LOVE POSITIONS พิษสวาท พิษสวาท | ตอนที่ 71 | ว่าที่ลูกเขย

พิษสวาท | ตอนที่ 71 | ว่าที่ลูกเขย

"เด็กอ้วนเอ๋ย" ตะวันมองที่เด็กน้อยในอ้อมแขนอย่างเอ็นดู ทุก ๆ ครั้งที่เจ้าอ้วนเริ่มงอแงถ้าไม่เพราะหิว ก็เป็นเพราะรู้สึกมวนท้องเนี่ยแหละ

เมื่อรันเวย์เดินหายเข้าไปอาบน้ำแล้ว ตะวันก็พาเซอร์เวย์ไปเปลี่ยนแพมเพิส อาบน้ำ ประแป้งแต่งตัวให้เช่นเคยเหมือนทุกวัน

หลังจากที่ดูแลเซอร์เวย์เสร็จ เธอก็ไม่ลืมที่จะรีบไปเตรียมชากาแฟให้กับทางด้านคุณพ่อของเซอร์เวย์ด้วย เรียกได้ว่าเธอต้องชงเตรียมทั้งกาแฟทั้งนม เผื่อไว้ให้สองหนุ่มในบ้านด้วยเลย

"รับขนมปังอบเนยทานรองท้องไปหน่อยไหมคะ?" ตะวันเอ่ยถามขณะที่เสิร์ฟกาแฟร้อน ๆ ให้กับรันเวย์ที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านอีเมลต่าง ๆ บนหน้าจอไอแพดในมือของเขาไปพลาง ๆ

"เอา" เขาขานตอบกลับไปเพียงเท่านั้น ก่อนจะเปิดไล่อ่านข้อมูลต่าง ๆ ในอีเมลของตัวเองเพื่อตรวจเช็กเรื่องงานต่าง ๆ ก่อนจะเข้าประชุมเช้าในวันนี้

ตะวันเดินเข้าไปอบขนมปัง ซึ่งพอแอบชำเลืองมองดูก็เห็น คุณพ่อคุณลูกนั่งดื่มกาแฟ ดื่มนม ท่าทางเดียวกันเป๊ะ ๆ เลย เจ้าอ้วนมองไปที่รันเวย์และพยายามจะเลียนแบบท่าทางต่าง ๆ จากคนเป็นพ่อ ซึ่งมันช่างเป็นภาพที่น่ารักมากจริง ๆ เลยในสายตาของตะวันที่ยืนแอบมองอยู่ไกล ๆ

"ขนมปังมาแล้วค่ะ" สาวน้อยรีบถือจานร้อน ๆ มาวางไว้ตรงหน้าของเขา

"วันนี้เธอจะไปเยี่ยมพี่สาวใช่ไหม?" รันเวย์เอ่ยถามขึ้นทันที

"ใช่ค่ะ" ตะวันขานตอบกลับไปทันที

"งั้นก็รีบไปแต่งตัว จะได้ออกไปพร้อมกันเลย" รันเวย์ซดกาแฟร้อน ๆ พร้อมกับสะบัดหัวไปมาเล็กน้อย เพื่อให้รู้สึกตื่นตัวขึ้นมา เพราะเมื่อคืนเขายังไม่ทันหลับได้เต็มอิ่มเลยจริง ๆ

"ให้หนูไปเองดีกว่านะคะ..ที่ทำงานของคุณมันคนละทางกับโรงพยาบาลเลย" ตะวันพูดกับเขาเพราะรู้สึกเกรงใจรันเวย์มากจริง ๆ

"…" ร่างสูงกระแทกแก้วกาแฟลงกับโต๊ะและเหลือบไปมองเธอด้วยสายตาที่ดุดัน

"ค่ะ..รีบอาบน้ำแต่งตัวเลย" ตะวันรีบพยักหน้ารับคำสั่งทันที

"เออ..ผมว่าเอาไว้คุณนัดกับลูกสาวผมเองโดยตรงเลยดีกว่า คนแก่อย่างผมเนี่ยคงจะเลือกอะไรได้ไม่ทันสมัยเท่าวัยรุ่นหรอก" ท่านหันไปลูบหัวลูกสาวตัวเองอย่างเอ็นดู

"งั้นผมขออนุญาตแลกเบอร์ติดต่อคุณแพรววาไว้ก่อนดีไหมครับ แล้วคุณแพรววาว่างเมื่อไหร่เราก็ค่อยนัดคุยกัน" รันเวย์ยื่นโทรศัพท์ของเขาส่งให้เธอไปทันที

"ยินดีค่ะ" แพรววายิ้มหวานให้เขาพร้อมกับรีบรับโทรศัพท์ของคนตรงหน้ามากดเบอร์โทรของเธอลงไปทันที

"สถานที่เนี่ยให้คุณแพรววาเป็นคนเลือกเองเลยก็ได้นะครับ จะได้ไม่ต้องลำบากมาไกลถึงที่ออฟฟิศ" เขาพูดเสริมไปและมองทั้งสองพ่อลูกสลับไปมา

"ได้ค่ะ เดี๋ยวแพรววาจะดูวันว่างแล้วรีบทักไปหาคุณรันนะคะ" แพรววาส่งโทรศัพท์คืนให้กับเขาก่อนจะแอบอมยิ้มเล็กน้อย

"หวังว่าทั้งสองคนจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นนะ เพราะยังไงเรามันก็คนกันเองคุณว่าไหม?" คุณปราบยุกต์ลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมกับหัวเราะออกมาด้วยท่าทีพึงพอใจเป็นที่สุด

"ครับท่าน" รันเวย์ขานรับไปทันทีพร้อมกับใช้สายตาชำเลืองมองลูกสาวของคุณปราบยุกต์ไปพลาง ๆ

รันเวย์เดินไปส่งสองพ่อลูกถึงลานจอดรถ ระหว่างทางก็พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย เท่า ๆ ที่ฟังมาคุณปราบยุกต์กำลังอยู่ในช่วงหาเสียง และท่านมีแผนที่จะลงสมัครนายกรัฐมนตรีในปีหน้า

ซึ่งรันเวย์ก็เดาทางออกทันที ว่าที่ท่านพาลูกสาวมาแนะนำถึงที่นี่ก็คงเป็นเพราะอยากให้เกี่ยวดองกันเพื่อเพิ่มอำนาจและบารมีให้กับตัวเอง

"แล้วโทรมานะครับ" รันเวย์จ้องมองเข้าไปในแววตาของหญิงสาวตรงหน้า

"ค่ะ..คุณรัน" เธอก็ยิ้มรับอย่างเขิน ๆ พร้อมกับรีบขึ้นรถไปทันที

ปัง! รันเวย์เลื่อนประตูรถตู้สีดำกันกระสุนปิดให้ ก่อนจะยืนรอส่งจนแขกคนสำคัญขับรถออกไป

"เป็นเขยนายก..ก็ไม่เลวนะ" รันเวย์ก้มมองเบอร์โทรของลูกสาวนักการเมืองดังก่อนจะกดส่งข้อความไปหาเธอทันที อย่างจงใจอ่อยเหยื่อ...

"จริง ๆ ไม่ต้องอ่อย..ก็น่าจะติดแล้วมั้ง" เขาเหยียดยิ้มเล็กน้อยและเดินกลับไปขึ้นรถขับออกจากที่ทำงานทันที