คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 95

ในเมืองซี

ชินี Yales และ Titus Miles ใช้เวลาสองชั่วโมงเพื่อไปยัง Z City

พวกเขารีบไปโรงพยาบาลทันทีหลังจากลงแตะพื้น

เมื่อพวกเขามาถึงโรงพยาบาลก็สี่โมงครึ่งแล้ว

ชินี ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า

ไททัสไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเชนี่ เมื่อเขาเห็นหน้าซีดของเธอ เขาอดไม่ได้ที่จะถามอย่างกังวลว่า “เชนี่ คุณอยากพักผ่อนไหม คุณดูไม่ค่อยสบาย”

ชินี ส่ายหัวแล้วตอบว่า "ลุงไมล์ ไม่เป็นไร ไปที่วอร์ดกัน!"

เธอกังวล

เธอหยุดคิดถึงคนๆ นั้นไม่ได้เลย เกิดอะไรขึ้นจริงๆ?

ไททัสไม่ได้กล่าว

เขารู้ว่า ชินี คงจะรู้สึกไม่สบายใจ

ไม่นานพวกเขาก็พบห้องผู้ป่วยของชายคนนั้นหลังจากตรวจสอบกับเคาน์เตอร์พยาบาลแล้ว

ก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปในห้อง

โทรศัพท์ของไททัสดังขึ้น

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วตอบว่า

“เรามาแล้ว เราจะไปที่วอร์ดเร็วๆ นี้…”

ก่อนที่ทิตัสจะพูดจบ ผู้หญิงวัยสามสิบของเธอก็วิ่งออกจากวอร์ด

เธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นพวกเขา เธอถามทันทีว่า “ขอโทษนะ คุณคือลุงไมล์ใช่ไหม”

ไททัสพยักหน้าอย่างเร่งรีบและพูดตะกุกตะกัก “ใช่ คุณเป็นลูกสาวของมิสเตอร์แซครีย์ใช่ไหม”

เธอพยักหน้าและมองไปที่ ชินี “เข้ามาสิ พ่อของฉันรอเธออยู่ เขาจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว!”

หัวใจของ ชินี เต้นผิดจังหวะ เธอรีบผลักไททัสไปที่วอร์ด

คุณแซครีย์กำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างไร้ชีวิตชีวา แขนขาของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล

“คุณแซคเรย์ คุณแซคเรย์!” ไททัสรีบวิ่งไปหาเขาและจับมือเขาไว้ “คุณแซครีย์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”

คนบนเตียงค่อยๆลืมตาขึ้นและมองมาที่เขา ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเห็น ชินี “คุณ... คุณเบลน...”

ตาของไททัสเริ่มมีน้ำตา เขาตบมือแล้วพูดว่า "คุณแซครีย์ เธอไม่ใช่คุณเบลน เธอเป็นลูกสาวของมิสเบลน!"

นายแซครีย์ยิ้ม รอยย่นบนหน้าผากของเขาจะทำให้ทุกคนปวดใจ

“คุณ... ลูกสาวคุณเบลน...”

ไททัสตอบว่า "ถูกต้อง เชนี่เป็นลูกสาวของเธอที่เมียหลวงพามาโดยตลอด!"

มือของนายแซครีย์สั่นเมื่อเขายกมือขึ้น

ชินี รีบไปและจับมือเขาไว้ “ลุงแซคเรย์!”

ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า น้ำตาเริ่มเอ่อล้นในดวงตาของเขา

“ลุงแซคเรย์ อย่าร้องไห้นะ!” เธอตบไหล่เขา

ริมฝีปากและคางของเขาสั่นเทาขณะที่กลั้นน้ำตาไว้ "ฉันขอโทษ... ฉันขอโทษ..."

ขณะที่เขาพูดนั้น มือของเขาสั่นอย่างรุนแรง

“ความตาย... อยู่ในขณะนี้... กำลังเคาะประตูบ้านฉัน... ยี่สิบเอ็ดปีที่แล้ว... ยาโคบพบฉันและขอความช่วยเหลือจากฉัน... เขาพูดว่า... เขาต้องการให้ฉันทำ... บางอย่างกับรถ... เพื่อที่เขาจะได้... เปลี่ยนรถใหม่... เขาบอกว่าเขาขอโทษ... ที่เขาปรับแต่ง... รถ... และบางอย่าง... เกิดขึ้น... เขาต้องการ...จะขายรถ..."

คำพูดของเขาถูกขัดจังหวะด้วยอาการไอรุนแรงของเขา

“ลุงแซครีย์ ได้โปรดช้าลงหน่อย...” เชนี่พูดขณะที่ลูบหลังเขา

คุณแซครีย์สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดต่อ "ครั้งนั้น... เขาให้เงินฉันหนึ่งแสนเหรียญ... ฉัน ฉันไม่ได้คิดมาก ฉันคิดว่า... มัน... เรียบง่าย ฉันก็เลยช่วย...”

ทันใดนั้น มือของ ชินี ก็แข็งค้าง

คุณ Zachrey น้ำตาไหล “ฉัน... ฉันไม่นึกเลยว่า... ผู้เฒ่าสองคนของตระกูล Blaine จะลงเอยด้วยอุบัติเหตุ...” ขณะที่เขาพูด น้ำตาก็ไหลอาบแก้ม “ฉันเอง ฉันเป็นคน... ที่ฆ่าพวกเขา 100,000 ดอลลาร์… เงินนี้เป็นบาป…”

ชินี อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา

เธอรู้.

เธอรู้ว่าอุบัติเหตุเกี่ยวข้องกับเจคอบ เยลส์

"ลูก... ฉันขอโทษ... ฉันขอโทษ..." มือคุณแซครีย์สั่นเทาก่อนจะล้มตัวลงนอน

"พ่อ-"

ชินี ยืนอยู่ข้างๆ และไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลได้

ไททัสรีบคว้ามือเธอขณะที่เขาสำลักสะอื้น “อย่าร้องไห้นะ เชนี่...”

เขากัดริมฝีปากแน่น ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

“ไม่ต้องกลัว ผมอยู่นี่แล้ว ผมจะอยู่กับคุณตลอดไป!”

ออกจากโรงพยาบาลก็เจ็ดโมงเย็นแล้ว

ครอบครัวของพวกเขาพาร่างของนายแซคเรย์ไป

ชินี และ Titus ไม่ได้ติดตามพวกเขา แต่เธอให้เงินลูกสาวของนายแซครีย์ 50,000 ดอลลาร์แก่

ขอแสดงความเสียใจ

ไททัสกับเธอนั่งแท็กซี่ไปสนามบินและ

จองเที่ยวบินกลับเวลา 21.30 น.

ไททัสนั่งอยู่ในบริเวณที่นั่งรอและจ้องไปที่ ชินี ซึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าเขา

“เชนี่ ไปกินข้าวกันเถอะ” เขาซื้อแฮมเบอร์เกอร์ที่สนามบิน

ชินี หลงทางในความคิดของเธอ เธอมองมาที่เขาและหยิบแฮมเบอร์เกอร์จากเขา เธอบ่นว่า “ลุงไมล์ ทำไมผู้ชายถึงใจร้ายได้ขนาดนี้ เขาไม่มีจิตสำนึกเลยเหรอ?”

ไททัสขมวดคิ้ว แน่นอน เขาเข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึง

“เชนี่ ไม่มีใครสามารถมองทะลุคนอื่นได้”

ชินี หลับตาลงขณะที่คำพูดของ Titus สะท้อนอยู่ในใจของเธอ

ครอบครัวเบลนปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี แม่ของเธอได้แต่งงานกับเขา

เขาทำอย่างนี้กับพวกเขาได้อย่างไร?

ทำไมเขาถึงฆ่าพวกเขา?

เขามีแขนเสื้ออะไร?

เธอไม่เข้าใจ

ลางสังหรณ์ของเธอบอกกับเธอว่าสิ่งต่าง ๆ ซับซ้อนกว่าที่เธอคิดมาก

“เชนี่ นายจะทำอะไร” ไททัสมองมาที่เธอแล้วถาม

เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันอยากให้เขาชดใช้ด้วยเลือดของเขา ฉันอยากจะทำลายทุกสิ่งที่เขามี!”

“เชนี่ อย่าทำอะไรโง่ๆ สิ!” เขาพูดต่ออย่างกังวลใจ “มาคิดแผนกันก่อน!”

ชินี มองมาที่เขาและยิ้ม “ลุงไมล์ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่เสี่ยงชีวิตเพราะเขา การประมูลสำหรับสำนักงานสาขาของ Hanks Group จะเปิดให้สาธารณชนเข้าชมอย่างเป็นทางการในสามวัน เป็นโครงการที่ทำกำไรได้มากและ ฉันจะหยุดเขา ถ้าเขาพยายามที่จะมีส่วนร่วม!"

ไททัสรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คุณมีทรัพยากรหรือไม่ คุณมีบริษัทขนาดใหญ่หรืออาจเป็นโรงงาน เป็นไปได้อย่างไรที่คุณจะแย่งชิงมันไปจากเขา"

“ลุงไมล์ อย่าลืมว่าผมมี 'สามี'!” ชินี กำหมัดของเธอ

เธอรู้ว่าเจคอบไม่ใช่คนเดียวที่ติดตามโครงการ

อันที่จริง ทุกบริษัทในเมืองก็อยากได้มันสักชิ้น

ท้ายที่สุด โครงการนี้เป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการทำเงินมากมาย

“มีข่าวลือว่าผู้อำนวยการแฮงค์สเข้มงวดมากเมื่อพูดถึงเรื่องธุรกิจ นั่นคือเหตุผลที่บริษัทของเขาเติบโตขึ้นจนใหญ่โต!”

เชนี่ยิ้ม ไททัสพูดถูก ทุกคนรู้ดีถึงความเด็ดขาดและความโหดเหี้ยมของ ชาร์ลส์ Hanks ในโลกธุรกิจ

ครั้งหนึ่ง ลุงของเธอพยายามดึงเชือกเพื่อซื้อโครงการบางอย่าง

แม้แต่แดนนี่ แฮงค์ก็เห็นด้วย

อย่างไรก็ตาม ชาร์ลส์ปฏิเสธพวกเขาโดยไม่ลังเล

เหตุผลของเขานั้นเรียบง่าย เป็นเพราะบริษัทของพวกเขาไม่ดีพอเมื่อเทียบกับบริษัทอื่น...

เมื่อพูดถึงธุรกิจ ชาร์ลส์มองแต่ผลกำไรและผลลัพธ์เท่านั้น

“เชนี่ แน่ใจเหรอ” ไททัสเป็นกังวล

"ไม่!" เธอบอกความจริง

ติตัสขมวดคิ้วแน่นขึ้น

“อย่างไรก็ตาม ฉันสามารถเรียนรู้จากครอบครัวเยลส์ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย!” แม้ว่าเธอจะต้องเสี่ยงชีวิต แต่เธอก็จะไม่ยอมแพ้!

แน่นอน เธอไม่ได้พูดออกมาดังๆ

เธอไม่ต้องการให้ทิตัสอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก

ทุกย่างก้าวของเธอเหนื่อยมาก เธอไม่ต้องการทำให้ครอบครัวเพียงคนเดียวของเธอต้องเป็นห่วงเธอ

เมื่อ ชินี กลับมาที่คฤหาสน์ Hanks Family ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว 12:30 น.

มีเพียงคนใช้เท่านั้นที่ตื่น

“คุณผู้หญิง” พวกเขาทักทายเธออย่างสุภาพ

ชินี พยักหน้าด้วยรอยยิ้มและขึ้นไปที่ห้องของเธอ

ตะเกียงดวงหนึ่งสว่างสลัวเมื่อเธอเปิดประตู

ชายคนนั้นหลับไปแล้ว แสงอันอบอุ่นทำให้ใบหน้าของเขาดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ