คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 88

เกือบสองวันแล้วที่ ชินี Yales ถูกขัง

เธอกังวลใจในช่วงสองวันที่ผ่านมา แต่ทำอะไรไม่ได้

มีคนสี่คนเฝ้าดูเธอ

แม้ว่าเธอจะไปห้องน้ำ ฟลอร่าก็จะตามเธอไปตลอดทาง

Henry Yales ไม่เคยโทรเลยตั้งแต่เขาจากไป

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอกในเวลานี้

เธอควรทำอย่างไร?

ไม่นะ เธอควรทำยังไงดี? เธอกำลังสูญเสีย

“ฉันคิดว่าพี่สาวของคุณแทนที่คุณสำเร็จแล้ว!” เมื่อเห็นสีหน้ากังวลของเธอเป็นครั้งคราว ฟลอร่าอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

ชินี มองดูเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร

“นี่ คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีพลังมากเหรอ เธอหลอกสามีคุณไปเต็มๆ ถ้าเขารู้จักคุณดีจริง ทำไมเขายังไม่เข้าใจอีกล่ะ” ฟลอร่าพูดอย่างเย้ยหยัน

เชนี่ยังคงนิ่งเงียบ

“ฮ่าฮ่า เจ้าไม่ต้องยืนกรานการกระทำอันบริสุทธิ์นี้! ราวกับว่าเจ้าเป็นสิ่งที่บริสุทธิ์และล้ำค่า! หากสิ่งนี้เป็นเช่นนี้ อีกไม่นานเจ้าจะสูญเสียคุณค่าทั้งหมดของคุณไป” ฟลอราดูเหมือนจะเป็นทหารผ่านศึกในสถานการณ์ต่างๆ และน้ำเสียงของเธอก็เป็นกันเองมาก

ลีโอกำลังทำอาหารอยู่ในครัว

มีชายสองคนนั่งอยู่ที่โต๊ะ และพวกเขาก็มีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส

ชินี ละสายตาจากเธอและความรู้สึกไม่สบายใจเริ่มแผ่ซ่านในหัวใจของเธอ

“ติง ติง ติง!” ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของชายร่างสูงคนหนึ่งก็ดังขึ้น

ชายคนนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เขายิ้มทันทีและพูดว่า “นายน้อยเยลส์โทรมา”

ตามที่เขาพูด เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

“โอ้ โอเค ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล คุณชายเยลส์ เราจะไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ข้างหลัง คุณวางใจในพวกเราได้!” ชายคนนั้นพูดขณะจ้องมอง ชินี ด้วยรอยยิ้ม

อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มของเขาไม่เป็นมิตร

ไม่นานชายร่างสูงก็วางโทรศัพท์ลง

“นายน้อยเยลพูดว่าอะไรนะ?” ชายอ้วนรีบเข้าไปถาม

ชายร่างสูงยิ้มและพูดว่า “คุณชายเยลส์บอกให้เราพาเธอไปส่งเธอที่ชานเมือง”

“เราจะไปทำอะไรที่ชานเมือง?” ดูเหมือนว่าชายอ้วนจะยังไม่ตระหนัก

“คุณหมายความว่ายังไง แน่นอนเราจะจัดการกับเธอ!” ชายร่างสูงเคาะหัวของเขา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มอ้วนๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “จัดการกับเธอเหรอ หมายความว่า… คุณชายเยลส์ไม่สนใจเธอหรือ ถ้าอย่างนั้น…” เขารีบหันศีรษะและจ้องไปที่ ชินี ด้วยรอยยิ้มลามกอนาจาร เขาถูมือของเขาเข้าด้วยกัน

“อย่ากังวลไป เธอจะสนุกกับเธอในภายหลัง อย่างไรก็ตาม ฉันสัญญากับเจ้านายว่าฉันจะเตรียมของดีๆ ให้เขา ฉันยังไม่ได้คืนเงินที่เป็นหนี้เขา บางทีเราจะส่งเธอไป เขาสำหรับคืนนี้ แล้วเราจะมีเธอหลังจากที่เขาทำเสร็จแล้ว!"

“อา? คุณกำลังพูดว่าเธอจะเป็นมือของเราลง? ชายอ้วนไม่มีความสุขและพูดว่า "หลังจากที่เราเลิกกับเธอแล้ว เราไม่สามารถส่งเธอไปหาเจ้านายได้หรือ"

"คุณโง่หรือใครไม่รู้จักเจ้านาย คิดว่าเขาจะต้องการผู้หญิงที่คุณเคยใช้มาก่อนหรือไม่" ชายร่างสูงจ้องมาที่เขาและพูดว่า “อย่าทำลายแผนของฉัน!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ชายอ้วนก็ไม่พูดอะไร

เมื่อได้ยินดังนั้น ฟลอร่าจึงรีบไป “คุณจะพาเธอไปหรือ แล้วพวกเราล่ะ เงินของเราอยู่ที่ไหน”

ชายร่างสูงมองดูเธออย่างดูถูกและพูดว่า “นายน้อยเยลส์บอกว่าเงินถูกโอนเข้าบัญชีของคุณแล้ว แต่มีเพียง 100,000 ดอลลาร์เท่านั้น!”

ในเวลานี้ ลีโอก็เข้ามาและพูดว่า "100,000 ดอลลาร์ เราตกลงที่จะ 500,000 ดอลลาร์ไม่ใช่หรือ"

“500,000 ดอลลาร์?” ชายร่างสูงยิ้มแล้วตบหน้าลีโอ “คุณยังคงฝันถึงเงิน 500,000 ดอลลาร์หรือ 100,000 ดอลลาร์ถือว่าพิเศษแล้ว ดูสิ่งที่คุณทำสิ เกือบปล่อยเธอไป!”

“ไม่ยุติธรรม ข้าต้องการพบนายน้อยเยล!” ลีโอโกรธมากและกำลังจะโทรหาเขา

ชายร่างสูงเยาะเย้ยและกล่าวว่า "ไปเถอะ เชื่อหรือไม่ว่าเมื่อคุณโทรหาเขา คุณจะไม่ได้เงิน 100,000 เหรียญนี้ด้วยซ้ำ!"

คำพูดของเขาทำให้เลโอตกตะลึง

ฟลอรารีบคว้ามือชายของเธอแล้วส่ายหัว “ลืมมันไปเถอะ เราเป็นคนผิดก่อน…”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ชายร่างสูงก็ขดริมฝีปากและพูดว่า “ดูเหมือนว่าผู้หญิงของคุณยังเป็นคนมีเหตุผล!”

ด้วยวิธีนี้ เขามองไปที่เพื่อนอ้วนของเขาและพูดว่า "คุณ ขึ้นรถไปข้างล่างเถอะ คุณสองคน ช่วยฉันด้วย เราต้องย้ายเธอทันที!"

เมื่อได้ยินดังนั้น ชินี ก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น ชายร่างสูงก็เข้ามาและหยิกใบหน้าของเธอด้วยรอยยิ้ม “อย่าส่ายหัว คืนนี้ พี่น้องของข้าจะทำให้เจ้ามีช่วงเวลาที่ดี ตกลงไหม?”

ชินี จ้องมาที่เขาด้วยความโกรธในดวงตาของเธอ

อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้นเพิกเฉยต่อเธอ และรีบขอให้คนอื่นๆ ย้ายเธอออกไป

คืนนี้พวกเขาต้องถ่ายรูปเธอถูกข่มขืนเพื่อรับรางวัลสุดท้าย

ดังนั้นเขาจะต้องไม่เสียเวลา!

...

ในครอบครัวแฮงค์

“คุณจะไปหา Liam Mate ใช่ไหม”

รอยยิ้มของชายคนนั้นช่างเยือกเย็น

เป็นสิ่งที่ยานี่ เยลส์ไม่เคยเห็นมาก่อน

ในขณะนั้น หัวใจของเธอก็สั่นเทาอย่างอธิบายไม่ถูก

มันน่ากลัวมาก!

ชายคนนั้นมองดูเธอก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว รอยยิ้มจาง ๆ ก่อตัวขึ้นบนริมฝีปากของเขาขณะที่เขาค่อยๆ เดินเข้าไปหาเธอ

จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นแตะผมยุ่งๆ ของเธอ เขามองดูเธออย่างลึกซึ้ง แล้วเขาก็พูดเบา ๆ ว่า "คุณจะไปไหน ทำไมคุณไม่พูดใหม่อีกครั้งล่ะ"

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นน้ำเสียงที่อ่อนโยนมาก

แต่ก็ยังทำให้หัวใจของยานี่เต้นรัว

นี่ไม่ใช่ท่าทางที่อบอุ่นใจ

มันเป็นภาพที่น่ากลัว

เธออดไม่ได้ที่จะจับเสื้อผ้าของเธอและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า "ฉัน... ฉัน..."

ชาร์ลส์ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าฮะ?”

ญานี จ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอ และทั้งตัวของเธอก็แข็งทื่อเล็กน้อย

เธอจำคำพูดที่จูลส์เคยพูดกับเธอก่อนหน้านี้ได้: “ชาร์ลส์เป็นคนประเภทที่จะกวนตีนยิ่งคุณต่อต้านเขา ถ้าคุณต้องการเลียนแบบ ชินี คุณต้องปฏิเสธเขา!”

“ยานี่ ตราบใดที่คุณมีลูก พ่อของชาร์ลก็จะอยู่ข้างคุณโดยธรรมชาติ เข้าใจไหม”

ญานี บีบต้นขาของเธอด้วยมือขวาและบังคับตัวเองให้สงบลง

จากนั้นเธอก็ผลักเขาออกไปทันทีและพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชาว่า “ชาร์ลส์ แฮงค์ส พอแล้ว ฉันมีเรื่องต้องทำจริงๆ!”

พูดจบเธอก็หยิบถุงที่อยู่ข้างทางและกำลังจะจากไป

ในไม่ช้า เสื้อของเธอก็ขาดและขาดรุ่งริ่ง

ญานี หน้าซีดด้วยความตกใจและเอามือปิดหน้าอกไว้แน่น

มีรอยแผลเป็นตื้น ๆ อยู่ที่นั่น

แม้ว่าพวกเขาจะมองไม่เห็นมากนัก แต่เธอก็ยังกลัวอยู่เล็กน้อย

ที่สำคัญกว่านั้น ในขณะนี้ เขาทำตัวเหมือนสิงโตโกรธ

“ชาร์ลส์ แฮงค์ส คุณบ้าไปแล้วเหรอ ปล่อยฉัน...”

ยานี่หลั่งน้ำตาและพยายามดิ้นรนเพื่อหนีจากเขา เธอต้องการหนีจากการจับกุมของเขา

อย่างไรก็ตาม ชายคนนี้สูง 1.9 เมตร

อันที่จริง ร่างกายเล็กๆ ของเธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้

ผู้ชายคนนั้นจูบเธอที่ริมฝีปากเมื่อเธอดิ้นรนอย่างดุเดือด

ทันใดนั้น ร่างกายของ ญานี ก็ผ่อนคลายลง

แต่มือของเธอยังคงปกป้องหน้าอกของเธอไว้แน่น

เธอไม่รู้ว่าเธอกลัวเกินไปหรือตั้งตารอคอยสิ่งนี้ แต่ร่างกายของเธอยังคงสั่นเทาอย่างรุนแรง

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอค่อยๆ ผ่อนคลาย ผู้ชายคนนั้นก็หยุดลงทันที

วินาทีถัดมา ชาร์ลส์ลุกขึ้นยืนเล็กน้อย มือของเขาจับทั้งสองข้างของเธอ และเขาจ้องไปที่ผู้หญิงที่อยู่ใต้เขา

ความรู้สึกของริมฝีปากอันอบอุ่นของเขาหายไปในทันใด และ ญานี ก็ลืมตาขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ดวงตาของชายผู้นั้นลึกและมืด เมื่อถูกเขาจ้องมองแบบนั้น ดูเหมือนว่าเธอไม่สามารถปิดบังอะไรจากเขาได้

ยานี่ไม่กล้าสบตาเขา เธอเพียงแค่หลับตา กัดฟัน และพูดว่า “ชาร์ลส์ แฮงค์ส ลุกขึ้น!”

[ ญานี เมื่อใดก็ตามที่ ชินี อยู่ที่บ้าน เธอจะเรียกเขาด้วยชื่อเต็มของเขา คุณต้องจำไว้!]

เมื่อได้ยินดังนั้น ชาร์ลส์ก็ลุกขึ้น

จากนั้นเขาก็หยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋าของเขา ส่งเสียง "ปัง" แล้วจุดไฟ

ยานี่ไม่เข้าใจจึงรีบลุกขึ้นนั่ง

เธอกำเสื้อผ้าตรงหน้าแน่นขึ้น รู้สึกสับสนเล็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป

แต่หลังจากคิดดูแล้ว เธอก็รีบลุกขึ้นคว้ากระเป๋าที่อยู่ข้างๆ แล้วเดินไปที่ประตู

“ยานี่!” ทันใดนั้นชายคนนั้นก็หยุดเธอ

ญานี ดูเหมือนถูกฟ้าผ่า เธอตกใจมาก

แล้วเธอก็ค่อยๆหันกลับมา

ชายคนนั้นนั่งบนโซฟาแล้วลืมตาขึ้น ควันพร่ามัวปกคลุมบางส่วนของดวงตาและคิ้วของเขา แต่มันทำให้เขาดูเซ็กซี่ยิ่งขึ้นไปอีก

แต่ในตอนนี้ เธอไม่มีอารมณ์จะชื่นชมมัน ร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านแทน

ชายคนนี้ใช้มือเปล่าถูบุหรี่แล้วโยนลงในที่เขี่ยบุหรี่

จากนั้นเขาก็มองขึ้นไปที่เธอ

เขายิงมีดใส่เธอ ราวกับว่าดวงตาของเขาสามารถบาดผิวหนังของเธอและแม้กระทั่งเส้นประสาทของเธอ หน้าตาของความรังเกียจปรากฏชัดบนใบหน้าของเขา และเสียงของเขาก็เย็นชาจนทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

“เชนี่อยู่ไหน”