ลูกเขยอยู่หน้าประตู นิยาย บท 3

Li Lan ถือบัตรห้องไว้ในมือแน่นและฝืนยิ้ม: "ตกลง ตกลง งั้นให้ Mu Xue คุยกับคุณ"

"แม่!"

Lin Muxue ไม่สามารถรักษาใบหน้าของเธอไว้ได้อีกต่อไป เธอหันหลังกลับและจากไปด้วยความโกรธ

Lin Xiaowan กลอกตา ยกมือขึ้นแล้วผลัก Ning Yi: "คุณยังมาทำอะไรที่นี่ รีบไล่ตามน้องสาวของฉันเร็ว!"

“เจ้าขยะ!”

Li Lan ชี้ไปที่ Ning Yi และสาปแช่ง: "ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน ฉันจะฆ่าเธอ!"

Ning Yi เพิกเฉยต่อ Li Lan จ้องมองอย่างเย็นชาที่ Yang Xiao และวิ่งออกจากห้องส่วนตัวเพื่อตามเขา

บนถนน Lin Muxue ร้องไห้จนน้ำตาไหลแล้ว

เธอรู้อยู่แล้วว่าหยาง เสี่ยวอยากได้เธอมานานแล้ว และคราวนี้เธอขอให้เธอไปที่โรงแรมที่เขาพัก และใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมสามารถบอกได้ว่าอีกฝ่ายต้องการทำอะไร

แต่ถ้าไม่ เธอจะทำอะไรได้อีก?

คุณต้องการดูบริษัทล้มละลายหรือไม่?

จากนั้นครอบครัวของพวกเขาก็ถูกคุณย่าและตระกูลหลินกวาดล้างจนหมด?

“ทไวไลท์สโนว์!”

Lin Muxue สะบัดมือใหญ่ของ Ning Yi: "อย่าแตะต้องฉัน!"

หนิงอี้สูดลมหายใจเข้าลึก: "มู่เสวี่ย ฉันจะหาทางแก้ไขบริษัทพ่อของฉัน คุณมองไม่เห็นชายคนนั้น เขา..."

"คุณ?"

ดวงตาของ Lin Muxue เป็นสีแดงเล็กน้อย และเธอพูดด้วยความผิดหวัง: "Ning Yi ฉันแต่งงานกับคุณเพราะฉันคิดว่าคุณซื่อสัตย์และเชื่อถือได้ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังให้คุณมีแรงจูงใจในตัวเอง ทำไมต้องกังวล... "

"มู่เสวี่ย ฟังฉันนะ"

“ฉันไม่อยากฟัง!”

Lin Muxue ยกมือขึ้นเพื่อหยุดรถแท็กซี่และเข้าไป แล้วปิดประตูทันที "อาจารย์ ขับไป!"

ดู Lin Muxue ออกจากรถ Ning Yi ยืนอยู่ ณ ที่ที่เขาอยู่ หลังจากคิดอยู่นาน เขาก็หยิบ Nokia เครื่องเก่าออกมาและกดหมายเลขของ Ning Butler

"อาจารย์! คุณคิดออกหรือยัง!"

ทันทีที่รับโทรศัพท์ เสียงตื่นเต้นของพ่อบ้านหนิงก็ดังขึ้น

หนิงอี้เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นพูดว่า "ฉันต้องการเงิน"

"เงิน?"

พ่อบ้านหนิงรีบถาม: "มีอะไรผิดปกติหรือ นายน้อยคนโต? ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน เราจะ..."

Ning Yi ขัดจังหวะ Ning Guanjia และพูดว่า "คุณไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ ฉันต้องการยี่สิบล้าน"

“จะน้อยไปไหม นายน้อยคนโต ตอนนี้คุณเป็นทายาทคนเดียวของนายท่าน นับประสาอะไรกับ 20 ล้าน แม้แต่ 200 ล้านก็ยังดี!”

สจ๊วต Ning รู้ว่า Ning Yi ต้องประสบปัญหาบางอย่าง มิฉะนั้นเขาจะต้องทิ้งครอบครัวไว้อย่างอัตคัดเป็นเวลากว่าสองปีโดยไม่เปิดปากบอกครอบครัว

ฉันยังไม่ได้ติดต่อพวกเขาเลย...

“อาจารย์ ผมจะจัดคนมาปลดอายัดบัญชีของคุณทันที!”

"ไม่ คุณนำเงินไปลงทุนใน Muxue Co., Ltd. ใน Jiangcheng ทันที และไม่สนใจส่วนที่เหลือ"

เจียงเฉิง? !

ใบหน้าของพ่อบ้านหนิงมีความสุข ในที่สุดพวกเขาก็รู้ว่าเมืองที่นายน้อยอยู่!

“ข้าเข้าใจแล้ว นายน้อย ข้าจะจัดคนมาจัดการทันที! เพียงแต่ว่าเรายังอยู่ในชื่อของท่าน…”

“ฉันไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ตัวตนของฉัน ยิ่งไปกว่านั้น ฉันยังไม่ได้สัญญาว่าจะสืบทอดตระกูล Ning คุณคิดออกเอง”

หลังจาก Ning Yi พูดจบ เขาก็วางสายทันที

Li Lan และ Lin Xiaowan ก็วิ่งออกจากโรงแรมในขณะนี้

Li Lan ตบหน้าอกของเธอ รู้สึกอยู่เสมอว่าเธอกำลังกลั้นหายใจ และไม่มีความสุขหากดุเธอไม่ได้

เมื่อเห็นว่า Li Lan ยังคงต้องการที่จะดุ Ning Yi Lin An ก็รีบลากเธอกลับมา: "เกือบพอแล้ว Ning Yi ทำอะไรให้คุณโกรธมากขนาดนี้"

“ฉันแค่ไม่ชอบเขา เขากินอาหารของเราและดื่มของเราทุกวัน เขาไม่ดีเลย!”

หลี่หลานจงใจตะโกนใส่ห้องน้ำ: "ถ้าฉันมีชีวิตแบบเขา ฉันคงตายไปนานแล้ว!"

Lin An ถอนหายใจ: "คุณปล่อยให้ Ning Yi อยู่บ้านและขับรถให้คุณไม่ใช่หรือ มิฉะนั้น ด้วยการศึกษาของ Ning Yi การหางานดีๆ ก็คงไม่ยากเลย ทำไมคุณถึงโทษเขาตอนนี้"

“ด้วยคุณธรรม เขาจะหางานอะไรทำดี”

Li Lan เล็งปืนไปที่ Lin An: "ให้ฉันบอกคุณว่าอย่าพูดแทนเขา เขาเกือบทำลายธุรกิจที่ดีของครอบครัวเราในวันนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ A Xiao การลงทุนอาจเป็นไปได้ "จบแล้ว! มาดูกันว่าคุณจะยังหัวเราะได้อยู่ไหม"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ Lin An ก็ขมวดคิ้ว: "ตอนนี้ฉันรู้ว่า Ah Xiao เป็นรองผู้จัดการทั่วไป แต่เงิน 20 ล้านไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย ฉันคิดว่าเรื่องนี้..."

"ใครจะช่วยครอบครัวเราได้นอกจากอาเซียว? เจ้าคิดว่าทุกคนเป็นขยะอย่างนั้นเหรอ..."

ในขณะที่ Li Lan และ Lin An กำลังคุยกันอยู่ Ning Yi ก็เปิดประตูและแอบเข้ามา

ลี่หลานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และรีบไปดึงประตู แต่ประตูล็อกแล้ว ลี่หลานดึงสองสามครั้งแต่ไม่ยอมเปิด: "หนิงอี้ เจ้าขยะ ใครปล่อยให้เจ้าเข้ามา เปิด ประตูให้ฉัน!"

“หยุดเคาะ ให้ Ning Yi เกลี้ยกล่อม Mu Xue”

Lin An ยิ้มและก้าวไปข้างหน้าเพื่อเกลี้ยกล่อม

“คุณยังพูดแทนเขาอยู่หรือเปล่า ถ้าผมกับลูกสาวไม่หันหน้าไปขอร้องอาเซียว คุณคิดว่าเขาจะช่วยคุณเรื่องบริษัทแตกแยกนั่นไหม”

Li Lan เกาคอของเธอและตะโกน: "ดูขยะนี้อีกครั้ง เรามีเรื่องต้องทำกับครอบครัวของเรา ไม่เป็นไรถ้าเขาช่วยไม่ได้ และมันก็เป็นการช่วยที่เปล่าประโยชน์เสมอ!"

หลินอันยิ้มอย่างมีเลศนัย ดึงลี่หลานและพูดว่า "ตกลง โอเค โปรดลดเสียงลง เพื่อนบ้าน คุณไม่กลัวที่จะถูกหัวเราะเยาะ!"

“ดูตลกเหรอ ใครแถวบ้านไม่รู้ว่าครอบครัวเราเจอลูกเขยไร้มารยาทแล้วรู้ยัง น่าอายชะมัด ในเมื่อชายชราสัญญาว่าจะแต่งงานแบบนี้ได้ยังไง มีความสุขกว่าใครๆ!"

Li Lan หน้าแดงด้วยความโกรธ: "ถ้าฉันไม่ขอความช่วยเหลือทุกที่ บริษัทที่น่าสงสารของคุณคงล้มละลายไปนานแล้ว!"