LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 127

พิษสวาท | ตอนพิเศษ | เติมเต็มสวาท

"ผมก็คิดว่าอย่างงั้นเหมือนกันนะแม่" รันเวย์มองลูกชายของเขาอย่างหนักใจไม่แพ้กัน

"แต่เจ้าถังแก๊สเนี่ย มันฉลาดมาก..วันหนึ่งมันก็คงรู้ความจริงจนได้อะ" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เขาไม่ได้คิดจะปกปิดเรื่องแม่ผู้ให้กำเนิดของเซอร์เวย์ แค่อาจจะต้องให้ลูกชายโตมากกว่านี้สักหน่อยแล้วจึงค่อยบอก

บนรถ

ร่างสูงขับรถขึ้นจอดบนคอนโดไปก็นั่งเคี้ยวหมากฝรั่งมาตลอดทาง

ตั้งแต่เขาเลิกบุหรี่ได้ เขาก็หันมาติดการเคี้ยวหมากฝรั่งแทนเสียอย่างนั้น

ส่วนเรื่องเหล้าเบียร์ ก็งดได้ แต่ก็จะมามีหลุดดื่มไวน์บ้างเป็นครั้งคราว

จริง ๆ การที่เขาบริจาคไตไปข้างหนึ่งมันอาจจะทำให้เขามีชีวิตและสุขภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำไป เพราะเขาลด ละ เลิก พวกสิ่งไม่ดีต่าง ๆ จนหมดสิ้น แถมยังหันมาใส่ใจทั้งสุขภาพทั้งทางกายและทางใจ

สำหรับรันเวย์ในตอนนี้การได้ใช้เวลาอยู่กับคนรัก ครอบครัว มันมีความสุขมากกว่าการออกไปเที่ยวกลางคืน และเปลี่ยนคู่นอนไปวัน ๆ เหมือนเช่นเมื่อก่อน

ส่วนหนึ่งก็อาจจะเป็นเพราะในวันนี้เขามีวุฒิภาวะมากขึ้น และที่สำคัญไปกว่านั้นเขามีตะวันคนที่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงของเขาในทุก ๆ อย่าง ที่รันเวย์หยุดที่เธอได้เพราะเขาไม่ต้องการจะเสียเธอไปอีก

ตะวันอาจจะเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งในสายตาของคนอื่น แต่สำหรับรันเวย์แล้วเธอคือโลกทั้งใบที่เขามี เธอเป็นสิ่งที่สำคัญมากพอ ๆ กับลมหายใจที่มี..


คอนโดหรูใจกลางเมือง

"หลับปุ๋ยเลยนะอ้วน..สงสัยเล่นมากไปจนเพลียจัด" ตะวันบีบแก้มยุ้ย ๆ ของเจ้าอ้วนที่นอนพาดอยู่บนไหล่กว้างของผู้เป็นพ่อ ขณะที่ทั้งสามกำลังขึ้นลิฟต์กลับขึ้นมายังคอนโดหรู

และพอเดินเข้าคอนโดมาได้ตะวันก็รีบเดินไปเปิดห้องนอนของเด็กอ้วน ที่ทั้งสองคนช่วยกันออกแบบตกแต่ง ไว้รอนานแล้ว ที่เลือกอยู่คอนโดไปก่อน ก็เพราะอยากทุ่มเงินทั้งหมดไปกับการสร้างเรือนหอทีเดียวเลย ส่วนบ้านหลังเก่าตอนนี้ก็ปล่อยขายต่อไปแล้ว เพราะมันคงเป็นบ้านที่ไม่ถูกโฉลกกับคนในครอบครัวนี้เลย เดิมทีแล้วมันก็คือเรือนหอหลังแรกของรันเวย์และนับหนึ่ง

แต่ไม่ว่าใครจะเข้าไปอยู่ก็มักจะมีเรื่องมีราวตลอด แม้ว่าจะเป็นบ้านที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน แต่รันเวย์ก็ตัดใจขายทิ้งไปอย่างไม่เสียดายเลยสักนิด

"หลับสนิทจนถึงเช้าเลยนะลูกรัก..ไม่ต้องตื่นมากลางดึกนะ" รันเวย์อุ้มเด็กอ้วนวางลงบนเตียงนอนนุ่ม ๆ ของเขา ก่อนจะลูบหัวเบา ๆ โดยมีตะวันนั่งถอดรองเท้าให้ลูกชาย พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมให้

"อุ้มลูกมาส่งถึงเตียงแล้ว ..อุ้มแม่ไปขึ้นเตียงด้วยเลยดีกว่า" หลังจากที่ส่งลูกเข้านอนเรียบร้อยแล้ว เขาก็อุ้มเมียเดินกลับไปยังห้องนอนทันทีด้วยท่าทีเร่งรีบ

"คุณรันอะ.." ตะวันหัวเราะเล็กน้อยกับท่าทีเร่งรีบของเขา พอมาถึงห้องนอนเขาก็วางตะวันลง ก่อนจะเดินกลับไปล็อกประตูห้องกันเอาไว้ก่อน เผื่อเจ้าแสบจะสะดุ้งตื่นมากลางดึก

"เมื่อกี้ฉันกินหอยนางรมไปเยอะมากเลยอะ สงสัยไอ้ไทม์คงอยากจะโดปให้เราขยันทำลูกกันแน่ ๆ " เขาพูดพร้อมกับถอดเสื้อผ้าออกทันที

"อย่างนั้นเหรอคะ?" ตะวันเอียงคอถามกลับก่อนจะทิ้งตัวนอนลงบนเตียงทันที

"งั้นก็ลืมรสชาติหอยนางรม..และมากินรสชาติหอยเมียแทนสิคะ" ตะวันพูดพร้อมกับ ถอดกางเกงในของเธอและ...
ฟุ่บ! ปาใส่แผ่นอกของเขาทันที พร้อมกับถ่างขาออกช้า ๆ

"อู่ว.." รันเวย์กัดริมฝีปากพร้อมกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พร้อมกับคายหมากฝรั่งและโยนทิ้งถังขยะไปพร้อมกับคุกเข่าคลานเข้าไปกินหอยหวานรสชาติโปรด ตรงหน้าของเขาในทันทีอย่างไม่รีรอ..

ร่างสูงจับเรียวขาเล็กแยกออกช้า ๆ เขาเลียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มเลียตรงใจกลางติ่งเนื้ออ่อน ๆ ที่ยื่นออกมาแบบเน้น ๆ

"ซี้ด..อื้อ.." ตะวันเริ่มบิดกายไปมาด้วยความเสียววาบไปทั่วช่วงท้อง เมื่อปลายลิ้นที่เย็นวาบรสชาติมิ้นเมนทอลเลียตวัดขึ้นจากล่างขึ้นไปแตะขึ้นด้านบน

จ๊วบ ๆ แผล๊บ ๆ ร่างสูงดูดติ่งเนื้ออ่อน ๆ ก่อนจะแสร้งกระดกปลายลิ้นเลีย ๆ เขี่ย ๆ ที่ติ่งเสียวสวาทอย่างแกล้งให้เธอเสียวแทบคลั่ง

หมับ! สาวน้อยจับศีรษะของเขากดลงไปจนแนบแน่นราบกับไปร่องรักของเธอทันทีพร้อมกับยกสะโพกขึ้นบดเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลา จนจมูกโด่ง ๆ แดงเถือกไปด้วยรอยกดกระแทก แต่ร่างสูงก็ไม่วายก้มเลียต่ออย่างไม่สะทกสะท้านใด ๆ เขาสอดใส่ปลายลิ้นสากเข้าไปกลางรอยหยักลึกของเมียรัก

"อื้อ..อ่า...แดดดี้..ช่วยด้วยค่ะ" ตะวันขยุ้มหัวของรันเวย์และกระชากให้เงยขึ้นมาสบสายตาของเธอทันที