มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 768

หลังจากพูดคุยในโทรศัพท์ครู่หนึ่ง ใบหน้าของชายวัยกลางคนก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียวอย่างมากทันที

“ป เป็นอย่างงั้นเหรอ…? ผมคงรบกวนคุณมากแล้ว คุณชุยเลอร์! ผมจะส่งคนไปที่นั่นทันที!”

สีหน้าของเขาซีดเซียวไปทั้งหน้าขณะที่เขาพูดขึ้นมาอย่างรีบร้อน “ตามคำบอกเล่าของตระกูลชุยเลอร์ ยูนัสได้หายตัวไปในจังหวัดซอลฟอร์ด!”

“…ห๋า? พ พวกเราควรทำยังไงล่ะถ้างั้น?!”

“สำหรับตอนนี้ ผมจะส่งคนไปที่นั่น บอกพี่รองให้ส่งคนไปที่นั่นเช่นกันเดี๋ยวนี้!” ผู้ชายคนนั้นตอบกลับด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายใจ

“พี่รองเหรอ? แต่เขา…”

“พี่ใหญ่และฉันไม่สามารถไปได้ ทางเลือกเดียวของเราคือให้สมาชิกครอบครัวจัดการเรื่องนี้ สำหรับเหตุผลนั้น มันคงไม่เป็นไรหรอกสำหรับพี่รองที่จะเป็นตัวแทนของตระกูลที่นั่น ฉันจะบอกคุณฮอบสันให้ตามเขาไปที่นั่นเช่นกัน!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ผู้หญิงคนนั้นเพียงพยักหน้า

ในขณะเดียวกัน ในที่สุดเจอรัลด์ก็มาถึงตรงหน้าผาด้วยเฮลิคอปเตอร์ของเขา

หน้าผานั้นลึก และตามคำรายงานของลูกน้องของเขา พวกเขาแทบจะไม่สามารถค้นหาชิ้นส่วนที่สมบูรณ์ของรถได้เลย นับประสาอะไรกับผู้โดยสารทั้งสองคนล่ะ

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้แค่ยิ้มแห้งเท่านั้น

นี่เป็นตัวอย่างหนังสือเรียนของถ้อยคำที่ว่า ‘แม้ว่าสวรรค์จะส่งความหายนะมาให้พวกเรา แต่ก็ยังคงมีความหวังที่จะฝ่าฟันพวกมันไปได้ แต่เมื่อมนุษย์นำหายนะมาให้ตัวเอง จึงไม่มีทางที่จะหนีรอดไปได้’

ยูนัสนำพาความตายของตัวเขาเองมาสู่ตัวเองอย่างแท้จริง!

ขณะนั้นโทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็เริ่มดังขึ้นมา ไทสันนั่นเอง

เมื่อรู้ว่าการป้องกันไว้ก่อนเป็นพิเศษก็ไม่ได้เสียหายอะไร เจอรัลด์จึงสั่งให้เขาคุ้มกันเควต้าเป็นการส่วนตัว ตั้งแต่ที่พวกเขามาจังหวัดซอลฟอร์ด

เมื่อรับสายโทรศัพท์ จากนั้นเจอรัลด์ก็ถาม “มีอะไรเหรอ?”

“คุณสมิธฟื้นแล้วครับ คุณคลอฟอร์ด แม้เธอจะประสบกับการกระทบกระเทือนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ส่วนใหญ่เธอก็สบายดี อย่างไรก็ตาม…”

ไทสันยังคงพูดต่อไป น้ำเสียงของเขาเริ่มเบาลงเรื่อย ๆ