คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 97

เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

เธอจะชดใช้ด้วยร่างกายของเธอ...

เอ่อ...

จิตใจของเขาเต็มไปด้วยภาพร่างกายของเธอโดยไม่รู้ตัว

มือของเขาซึ่งถือแก้วไวน์ลอยอยู่กลางอากาศขณะที่เขาจ้องมองเธอด้วยความสับสน

ชินี Yales กัดริมฝีปากที่สั่นเทาและจ้องกลับมาที่เขา

เธอกำหมัดและกระซิบอย่างขี้อาย “คุณช่วย...

เธอฟังดูเหมือนลูกแมว เกาหัวใจของเขาด้วยอุ้งเท้าเล็กๆ ของเธอ

พนักงานเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหาร

"ไปกินข้าวกันก่อน" เขายิ้มและยกแก้วในมือขึ้น

ชินี มองไปที่ชายตรงหน้าและกระพริบตา เธอบีบรอยยิ้มจอมปลอมออกมา "ตกลง!"

นางไม่หิว

เลย

แต่เธอยังต้องกิน

ท้ายที่สุดเธอขอความช่วยเหลือจากเขา

เขาเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะหันไปหา

เธอเคี้ยวอาหารในปากเบา ๆ แต่ไม่ได้กลืนลงไปหลังจากผ่านไปนาน เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าอาหารไม่เหมาะกับรสนิยมของเธอหรือไม่

ชินี พยายามกลืนอาหารเข้าปากอย่างดีที่สุด

จากนั้นเธอก็จิบไวน์แดงต่อหน้าเธอ

เธอหลับตาลง ขนตายาวปกปิดอารมณ์ในดวงตาของเธอ

มันเป็นอาหารเย็นที่ค่อนข้างอึดอัด

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลังจากที่เขาจ่ายเงินแล้ว เชนี่ก็ยืนขึ้น

ชาร์ลส์ Hanks เอื้อมมือออกไปและโอบไหล่ของเธออย่างเป็นธรรมชาติ

ท่าทางง่ายๆ ของเขาทำให้ ชินี ถอยห่างออกไปโดยไม่รู้ตัว

ชาร์ลส์ไม่พูดอะไร เขาหลับตาลงเล็กน้อยขณะที่ท่าทางของเขาดูจืดชืดไปเล็กน้อย “แน่ใจนะ...จะให้ผมช่วย?”

ชินี เงยหน้าขึ้นและมองที่เขา

วินาทีต่อมา มือที่สั่นเทาของเธอจับแขนอีกข้างหนึ่งของเขาขณะที่เธอพูดว่า "แน่นอน!"

ชาร์ลส์รู้ว่าเธอประหม่า มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะทำตามขั้นตอนนี้

คำพูดของหมอดังก้องอยู่ในหู

โดยการฝ่าฟันความพากเพียรและความกลัวของเธอ เธอก็ค่อยๆ ดีขึ้นได้

ตอนแรกเขาอยากจะอยู่เงียบๆ เคียงข้างเธอ ขณะที่เธอค่อยๆ เปิดใจ

ตอนนี้เขามีโอกาสที่จะช่วยเธอเอาชนะความกลัวนั้น เขาก็นึกเหตุผลใดๆ ที่จะปฏิเสธเธอไม่ได้

ไม่นานทั้งสองก็ขึ้นรถ

รถแล่นไปที่บ้านของพวกเขา

สี่สิบนาทีต่อมา

ในคฤหาสน์ตระกูลแฮงค์

ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในบ้าน พ่อบ้านก็พาพวกเขาไปที่ห้องน้ำชาทันที ท่านอาจารย์และท่านผู้หญิงรอพวกเขามาระยะหนึ่งแล้ว

ทั้งสองได้แลกเปลี่ยนสายตากัน ทั้งสองคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

พวกเขาตามพ่อบ้านไปที่ห้องชา

แดนนี Hanks และ จููลส์ Quinn กำลังเพลิดเพลินกับกาแฟของพวกเขา คนหนึ่งกำลังดูหนังสือพิมพ์ขณะที่อีกคนกำลังเล่นกับแมว

“ท่านอาจารย์ ท่านหญิง นายน้อย และนายหญิงอยู่ที่นี่” บัตเลอร์เคาะประตู

แดนนี่มองขึ้นไปที่พวกเขา “เอ่อ คุณสองคนกลับมาแล้ว”

“พ่อ แม่ สวัสดีตอนเย็น” เชนี่ทักทายอย่างสุภาพ

"นั่ง!" แดนนี่ชี้ไปที่เก้าอี้ตรงหน้าเขา

จูลส์ไม่เงยหน้าขึ้นเลยขณะที่เธอลูบคลำแมวที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอ

“ชาร์ลส์ เกิดอะไรขึ้นกับบริษัทในบ่ายวันนี้ คุณกำลังปฏิเสธ Yales Group อยู่หรือเปล่า” แดนนี่วางหนังสือพิมพ์ไว้บนตักและจ้องมาที่เขา

“ฉันไม่ได้ปฏิเสธบริษัทใดๆ ที่อาจเป็นประโยชน์ต่อ Hanks Group อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ มันจะเป็นการแข่งขันที่ยุติธรรมสำหรับทุกคน ฉันเกรงว่าบริษัทอื่นจะเยาะเย้ยเราถ้าเราเซ็นสัญญากับ Yales กลุ่มวันนี้”

แดนนี่พยักหน้าและพูดว่า "มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเปรียบเทียบกับกลุ่มเยลส์ได้ ฉันเชื่อว่าพวกเขาตระหนักดีถึงเรื่องนี้เช่นกัน ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะกล้าส่งเสียงถ้าเราเซ็นสัญญากับกลุ่มเยลส์!"

"นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเราจึงต้องระมัดระวังมากขึ้น ท้ายที่สุด Hanks Group ได้กลายเป็นไอคอนของ 'การแข่งขันที่ยุติธรรม' ความพยายามของบริษัทอื่นๆ ในการเตรียมเสนอราคาสำหรับโครงการของเราทำให้เราได้รับการเปิดเผยต่อสื่อทั้งหมดอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน ฟอรัมเศรษฐกิจต่างๆ หากเราเซ็นสัญญากับ Yales Group ในวันนี้จริงๆ ลองนึกภาพว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับภาพลักษณ์และชื่อเสียงของเรา เราต้องรอจนถึงพรุ่งนี้ อย่างน้อยก็เพื่อโน้มน้าวให้ผู้แพ้เป็นอย่างอื่น!"

ชาร์ลส์อธิบายอย่างชัดเจนและสงบในขณะที่เขาเอนตัวพิงเก้าอี้อย่างเกียจคร้านและไขว้ขาอย่างเกียจคร้าน

ชินี พูดไม่ออกเลย

เธอรู้อยู่เสมอว่าชาร์ลส์เป็นอัจฉริยะเมื่อต้องจัดการกับเรื่องธุรกิจ

แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะฉลาดและหัวไวขนาดนี้

แดนนี่พยักหน้า "ตกลง ทำทุกอย่างที่คุณต้องการ เพราะโครงการนี้เป็นของ Yales Group เหลือเวลาอีกไม่นานก่อนที่เราจะเซ็นสัญญากับพวกเขา"

ชาร์ลส์ยิ้มจางๆ

“เชนี่!” จู่ๆ จูลส์ก็เรียกชื่อเธอ

ชินี รู้สึกตัวและมองดูเธอ

“ทำไมอย่างน้อยเจ้าไม่กังวลเรื่องพี่ชายของเจ้าเลยซักหน่อย จะเป็นอย่างที่มีข่าวลือว่า เจ้าอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่” จููลส์ จ้องที่เธอขณะที่เธอเล่นกับแมวที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอ