่อยเธอไป

จากนั้นเธอก็ยืนเคียงข้างและคว้าแขนของชายที่อยู่ข้างๆ เขา

"ติงตง" ประตูลิฟต์เปิดออก

ทันทีที่ทุกคนจ้องมองไปที่ลิฟต์ พวกเขาเห็น ชินี จับชาร์ลส์ไว้ด้วยรอยยิ้มกว้าง

ฟานี่ขมวดคิ้วและมุ่ย และรีบแขนเสื้อของเธอให้เรียบขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งถูกมือของชีนี่ยับยู่ยี่

ชาร์ลส์มองลงมาและเห็นว่าเธอมีไหวพริบเพียงใด รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจึงค่อยๆ กว้างขึ้น

"ยัยนี่ นั่งก่อนสิ" จูลส์สนับสนุนยานี่ที่ "อ่อนแอ" และปล่อยให้เธอนั่งบนโซฟา

จากนั้นเธอก็หันไปมอง ชินี ด้วยแสงสะท้อนที่ไม่เป็นมิตร

เวนดี้ ไจล์สรีบนั่งข้างยานี่ เธอจ้องไปที่ ชินี ด้วยดวงตาที่ชั่วร้ายและพูดว่า "ญานี ญานี ตัวน้อยของฉัน คุณน่าสงสารมาก บูฮู..."

“เจ้าจิ้งจอก!” Henry Yales ยังเด็กและก้าวร้าว เมื่อเห็นน้องสาวของเขาเป็นแบบนี้ และ ชินี กอดชาร์ลส์อย่างไร้ยางอาย เขาอยากจะทุบตีเธอให้ตายจริงๆ

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาวิ่งออกไปครึ่งก้าว เขาก็ถูกจาค็อบ เยลส์หยุดไว้

"คุณกำลังทำอะไรอยู่?" เจคอบดุอย่างเย็นชา

"พ่อ! เธอขโมยน้องสาวของ..."

“พอได้แล้ว ไปยืนข้างๆ!” น้ำเสียงของยาโคบเต็มไปด้วยความโกรธ

เชนี่ไม่พูดอะไรสักคำ เธอยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดู 'อุบัติเหตุ' ของยาโคบแฉ

“ชาร์ล คุณแต่งงานกับเธอจริงๆ เหรอ” ดวงตาของ จููลส์ มองไปที่ ชินี ราวกับว่าเธอต้องการจะเจาะรูในร่างกายของเธอนับไม่ถ้วน

"ใช่!"

คำตอบของเขาเรียบง่าย แต่กลับทำให้ ญานี รู้สึกผิดหวังอย่างมาก

“ทำไม… ชาร์ลส์…..” ตาของยานี่แดงและตัวสั่น เธอกอดหน้าอกแน่น หายใจแรง

“ยานี่ อย่าเศร้าไปเลย หมอบอกว่าคุณเครียดไม่ได้!” เวนดี้กล่าว

จููลส์ กลอกตาและมองไปที่ ชินี “ภูมิใจในตัวเองมากเลยเหรอ”

ชินี มองย้อนกลับไปที่ จููลส์ และยิ้มอย่างมีอารมณ์ขัน "แม่!"

เมื่อได้ยินดังนั้น จููลส์ ก็ขมวดคิ้วและยกมือขึ้นตบเธอโดยไม่รู้ตัว

"แม่!" ชาร์ลส์คว้าข้อมือของเธอเพื่อหยุดเธอและพูดว่า "เธอเป็นภรรยาของฉันแล้ว!"

จูลส์มองลูกชายอย่างผิดหวังขณะดึงมือออกด้วยความเกลียดชัง “ฉันไม่สนหรอกว่าปกติคุณจะสร้างปัญหามากแค่ไหน ชาร์ลส์ แต่คุณรู้หรือไม่ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงที่คุณแต่งงานแล้วใจร้ายแค่ไหน”

ชาร์ลส์หลับตาลงเล็กน้อยเพื่อมองเชนี่ เขายิ้มและพูดว่า “หนึ่งหน้า สองตา หนึ่งจมูก หนึ่งปาก…”