ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 42

ในขณะนั้นเองเสียงของคนใช้ก็ดังขึ้น “คุณหญิง คุณหนูรองกลับมาแล้ว”

ดวงตาของหวังซิ่วเจินก็เป็นประกายขึ้นทันที เธอลุกขึ้นจากโซฟาและมองไปทางประตู “เสี่ยวซู หนูกลับมาแล้ว”

เธอเดินไปสองสามก้าวไปที่รวนซู มองขึ้นไปที่หลานสาวที่อยู่ข้างหน้าเธอ

รวนซูสวมรองเท้าแตะ เธอเลยก้าวเข้าไปในห้องนั่งเล่นโดยไม่ต้องเปลี่ยนรองเท้า

ตอนนี้เธอสังเกตเห็นว่าเธอยังสวมชุดนอนอยู่ และเธอก็ยัดกล่องสตรอเบอรี่ที่ซื้อมาไว้ในมือของหวังซิ่วเจิน “คุณย่า หนูให้นะคะ”

หวังซิ่วเจินถือกล่องสตรอเบอร์รี่ เหมือนกับถือสมบัติ และรอยย่นบนใบหน้าของเธอดูเหมือนจะยืดออก “ย่าเห็นหนูก็มีความสุขมากแล้ว”

“เสี่ยวซู ไม่ใช่ว่าป้าพูดมากนะ เวลาออกไปข้างนอกเธอใส่เสื้อผ้าพวกนี้เหรอ?” หลี่เหมยซิ่งมองขึ้นไปที่เสื้อผ้าของรวนซูและรองเท้าแตะด้วยความดูถูก

แต่รวนซูก็สวย แม้ว่าเธอจะสวมเศษผ้าบนร่างกาย เธอก็ยังสามารถมีออร่าบนรันเวย์ได้

หลี่เหมยซิ่งพูดอย่างอารมณ์เสีย “ยังน้อยก็ควรจะแต่งตัวหน่อยไหม? ถ้าพวกนักธุรกิจของพ่อเธอเห็นเข้า พวกเขาจะคิดว่าคุณหนูในตระกูลรวนนั้นเลอะเทอะมาก! ป้าหวังดีกับเธอนะ”

“ป้าคะ ในเมื่อรู้แล้วว่าเป็นการพูดมากเกินไป ก็หุบปากซะ!” รวนซูเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองหลี่เหมยซิ่ง

หลี่เหมยซิ่งสำลักเพราะรวนซู เธอรู้สึกไม่สบายใจ เธออยากจะโกรธ แต่เมื่อนึกถึงจุดประสงค์ของตัวเอง เธอก็ทำได้เพียงกลั้นไว้

ใบหน้าของเขาดูแย่มากๆ

รวนซูลืมตามองหวังซิ่วเจินอีกครั้ง “คุณย่าคะ เป็นยังไงบ้าง? พ่อบอกว่าคุณย่าป่วย?”

“วันก่อนย่าเป็นหวัดน่ะ แต่ก็ไม่มีอะไรร้ายแรง” หวังซิ่วเจินกลัวเธอกังวล เธอจึงรีบนำรวนซูดูรูเข็มที่หลังมือของเธอ “พ่อหนูพาย่าไปหาหมอแล้ว ไปรับน้ำเกลือมา”