LOVE POSITIONS พิษสวาท นิยาย บท 130

พิษสวาท | ตอนพิเศษ | ครอบครัวที่สมบูรณ์

รันเวย์หันไปเตรียมกับลูกชาย ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปเปิดประตูให้ภรรยา และจับมือของเธอ

"ค่อย ๆ เดินนะครับแม่" เซอร์เวย์จูงมืออีกข้างของตะวัน ก่อนที่สองพ่อลูกจะพาเธอเดินตรงเข้าไปในพื้นที่โล่งกว้างของเรือนหอสุดอลังการ

"ตื่นเต้นนะเนี่ย..ทำไมถูกปิดตาคนเดียวเลยอะ" ตะวันยิ้มอย่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย เธอไม่รู้เลยว่าสองพ่อลูกจะเซอร์ไพรส์อะไรกันแน่..

"โอเค ตรงนี้แหละ" รันเวย์พูดขึ้นก่อนจะจับไหล่ของเธอหันไปทางหนึ่ง ซึ่งแสงแดดอุ่น ๆ ในยามเช้าก็กระทบลงบนผิวกายของหญิงสาวทันที มืออีกข้างหนึ่งของเธอยังคงจูงมือลูกชายเอาไว้แน่น

"เปิดแล้วนะ" รันเวย์เดินอ้อมไปด้านหลังก่อนจะกระซิบเบา ๆ เข้าที่ข้างหูของเธอ

พร้อมกับค่อย ๆ ปลดผ้าออกช้า ๆ

ฟุ่บ! วินาทีที่ผ้าปิดตาถูกเปิดออก เธอก็ได้มองเห็นสวนสีเหลืองอร่ามของดอกทานตะวันที่มีมากมายเป็นร้อย ๆ ดอกได้เลย

"ว้าว..." ตะวันอ้าปากค้างทันทีกับความสวยงามตรงหน้าของเธอในตอนนี้

"ชอบไหม?" รันเวย์ค่อย ๆ โอบกอดเธอจากทางด้านหลัง และกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู

"ชอบค่ะ" ตะวันมองดูดอกทานตะวันมากมายที่หันหน้าตรงมาทางเธอในตอนนี้

"อุ๊ย! ลุงบราวน์มาแล้ว" เซอร์เวย์รีบยกมือปิดตาตัวเอง ก่อนจะหันไปเห็นรถของเพื่อนพ่อขับเข้ามาจอดในบ้านพอดี

เจ้าแสบจอมรู้มากก็รีบวิ่งออกไปทันที เพื่อไม่อยู่ขัดขวางช่วงเวลาสวีตหวานของพ่อแม่ตัวเอง

"ดีใจที่เธอชอบมันนะ...เพราะฉันตั้งใจทำให้เธอคนเดียวเลยที่รัก" รันเวย์ขโมยหอมแก้มนุ่มของภรรยาสาวเบา ๆ

"คิดว่าคุณเซอร์ไพรส์ได้คนเดียวใช่ไหม?" ตะวันหันหน้ากลับไปมองคนตัวสูงอีกครั้ง

"หืม?" ร่างสูงขมวดคิ้วเล็กน้อย

"ขอบคุณนะคะ ที่ยอม..แพ้ท้องแทนน่ะ" ตะวันพูดขึ้นก่อนจะหลุดขำออกมาเมื่อนึกไปถึงสภาพของรันเวย์เมื่อสองสามวันก่อนหน้านี้

"แพ้ท้องแทน?" รันเวย์ทวนคำที่เธอพูดอย่างไม่ค่อยเข้าใจมากนัก

"เซอร์ไพรส์ค่ะ ..คุณสามีสุดที่รัก" ตะวันหยิบที่ตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋าและยื่นให้กับรันเวย์ ที่ยืนนิ่งแข็งเป็นหินไปแล้วในตอนนี้

"สองขีด?" รันเวย์ก้มดูผลตรวจตรงหน้าก่อนจะหน้าเสียไปเล็กน้อย...

"เธอเป็นโควิดเหรอ?" เขาเงยหน้าขึ้นถามทันที

"…ดูดี ๆ สิ คุณนี่!" ตะวันแทบอยากจะทุบคนตรงหน้าเสียจริง ๆ

"ฉันรู้แล้ว..แต่ฉันดีใจอะ!" รันเวย์ตะโกนลั่นทุ่งทานตะวัน

"ตะวันท้องแล้ว!!!!" ร่างสูงตะโกนลั่นอย่างบ้าคลั่ง

"เยส ๆ ๆ ๆ " เขาคำรามออกไปอย่างสุดเสียงจนบราวน์ กับ เซอร์เวย์ถึงกับวิ่งตามมาดูด้วย

"มึง กูทำเมียกูท้องอะ" รันเวย์วิ่งตรงเข้าไปหาบราวน์ก่อนจะเขย่าไหล่เพื่อนแรง ๆ อย่างดีใจ

"เออ..ก็ถ้าเอากันก็ต้องท้องแหละ" บราวน์เกาหัวพูดต่ออย่างงง ๆ

"เมียกูท้อง ๆ ๆ" รันเวย์วิ่งไปวิ่งมาราวกับเด็กน้อย ก่อนจะวิ่งกลับไปหาตะวันทันทีหลังจากตั้งสติได้

"เอากันยังไงอะ?" เซอร์เวย์ที่กินไอศกรีมที่บราวน์ซื้อมาให้อยู่ก็เอ่ยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"เอ้า..เชี่ยแล้วกู" บราวน์ตบหน้าผากตัวเองเบา ๆ เพราะลืมไปว่าเจ้าเซอร์เวย์ยืนอยู่ด้วย

"คือลุงหมายถึง ถ้าแต่งงานกันก็ท้องได้ไง" บราวน์รีบแก้ต่างไปทันที

"ขอบคุณนะที่รัก ...ขอบคุณที่ทำให้ความฝันของสามีคนนี้เป็นจริงได้" รันเวย์โอบกอดเธอเอาไว้แน่น

เขาอุ้มตะวันขึ้นขี่หลังและเดินพาชมดอกทานตะวันที่เขาตั้งใจปลูกเอาไว้ทันที

"ไม่ดีใจเหรอเรา กำลังจะมีน้องแล้วนะ"บราวน์กระซิบบอกกับเซอร์เวย์ไปเบา ๆ

"มีน้องเหรอฮับ?" เซอร์เวย์ที่เพิ่งเข้าใจก็รีบถือไอศกรีมของเขาวิ่งตรงเข้าไปหาแม่ของเขาทันที

"น้องชายของผม" เซอร์เวย์พูดขึ้นก่อนจะเอาใบหน้าแนบไปกับท้องน้อย ๆ ของตะวัน

"อาจจะเป็นน้องสาวก็ได้นะลูก" ตะวันลูบหัวลูกชายเธอเบา ๆ

"ไม่เอาอะ..อยากได้น้องชาย" เซอร์เวย์ส่ายหน้าเบา ๆ

"ดีใจด้วยนะเว้ย ได้ทายาทสมใจอยากแล้ว" บราวน์เดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนรักเบา ๆ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ตะวันด้วยความยินดี

"ขอบคุณค่ะพี่บราวน์" ตะวันก้มหัวน้อมรับ แต่เหมือนว่าคุณสามีจะไม่ยอมปล่อยเธอลงเดินง่าย ๆ เลย

"รอรับขวัญหลานด้วยนะมึง" รันเวย์ทวงของตั้งแต่ลูกยังไม่เกิดเลย

"ครับ ขอให้รู้เพศก่อนเถอะจะได้เตรียมถูก" บราวน์พยักหน้ารับและยิ้มอย่างมีความสุขไปกับเพื่อนรัก

"กว่าจะยอมมาเกิดเป็นลูกของพ่อ..เล่นพ่อน้ำเกือบหมดตัวเลยอะ" รันเวย์หันไปพูดกับตะวันเบา ๆ

แต่ยังไม่ทันจะหวานได้มากเท่าไหร่ เขาก็ต้องหันไปดุเจ้าลูกชายตัวแสบที่วิ่งเล่นในสวนดอกทานตะวันไป ก็เด็ดดอกไม้โยนเล่นบ้างตามประสาเด็กแสบ ๆ ซน ๆ

"เอ๊ะ ๆ อย่าเด็ดดอกไม้เล่น" รันเวย์หันไปดุเซอร์เวย์ทันที

"ก็เด็ดมาให้น้องไงฮับ" เซอร์เวย์รวบรวมดอกทานตะวันที่เด็ดมาทั้งหมด เอามาส่งให้กับแม่ของเขาทันที

"โอ้โห..ขอบคุณนะครับลูกรัก" ตะวันรับดอกไม้จากมือของลูกชายเธอทันที

"มันฉลาดพูดซะด้วย ไอ้เจ้านี่" บราวน์ยีหัวหลานตัวแสบอย่างมันเขี้ยว

4 เดือนผ่านไป

บ้านหลังใหญ่

"น้องผู้ชาย ๆ ๆ " เจ้าเด็กแสบทั้งสี่คนต่างร้องขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน

ในวันงานเลี้ยงภายในครอบครัวที่จะบอกเพศของทายาทคนสุดท้องของบ้าน

"พร้อมแล้วนะเด็ก ๆ " ตะวันเอ่ยขึ้นก่อนจะรันเวย์จะเป็นฝ่ายจิ้มลูกโป่งตรงหน้าของพวกเขาทันที

โป๊ะ!! ลูกโป่งใบใหญ่แตกกระจายออกมาเป็นริบบิ้นสีชมพูทั้งหมด

" It’ s a Girl!" รันเวย์ประกาศดังลั่น ทุกคนในงานเลี้ยงก็ต่างยืนปรบมือขึ้นพร้อมกันทันที

"..why? " เด็กอ้วนเบะปากเล็กน้อย เพราะเขาอยากได้น้องผู้ชาย

"แม่ต้องมีน้องผู้ชายเพิ่มให้ผมนะ..ผมไม่อยากได้น้องผู้หญิงอะ" เซอร์เวย์เดินไปกอดขาของตะวันและเริ่มงอแงตามประสาเด็ก ๆ

"เอาไว้ น้องคนนี้คลอดแล้ว..พ่อจะทำน้องผู้ชายให้อีกคนแล้วกันนะ" รันเวย์ลูบหัวลูกชายอย่างสงสาร เพราะเจ้าแสบหวังไว้มากว่าเขาจะได้น้องผู้ชาย