LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 128

พิษสวาท | ตอนพิเศษ | คนใช้ (ชีวิตร่วมกัน) PIC

"เฮ้อ ๆ ๆ " ตะวันหายใจหอบเหนื่อย สติกระจัดกระเจิงเหมือนล่องลอยอยู่กลางอากาศ ความสุขของสวาทมันวูบวาบผ่านไปเพียงชั่ววูบสั้น ๆ แต่มันเติมเต็มสีสันของชีวิตคู่รักได้เป็นอย่างดีเลยจริง ๆ

"ฮ่า ๆ ๆ " รันเวย์ยิ้มหัวเราะออกมาเช่นกันด้วยความสุขสม

ถอนแก่นกายออกจากร่องรักของเธอช้า ๆ พร้อมกับก้มลงไปประทับรอยจูบที่โหนกเนินสาว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างกายของเด็กสาวที่เขารักเหมือนเช่นทุก ๆ คืนที่ผ่านมา

"ถ้าพรุ่งนี้ลูกถามให้บอกว่า แผ่นดินไหวนะ" รันเวย์หันมองหน้าตะวันพร้อมกับพูดขึ้นอย่างยิ้ม ๆ

"ได้ค่ะ" เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจความตรงกัน

เช้าวันต่อมา

"อาหารเช้าเสร็จแล้วจ้า พ่อลูกไปนั่งกันเลย" ตะวันเตรียมทั้งกาแฟและทั้งนมสด ไว้ให้สองพ่อลูก พร้อมกับแซนด์วิชง่าย ๆ ในมื้อเช้า ซึ่งรันเวย์ก็รับหน้าที่ไปปลุกเจ้าอ้วนและพากันไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะมานั่งทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากัน

ในทีแรกรันเวย์อยากจะจ้างแม่บ้าน แต่ตะวันคิดว่าคอนโดมันก็ไม่ได้กว้างมากเท่าไหร่ เธอจึงขอทำเองดีกว่า อีกอย่างการที่มีแค่สองคนในบ้าน มันก็ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวดี ยิ่งวันหยุดแบบนี้แล้วไม่ต้องเป็นอันทำอะไรเลย เดี๋ยวก็ชวนผลิตลูก ๆ

ไม่รู้เขาอยากมีลูกจริง ๆ หรือแค่ข้ออ้างกันแน่

"ดื่มนมเยอะ ๆ จะได้สูง ๆ " ตะวันวางแก้วนมตรงหน้า ก่อนจะดึงไอแพดออกจากมือของเด็กน้อยทันที

"และแม่ก็เคยบอกแล้วไงว่า ตอนเช้ามาห้ามเล่นไอแพดเลย ต้องกินนม กินข้าวให้เสร็จก่อน" เธอพูดพร้อมกับวางแซนด์วิชลงบนแก้วนมของเขา

"ขอบคุณฮับคนสวย" เซอร์เวย์ยกมือไหว้ก่อนจะแบมือขอไอแพดคืนอย่างแสบ ๆ

"..แสบจริง ๆ แม่ไม่ให้คืนหรอกนะ จนกว่าจะทานมื้อเช้าเสร็จ" ตะวันส่ายหน้าเบา ๆ กับความเจ้าเล่ห์ของลูกชาย ที่หวังใช้คำหวาน ๆ หลอกให้เธอใจอ่อน

"แต่พ่อก็เล่นไอแพดนะฮับ!" เซอร์เวย์ชี้ไปทางรันเวย์ที่นั่งจิบกาแฟไปนั่งดูงานผ่านไอแพดไปด้วย

"ไอ้ลูกเวร" รันเวย์สบถเบา ๆ พร้อมกับอดขำความแสบของลูกชายตัวเองไม่ได้จริง ๆ

"พ่อก็ต้องโดนเหมือนกันจ้ะ" ตะวันเดินไปเสิร์ฟกาแฟพร้อมกับดึงไอแพดคนพ่อและคนลูกไปเก็บทันที

"แม่เนี่ย เท่าเทียมสุด ๆ ไปเลย" เด็กอ้วนกัดแซนด์วิชไปก็ยกนิ้วโป้งชมเชยแม่ของเขาทันที

หลังจากที่ทุกคนนั่งทานอาหารเช้ากันไปสักพัก เซอร์เวย์ก็วางแก้วนมลงและทำหน้าเหมือนเขากำลังนึกอะไรขึ้นมาได้

"พ่อครับแม่ครับ เมื่อคืนผมรู้สึกเหมือนห้องมันสั่น ๆ " เซอร์เวย์เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับหันไปมองทั้งสองคนสลับกันไปมา

"แผ่นดินไหวลูก!" ทั้งพ่อและแม่เอ่ยตอบไปทันทีอย่างพร้อมเพรียงกัน

"แผ่นดิน earthquake อะเหรอ?" เซอร์เวย์ถามซ้ำอีกครั้งเพราะเขาเคยเรียนตอนอยู่เยอรมันมาเหมือนกันในเรื่องนี้

"ใช่ลูก earthquake น่ะ แต่ไม่ได้แรงมาก" รันเวย์เป็นฝ่ายตอบแทนเพราะเขารู้ว่าตะวันโกหกไม่ค่อยเก่ง

"อ้อแบบนี้นี่เอง" เซอร์เวย์พยักหน้าอย่างเชื่อสนิทใจ

"แม่ครับ ๆ " จู่ ๆ เด็กอ้วนก็หันไปกอดแขนแม่ของเขาแทน

"เออ..ครับ?" ตะวันหน้าเสียเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนเธอดังเผลอร้องออกไปเสียงดังมากเลย แม้คอนโดหรูแห่งนี้จะเก็บเสียงดี แต่ก็ไม่รู้ว่าเซอร์เวย์จะได้ยินหรือเปล่า

"ผมอยากมีน้องแบบ เจ้าสอง สาม สี่" เซอร์เวย์พูดขึ้นด้วยใบหน้าท่าทางที่จริงจังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

"หา?" ตะวันชะงักไปเล็กน้อย ที่จู่ ๆ เซอร์เวย์ก็พูดขึ้นมาเรื่องนี้

"คุณย่าบอกว่าให้ผมมาขอที่แม่ เพราะมีแค่แม่ที่ทำให้ได้" เซอร์เวย์กระโดดลงจากเก้าอี้และเดินตรงเข้ามากอดตะวันทันที

"แม่ครับ ผมอยากมีน้อง อยากมีเพื่อนเล่นแบบสองสามสี่" เซอร์เวย์ทำเสียงอ้อน ๆ พร้อมกับถูไถคลอเคลียใบหน้าของเขากับใบหน้าของตะวันอย่างน่ารักน่าเอ็นดู

"…" รันเวย์มองภาพตรงหน้าก่อนจะเม้มปากอย่างกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่

"แม่..จะพยายามแล้วกันนะ" ตะวันไม่รู้จะตอบคำถามของลูกชายตัวน้อยยังไงดีเธอจึงเอ่ยตอบไปเพียงเท่านั้น

"ผมขอน้องเป็นผู้ชายนะ ผมจะได้ชวนเล่นต่อสู้" เซอร์เวย์วิ่งกลับไปหยิบปืนของเล่น มาวิ่งยิงไปรอบ ๆ ห้อง

"เจ้าแสบเอ๊ย" ตะวันส่ายหน้าเบา ๆ

"อะ เอาไอแพดคืนไปสองพ่อลูก...เดี๋ยวแม่ไปทำงานบ้าน" ตะวันเก็บแก้วกาแฟและนมของทั้งพ่อและลูก รวมถึงจานแซนด์วิชไปล้าง

ตะวันเริ่มจัดการดูดฝุ่นทำงานบ้านไปเรื่อย ๆ อย่างสบาย ๆ ในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ สำหรับเธอแล้วการทำความสะอาดบ้านมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย และสามารถทำคนเดียวได้อย่างสบาย อย่าลืมสิว่าก่อนจะมาเป็นคุณนายแบบนี้ เธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านมาตั้งเกือบ 19 ปีได้

เมื่อปล่อยให้สองพ่อลูกอยู่ด้วยกัน..

รันเวย์ก็รีบออกกลอุบายไล่ลูกชายออกจากคอนโดไปทันที แบบเนียน ๆ

"ถ้าเซอร์เวย์อยากมีน้องจริง ๆ เซอร์เวย์ก็ต้องให้เวลาพ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเยอะ ๆ นะลูก" รันเวย์เดินเข้าไปกระซิบถามลูกชายทันที