คือเธอ นิยาย บท 2

เบลล่าหยุดแล้วมองดูเขา "ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับครอบครัวกรีนอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ฉันไม่มีที่อยู่อาศัยแล้ว หากมีอสังหาริมทรัพย์อื่นภายใต้ชื่อของคุณเคย์เดน ฉันหวังว่าคุณจะให้ฉันอยู่สักหนึ่งหรือสองปี"

“ถ้าเป็นที่เงียบๆ จะดีที่สุด มีเพื่อนบ้านน้อยลงก็มีความปลอดภัยมากขึ้น คนธรรมดาไม่สามารถเข้าใกล้สถานที่แบบนั้นได้ เพราะฉันเป็นบุคคลสาธารณะ ฉันกลัวว่าการที่เพื่อนบ้านมากเกินไปจะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น”

หลังจากที่เธอกลับมาสู่ครอบครัวกรีน เพิร์ล ก็ดึงเธอเข้าสู่วงการบันเทิงเพื่อกดเธอในทุกด้าน

แต่ทุกครั้งกลับเป็นเพิร์ลที่รับบทนำฝ่ายหญิง เธอรับบทเป็นนางร้ายและถูกจงใจให้น่าเกลียด

ตอนนี้เพิร์ลเป็นดอกไม้ที่โด่งดังและบริสุทธิ์ในวงการบันเทิงอยู่แล้ว และเธอยังเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงแต่เป็นชื่อเสียงในทางไม่ดีอีกด้วย

เป็นเรื่องง่ายสำหรับคนทั่วไปที่จะสร้างปัญหาหากเจอเธอพักในโรงแรมหรือสถานที่ทั่วไป

โดยเฉพาะครอบครัวกรีน พวกเขาจะต้องสร้างปัญหาให้เธอทุกๆ สองสามวันแน่นอน

แม้ว่าคนกลุ่มนั้นจะไม่สามารถใช้ประโยชน์จากเธอได้ แต่ก็ยังน่ารำคาญที่ถูกรบกวนทุกวัน

เธอไม่สามารถซื้อบ้านของเธอเองได้

เพราะทะเบียนบ้านของเธอไม่ได้อยู่ที่โอเชียเนีย

เคย์เดนกล่าวว่า "คฤหาสน์หมายเลข 1 ในชาโลว์เบย์ ที่นั่นเงียบสงบ นี่คือรหัสผ่านเข้าบ้าน เพิ่มฉันในวอทส์แอฟแล้วผมจะส่งตำแหน่งและรหัสผ่านไปให้คุณ"

เบลล่าหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาทันทีและเพิ่มวอทส์แอฟของเคย์เดน เธอยังบันทึกหมายเลขโทรศัพท์ของเขาด้วย

เคย์เดนรีบแชร์ที่อยู่และรหัสผ่านให้เธออย่างรวดเร็ว

หลังจากขอบคุณ เบลล่าก็ออกจากห้องไป

มันสายเกินไปแล้ว เบลล่าลงไปชั้นล่างแล้วเปิดห้องรับแขกธรรมดานอน

วันถัดไป

ก่อนที่เบลล่าจะลุกขึ้น ประตูก็ถูกผลักให้เปิดออก

ครอบครัวกรีนนำกลุ่มบอดี้การ์ดเข้ามาในห้อง

"เบลล่า ลุกขึ้น!" นิวตันพี่ชายคนที่สามของเธอตะโกนด้วยความโกรธและเอื้อมมือไปยกผ้าห่มออกจากตัวเธอ

เบลล่าถูกบังคับให้ตื่น

เมื่อมองดูกลุ่มคนที่บุกเข้าไปในห้องและผ้าห่มที่ถูกดึงออกจากร่างของเธอ ใบหน้าของเธอก็มืดมน

นิวตัน คนงี่เง่าคนนี้ ยกผ้าห่มของเธองั้นเหรอ เขาไม่กลัวว่าเธอจะนอนเปลือยเปล่าเหรอ?

“ลุกขึ้นมาเซ็นสัญญานี้เร็วเข้า!” พ่อของเขา บรูคโยนสัญญาให้เธอด้วยสีหน้าเย็นชา

เบลล่าพยุงตัวเองขึ้นมาหยิบสัญญาขึ้นมาดู

ตามที่เธอคาดไว้ ครอบครัวกรีนต้องการบังคับให้เธอส่งมอบหุ้น

มันเป็นสัญญาโอนหุ้น

เบลล่ากล่าวว่า “หุ้นที่ปู่ทิ้งไว้ให้ฉัน ฉันไม่อยากโอน ฉันไม่เซ็น”

บรูคตะโกนด้วยความโกรธว่า "นั่นคือหุ้นของครอบครัวกรีนของเรา แกไม่ปฏิบัติต่อเราเหมือนครอบครัวด้วยซ้ำ แกมีสิทธิอะไรที่จะรับหุ้นของครอบครัวกรีน?"

พี่ชายคนโตพูดด้วยความรังเกียจว่า "ไม่คิดว่าคุณจะโลภขนาดนี้ คุณอยากจะได้หุ้นมากมายเพื่อตัวเธอเองสินะ"

พี่คนที่สองพูดด้วยความโกรธว่า "เธอควรเรียนรู้จากเพิร์ล เพิร์ลไม่มีส่วนแบ่งมากเท่าคุณด้วยซ้ำ!"

เบลล่าหัวเราะเยาะ

เพิร์ลไม่เพียงแต่มีหุ้นน้อยกว่าเธอเท่านั้น แต่ใครก็ตามในครอบครัวกรีนก็มีหุ้นไม่มากเท่าเธอด้วย

เพิร์ลกล่าวเบาๆ “เบลล่า อย่าทำให้พ่อแม่พี่น้องโกรธ หุ้นในมือคุณเปล่าประโยชน์ ลงชื่อแล้วโอนหุ้นให้พ่อซะ”

“ถ้าเธอยอมเซ็น ฉันจะให้ค่าตอบแทนเธอ 15,000 ดอลลาร์ โอเคไหม?”

บรูคและพี่น้องต่างก็มีสีหน้าชื่นชม พวกเขาพอใจกับความมีน้ำใจของเพิร์ลเป็นอย่างมาก

เบลล่ายิ้ม

30% ของหุ้น แต่ชดเชยให้เธอแค่ 15,000 ดอลลาร์เนี๊ยะนะ?

พวกเขาคิดว่าเธอเป็นขอทานหรือเปล่า?

เบลล่าบอกว่า "แล้วถ้าฉันไม่เซ็นล่ะ?"

บรูคพูดเสียงเข้ม “จะเอาหุ้นหรือชีวิต เลือกเอาเอง!”

“แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการชีวิตของคุณ แต่หลังจากที่คุณตาย หุ้นของคุณจะได้รับมรดกจากเรา”

“ฉันให้โอกาสเธอเลือกเพื่อเห็นแก่ความรักในครอบครัว อย่าฝืนชะตาเลย!”

แม้ว่าเธอจะไม่เคยจินตนาการเรื่องความรักในครอบครัวอีกต่อไปแล้ว แต่เมื่อเธอได้ยินคำพูดของบรูค เบลล่า ก็ยังคงรู้สึกเจ็บแปลบในใจ

พ่อผู้ให้กำเนิดของเธอต้องการฆ่าเธอจริงๆ

ช่างเป็นเรื่องที่น่าตลก!

“ฉันสามารถลงนามในข้อตกลงนี้ได้ แต่ฉันมีเงื่อนไขสองข้อ…” เบลล่ามองบรูคอย่างเย็นชา

บรูคถามอย่างกังวลว่า “เงื่อนไขอะไร?”

เบลล่ากล่าวว่า "ให้เงินฉัน 50 ล้านเหรียญแล้วเซ็นสัญญาใหม่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต คุณไม่จำเป็นต้องให้ฉันช่วย"

ตามกฎหมายแล้ว ไม่มีอะไรที่จะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกสาวได้

อย่างไรก็ตาม เราสามารถเซ็นสัญญาที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนได้

นี่อาจถือเป็นรูปแบบหนึ่งของการตัดความสัมพันธ์

เพิร์ลตะโกน “แกจะปล้นพวกเราเหรอ? แกขอเงิน 50 ล้านจริงๆ เหรอ?”

พี่ใหญ่พูดอย่างโกรธ ๆ ว่า "เพิร์ลสัญญาว่าจะให้เงินแก 15,000 ดอลลาร์แล้วไง ทำไมยังไม่พอใจอีกขอตั้ง50ล้าน แกนี่มันโลภจริงๆ คิดแต่เรื่องเงินอย่างเดียว!"

พี่คนที่สอง: "หุ้นของเธอไม่คุ้มกับ 50 ล้านดอลลาร์ นี่เธอกำลังขู่กรรโชกชัดๆ!"

เบลล่าพูดเรียบๆ ว่า “ถ้าคิดว่าหุ้นในมือฉันไม่มีมูลค่า 50 ล้าน ฉันจะให้คุณ 50 ล้านเหรียญ แล้วฉันจะเขียนพินัยกรรมทันที ถ้าฉันตายโดยบังเอิญฉันจะยึดมันไว้ทั้งหมด หุ้นในชื่อของฉัน พ่อแม่และพี่ชายของฉันไม่มีสิทธิ์รับมรดก คุณคิดไงล่ะ?”

"ไม่ได้!" พวกเขาตะโกนพร้อมกัน

เบลล่าเยาะเย้ย “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ นายไม่ได้บอกว่าหุ้นของฉันไม่คุ้ม 50 ล้านหรอกเหรอ?”

ใบหน้าของพวกเขาแดง

เบลล่าบอกว่า “อย่ามารังแกฉันนะเพราะฉันไม่ค่อยรู้อะไรมาก พอได้หุ้นมา ก็ไปปรึกษาทนาย หุ้นในมือฉันมีมูลค่ากว่าหมื่นล้าน!”

“เนื่องจากคุณเป็นครอบครัวของฉัน ฉันจึงตั้งใจจะขอเงินคุณ 50 ล้านดอลลาร์เพื่อความรักของครอบครัวเราไงล่ะ”

“ตอนที่ฉันไปปรึกษาทนาย ฉันได้ทำพินัยกรรม ถ้าไม่โอนหุ้นก่อนตายฉันจะบริจาคทรัพย์สินทั้งหมดกับให้ประเทศ พ่อแม่พี่น้องไม่มีสิทธิ์รับมรดกใดๆ ของฉัน! "

ครอบครัวกรีนโกรธมากจนแทบจะระเบิด

เพิร์ลพูดเบาๆ ว่า “ไม่คิดว่าเธอจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้ เธอทำพินัยกรรมลับหลังเราจริงๆ เธอไม่ได้ปฏิบัติต่อเราเหมือนครอบครัวตั้งแต่แรก เธอจะคู่ควรกับความมีน้ำใจของเราได้อย่างไร”

เบลล่าหัวเราะเยาะ “หุบปากซะ ถ้าแกกล้าแสดงต่อหน้าฉันอีก ฉันจะตบปากแก!”

เพิร์ลกัดริมฝีปากและดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยความคับแค้นใจ

นิวตันกำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อปกป้องเพิร์ลตอนนั้นเบลล่าคว้าที่เขี่ยบุหรี่บนเตียงแล้วโยนมันใส่เขา “หุบปากด้วย อย่าให้ฉันได้ยินเสียงเห่าของแกนะ!”

ครอบครัวกรีนเคยเห็นเบลล่าคลั่งมาก่อน

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเป็นบ้าอีกครั้งก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามกลัวจะถูกเธอทุบตีอีก

บรูคกัดฟันพูดว่า "ตกลง ฉันยอมรับคำขอของเธอ!"

เบลล่าไล่พวกเขาออกจากห้องไปอาบน้ำก่อนจะเดินตามพวกเขาออกไปนอกประตู

พวกเขาไปที่ธนาคารก่อน แล้วบรูคก็โอนเงิน 50 ล้านดอลลาร์ไปให้เบลล่า

เบลล่าขอให้เขาเขียนของขวัญด้วยความสมัครใจเป็นพิเศษ

ด้วยวิธีนี้บรูคไม่สามารถกู้เงินคืนได้แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม

จากนั้นพวกเขาก็ไปที่สำนักงานกฎหมายเพื่อเซ็นสัญญาเกี่ยวกับค่าเลี้ยงดูในอนาคต

ระหว่างทางไปสำนักงานกฎหมาย บรูคได้ติดต่อทนายความเพื่อทำสัญญาแล้ว

เมื่อถึงเวลาที่พวกเขามาถึง สัญญาก็ได้รับการร่างไว้แล้ว

เบลล่ายอมรับว่าเธอเคยดูครั้งหนึ่งจริงๆ และก็ไม่ผิดที่จะมองดูด้วยตัวเอง

แต่เธอก็ไม่สบายใจ

ท้ายที่สุดเธอไม่ใช่มืออาชีพ

เธอถ่ายรูปสัญญาและส่งไปที่เคย์เดน ขอให้เขาช่วยหาทนายความที่เขาร่วมงานด้วย เพื่อดูว่ามีกับดักอะไรหรือไม่

หลังจากผ่านไปสิบนาที เคย์เดนก็ตอบกลับมาว่า "ได้"

เบลล่าเซ็นสัญญาทันที

หลังจากลงนามในสัญญา บรูคก็ยื่นสัญญาโอนหุ้นให้เบลล่าทันทีและบังคับให้เธอลงนาม

“เร็วเข้าและลงนามมันซะ เธอไม่มีคุณสมบัติที่จะถือสิ่งที่ไม่ใช่ของเธอ!”

“นั่นไม่ใช่ของฉันจริงๆ…” เบลล่ายิ้ม

นั่นเป็นของที่เคย์เดนแล้วต่างหากล่ะ

เธอลงนามในสัญญาโอนหุ้นเรียบร้อย